EBOOK-CONVERT(1) calibre EBOOK-CONVERT(1)

ebook-convert - ebook-convert

ebook-convert input_file output_file [options]

Konwertuj e-booka z jednego formatu na inny.

input_file to dane wejściowe, a output_file to dane wyjściowe. Oba muszą być podane jako pierwsze dwa argumenty polecenia.

Wyjściowy format e-booka jest odgadywany na podstawie rozszerzenia pliku output_file. plik_wyjściowy może mieć również specjalny format .EXT, gdzie EXT jest rozszerzeniem pliku wyjściowego. W takim przypadku nazwa pliku wyjściowego pochodzi od nazwy pliku wejściowego. Zauważ, że nazwy plików nie mogą zaczynać się od myślnika. Wreszcie, jeśli plik_wyjściowy nie ma rozszerzenia, jest traktowany jako folder i do tego folderu jest zapisywany „otwarty e-book” (OEB) składający się z plików HTML. Te pliki to pliki, które normalnie zostałyby przekazane do wtyczki wyjściowej.

Po określeniu pliku wejściowego i wyjściowego możesz dostosować konwersję, określając różne opcje. Dostępne opcje zależą od typów plików wejściowych i wyjściowych. Aby uzyskać pomoc, podaj plik wejściowy i wyjściowy, a następnie użyj opcji -h.

Pełna dokumentacja systemu konwersji zobacz Konwersja książek

Ilekroć przekazujesz argumenty do ebook-convert, które zawierają spacje, ujmuj je w cudzysłowy. Na przykład: "/some path/with spaces"

Opcje i domyślne wartości są różne w zależności od formatu wejściowego i wyjściowego, zawsze więc należy je sprawdzić:

ebook-convert myfile.input_format myfile.output_format -h

Poniżej znajdują się opcje wspólne dla wszystkich formatów, a następnie te, które zależą od formatu wejścia i wyjścia.

  • OPCJE PLIKU ŹRÓDŁOWEGO
  • OPCJE PLIKU WYJŚCIOWEGO
  • WYGLĄD
  • PRZETWARZANIE HEURYSTYCZNE
  • WYSZUKAJ I ZASTĄP
  • WYKRYWANIE STRUKTURY
  • SPIS TREŚCI
  • METADANE
  • DEBUG
wyświetla ten tekst pomocy i kończy działanie
Określ profil wejścia. Profil wejścia dyktuje systemowi konwersji jak interpretować różne informacje w dokumencie wejściowym. Na przykład długości zależne od rozdzielczości (tj. długość w pikselach). Do wyboru jest: cybookg3, cybook_opus, default, hanlinv3, hanlinv5, illiad, irexdr1000, irexdr800, kindle, msreader, mobipocket, nook, sony, sony300, sony900
Lista wbudowanych źródeł. Korzystając ze źródła możesz utworzyć e-booka za pomocą polecenia ebook-convert "Nazwa źródła.recipe" wynik.epub
Określ profil wyjściowy. Profil wyjściowy stanowi informację dla systemu konwersji jak zoptymalizować tworzony dokument dla wybranego urządzenia. W niektórych przypadkach profil wyjściowy może posłużyć do optymalizacji dla konkretnego urządzenia, ale to jest rzadko wymagane. Do wyboru jest:cybookg3, cybook_opus, default, hanlinv3, hanlinv5, illiad, ipad, ipad3, irexdr1000, irexdr800, jetbook5, kindle, kindle_dx, kindle_fire, kindle_oasis, kindle_pw, kindle_pw3, kindle_scribe, kindle_voyage, kobo, msreader, mobipocket, nook, nook_color, nook_hd_plus, generic_eink, generic_eink_hd, generic_eink_large, pocketbook_inkpad3, pocketbook_lux, pocketbook_hd, pocketbook_900, pocketbook_pro_912, galaxy, sony, sony300, sony900, sony-landscape, sonyt3, tablet
wyświetla wersję programu i kończy działanie

Opcje sterujące przetwarzaniem pliku źródłowego mobi

Określ kodowanie znaków dokumentu wejściowego. Jeśli ta opcja zostanie wybrana, wybrane kodowanie zastąpi to zadeklarowane w dokumencie. Szczególnie przydatne jest to w przypadku dokumentów, które nie deklarują kodowania lub które mają błędną deklarację.

Opcje sterujące przetwarzaniem pliku wyjściowego epub

Wyłącz dzielenie przy znaku podziału strony. Zwykle pliki wejściowe są automatycznie dzielone przy każdym znaku podziału strony na dwa pliki. Dzięki temu książka wyjściowa może być szybciej i wydajniej przetworzona. Jednakże, podział jest powolny i jeśli plik źródłowy zawiera dużą ilość znaków podziału strony, powinieneś wyłączyć podział przy znaku podziału strony.
Ta opcja jest wymagana tylko wtedy, gdy zamierzasz wykorzystywać EPUBa z czytnikiem FBReaderJ. To spłaszczy system plików wewnątrz EPUBa, umieszczając wszystkie pliki na najwyższym poziomie.
Wstaw spis treści, który będzie stanowił część książki.
Maksymalny rozmiar obrazu (szerokość x wysokość). Wartość none oznacza użycie rozmiaru ekranu z profilu wyjściowego. Wartość profile oznacza, że nie określono maksymalnego rozmiaru. Na przykład wartość 100x200 spowoduje, że rozmiar wszystkich obrazów zostanie zmieniony tak, aby ich szerokość nie przekraczała 100 pikseli, a wysokość nie przekraczała 200 pikseli. Należy pamiętać, że wpływa to tylko na rozmiar samych plików graficznych. Dowolny obraz może być renderowany w innym rozmiarze w zależności od stylizacji zastosowanej do niego w dokumencie.
Umieść wstawiany spis treści na końcu książki zamiast na początku.
Wersja pliku EPUB, która zostanie wygenerowana. EPUB 2 jest najbardziej kompatybilny, skorzystaj z EPU"B 3 jeśli tylko wiesz, że takiej wersji potrzebujesz.
Wyodrębnij zawartość wygenerowanego pliku EPUB do określonego folderu. Zawartość folderu jest najpierw usuwana, więc bądź ostrożny.
Dzielenie wszystkich plików HTML większych niż ten rozmiar (w KB). Jest to konieczne, gdyż większość czytników EPUB nie potrafi obsłużyć plików o dużych rozmiarach. Domyślna wartość 260 KB to rozmiar wymagany przez Adobe Digital Editions. Ustaw na 0, aby wyłączyć dzielenie w oparciu o rozmiar.
Zazwyczaj, jeżeli plik źródłowy nie ma okładki i nie wskażesz odpowiedniej, jest generowana domyślna okładka zawierająca tytuł, autora itp. Ta opcja wyłącza tworzenie takiej okładki.
Nie używaj SVG do okładki książki. Użyj tej opcji, jeśli twój EPUB będzie odczytywany na urządzeniu, które nie wspiera SVG, jak iPhone czy JetBook Lite. Bez tej opcji takie urządzenia będą wyświetlać okładkę jako pustą stronę.
Jeśli okładka jest w postaci grafiki SVG, włączenie tej opcji spowoduje zmianę rozmiaru okładki na cały dostępny obszar ekranu, zachowując jednak proporcje obrazu (stosunek jego szerokości do wysokości). Oznacza to, że na brzegach obrazu mogą pojawić się białe pasy, nie zostanie on jednak zniekształcony. Wyłączenie tej opcji może spowodować lekkie zniekształcenie obrazu, nie pojawią się natomiast białe pasy na brzegach.
Jeśli jest określony, wtyczka spróbuje wygenerować jak najbardziej czytelne dane. Dla niektórych wtyczek generujących dane wyjściowe może nie dawać to żadnych efektów.
Tytuł wygenerowanego spisu treści.

Opcje umożliwiające kontrolę nad wyglądem pliku wyjściowego

Transliteruj znaki Unicode do reprezentacji ASCII. Używaj ostrożnie, ponieważ spowoduje to zamianę znaków Unicode na ASCII. Na przykład zamieni „Pelé” na „Pele”. Należy również pamiętać, że w przypadkach, gdy istnieje wiele reprezentacji znaku (znaki wspólne na przykład w języku chińskim i japońskim), zostanie użyta reprezentacja oparta na bieżącym języku interfejsu calibre.
Podstawowy rozmiar czcionki w pkt. Wszystkie rozmiary czcionek w wyprodukowanej książce zostaną przeskalowane na podstawie tego rozmiaru. Wybierając większy rozmiar, możesz zwiększyć czcionki w wydruku i odwrotnie. Domyślnie, gdy wartość wynosi zero, podstawowy rozmiar czcionki jest wybierany na podstawie wybranego profilu wyjściowego.
Zmień justowanie. Wartość "lewy" wyrówna cały tekst do lewej. Wartość "wyjustuj" dokona wyjustowania całego tekstu. Wartość "oryginalny" (domyślna) nie zmieni justowania w pliku źródłowym. Weź pod uwagę fakt, że tylko niektóre formaty obsługują justowanie.
Nie skaluj rozmiaru czcionek.
Osadź wszystkie czcionki, które zostały użyte w dokumencie wejściowym, ale nie zostały jeszcze w nim osadzone. Spowoduje to przeszukanie systemu w poszukiwaniu potrzebnych czcionek, a jeśli zostaną one znalezione, osadzenie ich w e-booku. Działa to wyłącznie w przypadku formatów, które obsługują osadzanie czcionek takich jak EPUB, AZW3, DOCX lub PDF. Upewnij się, że masz licencję, jeśli nie używasz darmowych czcionek.
Osadź wybraną czcionkę w pliku książki. Czcionka jest traktowana jako "bazowa" dla książki. Jeśli dokument wejściowy używa osobnej czcionki, jego ustawienia mogą nadpisać tę czcionkę bazową. Można użyć filtrów stylów aby usunąć czcionkę z dokumentu wejściowego. Należy pamiętać, że osadzanie czcionek działa tylko w niektórych formatach, głównie EPUB, AZW3 i DOCX.
Domyślnie calibre używa skróconych form właściwości CSS, takich jak margin, padding, border itp. Ta opcja spowoduje, że zostaną użyte pełne formy zamiast skróconych. Pełne wersje są zawsze używane przy generowaniu EPUBów przy wybranym jednym z profili wyjściowych Nook ponieważ Nook nie obsługuje skróconych form CSS.
Ścieżka do pliku stylów CSS lub sam CSS. Plik CSS zostanie dodany to stylów z pliku źródłowego, może więc zostać użyty do nadpisania tych zasad.
Oddzielana przecinkami lista właściwości CSS, które będą usunięte ze wszystkich arkuszy stylów. Jest to użyteczne jeśli jakieś formatowanie koliduje z ustawieniami na czytniku. Przykładem może być font-family, color, margin-left, margin-right
Mapowanie z rozmiarów czcionek w CSS na rozmiar w punktach. Przykładowe ustawienia to: 10,12,14,16,18,20,22,24. Są to mapowania dla rozmiarów od xx-mały do xx-duży, gdzie ostatni rozmiar jest bardzo duży. Algorytm przeskalowywania używa tych rozmiarów, aby inteligentnie zmieniać wielkość czcionki. Domyślnie używane jest mapowanie bazujące na wybranym profilu wyjściowym.
Wstaw pusty wiersz pomiędzy akapitami. Ustawienie nie będzie działać, jeśli plik źródłowy nie używa akapitów (znaczników <p> lub <div>).
Podaj wysokość pustych wierszy (w em). Puste wiersze między akapitami będą dwukrotnie większe niż ustawiona tu wartość.
Preserve ligatures present in the input document. A ligature is a combined character of a pair of characters like ff, fi, fl et cetera. Most readers do not have support for ligatures in their default fonts, so they are unlikely to render correctly. By default, calibre will turn a ligature into the corresponding pair of normal characters. Note that ligatures here mean only unicode ligatures not ligatures created via CSS or font styles. This option will preserve them instead.
Wysokość wiersza w punktach. Służy do ustawienia odstępu między sąsiednimi wierszami. Jest stosowana tylko w tych elementach, które nie mają określonej własnej wysokości wiersza. W większości przypadków bardziej użyteczna jest opcja "minimalna wysokość wiersza". Domyślnie wysokość wiersza nie jest zmieniana.
Niektóre źle zaprojektowane dokumenty używają tabel do rozmieszczenia tekstu na stronie. Często po konwersji w takich dokumentach pojawia się tekst wychodzący poza stronę i inne błędy. Ta opcja wydobędzie tekst z tabel i przedstawi go w sposób ciągły.
Ustaw dolny margines w pkt. Domyślnie jest %d to ustawienie domyślne. Ustawienie wartości mniejszej niż zero spowoduje, że margines nie zostanie ustawiony (ustawienie marginesu w oryginalnym dokumencie zostanie zachowane). Uwaga: formaty zorientowane na strony, takie jak PDF i DOCX, mają własne ustawienia marginesów, które mają pierwszeństwo.
Ustaw lewy margines w pkt. Domyślnie jest %d to ustawienie domyślne. Ustawienie wartości mniejszej niż zero spowoduje, że margines nie zostanie ustawiony (ustawienie marginesu w oryginalnym dokumencie zostanie zachowane). Uwaga: formaty zorientowane na strony, takie jak PDF i DOCX, mają własne ustawienia marginesów, które mają pierwszeństwo.
Ustaw prawy margines w pkt. Domyślnie jest %d to ustawienie domyślne. Ustawienie wartości mniejszej niż zero spowoduje, że margines nie zostanie ustawiony (ustawienie marginesu w oryginalnym dokumencie zostanie zachowane). Uwaga: formaty zorientowane na strony, takie jak PDF i DOCX, mają własne ustawienia marginesów, które mają pierwszeństwo.
Ustaw górny margines w pkt. Domyślnie jest %d to ustawienie domyślne. Ustawienie wartości mniejszej niż zero spowoduje, że margines nie zostanie ustawiony (ustawienie marginesu w oryginalnym dokumencie zostanie zachowane). Uwaga: formaty zorientowane na strony, takie jak PDF i DOCX, mają własne ustawienia marginesów, które mają pierwszeństwo.
Minimalna wysokość wiersza, zależna od rozmiaru czcionki wyliczonego dla elementu. calibre będzie pilnować, aby każdy element miał wysokość wiersza nie mniejszą niż ustawiona wartość, niezależnie od tego, co określa dokument wejściowy. Ustaw tę wartość na zero, aby wyłączyć. Domyślnie wynosi ona 120%. Użyj tego ustawienia, zamiast bezpośredniego ustawienia wysokości wiersza, chyba że wiesz co robisz. Na przykład, można uzyskać tekst o „podwójnym odstępie między wierszami” poprzez ustawienie wartości na 240.
Usuwa odstęp pomiędzy akapitami. Ustawia również wcięcie akapitu w wielkości 1.5em. Usuwanie odstępu nie zadziała, jeśli plik wejściowy nie używa akapitów (znaczników <p> lub <div>).
Kiedy calibre usuwa puste wiersze między akapitami, automatycznie dodaje wcięcia akapitowe, by umożliwić rozpoznanie struktury tekstu. Ta opcja określa wielkość wcięcia akapitowego (w em). Ustawienie wartości ujemnej spowoduje, że zostanie użyta wartość ustawiona w dokumencie źródłowym, czyli praktycznie wcięcie nie jest zmieniane.
Konwertuj zwykłe cudzysłowy, myślniki i wielokropki na ich poprawne typograficznie odpowiedniki. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz https://daringfireball.net/projects/smartypants.
Zredukuj osadzone czcionki. Każda osadzona czcionka zostanie zredukowana tak, aby zawierała tylko znaki wykorzystywane w tym dokumencie. Zmniejszy to rozmiar plików z czcionkami. Przydatne przy korzystaniu z czcionek zawierających wiele niewykorzystywanych znaków.
Ścieżka do pliku zawierającego reguły przetwarzania stylów CSS w tej książce. Najprostszym sposobem, by stworzyć taki plik, jest użycie kreatora reguł w interfejsie calibre. Dostań się do niego przez sekcję „Look & Fell → Transform styles” dialogu konwersji. Kiedy stworzysz reguły, możesz użyć przycisku "Eksport", aby zapisać je do pliku.
Ścieżka do pliku zawierającego reguły przekształcania kodu HTML w tej książce. Najłatwiejszym sposobem utworzenia takiego pliku jest skorzystanie z kreatora tworzenia reguł w GUI calibre. Uzyskaj do niego dostęp w sekcji „Wygląd i styl->Przekształć kod HTML” w oknie dialogowym konwersji. Po utworzeniu reguł możesz użyć przycisku „Eksportuj”, aby zapisać je do pliku.
Przekształć typograficzne cudzysłowy, myślniki i wielokropki na zwykłe odpowiedniki.

Zmodyfikuj tekst i strukturę używając wzorców. Domyślnie wyłączone. Aby włączyć użyj --enable-heuristics. Poszczególne akcje mogą zostać wyłączone przy użyciu --disable-

*

.

Przeanalizuj podzielone słowa w całym dokumencie. Dokument jest używany jako słownik do ustalenia czy łączniki powinny być zachowane, czy usunięte.
Usuń z dokumentu puste akapity, gdy występują one pomiędzy co drugim akapitem
Zamień wcięcie składające się z wielokrotnych nierozdzielających spacji na wcięcia CSS.
Podziały scen są wycentrowane. Zamień podziały scen, które wykorzystują wiele wierszy na linie poziome.
Sprawdź najczęściej używane wyrazy i wzorce, które są oznaczane kursywą i pochyl je.
Wykryj niesformatowane tytuły rozdziałów i podrozdziałów. Zamień je na znaczniki h2 i h3. To ustawienie nie wygeneruje spisu treści, ale razem z detekcją struktury może być użyte do jego stworzenia.
Wyszukuje wystąpienia kolejnych znaczników <h1> lub <h2>. Znaczniki są ponownie numerowane, aby zapobiec podziałowi w środku nagłówka rozdziału.
Usuwaj podziały wierszy na podstawie użytej interpunkcji i formatowania.
Włącz przetwarzanie heurystyczne. Ta opcja musi być włączona, aby nastąpiło jakiekolwiek przetwarzanie heurystyczne.
Współczynnik wykorzystywany do określenia długości, przy której wiersz powinien pozostać nieprzełamany. Wartość powinna być z przedziału 0 do 1. Domyślna wartość to 0.4, poniżej połowy długości wiersza. W przypadku, gdy w dokumencie tylko kilka wierszy ma pozostać nieprzełamanych ta wartość powinna zostać zmniejszona
Zamień zmiany sceny na określony tekst. Domyślnie wykorzystany jest tekst pochodzący z dokumentu wejściowego.

Modyfikuj tekst dokumentu i jego strukturę, używając wzorów zdefiniowanych przez użytkownika.

Ścieżka do pliku zawierającego wyrażenia regularne wyszukiwania i zamiany. Plik musi zawierać naprzemiennie wiersze wzorca wyszukiwania i zamiany (wiersz zamiany może być pusty). Wyrażenie musi być poprawnym wyrażeniem regularnym Pythona, a plik musi być kodowany w UTF-8.
Tekst, który zastąpi ciąg znaleziony za pomocą sr1-search.
Wzorzec (wyrażenie regularne), który ma zostać zastąpiony przez sr1-replace.
Tekst, który zastąpi ciąg znaleziony za pomocą sr2-search.
Wzorzec (wyrażenie regularne), który ma zostać zastąpiony przez sr2-replace.
Tekst, który zastąpi ciąg znaleziony za pomocą sr3-search.
Wzorzec (wyrażenie regularne), który ma zostać zastąpiony przez sr3-replace.

Kontrola autodetekcji struktury dokumentu.

Gdy znacznik <img>nie ma atrybutu alt, sprawdź powiązany plik obrazu pod kątem metadanych określających tekst alternatywny i użyj go do wypełnienia atrybutu alt. Atrybut alt jest używany przez czytniki ekranu do pomocy osobom niedowidzącym.
Wyrażenie XPath do wykrywania tytułów rozdziałów. Domyślnie znaczniki <h1> lub <h2> zawierające słowa „rozdział”, „książka”, „sekcja”, „prolog”, „epilog” lub „część” są traktowane jako tytuły rozdziałów, jak również wszelkie znaczniki, które mają klasa = „rozdział”. Użyte wyrażenie musi być oceniane jako lista elementów. Aby wyłączyć wykrywanie rozdziałów, użyj wyrażenia „/”. Więcej informacji na temat korzystania z tej funkcji można znaleźć w samouczku XPath w podręczniku użytkownika calibre.
--chapter-mark
Określ jak zaznaczać wykryte rozdziały. Wartość "pagebreak" dzieli stronę między rozdziałami. Wartość "linia" wstawia linię przed rozdziałem. Wartość "brak" wyłącza zaznaczanie rozdziałów, a "wszystko" włącza linie i podział strony jednocześnie.
Niektóre dokumenty określają marginesy strony poprzez określenie lewego i prawego marginesu dla każdego akapitu indywidualnie. calibre spróbuje wykryć i usunąć te marginesy. Czasami może to spowodować usunięcie marginesów, które nie powinny zostać usunięte. W takim przypadku możesz wyłączyć usuwanie.
Wstaw metadane na początku książki. Jest to przydatne, jeśli czytnik nie obsługuje bezpośrednio wyświetlania/wyszukiwania metadanych.
Wyrażenie XPath. Przełamanie stron zostanie wprowadzone przed odnalezionymi elementami. Aby wyłączyć tę funkcję podaj: /
Preferuj okładkę z pliku źródłowego w stosunku do wybranej okładki.
Usuń pierwszy obrazek ze źródłowej książki. Opcja przydaje się jeśli książka zawiera obrazek okładki, który nie jest identyfikowany jako okładka. W efekcie jeśli dodasz swoją okładkę, w calibre książka będzie miała dwie okładki, jeśli nie ustawisz tej opcji.
Wyrażenie XPath do wykrywania lokalizacji w dokumencie, w której należy rozpocząć czytanie. Niektóre programy do czytania e-booków (przede wszystkim Kindle) używają tej lokalizacji jako miejsca otwierania książki. Więcej informacji na temat korzystania z tej funkcji można znaleźć w samouczku XPath w podręczniku użytkownika calibre.

Kontroluje automatyczne generowanie spisu treści. Domyślnie, jeśli plik źródłowy ma już spis treści, to ma on pierwszeństwo przed tym wygenerowanym automatycznie.

Umożliwia umieszczenie powtarzających się pozycji przy tworzeniu spisu treści z odsyłaczy w dokumencie na przykład kilka razy tego samego słowa, odsyłającego w różne miejsca.
Wyrażenie XPath określające znaczniki, które powinny zostać dodane do spisu treści na pierwszym poziomie. Jeśli wyrażenie zostanie dodane, ma pierwszeństwo przed innymi sposobami autodetekcji. Więcej informacji na temat XPath znajduje się w sekcji XPath Tutorial, w podręczniku użytkownika calibre.
Wyrażenie XPath określające znaczniki, które powinny zostać dodane do spisu treści na drugim poziomie. Każdy element jest dodawany w hierarchii pod poprzednim elementem pierwszego poziomu. Więcej informacji na temat XPath znajduje się w sekcji XPath Tutorial, w podręczniku użytkownika calibre.
Wyrażenie XPath określające znaczniki, które powinny zostać dodane do spisu treści na trzecim poziomie. Każdy element jest dodawany w hierarchii pod poprzednim elementem drugiego poziomu. Więcej informacji na temat XPath znajduje się w sekcji XPath Tutorial, w podręczniku użytkownika calibre.
Maksymalna liczba odnośników do wstawienia do spisu treści. Ustaw tę wartość na 0, aby wyłączyć. Domyślnie ustawienie: 50. Odnośniki są dodawane do spisu treści tylko jeśli odnaleziono mniej rozdziałów niż określony próg.
Nie dodawaj automatycznie wykrytych rozdziałów do spisu treści.
Usuwa te pozycje ze spisu treści, których tytuły pasują do określonego wyrażenia. Zostaną usunięte pasujące i wszystkie ich podrzędne pozycje.
Jeśli zostanie wykryte mniej rozdziałów niż podano, odnośniki są dodawane do spisu treści. Domyślnie: 6
Zazwyczaj, jeżeli plik źródłowy ma już spis treści, jest on wykorzystywany zamiast wygenerowanego automatycznie. Z tą opcją zawsze używany jest wygenerowany automatycznie spis treści.

Opcje odpowiedzialne za ustawienia metadanych w plikach wyjściowych

Łańcuch znaków używany przy sortowaniu po autorze.
Wpisz autorów. Jeśli jest więcej niż jeden, należy oddzielić ich znakami ampersand ("&").
Podaj producenta książki (w Polsce nie praktykowane).
Ustaw opis dla e-booka.
Ustaw okładkę wybierając plik lub podając adres URL
Wpisz numer ISBN książki.
Podaj język.
Ustaw datę publikacji (zakłada się, że znajduje się w lokalnej strefie czasowej, chyba że strefa czasowa jest wyraźnie określona)
Ustaw wydawcę e-booka.
Wpisz ocenę. Musi to być cyfra pomiędzy 1 a 5.
Odczytaj metadane z wybranego pliku OPF. Metadane odczytane z tego pliku nadpiszą wszystkie metadane pliku źródłowego.
Wybierz serie, do których należy ta książka.
--series-index
Podaj numer książki w cyklu.
Wpisz etykiety dla książki. Kolejne etykiety oddzielaj przecinkami.
Ustaw stempel czasowy książki (nie używane nigdzie indziej)
Wpisz tytuł.
--title-sort
Wersja tytułu używana przy sortowaniu.

Opcje pomocy przy debugowaniu konwersji

Zapisz dane wyjściowe z różnych etapów potoku konwersji w określonym folderze. Przydatne, jeśli nie masz pewności, na którym etapie procesu konwersji występuje błąd.
Poziom komunikatów. Im więcej razy jest podany, tym komunikaty będą obszerniejsze. Podanie parametru dwa razy to maksymalna ilość informacji, raz - normalna, a przy braku parametru komunikaty będą zawierały minimum informacji.

Kovid Goyal

Kovid Goyal

sierpnia 23, 2024 7.17.0