BASH(1) | General Commands Manual | BASH(1) |
NAZWA
bash - GNU Bourne-Again SHell
SKŁADNIA
bash [opcje] [łańcuch_polecenia | plik]
PRAWA AUTORSKIE
Bash is Copyright (C) 1989-2022 by the Free Software Foundation, Inc.
OPIS
Bash jest zgodnym z sh interpreterem języka poleceń, wykonującym polecenia ze standardowego wejścia bądź z pliku. Włączono doń również przydatne cechy zaczerpnięte z powłoki Korna i powłoki C (ksh i csh).
Bash w zamierzeniu jest implementacją zgodną z POSIX-ową specyfikacją powłok i narzędzi -- IEEE POSIX Shell and Utilities specification (IEEE Standard 1003.1). Bash może być skonfigurowany w ten sposób, aby był domyślnie zgodny z normą POSIX.
OPCJE
Oprócz jednoznakowych opcji powłoki udokumentowanych w opisie wbudowanego polecenia set, w tym -o, polecenia wbudowane mogą być użyte jako opcje przy wywołaniu powłoki. Dodatkowo, bash przy wywołaniu interpretuje poniższe opcje:
- -c
- Jeśli występuje opcja -c, to polecenia odczytywane są z pierwszego argumentu, niebędącego opcją łańcucha_polecenia. Jeżeli po łańcuchu_polecenia istnieją argumenty, to pierwszy jest przypisywany do $0 a pozostałe są przypisywane do argumentów pozycyjnych. Przypisanie do $0 ustawia nazwę powłoki, co jest wykorzystywane przy ostrzeżeniach i komunikatach z błędami.
- -i
- Jeżeli występuje opcja -i, to powłoka jest interaktywna.
- -l
- Program bash będzie działał jakby został wywołany jako powłoka zgłoszeniowa (patrz niżej WYWOŁANIE).
- -r
- Jeżeli występuje opcja -r, to powłoka staje się powłoką okrojoną (restricted). Patrz poniżej POWŁOKA OKROJONA.
- -s
- Jeśli występuje opcja -s lub po przetworzeniu opcji nie pozostają żadne argumenty, to polecenia odczytywane są ze standardowego wejścia. Opcja ta umożliwia na ustawienie parametrów pozycyjnych podczas wywołania powłoki interaktywnej lub przy odczytywaniu wejścia z potoku.
- -D
- Na standardowym wyjściu wypisywana jest lista łańcuchów cytowanych cudzysłowem poprzedzonych znakiem $. Są to łańcuchy będące przedmiotem tłumaczenia języka, gdy bieżącym ustawieniem regionalnym (locale) nie jest C ani POSIX. Implikuje to opcję -n; nie zostaną wykonane żadne polecenia.
- [-+]O [opcja_shopt]
- opcja_shopt jest jedną z opcji powłoki akceptowanych przez polecenie wbudowane shopt (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej). Jeśli występuje opcja_shopt, to -O nadaje wartość tej opcji, zaś +O unieważnia ją. Jeżeli nie podano opcji_shopt, to na standardowym wyjściu wypisywane są nazwy i wartości opcji powłoki akceptowanych przez shopt. Jeśli opcją wywołania jest +O, tworzone wyjście jest formatowane w taki sposób, by można było wykorzystać je jako wejście.
- --
- Zapis -- sygnalizuje koniec opcji i wyłącza dalsze ich przetwarzanie. Argumenty występujące po -- traktowane są jako nazwy plików i argumenty. Argument - jest równoważnikiem --.
Bash interpretuje także wiele opcji wieloznakowych. Jeśli mają zostać rozpoznane, opcje te muszą pojawić się w wierszu poleceń przed opcjami jednoznakowymi,
- --debugger
- Ustawia profil debuggera do wykonania, przed uruchomieniem powłoki. Włącza rozszerzony tryb debugowania (patrz opis opcji extdebug do wbudowanego polecenia shopt poniżej).
- --dump-po-strings
- Równoważne -D, ale wyjście jest w formacie pliku GNU gettext po (portable object).
- --dump-strings
- Równoważnik -D.
- --help
- Wyświetla na standardowym wyjściu komunikat o użytkowaniu i pomyślnie kończy pracę.
- --init-file plik
- --rcfile plik
- Wykonuje polecenia z podanego pliku zamiast ze standardowego osobistego pliku inicjującego ~/.bashrc, jeśli powłoka jest interaktywna. Zobacz WYWOŁANIE poniżej.
- --login
- Równoważne -l.
- --noediting
- Nie używa biblioteki GNU readline do odczytu wierszy poleceń w trybie interaktywnym.
- --noprofile
- Nie odczytuje ani ogólnosystemowego pliku startowego /etc/profile ani żadnego z osobistych plików inicjujących ~/.bash_profile, ~/.bash_login czy ~/.profile. Domyślnie, bash czyta te pliki gdy jest wywołany jako powłoka zgłoszeniowa (zobacz WYWOŁANIE poniżej).
- --norc
- Nie odczytuje i nie wykonuje osobistego pliku inicjującego ~/.bashrc jeśli powłoka jest interaktywna. Opcja ta jest domyślnie włączona, jeżeli powłokę wywołano jako sh.
- --posix
- Zmienia zachowanie bash tam, gdzie domyślne działanie różni się od standardu POSIX, tak by spełniać standard (tryb posix). Więcej informacji o tym, jak tryb posix wpływa na zachowanie powłoki można znaleźć w dokumencie do którego odsyła ZOBACZ TAKŻE.
- --restricted
- Powłoka staje się okrojona (zobacz POWŁOKA OKROJONA poniżej).
- --verbose
- Równoważnik opcji -v.
- --version
- Pokazuje na standardowym wyjściu informację o wersji tego egzemplarza bash i pomyślnie kończy pracę.
ARGUMENTY
Jeśli po przetworzeniu opcji pozostają jakieś argumenty, a nie podano ani opcji -c ani -s, to zakłada się, że pierwszy argument jest nazwą pliku zawierającego polecenia powłoki. Jeżeli bash został wywołany w taki sposób, to $0 przypisywana jest nazwa pliku z poleceniami, a parametrom pozycyjnym pozostałe argumenty. Bash odczytuje i wykonuje polecenia z tego pliku, a następnie kończy pracę. Kod zakończenia basha jest wówczas kodem zakończenia ostatniego wykonanego polecenia skryptu. Jeśli nie wykonano żadnego polecenia, to kod zakończenia wynosi 0. Najpierw wykonywana jest próba otworzenia pliku w bieżącym katalogu, a następnie, jeśli się ona nie powiedzie, powłoka przeszukuje katalogi w PATH szukając skryptu.
WYWOŁANIE
Powłoka zgłoszeniowa (login shell) to taka, w której pierwszym znakiem zerowego argumentu jest -, lub taka, którą uruchomiono z opcją --login.
Powłoka interaktywna to taka, którą uruchomiono bez argumentów innych niż opcje (chyba, że podano -s) i bez opcji -c; zarówno jej standardowe wejście jak i wyjście powiązane jest z terminalami (tak jak określiła to funkcja isatty(3)), albo taka, którą uruchomiono z opcją -i. Jeśli bash jest interaktywny, to ustawiane jest PS1 zaś $- zawiera i; pozwala to skryptowi powłoki lub plikowi startowemu na sprawdzanie tego stanu.
Poniższe akapity opisują, jak bash wykonuje swoje pliki startowe. Jeśli któryś z tych plików istnieje, ale nie może być odczytany, to bash zgłasza błąd. Tyldy (~) w nazwach plików interpretowane są według reguł opisanych poniżej w części Interpretacja tyld sekcji INTERPRETACJA.
Gdy bash wywoływany jest jako powłoka zgłoszeniowa lub jako powłoka nie-interaktywna z opcją --login, w pierwszej kolejności czyta i wykonuje polecenia z pliku /etc/profile, jeśli takowy istnieje. Po odczytaniu tego pliku, szuka ~/.bash_profile, ~/.bash_login i ~/.profile, w tej kolejności, po czym odczytuje i wykonuje polecenia z pierwszego istniejącego i dającego się odczytać. Można posłużyć się opcją --noprofile podczas uruchamiania powłoki, by zakazać takiego zachowania.
Podczas kończenia interaktywnej powłoki zgłoszeniowej lub gdy nieinteraktywna powłoka zgłoszeniowa wykonuje wbudowane polecenie exit, bash czyta i wykonuje polecenia z pliku ~/.bash_logout, jeśli taki istnieje.
Jeżeli uruchamiana jest powłoka interaktywna nie będąca powłoką zgłoszeniową, bash czyta i wykonuje polecenia z ~/.bashrc, jeśli taki plik istnieje. Może to być zakazane za pomocą opcji --norc. Opcja --rcfile plik wymusi odczyt i wykonanie poleceń z pliku zamiast z ~/.bashrc.
Jeśli bash startuje w trybie nie-interaktywnym, na przykład w celu uruchomienia skryptu powłoki, to szuka w środowisku zmiennej BASH_ENV, interpretuje jej wartość, jeśli ją znalazł, i używa otrzymanej wartości jako nazwy pliku do odczytania i wykonania. Bash zachowuje się tak, jakby były wykonane następujące polecenia:
ale do szukania nazwy pliku nie jest używana wartość zmiennej PATH.
Jeżeli bash wywołano pod nazwą sh, to próbuje on naśladować zachowanie startowe historycznych wersji sh tak ściśle jak to jest możliwe, przy równoczesnym spełnianiu standardu POSIX. Wywołany jako powłoka interaktywna lub powłoka nie-interaktywna z opcją --login, usiłuje na początku odczytać i wykonać polecenia z /etc/profile i ~/.profile, w tej kolejności. W celu zakazania tego zachowania można użyć opcji --noprofile. Wywołany jako powłoka interaktywna pod nazwą sh, bash poszukuje zmiennej ENV, interpretuje jej wartość, jeśli jest zdefiniowana, i posługuje się otrzymaną wartością jako nazwą pliku, który ma być odczytany i wykonany. Ponieważ powłoka wywołana jako sh nie usiłuje czytać ani wykonywać poleceń z jakichkolwiek innych plików startowych, opcja --rcfile nie ma żadnych skutków. Powłoka nie-interaktywna wywołana pod nazwą sh nie próbuje czytać żadnych plików startowych. Wywołany jako sh, bash wchodzi w tryb posix po odczycie plików startowych.
Gdy bash uruchomiony jest w trybie posix, jak z opcją --posix wiersza poleceń, kieruje się standardem POSIX dla plików startowych. W trybie tym, powłoka interaktywna interpretuje zmienną ENV a polecenia odczytywane i wykonywane są z pliku, którego nazwą jest zinterpretowana wartość. Nie są czytane inne pliki startowe.
Bash attempts to determine when it is being run with its standard input connected to a network connection, as when executed by the historical remote shell daemon, usually rshd, or the secure shell daemon sshd. If bash determines it is being run non-interactively in this fashion, it reads and executes commands from ~/.bashrc, if that file exists and is readable. It will not do this if invoked as sh. The --norc option may be used to inhibit this behavior, and the --rcfile option may be used to force another file to be read, but neither rshd nor sshd generally invoke the shell with those options or allow them to be specified.
Jeśli powłoka została uruchomiona z efektywnym id użytkownika (grupy) różnym od id rzeczywistego, a nie podano opcji -p, to nie są odczytywane żadne pliki startowe, funkcje powłoki nie są dziedziczone ze środowiska, zmienne SHELLOPTSP, BASHOPTS, CDPATH, i GLOBIGNORE, jeśli jest takie występują w środowisku, są ignorowane a efektywny identyfikator użytkownika jest ustawiany na jego identyfikator rzeczywisty. Jeśli przy wywołaniu podano opcję -p, to zachowanie startowe jest takie samo, ale nie jest resetowany efektywny id użytkownika.
DEFINICJE
W pozostałej części tego dokumentu używane są poniższe definicje.
- odstęp
- Spacja lub znak tabulacji.
- słowo
- Sekwencja znaków uważana przez powłokę za pojedynczą jednostkę. Znana też jako token.
- nazwa
- Jest to słowo składające się wyłącznie ze znaków alfanumerycznych i znaków podkreślenia, i rozpoczynające się znakiem alfabetycznym lub podkreśleniem. Wspominane również jako identyfikator.
- metaznak
- Znak, który, gdy nie jest cytowany, oddziela słowa. Jeden z
poniższych:
| & ; ( ) < > space tab newline
- operator sterujący
- token pełniący funkcję sterującą. Jest to jeden z poniższych symboli:
|| & && ; ;; ;& ;;& ( ) | |& <newline>
SŁOWA ZASTRZEŻONE
Reserved words are words that have a special meaning to the shell. The following words are recognized as reserved when unquoted and either the first word of a command (see SHELL GRAMMAR below), the third word of a case or select command (only in is valid), or the third word of a for command (only in and do are valid):
! case coproc do done elif else esac fi for function if in select then until while { } time [[ ]]
GRAMATYKA POWŁOKI
Niniejszy rozdział opisuje składnię różnych postaci poleceń powłoki.
Polecenia proste
Polecenie proste jest sekwencją opcjonalnych przypisań zmiennych, po której następują rozdzielane przez odstęp słowa i przekierowania, a zakończoną operatorem sterującym. Pierwsze słowo określa polecenie, jakie ma zostać wykonane i jest przekazywane jako argument numer zero. Pozostałe słowa są przekazywane jako argumenty wywoływanego polecenia.
Wartością zwracaną polecenia prostego jest jego kod zakończenia lub 128+n jeżeli polecenie przerwane jest sygnałem n.
Potoki
Potok jest sekwencją jednego lub więcej poleceń rozdzielonych jednym z operatorów kontrolnych | lub |&. Formatem potoku jest:
[time [-p]] [ ! ] polecenie1 [ [|⎪|&] polecenie2 ... ]
The standard output of command1 is connected via a pipe to the standard input of command2. This connection is performed before any redirections specified by the command1(see REDIRECTION below). If |& is used, command1's standard error, in addition to its standard output, is connected to command2's standard input through the pipe; it is shorthand for 2>&1 |. This implicit redirection of the standard error to the standard output is performed after any redirections specified by command1.
Zwracanym kodem zakończenia potoku jest kod zakończenia ostatniego polecenia, chyba że włączono opcję pipefail. W takim przypadku kod zakończenia potoku jest wartością ostatniego (po prawej) polecenia, które zakończyło się kodem niezerowym lub zero, jeśli wszystkie polecenia zakończyły się powodzeniem. Jeżeli potok poprzedza zastrzeżone słowo !, to kod zakończenia takiego potoku jest negacją (NOT) kodu zakończenia ostatniego polecenia, zgodnie z powyższym opisem. Powłoka oczekuje na zakończenie (terminate) wszystkich poleceń w potoku przed zwróceniem wartości.
Jeżeli potok jest poprzedzony słowem zastrzeżonym time, to po jego zakończeniu podawany jest czas wykonywania, jak również czas użytkownika i czas systemu zużyty na wykonanie. Opcja -p zmienia format tworzonych wyników na określony przez POSIX. Jeśli powłoka znajduje się w trybie posix, to nie rozpoznaje time jako słowa zastrzeżonego, jeśli kolejny token rozpoczyna się znakiem "-". Do sformatowania łańcucha określającego, jak powinna być wyświetlana informacja o czasach, można ustawić zmienną TIMEFORMAT; zobacz opis TIMEFORMAT w Zmienne powłoki poniżej.
Jeśli powłoka znajduje się w trybie posix, to po time może wystąpić znak nowego wiersza. W takim przypadku, powłoka wyświetla całkowity czas użytkownika i systemu, skonsumowany przez powłokę i jej potomków. Zmienną TIMEFORMAT można określić format informacji o czasie.
Each command in a multi-command pipeline, where pipes are created, is executed in a subshell, which is a separate process. See COMMAND EXECUTION ENVIRONMENT for a description of subshells and a subshell environment. If the lastpipe option is enabled using the shopt builtin (see the description of shopt below), the last element of a pipeline may be run by the shell process when job control is not active.
Listy
Lista jest potokiem lub sekwencją kilku potoków rozdzielonych jednym z operatorów ;, &, && lub ⎪⎪, i opcjonalnie zakończoną jednym ze znaków ;, & lub <nowy-wiersz>.
Spośród tych operatorów listowych, && i ⎪⎪ mają ten sam priorytet, następujące po nich ; i &, również mają równy między sobą priorytet.
W zastępstwie średnika, w liście może pojawić się sekwencja jednego lub więcej znaków nowego wiersza.
If a command is terminated by the control operator &, the shell executes the command in the background in a subshell. The shell does not wait for the command to finish, and the return status is 0. These are referred to as asynchronous commands. Commands separated by a ; are executed sequentially; the shell waits for each command to terminate in turn. The return status is the exit status of the last command executed.
Listy AND i OR są sekwencjami jednego lub więcej potoków oddzielonych odpowiednio operatorami sterującymi && i ||. Listy AND i OR są wykonywane z pozostawioną łącznością. Lista AND ma postać
polecenie1 && polecenie2
polecenie2 wykonywane jest wtedy, i tylko wtedy, gdy polecenie1 zwraca zerowy kod zakończenia (sukces).
Lista OR ma postać
polecenie1 ⎪⎪ polecenie2
polecenie2 jest wykonywane wtedy, i tylko wtedy, gdy polecenie1 zwraca niezerowy kod zakończenia. Kod zwracany przez listy AND i OR jest kodem zakończenia ostatniego wykonanego polecenia listy.
Polecenia złożone
Polecenie złożone jest jednym z poniższych. W większości przypadków lista w opisie polecenia może być oddzielona od reszty polecenie jedną lub więcej znakami nowego wiersza, a po niej zamiast średnika może wystąpić znak nowego wiersza.
- (lista)
- list is executed in a subshell (see COMMAND EXECUTION ENVIRONMENT below for a description of a subshell environment). Variable assignments and builtin commands that affect the shell's environment do not remain in effect after the command completes. The return status is the exit status of list.
- { lista; }
- Lista jest po prostu wykonywana w bieżącym środowisku powłoki. Lista musi być zakończona znakiem nowej linii lub średnika. Nazywane jest to poleceniem grupowania. Zwracanym kodem jest kod zakończenia listy. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do metaznaków ( i ), { i } są słowami zastrzeżonymi i aby zostały rozpoznane muszą się pojawić tam, gdzie dozwolone jest użycie słów zastrzeżonych. Ponieważ nie powodują podziału na słowa, muszą być oddzielone od listy za pomocą białego znaku lub innego metaznaku powłoki.
- ((wyrażenie))
- The expression is evaluated according to the rules described below under ARITHMETIC EVALUATION. If the value of the expression is non-zero, the return status is 0; otherwise the return status is 1. The expression undergoes the same expansions as if it were within double quotes, but double quote characters in expression are not treated specially and are removed.
- [[ wyrażenie ]]
- Return a status of 0 or 1 depending on the evaluation of the conditional
expression expression. Expressions are composed of the primaries
described below under CONDITIONAL EXPRESSIONS. The words
between the [[ and ]] do not undergo word splitting
and pathname expansion. The shell performs tilde expansion, parameter and
variable expansion, arithmetic expansion, command substitution, process
substitution, and quote removal on those words (the expansions that would
occur if the words were enclosed in double quotes). Conditional operators
such as -f must be unquoted to be recognized as primaries.
Operatory < i >, gdy są używane z [[, sortują zgodnie z porządkiem leksykograficznym, używając bieżącego ustawienia locale.
Jeśli używane są operatory == i !=, to łańcuch po prawej stronie operatora jest wzorcem i jest dopasowany zgodnie z opisanymi poniżej regułami Dopasowania wzorca, jakby włączono opcję powłoki extglob. Operator = jest równoważny ==. Jeśli włączono opcję powłoki nocasematch, to przy dopasowaniu ignorowana jest wielkość liter. Zwracaną wartością jest 0 gdy łańcuch pasuje (==) lub nie pasuje (!=) i 1 w przeciwnym wypadku. Każda część wzorca może być cytowana, aby wymusić jej dopasowanie jako łańcuch.
An additional binary operator, =~, is available, with the same precedence as == and !=. When it is used, the string to the right of the operator is considered a POSIX extended regular expression and matched accordingly (using the POSIX regcomp and regexec interfaces usually described in regex(3)). The return value is 0 if the string matches the pattern, and 1 otherwise. If the regular expression is syntactically incorrect, the conditional expression's return value is 2. If the nocasematch shell option is enabled, the match is performed without regard to the case of alphabetic characters. If any part of the pattern is quoted, the quoted portion is matched literally. This means every character in the quoted portion matches itself, instead of having any special pattern matching meaning. If the pattern is stored in a shell variable, quoting the variable expansion forces the entire pattern to be matched literally. Treat bracket expressions in regular expressions carefully, since normal quoting and pattern characters lose their meanings between brackets.
The pattern will match if it matches any part of the string. Anchor the pattern using the ^ and $ regular expression operators to force it to match the entire string. The array variable BASH_REMATCH records which parts of the string matched the pattern. The element of BASH_REMATCH with index 0 contains the portion of the string matching the entire regular expression. Substrings matched by parenthesized subexpressions within the regular expression are saved in the remaining BASH_REMATCH indices. The element of BASH_REMATCH with index n is the portion of the string matching the nth parenthesized subexpression. Bash sets BASH_REMATCH in the global scope; declaring it as a local variable will lead to unexpected results.
Wyrażenia można łączyć przy pomocy następujących operatorów, wymienionych w kolejności malejącego priorytetu:
- ( wyrażenie )
- Zwraca wartość wyrażenia. Może służyć do unieważnienia zwykłej kolejności operatorów.
- ! wyrażenie
- Prawda jeżeli wyrażenie jest fałszywe.
- wyrażenie1 && wyrażenie2
- Prawda jeśli zarówno wyrażenie1 jak i wyrażenie2 są prawdziwe.
- wyrażenie1 || wyrażenie2
- Prawda jeśli choć jedno spośród wyrażenie1 lub wyrażenie2 jest prawdziwe.
Operatory && i || nie wykonują wyrażenia2 jeżeli wartość wyrażenia1 wystarcza do określenia wartości, jaka zostanie zwrócona przez całe wyrażenie warunkowe.
- for nazwa [ [ in [ słowo ... ] ] ; ] do lista ; done
- Interpretowane są słowa następujące po in, tworząc listę elementów. Zmiennej nazwa nadawana jest kolejno wartość każdego elementu tej listy i każdorazowo wykonywana jest lista poleceń. Jeżeli pominięto in słowo, to polecenie for wykonuje listę po jednym razie dla każdego ustawionego parametru pozycyjnego (zobacz PARAMETRY poniżej). Zwracanym kodem jest kod zakończenia ostatniego wykonanego polecenia. Jeśli interpretacja elementów następujących po in daje w wyniku pustą listę, to nie są wykonywane żadne polecenia i zwracany jest kod 0.
- for (( wyr1 ; wyr2 ; wyr3 )) ; do lista ; done
- Na początku obliczane jest wyrażenie arytmetyczne wyr1, zgodnie z zasadami opisanymi poniżej w OBLICZANIE WYRAŻEŃ ARYTMETYCZNYCH. Następnie wielokrotnie obliczane jest wyr2, aż do osiągnięcia przez nie wartości zero. Każdorazowo gdy obliczone wyr2 jest niezerowe, wykonywana jest lista i obliczane jest wyrażenie arytmetyczne wyr3. Jeśli pominięto któreś z wyrażeń, to zachowuje się ono tak, jakby przyjmowało wartość 1. Zwracanym kodem jest kod zakończenia ostatniego wykonanego polecenia listy, lub fałsz jeśli któreś z wyrażeń jest niepoprawne.
- select nazwa [ in słowo ] ; do lista ; done
- The list of words following in is expanded, generating a list of items, and the set of expanded words is printed on the standard error, each preceded by a number. If the in word is omitted, the positional parameters are printed (see PARAMETERS below). select then displays the PS3 prompt and reads a line from the standard input. If the line consists of a number corresponding to one of the displayed words, then the value of name is set to that word. If the line is empty, the words and prompt are displayed again. If EOF is read, the select command completes and returns 1. Any other value read causes name to be set to null. The line read is saved in the variable REPLY. The list is executed after each selection until a break command is executed. The exit status of select is the exit status of the last command executed in list, or zero if no commands were executed.
- case słowo in [ [(] wzorzec [ | wzorzec ] ... ) lista ;; ] ... esac
- A case command first expands word, and tries to match it against each pattern in turn, using the matching rules described under Pattern Matching below. The word is expanded using tilde expansion, parameter and variable expansion, arithmetic expansion, command substitution, process substitution and quote removal. Each pattern examined is expanded using tilde expansion, parameter and variable expansion, arithmetic expansion, command substitution, process substitution, and quote removal. If the nocasematch shell option is enabled, the match is performed without regard to the case of alphabetic characters. When a match is found, the corresponding list is executed. If the ;; operator is used, no subsequent matches are attempted after the first pattern match. Using ;& in place of ;; causes execution to continue with the list associated with the next set of patterns. Using ;;& in place of ;; causes the shell to test the next pattern list in the statement, if any, and execute any associated list on a successful match, continuing the case statement execution as if the pattern list had not matched. The exit status is zero if no pattern matches. Otherwise, it is the exit status of the last command executed in list.
- if lista; then lista; [ elif lista; then lista; ] ... [ else lista; ] fi
- Wykonywana jest lista występująca po if. Jeżeli jej kod zakończenia jest zerowy, to wykonywana jest lista klauzuli then. W przeciwnym wypadku, wykonywana jest lista każdego elif po kolei; jeśli kod zakończenia którejś wynosi 0, to wykonywana jest lista then i polecenie jest kończone. Jeżeli nie wystąpił żaden z powyższych przypadków, to wykonywana jest lista występująca po klauzuli else, jeśli takowa istnieje. Kodem zakończenia jest kod ostatniego wykonanego polecenia listy lub zero jeśli żaden z warunków nie okazał się prawdziwy.
- while lista-1; do lista-2; done
- until lista-1; do lista-2; done
- Polecenie while wykonuje listę lista-2 w sposób ciągły dopóty, dopóki ostatnie polecenie listy lista-1 nie zwróci kodu zakończenia równego zero. Polecenie until działa podobnie do polecenia while, a jedyną różnicą jest to, że test jest zanegowany: lista-2 jest wykonywana tak długo, aż ostatnie polecenie listy-1 nie zwróci kodu zakończenia różnego od zera. Kod wyjścia poleceń while i until jest kodem zakończenia ostatniego polecenia wykonanego z listy-2 lub zerem, jeśli żadne z nich nie zostało wykonane.
Koprocesy (współprocesy)
Koproces jest poleceniem powłoki poprzedzonym słowem zastrzeżonym coproc. Jest on wykonywany w podpowłoce w sposób asynchroniczny, jeśli polecenie zostało zakończone operatorem kontrolnym &, z ustawionym dwustronnym potokiem pomiędzy wykonującą go powłoką a koprocesem.
Składnia koprocesu jest następująca:
coproc [NAZWA] polecenie [przekierowania]
Tworzy koproces o nazwie NAZWA. Polecenie może być albo poleceniem prostym, albo poleceniem złożonym (zob. wyżej). NAZWA jest nazwą zmiennej powłoki. Jeśli nie poda się NAZWY, domyślną jest COPROC.
Zalecanym formatem korzystania z koprocesu jest
coproc NAZWA { polecenie [przekierowania]; }
Forma ta jest zalecana, ponieważ proste polecenia powodują, że koproces będzie zawsze nazwany COPROC, jest także prostsza w użyciu i kompletniejsza, niż inne polecenia złożone.
Jeśli polecenie jest poleceniem złożonym, NAZWA jest opcjonalna. Słowo występujące po coproc określa, czy jest ono interpretowane jako nazwa zmiennej: jest interpretowane jako NAZWA, jeśli nie jest zastrzeżonym słowem wprowadzającym polecenie złożone. Jeśli polecenie jest prostym poleceniem, NAZWA jest niedozwolona; wynika to z konieczności zapobiegania pomyłki pomiędzy NAZWĄ, a pierwszym słowem polecenia prostego.
When the coprocess is executed, the shell creates an array variable (see Arrays below) named NAME in the context of the executing shell. The standard output of command is connected via a pipe to a file descriptor in the executing shell, and that file descriptor is assigned to NAME[0]. The standard input of command is connected via a pipe to a file descriptor in the executing shell, and that file descriptor is assigned to NAME[1]. This pipe is established before any redirections specified by the command (see REDIRECTION below). The file descriptors can be utilized as arguments to shell commands and redirections using standard word expansions. Other than those created to execute command and process substitutions, the file descriptors are not available in subshells.
The process ID of the shell spawned to execute the coprocess is available as the value of the variable NAME_PID. The wait builtin command may be used to wait for the coprocess to terminate.
Ponieważ koproces jest tworzony jako polecenie asynchroniczne, polecenie coproc zawsze zwróci powodzenie. Zwracanym statusem koprocesu jest kod zakończenia polecenia.
Definiowanie funkcji powłoki
Funkcja powłoki jest obiektem wywoływanym podobnie jako polecenie proste i wykonującym polecenie złożone z nowym zestawem parametrów pozycyjnych. Funkcje powłoki deklaruje się w następujący sposób:
- nazwa-f () polecenie-złożone [przekierowanie]
- function nazwa-f [()] polecenie-złożone [przekierowanie]
- This defines a function named fname. The reserved word function is optional. If the function reserved word is supplied, the parentheses are optional. The body of the function is the compound command compound-command (see Compound Commands above). That command is usually a list of commands between { and }, but may be any command listed under Compound Commands above. If the function reserved word is used, but the parentheses are not supplied, the braces are recommended. compound-command is executed whenever fname is specified as the name of a simple command. When in posix mode, fname must be a valid shell name and may not be the name of one of the POSIX special builtins. In default mode, a function name can be any unquoted shell word that does not contain $. Any redirections (see REDIRECTION below) specified when a function is defined are performed when the function is executed. The exit status of a function definition is zero unless a syntax error occurs or a readonly function with the same name already exists. When executed, the exit status of a function is the exit status of the last command executed in the body. (See FUNCTIONS below.)
KOMENTARZE
W powłoce nie-interaktywnej lub w powłoce interaktywnej, w której włączono opcję interactive_comments do opcji wbudowanych shopt (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej) słowo rozpoczynające się od znaku # powoduje, że słowo to i wszystkie pozostałe znaki w tym wierszu będą ignorowane. Powłoka interaktywna bez włączonej opcji interactive_comments nie pozwala na komentarze. Opcja interactive_comments jest domyślnie włączona w powłokach interaktywnych.
CYTOWANIE
Cytowanie służy do usuwania specjalnego znaczenia dla powłoki pewnych znaków lub słów. Cytowanie można stosować do wyłączania specjalnego traktowania znaków specjalnych, zapobiegania rozpoznawaniu słów zastrzeżonych jako takich oraz do zapobiegania podstawianiu parametrów.
Każdy z metaznaków podanych powyżej w DEFINICJACH posiada dla powłoki specjalne znaczenie i musi być cytowany, jeśli ma oznaczać samego siebie.
Gdy używane są funkcje interpretacji historii poleceń (patrz INTERPRETACJA HISTORII), znak interpretacji historii, zwykle !, musi być cytowany, jeśli chce się uniknąć interpretacji historii.
Istnieją trzy mechanizmy cytowania: znak specjalny (escape character), apostrofy (pojedyncze cudzysłowy) i cudzysłowy zwykłe (podwójne).
Niecytowany odwrotny ukośnik (\) jest znakiem specjalnym. Chroni on przed interpretacją dosłowną wartość następującego po nim znaku, z wyjątkiem <nowejlinii>. Jeśli pojawi się para \<nowalinia> a sam odwrotny ukośnik nie jest cytowany, to traktowana jest ona jak kontynuacja wiersza (to znaczy, usuwana jest ze strumienia wejściowego i w efekcie ignorowana).
Ujęcie znaków w apostrofy chroni dosłowne wartości każdego z nich. Apostrof nie może pojawić się pomiędzy innymi apostrofami, nawet jeśli jest poprzedzony odwrotnym ukośnikiem.
Ujęcie znaków w cudzysłowy chroni dosłowne wartości każdego z nich, za wyjątkiem $, ` i \ oraz, gdy włączone jest dopełnianie z historii, !. Gdy powłoka działa w trybie posix, ! nie ma specjalnego znaczenia wewnątrz podwójnych cudzysłowów, nawet gdy włączone jest dopełnianie z historii. Znaki $ i ` zachowują swe specjalne znaczenie wewnątrz cudzysłowów. Odwrotny ukośnik zachowuje specjalne znaczenie tylko, gdy występuje po nim jeden z poniższych znaków: $, `, ", \ lub <nowy wiersz>. Cudzysłów może być cytowany wewnątrz cudzysłowów przez poprzedzenie go odwrotnym ukośnikiem. Jeśli dopełnianie z historii jest włączone, to będzie wykonane, chyba że znak ! jest ujęty w cudzysłowy lub cytowany odwrotnym ukośnikiem. Odwrotny ukośnik poprzedzający ! nie jest usuwany.
Parametry specjalne * i @ posiadają specjalne znaczenie wewnątrz cudzysłowów (zobacz PARAMETRY poniżej).
Character sequences of the form $'string' are treated as a special variant of single quotes. The sequence expands to string, with backslash-escaped characters in string replaced as specified by the ANSI C standard. Backslash escape sequences, if present, are decoded as follows:
- \a
- alarm (dzwonek)
- \b
- backspace
- \e
- \E
- znak escape
- \f
- znak wysuwu strony (form feed)
- \n
- znak nowego wiersza (new line)
- \r
- powrót karetki
- \t
- tabulacja pozioma (horizontal tab)
- \v
- tabulacja pionowa (vertical tab)
- \\
- odwrotny ukośnik (backslash)
- \'
- apostrof
- \"
- cudzysłów
- \?
- znak zapytania
- \nnn
- ośmiobitowy znak, którego wartością jest ósemkowa liczba nnn (jedna do trzech cyfr ósemkowych)
- \xHH
- ośmiobitowy znak, którego wartością jest szesnastkowa liczba nnn (jedna lub dwie cyfry szesnastkowe)
- \uHHHH
- znak Unicode (ISO/IEC 10646) o wartości szesnastkowej HHHH (jedna do czterech cyfr szesnastkowych)
- \UHHHHHHHH
- znak Unicode (ISO/IEC 10646) o wartości szesnastkowej HHHHHHHH (jedna do ośmiu cyfr szesnastkowych)
- \cx
- znak kontrolny x
Przetłumaczony wynik jest pojedynczo cytowany, tak jakby nie było znaku dolara.
A double-quoted string preceded by a dollar sign ($"string") will cause the string to be translated according to the current locale. The gettext infrastructure performs the lookup and translation, using the LC_MESSAGES, TEXTDOMAINDIR, and TEXTDOMAIN shell variables. If the current locale is C or POSIX, if there are no translations available, or if the string is not translated, the dollar sign is ignored. This is a form of double quoting, so the string remains double-quoted by default, whether or not it is translated and replaced. If the noexpand_translation option is enabled using the shopt builtin, translated strings are single-quoted instead of double-quoted. See the description of shopt below under SHELLBUILTINCOMMANDS.
PARAMETRY
Parametr jest elementem przechowującym wartości. Może on być nazwą, liczbą lub jednym ze znaków specjalnych podanych poniżej w sekcji Parametry specjalne. Dla celów powłoki zmienna jest parametrem oznaczanym przez nazwę. Zmienna posiada wartość i zero lub więcej atrybutów. Wartość atrybutom przypisuje się za pomocą polecenia wbudowanego declare (zobacz opis tego polecenia poniżej, w sekcji WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI).
Parametr jest ustawiony jeśli przypisano mu wartość. Łańcuch pusty jest poprawną wartością. Po ustawieniu zmiennej, może być ona unieważniona wyłącznie przez użycie wbudowanego polecenia unset (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI ).
Do zmiennej można wykonać przypisanie przy pomocy instrukcji postaci
nazwa=[wartość]
If value is not given, the variable is assigned the null string. All values undergo tilde expansion, parameter and variable expansion, command substitution, arithmetic expansion, and quote removal (see EXPANSION below). If the variable has its integer attribute set, then value is evaluated as an arithmetic expression even if the $((...)) expansion is not used (see Arithmetic Expansion below). Word splitting and pathname expansion are not performed. Assignment statements may also appear as arguments to the alias, declare, typeset, export, readonly, and local builtin commands (declaration commands). When in posix mode, these builtins may appear in a command after one or more instances of the command builtin and retain these assignment statement properties.
W kontekście, w którym instrukcja przypisania przypisuje wartość do zmiennej powłoki lub do tablicy indeksowanej, operator += może posłużyć do dołączenia lub dodania do poprzedniej wartości zmiennej. Obejmuje to argumenty do poleceń wbudowanych takich jak declare, które akceptują instrukcje przypisania (poleceń deklarujących). Gdy += jest stosowane do zmiennej z ustawionym atrybutem integer, to wartość jest obliczana jako wyrażenie arytmetyczne i dodawana do bieżącej wartości zmiennej, która również jest obliczana. Gdy += jest stosowane do zmiennej tablicowej używając przypisania złożonego (patrz Tablice poniżej), wartość zmiennej nie jest niszczona (jak to ma miejsce przy użyciu =), a nowe wartości są dołączane do tablicy poczynając od indeksu większego o jeden on maksymalnego indeksu tablicy (w przypadku tablic indeksowanych) lub jest dodawana jako dodatkowa para klucz-wartość (w przypadku tablic asocjacyjnych). Gdy += jest stosowane do zmiennej łańcuch-wartość, to wartość jest interpretowana i dołączana do wartości zmiennej.
Zmiennej można przypisać atrybut nazwa referencyjna (ang. nameref) za pomocą opcji -n przekazanej poleceniom wbudowanym declare lub local (zob. opisy declare i local niżej) aby utworzyć nazwę referencyjną lub odniesienie do innej zmiennej. Pozwala to na pośrednie operowanie na zmiennych. Gdy zmienna nazwy referencyjnej jest przywoływana, przypisywana, usuwana lub modyfikowane są jej atrybuty (inne niż użycie lub zmiana samej nazwy referencyjnej), operacja ta jest w rzeczywistości wykonywana na zmiennej określonej wartością zmiennej nazwy odniesienia. Nazwa referencyjna jest często używana aby odnieść się do zmiennej, której nazwa jest przekazywana jako argument do funkcji. Przykładowo nazwa zmiennej jest przekazywana do funkcji powłoki w pierwszym argumencie, wykonując
wewnątrz funkcji tworzącej zmienną nazwy referencyjnej ref, której wartością jest nazwa zmiennej przekazana jako pierwszy argument. Odniesienie lub przypisanie ref oraz zmiana jej atrybutów są traktowane jako odniesienie lub przypisania do zmiennej oraz zmiana atrybutów zmiennej której nazwę przekazano jako $1. Jeśli zmienna kontrolujące pętle for ma atrybut nazwy referencyjnej, lista słów może być listą zmiennych powłoki, a nazwa zostanie przypisana za każdemu słowu z listy, w kolejności, przy wykonywaniu pętli. Zmienne tablicowe nie mogą otrzymać atrybutu nameref, jednak do zmiennych nazw referencyjnych mogą odnosić się zmienne tablicowe i wskaźniki zmiennych tablicowych. Nazwy referencyjne można usunąć stosując opcję -n do polecenia wbudowanego unset. W przeciwnym razie, gdy unset jest wykonywane z nazwą referencyjną jako argument, zmienna do której odnosi się nazwa referencyjna zostanie usunięta.
Parametry pozycyjne
Parametr pozycyjny to parametr określany cyfrą lub cyframi, innymi niż pojedyncza cyfra 0. Parametrom pozycyjnym nadawane są wartości argumentów powłoki (w czasie jej wywołania). Wartości te mogą być ponownie nadawane przy pomocy wbudowanego polecenia set. Do parametrów pozycyjnych nie można wykonać przypisania przy pomocy instrukcji przypisania. Parametry pozycyjne są tymczasowo zastępowane podczas wykonywania funkcji powłoki (zobacz poniżej FUNKCJE).
Jeżeli interpretowany jest parametr pozycyjny określany więcej niż jedną cyfrą, to musi być ujęty w nawiasy (zobacz poniżej INTERPRETACJA).
Parametry specjalne
Powłoka kilka parametrów traktuje specjalnie. Do parametrów tych można się wyłącznie odwoływać; nie jest dozwolone przypisywanie im wartości.
- *
- Interpretowane jest jako parametry pozycyjne, począwszy od pierwszego. Gdy interpretacja nie pojawia się wewnątrz cudzysłowów, każdy parametr pozycyjny jest interpretowany jako oddzielne słowo. W kontekście w jakim występują, te słowa ulegają kolejnemu podziałowi na słowa i rozwijaniu ścieżek. Gdy interpretacja pojawia się wewnątrz cudzysłowów, to parametr ten interpretowany jest jako pojedyncze słowo z wartościami każdego z parametrów rozdzielonymi pierwszym znakiem zmiennej specjalnej IFS. To znaczy, "$*" jest równoważne "$1c$2c...", gdzie c jest pierwszym znakiem wartości zmiennej IFS. Jeżeli IFS nie jest ustawione, to parametry oddzielane są spacjami. Jeśli IFS jest łańcuchem pustym, to parametry są ze sobą połączone bez rozdzielających je separatorów.
- @
- Expands to the positional parameters, starting from one. In contexts where word splitting is performed, this expands each positional parameter to a separate word; if not within double quotes, these words are subject to word splitting. In contexts where word splitting is not performed, this expands to a single word with each positional parameter separated by a space. When the expansion occurs within double quotes, each parameter expands to a separate word. That is, "$@" is equivalent to "$1" "$2" ... If the double-quoted expansion occurs within a word, the expansion of the first parameter is joined with the beginning part of the original word, and the expansion of the last parameter is joined with the last part of the original word. When there are no positional parameters, "$@" and $@ expand to nothing (i.e., they are removed).
- #
- Interpretowane jako liczba parametrów pozycyjnych, podana dziesiętnie.
- ?
- Interpretowane jako kod zakończenia ostatnio wykonanego potoku pierwszoplanowego.
- -
- Interpretowane jako bieżące flagi opcji, takie jakie zostały podane podczas wywołania, ustawione przy pomocy wbudowanego polecenia set lub ustawione przez samą powłokę (tak jak opcja -i).
- $
- Interpretowany jest jako identyfikator procesu powłoki. W podpowłoce, interpretowany jest jako ID procesu bieżącej powłoki, nie zaś podpowłoki.
- !
- Interpretowany jako ID procesu ostatnio wykonywanego polecenia tła, gdy jest wykonywane jako polecenie asynchroniczne lub używając słowa wbudowanego bg (zob. niżej KONTROLA ZADAŃ).
- 0
- Interpretowany jako nazwa powłoki lub skryptu powłoki. Ustawiane jest to na etapie inicjowania powłoki. Jeżeli bash wywoływany został z plikiem poleceń, to $0 ustawiane jest na nazwę tego pliku. Jeśli bash został uruchomiony z opcją -c, to $0 jest ustawiane na pierwszy argument po łańcuchu, jaki ma zostać wywołany, jeśli taki występuje. W przeciwnym wypadku, ustawiany jest na nazwę pliku użytą do wywołania bash, jaką podaje argument zerowy.
Zmienne powłoki
Powłoka ustawia następujące zmienne:
- _
- Podczas uruchamiania powłoki, ustawiany na nazwę powłoki lub wykonywanego skryptu powłoki przekazanego w liście argumentów. Następnie, interpretowany jest jako ostatni argument poprzedniego polecenia prostego, wykonywanego na pierwszym planie, po interpretacji. Ustawiany również na pełną nazwę pliku każdego polecenia wykonanego i umieszczonego w środowisku eksportowanym do tego polecenia. Podczas sprawdzania poczty parametr ten przechowuje nazwę aktualnie sprawdzanego pliku poczty.
- BASH
- Interpretowane jako pełna nazwa pliku użyta do wywołania tego przebiegu bash.
- BASHOPTS
- Oddzielana dwukropkiem lista włączonych opcji powłoki. Każde słowo na liście jest poprawnym argumentem do opcji -s wbudowanego polecenia shopt (patrz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej). Opcje pojawiające się w BASHOPTS są tymi, które są raportowane jako włączone (on) przez shopt. Jeśli ta zmienna występuje w środowisku podczas uruchamiania bash, to każda opcja powłoki z listy będzie włączona przed odczytaniem plików startowych. Ta zmienna jest tylko do odczytu.
- BASHPID
- Expands to the process ID of the current bash process. This differs from $$ under certain circumstances, such as subshells that do not require bash to be re-initialized. Assignments to BASHPID have no effect. If BASHPID is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- BASH_ALIASES
- Zmienna tablicy asocjacyjnej, której wpisy odpowiadają wewnętrznej liście aliasów zarządzanych przez wbudowane polecenie alias. Elementy dodawane do tablicy pojawiają się na liście aliasów, jednak usunięcie elementów tablicy obecnie nie powoduje usunięcie aliasów z listy aliasów. Jeśli BASH_ALIASES zostanie skasowana, traci swoje specjalne właściwości, nawet jeśli zostanie później zresetowana.
- BASH_ARGC
- An array variable whose values are the number of parameters in each frame of the current bash execution call stack. The number of parameters to the current subroutine (shell function or script executed with . or source) is at the top of the stack. When a subroutine is executed, the number of parameters passed is pushed onto BASH_ARGC. The shell sets BASH_ARGC only when in extended debugging mode (see the description of the extdebug option to the shopt builtin below). Setting extdebug after the shell has started to execute a script, or referencing this variable when extdebug is not set, may result in inconsistent values.
- BASH_ARGV
- An array variable containing all of the parameters in the current bash execution call stack. The final parameter of the last subroutine call is at the top of the stack; the first parameter of the initial call is at the bottom. When a subroutine is executed, the parameters supplied are pushed onto BASH_ARGV. The shell sets BASH_ARGV only when in extended debugging mode (see the description of the extdebug option to the shopt builtin below). Setting extdebug after the shell has started to execute a script, or referencing this variable when extdebug is not set, may result in inconsistent values.
- BASH_ARGV0
- When referenced, this variable expands to the name of the shell or shell script (identical to $0; see the description of special parameter 0 above). Assignment to BASH_ARGV0 causes the value assigned to also be assigned to $0. If BASH_ARGV0 is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- BASH_CMDS
- Zmienna tablicy asocjacyjnej, której wpisy odpowiadają wewnętrznej liście skrótów poleceń, zarządzanej przez wbudowane polecenie hash. Elementy dodawane do tablicy pojawiają się na liście skrótów, jednak usunięcie elementów tablicy obecnie nie powoduje powoduje usunięcia ich z tablicy skrótów. Jeśli BASH_CMDS zostanie skasowana, traci swoje specjalne właściwości, nawet jeśli zostanie później zresetowana.
- BASH_COMMAND
- The command currently being executed or about to be executed, unless the shell is executing a command as the result of a trap, in which case it is the command executing at the time of the trap. If BASH_COMMAND is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- BASH_EXECUTION_STRING
- Argument polecenia do opcji wywołania -c.
- BASH_LINENO
- Zmienna tablicowa, której wartościami są numery wierszy plików źródłowych, w których przywołano każdy odpowiednik ze zmiennej FUNCNAME. ${BASH_LINENO[$i]} jest numerem wiersza w pliku źródłowym (${BASH_SOURCE[$i+1]}), gdzie przywołano ${FUNCNAME[$i]} (lub ${BASH_LINENO[$i-1]}, jeśli odnosi się do innej funkcji powłoki). Proszę użyć LINENO, aby pobrać bieżący numer wiersza.
- BASH_LOADABLES_PATH
- Lista rozdzielonych dwukropkami katalogów, w których powłoka szuka dynamicznie ładowalnych poleceń wbudowanych podanych przez polecenie enable.
- BASH_REMATCH
- Zmienna tablicowa, której wartości są przypisywane operatorem dwuargumentowym =~ do polecenia warunkowego [[. Element o indeksie 0 jest częścią łańcucha pasującego do całego wyrażenia regularnego. Element o indeksie n jest częścią łańcucha pasującego do n-tego podwyrażenia ujętego w nawiasy.
- BASH_SOURCE
- Zmienna tablicowa, której wartościami są nazwy plików źródłowych, w których zdefiniowano odpowiadające nazwy funkcji powłoki w zmiennej tablicowej FUNCNAME. Funkcja powłoki ${FUNCNAME[$i]} jest zdefiniowana w pliku ${BASH_SOURCE[$i]} i wywoływana z ${BASH_SOURCE[$i+1]}..
- BASH_SUBSHELL
- Incremented by one within each subshell or subshell environment when the shell begins executing in that environment. The initial value is 0. If BASH_SUBSHELL is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- BASH_VERSINFO
- Zmienna tablicowa tylko do odczytu, której elementy zawierają informacje o wersji uruchomionego bash. Wartości przypisane elementom tablicy są następujące:
- BASH_VERSINFO[0]
- Główny numer wersji, wydanie (release).
- BASH_VERSINFO[1]
- Poboczny numer wersji (version).
- BASH_VERSINFO[2]
- Poziom łat (patch level).
- BASH_VERSINFO[3]
- Wersja kompilatu (build version).
- BASH_VERSINFO[4]
- Status wydania (np. beta1).
- BASH_VERSINFO[5]
- Wartość MACHTYPE.
- BASH_VERSION
- Interpretowane jako łańcuch opisujący wersję uruchomionego bash.
- COMP_CWORD
- Indeks w ${COMP_WORDS} słowa zawierającego bieżącą pozycję kursora. Zmienna ta jest dostępna wyłącznie w funkcjach powłoki wywołanych przez usługi programowalnego uzupełniania (zobacz poniżej Programowalne uzupełnianie).
- COMP_KEY
- Klawisz (lub ostatni klawisz w sekwencji klawiszy) użyty do wywołania bieżącej funkcji uzupełniania.
- COMP_LINE
- Bieżący wiersz poleceń. Ta zmienna jest dostępna tylko w funkcjach powłoki i poleceniach zewnętrznych wywoływanych przez usługi programowalnego uzupełniania (zobacz poniżej Programowalne uzupełnianie).
- COMP_POINT
- Indeks bieżącej pozycji kursora względem początku bieżącego polecenia. Jeżeli kursor jest na końcu bieżącego polecenia, to wartość tej zmiennej jest równa ${#COMP_LINE}. Ta zmienna jest dostępna tylko w funkcjach powłoki i poleceniach zewnętrznych wywoływanych przez usługi programowalnego uzupełniania (zobacz poniżej Programowalne uzupełnianie).
- COMP_TYPE
- Ustawiana na wartość całkowitą odpowiadającą typowi uzupełnienia, którego próbę przeprowadzono, które spowodowało wywołanie funkcji uzupełnienia: TAB, do normalnego uzupełnienia, ?, do wypisywania uzupełnień po udanej tabulacji, !, do wypisywania alternatyw częściowego uzupełnienia słowa, @, do wypisania uzupełnień, jeśli słowo nie zostało zmodyfikowane lub %, do uzupełnienia menu. Zmienna ta jest dostępna tylko w funkcjach powłoki i zewnętrznych poleceniach wywołanych przez narzędzia programowalnego uzupełnienia powłoki (patrz poniżej Programowalne uzupełnienie).
- COMP_WORDBREAKS
- Zestaw znaków traktowanych przez bibliotekę readline jako separatory słów, podczas przeprowadzania uzupełnień słów. Jeśli unieważniono COMP_WORDBREAKS, to traci swe specjalne właściwości, nawet jeżeli jest następnie ponownie ustawiona.
- COMP_WORDS
- Zmienna tablicowa (patrz Tablice poniżej) składająca się z pojedynczych słów z aktualnego wiersza poleceń. Wiersz jest dzielony na słowa tak, jak podzieliłby go readline, używając COMP_WORDBREAKS, zgodnie z opisem powyżej. Zmienna ta jest dostępna wyłącznie w funkcjach powłoki wywołanych przez usługi programowalnego uzupełniania (zobacz poniżej Programowalne uzupełnianie).
- COPROC
- Zmienna tablicowa (patrz poniżej Tablice) tworzona do zatrzymania deskryptorów plików z wyjścia lub wejścia nienazwanych koprocesów (zobacz Koprocesy (współprocesy) powyżej).
- DIRSTACK
- Zmienna tablicowa (zobacz Tablice poniżej) zawierająca bieżącą zawartość stosu katalogów. Katalogi pojawiają się na stosie w kolejności, w jakiej są wyświetlane przez wbudowane dirs. Przypisanie do elementów tej zmiennej tablicowej może posłużyć do zmiany katalogów już występujących na stosie, ale do dodania i usunięcia katalogów muszą być użyte wbudowane pushd i popd. Przypisanie wartości tej zmiennej nie zmieni bieżącego katalogu. Jeśli DIRSTACK jest unieważnione, to traci swe specjalne właściwości, nawet jeżeli jest następnie ponownie ustawione.
- EPOCHREALTIME
- Each time this parameter is referenced, it expands to the number of seconds since the Unix Epoch (see time(3)) as a floating point value with micro-second granularity. Assignments to EPOCHREALTIME are ignored. If EPOCHREALTIME is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- EPOCHSECONDS
- Each time this parameter is referenced, it expands to the number of seconds since the Unix Epoch (see time(3)). Assignments to EPOCHSECONDS are ignored. If EPOCHSECONDS is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- EUID
- Interpretowane jako efektywny identyfikator bieżącego użytkownika, inicjowane przy uruchamianiu powłoki. Zmienna ta jest tylko do odczytu.
- FUNCNAME
- Zmienna tablicowa zawierająca nazwy wszystkich funkcji
powłoki obecnych w stosie wywołań. Element z indeksem
0 jest nazwą aktualnie wykonywanej funkcji powłoki.
Najniższy element (tzn. z najwyższym numerem indeksu) to
"main". Zmienna istnieje tylko gdy wykonywana jest funkcja
powłoki. Przypisania do FUNCNAME nie odnoszą
skutku. Jeśli FUNCNAME jest
unieważniona, to traci swe specjalne
właściwości, nawet jeśli jest następnie
ponownie ustawiona.
Zmienna ta może zostać użyta razem z BASH_LINENO i BASH_SOURCE. Każdy element FUNCNAME ma swój odpowiednik w BASH_LINENO i BASH_SOURCE opisujący stos wywołania. Na przykład, ${FUNCNAME[$i]} została wywołana z pliku ${BASH_SOURCE[$i+1]} w wierszu o numerze ${BASH_LINENO[$i]}. Wbudowane polecenie caller wyświetla bieżący stos wywołania używając tej informacji.
- GROUPS
- Zmienna tablicowa zawierająca listę grup, których członkiem jest bieżący użytkownik. Próby przypisywania wartości do GROUPS nie odnoszą efektu. Jeżeli GROUPS jest unieważnione, to traci swe specjalne właściwości, nawet jeżeli jest następnie ponownie ustawione.
- HISTCMD
- Licznik historii (indeks na liście historii poleceń) bieżącego polecenia. Przypisania do HISTCMD są ignorowane. Jeżeli HISTCMD jest unieważnione, to traci swe specjalne właściwości, nawet jeżeli jest następnie ponownie ustawione.
- HOSTNAME
- Automatycznie ustawiane na nazwę aktualnego hosta.
- HOSTTYPE
- Automatycznie ustawiane na łańcuch unikalnie opisujący typ maszyny, na której jest wykonywany bash. Wartość domyślna zależy od systemu.
- LINENO
- Przy każdym odwołaniu do tego parametru powłoka zastępuje jego wartość liczbą dziesiętną reprezentującą aktualny kolejny numer wiersza (poczynając od 1) skryptu lub funkcji. Nie zapewnia się, by wartość ta miała znaczenie poza skryptem bądź funkcją. Jeśli LINENO jest unieważnione, to traci swe specjalne właściwości, nawet jeżeli jest następnie ponownie ustawione.
- MACHTYPE
- Automatycznie ustawiane na łańcuch w pełni opisujący typ systemu, na którym jest wykonywany bash, w standardowym formacie GNU cpu-firma-system. Wartość domyślna zależy od systemu.
- MAPFILE
- Zmienna tablicowa (patrz Tablice poniżej) tworzona do zatrzymania tekstu odczytywanego przez wbudowane polecenie mapfile, gdy nie podano nazwy zmiennej.
- OLDPWD
- Poprzedni katalog roboczy ustawiony poleceniem cd.
- OPTARG
- Wartość ostatniego, będącego opcją, argumentu przetworzonego przez wbudowane polecenie getopts (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI).
- OPTIND
- Numer (indeks) następnego argumentu, jaki ma zostać przetworzony przez wbudowane polecenie getopts (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI).
- OSTYPE
- Automatycznie ustawiane na łańcuch opisujący system operacyjny, w którym jest wykonywany bash. Wartość domyślna zależy od systemu.
- PIPESTATUS
- Zmienna tablicowa (zobacz Tablice poniżej) zwierająca listę kodów zakończenia z procesów w ostatnio wykonywanym potoku pierwszoplanowym (który może zawierać pojedyncze polecenie).
- PPID
- Identyfikator procesu macierzystego powłoki. Zmienna ta jest tylko do odczytu.
- PWD
- Bieżący katalog roboczy, ustawiony poleceniem cd.
- RANDOM
- Each time this parameter is referenced, it expands to a random integer between 0 and 32767. Assigning a value to RANDOM initializes (seeds) the sequence of random numbers. If RANDOM is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- READLINE_ARGUMENT
- Any numeric argument given to a readline command that was defined using "bind -x" (see SHELL BUILTIN COMMANDS below) when it was invoked.
- READLINE_LINE
- Zawartość bufora wiersza readline, do użycia z "bind -x" (patrz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej).
- READLINE_MARK
- The position of the mark (saved insertion point) in the readline line buffer, for use with "bind -x" (see SHELL BUILTIN COMMANDS below). The characters between the insertion point and the mark are often called the region.
- READLINE_POINT
- Pozycja punktu wprowadzania w buforze wiersza readline, do użycia z "bind -x" (patrz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej).
- REPLY
- Ustawiona na wiersz wejścia odczytany wbudowanym poleceniem read jeśli nie podano żadnych jego argumentów.
- SECONDS
- Each time this parameter is referenced, it expands to the number of seconds since shell invocation. If a value is assigned to SECONDS, the value returned upon subsequent references is the number of seconds since the assignment plus the value assigned. The number of seconds at shell invocation and the current time are always determined by querying the system clock. If SECONDS is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- SHELLOPTS
- Lista, rozdzielonych dwukropkami, włączonych opcji powłoki. Każde słowo listy jest poprawnym argumentem opcji -o wbudowanego polecenia set (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej). Opcje pojawiające się w SHELLOPTS to te, które są zgłaszane jako włączone (on) przez set -o. Jeśli zmienna ta istnieje w środowisku podczas uruchamiania bash, to każda z opcji powłoki występująca na tej liście zostanie włączona przed odczytem jakichkolwiek plików startowych. Jest to zmienna tylko do odczytu.
- SHLVL
- Inkrementowana każdorazowo, gdy uruchamiane jest kolejne wystąpienie bash.
- SRANDOM
- This variable expands to a 32-bit pseudo-random number each time it is referenced. The random number generator is not linear on systems that support /dev/urandom or arc4random, so each returned number has no relationship to the numbers preceding it. The random number generator cannot be seeded, so assignments to this variable have no effect. If SRANDOM is unset, it loses its special properties, even if it is subsequently reset.
- UID
- Interpretowane jako identyfikator bieżącego użytkownika, inicjowane przy uruchamianiu powłoki. Zmienna ta jest tylko do odczytu.
Poniższe zmienne są używane przez powłokę. W niektórych przypadkach bash przypisuje im domyślne wartości; przypadki te są odnotowane niżej.
- BASH_COMPAT
- The value is used to set the shell's compatibility level. See SHELL COMPATIBILITY MODE below for a description of the various compatibility levels and their effects. The value may be a decimal number (e.g., 4.2) or an integer (e.g., 42) corresponding to the desired compatibility level. If BASH_COMPAT is unset or set to the empty string, the compatibility level is set to the default for the current version. If BASH_COMPAT is set to a value that is not one of the valid compatibility levels, the shell prints an error message and sets the compatibility level to the default for the current version. The valid values correspond to the compatibility levels described below under SHELL COMPATIBILITY MODE. For example, 4.2 and 42 are valid values that correspond to the compat42 shopt option and set the compatibility level to 42. The current version is also a valid value.
- BASH_ENV
- Jeżeli parametr ten jest ustawiony podczas wykonywania przez bash skryptu, to jego wartość interpretowana jest jako nazwa pliku zawierającego polecenia do zainicjowania powłoki, jak w ~/.bashrc. Wartość BASH_ENV podlega interpretacji parametrów, podstawianiu wyników poleceń i interpretacjom wyrażeń arytmetycznych przed interpretacją jej jako nazwy pliku. Zmienna PATH nie jest używana do znalezienia pliku o powstałej w ten sposób nazwie.
- BASH_XTRACEFD
- Jeśli ustawiono liczbę całkowitą odpowiadającą poprawnemu deskryptorowi pliku, to bash zapisze wyjście stosu wygenerowane gdy set -x jest włączone do tego deskryptora pliku. Deskryptor pliku jest zamykany gdy BASH_XTRACEFD jest usuwana lub przy przypisaniu nowej wartości. Usunięcie BASH_XTRACEFD lub przypisanie jej łańcucha pustego powoduje wysłanie stosu na standardowe wyjście błędów. Proszę zauważyć, że ustawienie BASH_XTRACEFD na 2 (deskryptor pliku wyjścia błędów), a następnie usunięcie jej spowoduje zamknięcie standardowego wyjścia błędów.
- CDPATH
- Ścieżka wyszukiwania dla polecenia cd. Jest to lista rozdzielonych dwukropkami katalogów, w których powłoka szuka katalogów docelowych podanych przez polecenie cd. Przykładową wartością jest ".:~:/usr".
- CHILD_MAX
- Ustawia liczbę wartości kodów wyjścia zakończonych procesów potomnych, które ma zapamiętać powłoka. Bash nie pozwoli na zmniejszenie tej wartości poniżej minimum określonego normą POSIX, istnieje również wartość maksymalna (obecnie 8192), której nie można przekroczyć. Minimalna wartość jest zależna od systemu.
- COLUMNS
- Używana przez polecenie wbudowane select do wyznaczenia szerokości terminala przy wypisywaniu list wyboru. Ustawiana automatycznie, gdy włączono opcję checkwinsize oraz w powłoce interaktywnej po otrzymaniu SIGWINCH.
- COMPREPLY
- Zmienna tablicowa, z której bash czyta możliwe uzupełnienia tworzone przez funkcję powłoki wywołaną przez usługę programowalnego uzupełniania (zobacz poniżej Programowalne uzupełnianie). Każdy element tablicy zawiera jedno możliwe uzupełnienie.
- EMACS
- Gdy bash znajdzie opisywaną zmienną w środowisku podczas uruchamiania powłoki, z wartością ustawioną na "t", to przyjmuje, że powłoka działa w buforze powłoki Emacsa i wyłącza edycję wiersza.
- ENV
- Expanded and executed similarly to BASH_ENV (see INVOCATION above) when an interactive shell is invoked in posix mode.
- EXECIGNORE
- Lista oddzielonych dwukropkami wzorców powłoki (zob. Dopasowanie wzorca) definiujących listę nazw plików ignorowanych przy szukaniu poleceń za pomocą PATH. Pliki których pełna ścieżka pasuje do jednego z tych wzorców nie są traktowane jako pliki wykonywalne dla dopełniania i wykonywania poleceń przez PATH. Nie wpływa to na zachowanie poleceń [, test oraz [[. Pełne ścieżki w liście skrótów poleceń nie są przedmiotem EXECIGNORE. Tę zmienną należy używać do ignorowania plików bibliotek współdzielonych, które mają ustawione prawo wykonywania, ale nie są plikami wykonywalnymi. Dopasowanie wzorców przestrzega ustawień opcji powłoki extglob.
- FCEDIT
- Domyślny edytor dla wbudowanego polecenia fc.
- FIGNORE
- Lista rozdzielonych dwukropkami przyrostków, jakie mają być ignorowane podczas uzupełniania nazw plików (zobacz READLINE poniżej). Nazwa pliku o przyrostku pasującym do jednej z pozycji FIGNORE wyłączana jest z listy dopasowanych nazw plików. Przykładową wartością jest ".o:~".
- FUNCNEST
- Gdy jest ustawiona na wartość numeryczną większą od zera, definiuje maksymalny poziom zagnieżdżenia funkcji. Wywołania funkcji przekraczające określony poziom będą powodowały przerwanie bieżącego polecenia.
- GLOBIGNORE
- Lista rozdzielonych dwukropkami wzorców definiujących zestaw nazw plików, jakie mają być ignorowane podczas rozwijania nazw plików. Jeżeli plik pasujący do wzorca rozwijającego nazwę ścieżkową pasuje również do któregoś z wzorców w GLOBIGNORE, to jest on usuwany z listy dopasowanych.
- HISTCONTROL
- Lista rozdzielonych dwukropkami wartości, określającymi sposób zapisywania w liście historii. Jeżeli posiada wartość ignorespace, to wiersze rozpoczynające się od znaku spacji nie są wprowadzane do listy historii. Jeśli posiada wartość ignoredups, to wiersze pasujące do ostatniego wiersza historii nie są wprowadzane. Wartość ignoreboth łączy obie te możliwości. Wartość erasedups powoduje usunięcie z historii wszystkich wcześniejszych wierszy, pasujących do bieżącego, przed zapisaniem listy. Wszystkie wartości poza wymienionymi powyżej są ignorowane. Jeśli zmienna ta nie jest zdefiniowana lub ma wartość inną od powyższych, to wszystkie wiersze przeczytane przez analizator składni zachowywane są w liście historii, stosownie do wartości HISTIGNORE. Drugi i kolejne wiersze złożonego polecenia wielowierszowego nie są sprawdzane i są dodawane do historii bez względu na wartość HISTCONTROL.
- HISTFILE
- Nazwa pliku, w którym zachowywana jest historia poleceń (zobacz HISTORIA poniżej). Wartością domyślną jest ~/.bash_history. Jeśli ustawienie tej zmiennej zostanie skasowane, to historia poleceń nie będzie zachowana po zakończeniu pracy powłoki.
- HISTFILESIZE
- Maksymalna liczba wierszy zawartych w pliku historii. Podczas przypisywania wartości tej zmiennej, jeżeli jest to niezbędne, plik historii jest obcinany tak, by nie zawierał więcej wierszy, przez usunięcie najstarszych wpisów. Plik historii jest także obcinany do tego rozmiaru po zapisaniu go w czasie kończenia pracy przez powłokę. Jeśli wartość wynosi 0, plik historii jest obcinany do zera. Wartości nienumeryczne i wartości numeryczne mniejsze niż zero wstrzymują obcinanie. Powłoka ustawia wartość domyślną do wartości HISTSIZE po odczytaniu plików początkowych powłoki.
- HISTIGNORE
- Lista rozdzielonych dwukropkami wzorców służących do decydowania, jakie wiersze poleceń powinny być zachowane w liście historii. Każdy z wzorców zakotwiczony jest na początku wiersza i musi pasować do całego wiersza (nie jest dodawane żadne niejawne `*'). Każdy z wzorców sprawdzany jest z bieżącym wierszem po wykonaniu kontroli określonych przez HISTCONTROL. Oprócz zwykłych znaków dopasowywania wzorców używanych przez powłokę, `&' dopasowuje poprzedni wiersz historii. Literał `&' można uzyskać poprzedzając go odwrotnym ukośnikiem; odwrotny ukośnik jest usuwany przed próbą dopasowania. Druga i kolejne wiersze złożonego polecenia wielowierszowego nie są sprawdzane i są dodawane do historii bez względu na wartość HISTIGNORE. Dopasowanie wzorców honoruje ustawienia opcji powłoki extglob.
- HISTSIZE
- Liczba poleceń do zapamiętania w historii poleceń (zob. HISTORIA poniżej). Jeśli wartość wynosi 0, polecenia nie są zachowywane w historii. Wartości numeryczne mniejsze niż zero powodują, że każde polecenie jest zapamiętywane w historii (znosi limit). Powłoka ustawia wartość domyślną 500 po odczytaniu plików początkowych powłoki.
- HISTTIMEFORMAT
- Gdy ta zmienna jest ustawiona i nie jest pusta, jej wartość jest użyta jak format łańcucha do strftime(3), w celu wyświetlenia pieczątki czasowej związanej z każdym wpisem historii, wyświetlanym przez wbudowane polecenie history. Gdy zmienna jest ustawiona, pieczątki czasowe są zapisywane do pliku historii, dzięki czemu mogą być zachowywane między sesjami powłoki. Używany jest wówczas znak komentarza historii, aby odróżnić pieczątki czasowe od pozostałych wierszy historii.
- HOME
- Katalog domowy bieżącego użytkownika; domyślny argument wbudowanego polecenia cd. Wartość tej zmiennej wykorzystywana jest też przy wykonywaniu interpretacji tyld.
- HOSTFILE
- Zawiera nazwę pliku o tym samym formacie co /etc/hosts który powinien być czytany, gdy powłoka potrzebuje uzupełnić nazwę hosta. Listę możliwych uzupełnień można zmieniać podczas pracy powłoki. Następnym razem, gdy wykonywana jest próba uzupełnienia nazwy hosta bash dodaje zawartość nowego pliku do już istniejącej listy. Jeżeli HOSTFILE jest ustawione, ale nie posiada wartości, bash usiłuje uzyskać listę możliwych uzupełnień nazw hostów czytając /etc/hosts Gdy HOSTFILE jest unieważniane, lista hostów jest czyszczona.
- IFS
- Wewnętrzny Separator Pól (Internal Field Separator) używany do podziału na słowa po interpretacjach i dzieleniu wierszy na słowa we wbudowanym poleceniu read. Jego domyślną wartością jest ,,<spacja><tabulacja><nowalinia>”.
- IGNOREEOF
- Steruje działaniem powłoki interaktywnej przy otrzymaniu przez nią znaku EOF jako jedynego znaku wejścia. Jeżeli jest ustawiona, to jej wartość jest liczbą kolejnych znaków EOF jakie muszą być wpisane jako pierwsze znaki wiersza wprowadzania przed zakończeniem pracy przez bash. Jeśli zmienna ta istnieje, ale nie zawiera wartości numerycznej lub nie ma wartości, to wartością domyślną jest 10. Jeżeli nie istnieje, to EOF wskazuje powłoce koniec wprowadzanych danych.
- INPUTRC
- Nazwa pliku startowego dla readline, unieważniająca domyślny plik ~/.inputrc (zobacz READLINE poniżej).
- INSIDE_EMACS
- If this variable appears in the environment when the shell starts, bash assumes that it is running inside an Emacs shell buffer and may disable line editing, depending on the value of TERM.
- LANG
- Służy do wyznaczania kategorii locale dla wszystkich kategorii nie wyszczególnionych przez zmienne rozpoczynające się od znaków LC_.
- LC_ALL
- Zmienna ta unieważnia wartość LANG i wszelkich innych zmiennych LC_ określających kategorie locale.
- LC_COLLATE
- Ta zmienna wyznacza kolejność (collation order) używaną przy sortowaniu wyników rozwijania nazw plików, decyduje też o zachowaniu wielu wyrażeń, klas równoważnych i sekwencje sortowania (collating sequences) w rozwijaniu nazw plików i dopasowywaniu wzorców.
- LC_CTYPE
- Ta zmienna decyduje o interpretacji znaków i zachowaniu się klas znaków wewnątrz rozwijania nazw plików i dopasowywania wzorców.
- LC_MESSAGES
- Ta zmienna decyduje o ustawieniu locale używanym do tłumaczenia ujętych w cudzysłowy łańcuchów poprzedzonych znakiem $.
- LC_NUMERIC
- Ta zmienna określa kategorię locale używaną do formatowania liczb.
- LC_TIME
- Ta zmienna określa kategorię locale używaną do formatowania daty i czasu.
- LINES
- Używana przez polecenie wbudowane select do wyznaczenia długości kolumn przy wypisywaniu list wyboru. Ustawiana automatycznie gdy włączono opcję checkwinsize oraz w powłoce interaktywnej po otrzymaniu po otrzymaniu SIGWINCH.
- Jeżeli parametrowi temu jest przypisana nazwa pliku, a nie jest ustawiona zmienna MAILPATH, to bash informuje użytkownika o nadejściu poczty do podanego pliku lub katalogu w formacie Maildir.
- MAILCHECK
- Określa jak często (w sekundach) bash sprawdza pocztę. Domyślnie jest to 60 sekund. Gdy nadchodzi pora sprawdzenia poczty, powłoka wykonuje to przed wyświetleniem głównej zachęty. Jeśli zmienna ta nie jest ustawiona lub jest ustawiona na wartość nie większą od zera lub zero, to powłoka wyłącza sprawdzanie poczty.
- MAILPATH
- Lista rozdzielonych dwukropkami nazw plików, w jakich ma być sprawdzana poczta. Można podać komunikat, jaki ma zostać wyświetlony, gdy do danego pliku przybędzie wiadomość pocztowa, przez oddzielenie nazwy pliku od komunikatu znakiem '?'. Użyte w tekście komunikatu, $_ interpretowane jest jako nazwa bieżącego pliku pocztowego. Przykład:
MAILPATH='/var/mail/bfox?"You have mail":~/shell-mail?"$_ has mail!"'
Bash można skonfigurować, aby zapewnił tej zmiennej wartość domyślną (domyślnie jej nie posiada), ale położenie plików pocztowych użytkownika, jakim się posługuje zależy od systemu (np. /var/mail/$USER).
- OPTERR
- Jeżeli ustawiono na wartość 1, bash wyświetla komunikaty o błędach generowanych przez wbudowane polecenie getopts (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej). OPTERR inicjowane jest na 1 każdorazowo, gdy wywoływana jest powłoka lub wykonywany jest skrypt powłoki.
- PATH
- Ścieżka wyszukiwania poleceń. Jest to lista rozdzielanych dwukropkami katalogów, w których powłoka szuka poleceń (zobacz WYKONYWANIE POLECEŃ poniżej). Nazwa katalogu zerowej długości (pusta) oznacza katalog bieżący. Pusty katalog można podać jako dwa złączone dwukropki lub początkowy albo końcowy dwukropek. Domyślna ścieżka zależy od systemu i ustawiana jest przez administratora instalującego bash. Powszechną wartością jest ``/usr/local/bin:/usr/local/sbin:/usr/bin:/usr/sbin:/bin:/sbin''.
- POSIXLY_CORRECT
- Jeśli podczas uruchamiania bash w środowisku istnieje ta zmienna, to powłoka przed odczytem plików startowych wchodzi w tryb posix, tak jakby przy jej wywołaniu podano opcję --posix. Jeśli zmienna ta zostanie ustawiona podczas pracy powłoki, to bash włącza tryb posix, tak jakby zostało wykonane polecenie set -o posix Gdy powłoka wchodzi w tryb posix, ustawia tę zmienną, jeśli nie była ona jeszcze ustawiona.
- PROMPT_COMMAND
- Jeśli zmienna ta jest ustawiona i jest tablicą, wartość każdego z elementów jest wykonywana jako polecenie, przed wydaniem każdej podstawowej zachęty. Jeśli jest ustawiona, lecz nie jest zmienną tablicową, jej wartość jest traktowania jako polecenie do wykonania.
- PROMPT_DIRTRIM
- Gdy jest ustawiona na liczbę większa od zera, jej wartość jest używana jako liczba początkowych składowych katalogów do usunięcia podczas interpretowania sekwencji specjalnych łańcucha zachęty \w i \W (patrz poniżej ZACHĘTA POWŁOKI). Usuwane znaki są zastępowane wielokropkiem.
- PS0
- Wartość tego parametru jest interpretowana (zobacz poniżej ZACHĘTA) i wyświetlana przez powłokę interaktywną po odczytaniu polecenia, a przed jego wykonaniem.
- PS1
- Wartość tego parametru jest interpretowana (zobacz poniżej ZACHĘTA) i używana jako główny łańcuch zachęty. Jego wartością domyślną jest "\s-\v\$ ".
- PS2
- Wartość tego parametru jest interpretowana jak PS1 i używana jako wtórny (secondary) łańcuch zachęty. Domyślnie jest to "> ".
- PS3
- Wartość tego parametru służy jako zachęta w poleceniu select (zobacz powyżej GRAMATYKA POWŁOKI).
- PS4
- The value of this parameter is expanded as with PS1 and the value is printed before each command bash displays during an execution trace. The first character of the expanded value of PS4 is replicated multiple times, as necessary, to indicate multiple levels of indirection. The default is “+ ”.
- SHELL
- This variable expands to the full pathname to the shell. If it is not set when the shell starts, bash assigns to it the full pathname of the current user's login shell.
- TIMEFORMAT
- Wartość tego parametru służy jako łańcuch formatu określającego, jak powinna być wyświetlana informacja o czasach dla potoków poprzedzonych słowem zastrzeżonym time. Znak % rozpoczyna sekwencję specjalną, która jest interpretowana jako wartość czasu lub inna informacja. Sekwencje specjalne i ich znaczenie są następujące; nawiasy kwadratowe opisują części opcjonalne.
- %%
- Dosłowny znak %.
- %[p][l]R
- Czas, jaki upłynął, w sekundach.
- %[p][l]U
- Liczba sekund, jakie CPU zużył w trybie użytkownika.
- %[p][l]S
- Liczba sekund, jakie CPU zużył w trybie systemowym.
- %P
- Procent wykorzystania CPU, liczony jako (%U + %S) / %R.
- Opcjonalne p jest cyfrą określającą dokładność (precision), liczbę cyfr ułamkowych po kropce dziesiętnej. Wartość zero powoduje, że nie będzie wyświetlana ani kropka dziesiętna ani część ułamkowa. Mogą być podane co najwyżej trzy miejsca po kropce dziesiętnej; wartości p większe od 3 zmieniane są na 3. Jeżeli nie podano p, to używana jest wartość 3.
- Opcjonalne l określa dłuższy (longer) format wyników, zawierający minuty, w postaci MMmSS.FFs. O tym, czy występuje ułamkowa część sekund decyduje wartość p.
- Jeżeli zmienna ta nie jest ustawiona, to bash działa tak, jakby miała ona wartość $'\nreal\t%3lR\nuser\t%3lU\nsys\t%3lS'. Jeżeli jej wartością jest pusty łańcuch, to nie jest wyświetlana żadna informacja o czasach (timing). Podczas wyświetlania łańcucha formatu dodawany jest kończący znak nowej linii.
- TMOUT
- Jeśli ustawione na wartość większą od zera, to TMOUT jest interpretowane jako domyślny czas oczekiwania wbudowanego read. Polecenie select kończy się, jeśli dane nie zostaną wprowadzone po liczbie TMOUT sekund, jeżeli wejście pochodzi z terminala. W przypadku powłok interaktywnych, wartość jest interpretowana jako liczba sekund określającą czas, przez jaki powłoka ma czekać na wprowadzenie wiersza danych po wyświetleniu głównej zachęty. Bash kończy pracę po odczekaniu tego czasu jeśli pełen wiersz danych nie pojawił się.
- TMPDIR
- Jeśli jest ustawiona, bash używa jej wartości jako nazwy katalogu w którym tworzy pliki tymczasowe do użytku powłoki.
- auto_resume
- Zmienna ta steruje sposobem interakcji powłoki z użytkownikiem i sposobem kontroli zadań. Jeżeli jest ustawiona, to jednowyrazowe polecenia proste bez przekierowań traktowane są jako aspirujące do wznowienia istniejącego zatrzymanego zadania. Nie pozwala się na żadną dwuznaczność; jeśli jest więcej niż jedno zadanie rozpoczynające się od wpisanego łańcucha, wybierane jest zadanie, do którego ostatnio sięgano. Nazwa zatrzymanego zadania, w tym kontekście, jest wierszem poleceń użytym do jego uruchomienia. Jeśli posiada wartość exact, to podany łańcuch musi pasować dokładnie do nazwy zatrzymanego zadania; Jeśli jest ustawione na substring, to podany łańcuch powinien pasować do podłańcucha nazwy zatrzymanego zadania. Wartość substring zapewnia funkcjonalność analogiczną do identyfikatora zadania %? (zobacz STEROWANIE ZADANIAMI poniżej). Jeśli ustawiono inną wartość, to podany łańcuch musi być przedrostkiem nazwy zatrzymanego zadania; zapewnia to funkcjonalność analogiczną do identyfikatora zadania %.
- histchars
- Dwa lub trzy znaki sterujące interpretacją historii i podziałem na leksemy (zobacz poniżej INTERPRETACJA HISTORII). Pierwszy znak jest znakiem interpretacji historii, sygnalizującym początek interpretacji historii, zwykle `!'. Drugi znak jest znakiem szybkiego podstawiania, ("quick substitution"), służącym jako skrót do powtórnego uruchamiania poprzednio wprowadzonego polecenia, podstawiającym w poleceniu jeden łańcuch za inny. Domyślnym znakiem szybkiego podstawiania jest `^'. Opcjonalny, trzeci znak jest znakiem wskazującym, że pozostała część wiersza, w którym występuje on jako pierwszy znak słowa, jest komentarzem. Zwykle znakiem tym jest `#'. Znak komentarza historii powoduje, że dla pozostałych słów wiersza podstawianie historii jest pomijane. Niekoniecznie powoduje to traktowanie reszty wiersza jako komentarza przez analizator składni powłoki.
Tablice
Bash udostępnia indeksowane i asocjacyjne zmienne tablicowe jednowymiarowe. Jako tablica może zostać użyta dowolna zmienna; wbudowane declare jawnie zadeklaruje tablicę. Nie ma maksymalnego rozmiaru tablic, ani wymagania, by wszystkie jej elementy były indeksowane czy przypisywane w sposób ciągły. Do tablic indeksowanych można się odwołać przy pomocy liczb całkowitych (w tym wyrażeń arytmetycznych), począwszy od zera; natomiast tablice asocjacyjne używają konkretnych łańcuchów. Jeśli nie zaznaczono inaczej, indeksy tablic indeksowanych muszą być nieujemnymi liczbami całkowitymi.
Tablica indeksowana tworzona jest automatycznie jeśli wykonywane jest przypisanie do jakiejś zmiennej przy pomocy składni nazwa[wskaźnik]=wartość. Wskaźnik tablicy traktowany jest jako wyrażenie arytmetyczne, które musi po interpretacji dać liczbę. Chcąc jawnie zadeklarować tablicę indeksowaną, użyj declare -a nazwa (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej). declare -a nazwa[wskaźnik] jest również akceptowane; wskaźnik jest wówczas ignorowany.
Tablice asocjacyjne są tworzone za pomocą konstrukcji declare -A nazwa.
Atrybuty mogą być podane do zmiennej tablicy przy użyciu declare i readonly. Każdy z atrybutów stosowany jest do wszystkich elementów tablicy.
Arrays are assigned to using compound assignments of the form name=(value1 ... valuen), where each value may be of the form [subscript]=string. Indexed array assignments do not require anything but string. Each value in the list is expanded using all the shell expansions described below under EXPANSION. When assigning to indexed arrays, if the optional brackets and subscript are supplied, that index is assigned to; otherwise the index of the element assigned is the last index assigned to by the statement plus one. Indexing starts at zero.
When assigning to an associative array, the words in a compound assignment may be either assignment statements, for which the subscript is required, or a list of words that is interpreted as a sequence of alternating keys and values: name=( key1 value1 key2 value2 ...). These are treated identically to name=( [key1]=value1 [key2]=value2 ...). The first word in the list determines how the remaining words are interpreted; all assignments in a list must be of the same type. When using key/value pairs, the keys may not be missing or empty; a final missing value is treated like the empty string.
Składnia ta jest akceptowana także przy poleceniu wbudowanym declare. Pojedyncze elementy tablicy można przypisać za pomocą składni nazwa[wskaźnik]=wartość wprowadzonej powyżej. Jeśli wskaźnik da po interpretacji liczbę mniejszą od zera, to jest używany jako przesunięcie od maksymalnego indeksu tablicy plus jeden (wskaźnik -1 odnosi się więc do ostatniego elementu tablicy).
The += operator will append to an array variable when assigning using the compound assignment syntax; see PARAMETERS above.
Do elementu tablicy można odwoływać się używając ${nazwa[wskaźnik]}. Nawiasy są wymagane, by uniknąć konfliktów z rozwijaniem nazw plików. Jeśli wskaźnikiem jest @ lub *, to powyższe słowo interpretowane jest jako wszystkie elementy nazwy. Wskaźniki te różnią się tylko wtedy, gdy słowo pojawia się w cudzysłowach. Jeśli słowo ujęto w cudzysłowy, to ${nazwa[*]} interpretowane jest jako pojedyncze słowo o wartości wszystkich elementów tablicy rozdzielonych pierwszym znakiem zmiennej specjalnej IFS, zaś ${nazwa[@]} interpretuje każdy z elementów nazwa jako odrębne słowo. Jeśli brak jest elementów tablicy, to ${nazwa[@]} interpretowane jest jako nic. Jeśli wewnątrz słowa zachodzi interpretacja (ujęta w cudzysłowy), to pierwszy zinterpretowany parametr jest łączony z początkiem oryginalnego słowa, a interpretacja ostatniego parametru jest łączona z końcem oryginalnego słowa. Jest to zachowanie analogiczne do interpretacji parametrów specjalnych * i @ (zobacz powyżej Parametry specjalne). ${#nazwa[wskaźnik]} interpretowane jest jako długość ${nazwa[wskaźnik]}. Jeśli wskaźnikiem jest * lub @, to interpretacją jest liczba elementów w tablicy. Jeśli wskaźnik da po interpretacji liczbę mniejszą od zera, to jest używany jako przesunięcie od maksymalnego indeksu tablicy plus jeden (wskaźnik -1 odnosi się więc do ostatniego elementu tablicy).
Odwoływanie się do zmiennej tablicowej bez podania wskaźnika jest równoważne odwołaniu do elementu numer zero. Każde odwołanie do zmiennej przy podaniu prawidłowego wskaźnika jest poprawne; bash utworzy tablicę jeśli będzie to konieczne.
Zmienna tablicowa jest ustawiona, jeśli do wskaźnika przypisano wartość. Łańcuch pusty jest poprawną wartością.
Można pozyskać zarówno Klucze (wskaźniki) tablicy jak i wartości. ${!nazwa[@]} i ${!nazwa[*]} są interpretowane jako wskaźniki przypisane do zmiennej nazwa tablicy. expand to the indices assigned in array variable name. Gdy zastosowany jest cudzysłów, powłoka zachowuje się podobnie jak w przypadku interpretacji specjalnych parametrów @ i * w cudzysłowach.
The unset builtin is used to destroy arrays. unset name[subscript] destroys the array element at index subscript, for both indexed and associative arrays. Negative subscripts to indexed arrays are interpreted as described above. Unsetting the last element of an array variable does not unset the variable. unset name, where name is an array, removes the entire array. unset name[subscript], where subscript is * or @, behaves differently depending on whether name is an indexed or associative array. If name is an associative array, this unsets the element with subscript * or @. If name is an indexed array, unset removes all of the elements but does not remove the array itself.
When using a variable name with a subscript as an argument to a command, such as with unset, without using the word expansion syntax described above, the argument is subject to pathname expansion. If pathname expansion is not desired, the argument should be quoted.
Każde z wbudowanych declare, local i readonly akceptuje opcję -a do określania tablic indeksowanych i opcję -A do określania tablic asocjacyjnych. Jeśli podano obie opcje, to pierwszeństwo ma -A. Polecenie read akceptuje opcję -a do przypisywania tablicy listy słów przeczytanych ze standardowego wejścia. set i declare wyświetlają wartości tablicowe w sposób umożliwiający ponowne ich użycie w przypisaniach.
INTERPRETACJA
Interpretacja wykonywana jest na wierszu poleceń po jego podziale na słowa. Istnieje siedem rodzajów wykonywanych interpretacji: interpretacja nawiasów (brace expansion), interpretacja tyld (tilde expansion), podstawianie parametrów i interpretacja zmiennych (parameter and variable expansion), podstawienie wyników poleceń (command substitution), interpretacja wyrażeń arytmetycznych (arithmetic expansion), podział na słowa (word splitting) i rozwinięcie nazw plików (pathname expansion).
Kolejność interpretacji: interpretacja nawiasów, interpretacja tyld, interpretacja parametrów i zmiennych, interpretacja wyrażeń arytmetycznych i podstawianie wyników poleceń (wykonywane od lewej do prawej), podział na słowa i rozwijanie nazw ścieżek.
Na systemach potrafiących to obsłużyć, istnieje dodatkowa dostępna interpretacja: podstawienie wyników procesów (process substitution). Jest to przeprowadzane w tym samym czasie, jak interpretacja tyld, parametrów, zmiennych i wyrażeń arytmetycznych oraz poleceń.
Po przeprowadzeniu tych interpretacji znaki cytowania obecne w pierwotnym słowie są usuwane, chyba że same zostały zacytowane (usunięcie cytowań).
Only brace expansion, word splitting, and pathname expansion can increase the number of words of the expansion; other expansions expand a single word to a single word. The only exceptions to this are the expansions of "$@" and "${name[@]}", and, in most cases, $* and ${name[*]} as explained above (see PARAMETERS).
Interpretacja nawiasów
Interpretacja nawiasów jest mechanizmem, przez który mogą być generowane dowolne łańcuchy. Mechanizm ten przypomina rozwinięcia nazw plików, ale generowane nazwy plików nie muszą określać plików istniejących. Wzorce, mające podlegać interpretacji nawiasów mają postać opcjonalnej preambuły, po której występują serie separowanych przecinkami łańcuchów pomiędzy parą nawiasów klamrowych, po których następuje opcjonalny dopisek (postscript). Preambuła stanowi przedrostek dla każdego z łańcuchów zawartych w nawiasach, a dopisek dodawany jest do każdego łańcucha wynikowego, przy interpretacji od lewej do prawej.
Interpretacja nawiasów może być zagnieżdżana. Wyniki każdego zinterpretowanego łańcucha nie są sortowane; zachowywana jest kolejność od lewej do prawej. Na przykład, a{d,c,b}e interpretowane jest jako "ade ace abe".
A sequence expression takes the form {x..y[..incr]}, where x and y are either integers or single letters, and incr, an optional increment, is an integer. When integers are supplied, the expression expands to each number between x and y, inclusive. Supplied integers may be prefixed with 0 to force each term to have the same width. When either x or y begins with a zero, the shell attempts to force all generated terms to contain the same number of digits, zero-padding where necessary. When letters are supplied, the expression expands to each character lexicographically between x and y, inclusive, using the default C locale. Note that both x and y must be of the same type (integer or letter). When the increment is supplied, it is used as the difference between each term. The default increment is 1 or -1 as appropriate.
Interpretacja nawiasów wykonywana jest przed innymi rodzajami interpretacji, a znaki o specjalnym znaczeniu dla innych interpretacji są zachowywane w wyniku. Jest ściśle tekstowa. Bash nie stosuje żadnej interpretacji składniowej do kontekstu interpretacji czy tekstu pomiędzy nawiasami.
A correctly-formed brace expansion must contain unquoted opening and closing braces, and at least one unquoted comma or a valid sequence expression. Any incorrectly formed brace expansion is left unchanged. A { or , may be quoted with a backslash to prevent its being considered part of a brace expression. To avoid conflicts with parameter expansion, the string ${ is not considered eligible for brace expansion, and inhibits brace expansion until the closing }.
Typowym zastosowaniem tej konstrukcji jest skrót, wtedy gdy wspólny przedrostek łańcuchów do utworzenia jest dłuższy niż w powyżej podanym przykładzie, np.:
mkdir /usr/local/src/bash/{old,new,dist,bugs}
Interpretacja nawiasów wprowadza niewielką niezgodność z historycznymi wersjami sh. sh nie traktuje nawiasów otwierających i zamykających w specjalny sposób gdy pojawiają się one jako część słowa, i zachowuje je w wyniku. W bash konsekwencją interpretacji nawiasów jest usuwanie nawiasów ze słów. Na przykład, słowo wprowadzone do sh jako plik{1,2} pojawi się w identycznej postaci na wyjściu. To samo słowo po interpretacji przez bash daje plik1 plik2. Jeżeli pożądana jest ścisła zgodność z sh, uruchom bash z opcją +B lub wyłącz interpretację nawiasów przy pomocy opcji +B polecenia set (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej).
Interpretacja tyldy
Jeżeli słowo rozpoczyna się niecytowanym znakiem tyldy (`~'), to wszystkie znaki poprzedzające pierwszy niecytowany ukośnik (lub wszystkie znaki, gdy nie ma ukośnika) uważane są za przedrostek tyldy (tilde-prefix). Jeżeli żaden ze znaków w przedrostku tyldy nie jest cytowany, to jego znaki następujące po znaku tyldy traktowane są jako możliwa nazwa logowania (login name). Jeśli ta nazwa logowania jest łańcuchem pustym, to tylda zastępowana jest wartością parametru powłoki HOME. Jeżeli HOME nie jest ustawione, to podstawiany jest za nie katalog domowy użytkownika uruchamiającego powłokę. W przeciwnym wypadku, przedrostek tyldy zastępowany jest katalogiem domowym skojarzonym z określoną nazwą logowania.
Jeśli przedrostkiem tyldy jest `~+', to jest on zastępowany wartością zmiennej PWDpowłoki. Jeśli przedrostkiem tyldy jest `~-', to jest on zastępowany wartością zmiennej powłoki OLDPWD, jeśli jest ona ustawiona. Jeżeli występujące w przedrostku po tyldzie znaki składają się z liczby N, opcjonalnie poprzedzonej przez `+' lub `-', to przedrostek tyldy zastępowany jest odpowiednim elementem stosu katalogów, jaki zostałby wyświetlony przez wbudowane dirs, wywołane z przedrostkiem tyldy jako argumentem. Jeżeli w przedrostku tyldy znaki występujące po tyldzie składają się z liczby bez początkowego `+' lub `-', to przyjmowane jest `+'.
Jeśli nazwa logowania jest nieprawidłowa lub interpretacja tyldy nie powiodła się, to słowo z tyldą pozostaje niezmienione.
Każde z przypisań do zmiennej sprawdzane jest na obecność niecytowanych przedrostków tyldy występujących bezpośrednio po : lub =. W tych przypadkach również jest wykonywana jest interpretacja tyldy. Na skutek tego, można posługiwać się nazwami plików z tyldami w przypisaniach do PATH, MAILPATH i CDPATH, a powłoka przypisze zinterpretowaną wartość.
Bash also performs tilde expansion on words satisfying the conditions of variable assignments (as described above under PARAMETERS) when they appear as arguments to simple commands. Bash does not do this, except for the declaration commands listed above, when in posix mode.
Podstawianie parametrów
Znak `$' wprowadza podstawianie parametrów, podstawianie wyników poleceń i interpretację wyrażeń arytmetycznych. Podlegająca interpretacji nazwa parametru lub symbol mogą być ujęte w nawiasy klamrowe, które są opcjonalne, ale służą do ochrony interpretowanej zmiennej przed znakami, jakie występują bezpośrednio po niej, a które mogłyby zostać zinterpretowane jako część nazwy.
Gdy używane są nawiasy, pasującym nawiasem kończącym jest pierwszy `}', nie chroniony przez odwrotny ukośnik, nie znajdujący się wewnątrz cytowanego łańcucha ani nie osadzony w wyrażeniu arytmetycznym, podstawieniu wyniku polecenia czy podstawieniu parametru.
- ${parametr}
- Podstawiana jest wartość parametru. Nawiasy wymagane są gdy parametr jest parametrem pozycyjnym o więcej niż jednej cyfrze, lub gdy po parametrze występuje znak, który nie powinien być interpretowany jako część jego nazwy. Parametr jest parametrem powłoki opisanych powyżej PARAMETRY lub odniesieniem do tablicy (Tablice).
If the first character of parameter is an exclamation point (!), and parameter is not a nameref, it introduces a level of indirection. Bash uses the value formed by expanding the rest of parameter as the new parameter; this is then expanded and that value is used in the rest of the expansion, rather than the expansion of the original parameter. This is known as indirect expansion. The value is subject to tilde expansion, parameter expansion, command substitution, and arithmetic expansion. If parameter is a nameref, this expands to the name of the parameter referenced by parameter instead of performing the complete indirect expansion. The exceptions to this are the expansions of ${!prefix*} and ${!name[@]} described below. The exclamation point must immediately follow the left brace in order to introduce indirection.
W każdym z poniższych przypadków, słowo podlega interpretacji tyldy, podstawianiu parametrów, podstawianiu wyników poleceń i interpretacji wyrażeń arytmetycznych.
Gdy nie przeprowadza interpretacji podłańcuchów, za pomocą opisanych poniżej formuł (np. :-) bash sprawdza czy parametr nie jest pusty lub nieustawiony. Pominięcie dwukropka skutkuje sprawdzeniem jedynie tego, czy parametr nie jest nieustawiony.
- ${parametr:-słowo}
- Używa wartości domyślnych. Jeżeli parametr jest nieustawiony lub pusty, to podstawiane jest zinterpretowane słowo. W przeciwnym razie, podstawiana jest wartość parametru.
- ${parametr:=słowo}
- Przypisuje wartości domyślne. Jeżeli parametr jest nieustawiony lub pusty, to jest mu przypisywane zinterpretowane słowo. Następnie podstawiana jest wartość parametru. Nie można w ten sposób przypisywać wartości parametrom pozycyjnym ani parametrom specjalnym.
- ${parametr:?słowo}
- Wyświetla błąd jeśli pusty lub nieustawiony. Jeżeli parametr jest nieustawiony lub pusty, to na standardowe wyjście błędów zapisywane jest zinterpretowane słowo (lub komunikat o takim wyniku, jeśli brak słowa). Jeśli powłoka nie jest interaktywna, to kończy pracę. W przeciwnym wypadku, podstawiana jest wartość parametru.
- ${parametr:+słowo}
- Używa wartości alternatywnej. Jeżeli parametr jest nieustawiony lub pusty, to nic nie jest podstawiane, w przeciwnym razie podstawiane jest zinterpretowane słowo.
- ${parametr:przesunięcie}
- ${parametr:przesunięcie:długość}
- Interpretacja podłańcuchów. Interpretuje do
długości znaków wartości
parametru, poczynając od znaku określonego
przesunięciem. Jeśli parametrem jest @
lub *, tablica indeksowana ze wskaźnikiem @ lub
* lub nazwa tablicy asocjacyjnej, wynik różni
się, zgodnie z poniższym opisem. Jeśli nie poda
się długości, to interpretuje
podłańcuch wartości parametru
poczynając od znaku określonego przesunięciem
i kończąc z końcem wartości.
Długość i przesunięcie są
wyrażeniami arytmetycznymi (zob. OBLICZANIE
WYRAŻEŃ ARYTMETYCZNYCH poniżej).
Jeśli przesunięcie wyniesie mniej niż zero, wartość jest używana jako przesunięcie w znakach od końca wartości parametru. Jeśli długość wyniesie mniej niż zero, jest interpretowana jako przesunięcie w znakach od końca wartości parametru, a nie jako liczba znaków, a interpretacja będzie dotyczyć znaków pomiędzy przesunięciem i tym wynikiem. Proszę zauważyć, że ujemne przesunięcie musi być oddzielone od dwukropka przynajmniej jedną spacją aby zapobiec pomyleniu z wyrażeniem :-.
Jeśli parametrem jest @ lub *, to wynikiem jest długość parametrów pozycyjnych poczynając od przesunięcia. Ujemne przesunięcie jest liczone w odniesieniu do parametru o jeden więcej niż największy parametr pozycyjny, więc przesunięcie -1 jest interpretowane jako ostatni parametr pozycyjny. Jeśli długość będzie mniejsza od zera wystąpi błąd interpretacji.
Jeśli parametr jest nazwą tablicy indeksowanej z wskaźnikiem @ lub *, to wynikiem jest długość elementów tablicy poczynając od ${parametr[przesunięcie]}. Jeśli wskaźnik da po interpretacji liczbę mniejszą od zera, to jest używany jako przesunięcie od maksymalnego indeksu tablicy plus jeden. Jeśli długość będzie mniejsza od zera wystąpi błąd interpretacji.
Interpretacja podłańcucha zastosowana do tablicy asocjacyjnej da w wyniku niezdefiniowany rezultat.
Indeksowanie podłańcuchów zaczyna się od zera, chyba że używane są parametry pozycyjne, wówczas indeksy liczy się domyślnie od 1. Jeśli przesunięcie wyniesie 0 i użyje się parametrów pozycyjnych, do listy włącza się na początku $0.
- ${!przedrostek*}
- ${!przedrostek@}
- Nazywa pasujący przedrostek. Rozwija się w listę nazw tych zmiennych, których nazwy rozpoczynają się od przedrostka, rozdzielonych od siebie pierwszym znakiem zmiennej specjalnej IFS. Jeśli używane jest @, a interpretacja jest ujęta w cudzysłowy, to każda nazwa zmiennej jest interpretowana jako oddzielne słowo.
- ${!nazwa[@]}
- ${!nazwa[*]}
- Lista kluczy z tablicy. Jeśli nazwa jest zmienną tablicową, jest rozwijana do listy wskaźników (kluczy) tablicowych przypisanych do nazwy. Jeśli nazwa nie jest tablicą, interpretowana jest do 0, jeśli nazwa jest ustawiona lub pozostaje pusta w przeciwnym wypadku. Gdy używane jest !, a interpretacja jest ujęta w cudzysłowy, każdy klucz jest rozwijany do oddzielnego słowa.
- ${#parametr}
- Długość parametru. Podstawiana jest długość, w znakach, wartości parametru. Jeżeli parametrem jest * lub @, wartość podstawiana jest liczbą parametrów pozycyjnych. Jeżeli parametr jest nazwą tablicy o indeksowanej przez * lub @, wartość podstawiana jest liczbą elementów tablicy.
- ${parametr#słowo}
- ${parametr##słowo}
- Remove matching prefix pattern. The word is expanded to produce a pattern just as in pathname expansion, and matched against the expanded value of parameter using the rules described under Pattern Matching below. If the pattern matches the beginning of the value of parameter, then the result of the expansion is the expanded value of parameter with the shortest matching pattern (the “#” case) or the longest matching pattern (the “##” case) deleted. If parameter is @ or *, the pattern removal operation is applied to each positional parameter in turn, and the expansion is the resultant list. If parameter is an array variable subscripted with @ or *, the pattern removal operation is applied to each member of the array in turn, and the expansion is the resultant list.
- ${parametr%słowo}
- ${parametr%%słowo}
- Remove matching suffix pattern. The word is expanded to produce a pattern just as in pathname expansion, and matched against the expanded value of parameter using the rules described under Pattern Matching below. If the pattern matches a trailing portion of the expanded value of parameter, then the result of the expansion is the expanded value of parameter with the shortest matching pattern (the “%” case) or the longest matching pattern (the “%%” case) deleted. If parameter is @ or *, the pattern removal operation is applied to each positional parameter in turn, and the expansion is the resultant list. If parameter is an array variable subscripted with @ or *, the pattern removal operation is applied to each member of the array in turn, and the expansion is the resultant list.
- ${parametr/wzorzec/łańcuch}
- ${parametr//wzorzec/łańcuch}
- ${parametr/#wzorzec/łańcuch}
- ${parametr/%wzorzec/łańcuch}
- Pattern substitution. The pattern is expanded to produce a
pattern just as in pathname expansion. Parameter is expanded and
the longest match of pattern against its value is replaced with
string. string undergoes tilde expansion, parameter and
variable expansion, arithmetic expansion, command and process
substitution, and quote removal. The match is performed using the rules
described under Pattern Matching below. In the first form above,
only the first match is replaced. If there are two slashes separating
parameter and pattern (the second form above), all matches
of pattern are replaced with string. If pattern is
preceded by # (the third form above), it must match at the
beginning of the expanded value of parameter. If pattern is
preceded by % (the fourth form above), it must match at the end of
the expanded value of parameter. If the expansion of string
is null, matches of pattern are deleted. If string is null,
matches of pattern are deleted and the / following
pattern may be omitted.
If the patsub_replacement shell option is enabled using shopt, any unquoted instances of & in string are replaced with the matching portion of pattern.
Quoting any part of string inhibits replacement in the expansion of the quoted portion, including replacement strings stored in shell variables. Backslash will escape & in string; the backslash is removed in order to permit a literal & in the replacement string. Backslash can also be used to escape a backslash; \\ results in a literal backslash in the replacement. Users should take care if string is double-quoted to avoid unwanted interactions between the backslash and double-quoting, since backslash has special meaning within double quotes. Pattern substitution performs the check for unquoted & after expanding string; shell programmers should quote any occurrences of & they want to be taken literally in the replacement and ensure any instances of & they want to be replaced are unquoted.
If the nocasematch shell option is enabled, the match is performed without regard to the case of alphabetic characters. If parameter is @ or *, the substitution operation is applied to each positional parameter in turn, and the expansion is the resultant list. If parameter is an array variable subscripted with @ or *, the substitution operation is applied to each member of the array in turn, and the expansion is the resultant list.
- ${parametr^wzorzec}
- ${parametr^^wzorzec}
- ${parametr,wzorzec}
- ${parametr,,wzorzec}
- Modyfikacja wielkości znaków. Ta interpretacja modyfikuje wielkość zawartych liter zgodnie z parametrem. Wzorzec jest interpretowany w taki sposób, jak czyni to rozwijanie nazw plików. Każdy znak w interpretowanej wartości parametru jest sprawdzany ze wzorcem i jeśli do niego pasuje, wielkość litery jest zmieniana. Wzorzec nie powinien dopasowywać więcej niż jednego znaku. Operator ^ konwertuje małe litery pasujące do wzorca na wielkie, operator , działa odwrotnie. ^^ i ,, konwertują każdy dopasowany znak interpretowanej wartości, natomiast ^ i , konwertują jedynie jej pierwszy znak. Jeśli nie podano wzorca, to przyjmuje się za niego ?, co powoduje dopasowanie każdego znaku. Jeśli parametrem jest @ lub *, to operacja podstawiania stosowana jest do każdego po kolei parametru pozycyjnego, zaś wynikiem interpretacji jest powstała lista. Jeśli parametr jest zmienną tablicową indeksowaną przez @ lub *, operacja podstawiania jest przeprowadzana po kolei na każdym elemencie tablicy, zaś wynikiem interpretacji jest powstała lista.
- ${parametr@operator}
- Przekształcenie parametrów. Ta interpretacja jest albo przekształceniem wartości parametrów, albo informacji o samych parametrach, w zależności od wartości operatora. Każdy operator jest pojedynczą literą:
- U
- The expansion is a string that is the value of parameter with lowercase alphabetic characters converted to uppercase.
- u
- The expansion is a string that is the value of parameter with the first character converted to uppercase, if it is alphabetic.
- L
- The expansion is a string that is the value of parameter with uppercase alphabetic characters converted to lowercase.
- Q
- Interpretacją jest łańcuch będący wartością parametru cytowany w formacie, jaki może być ponownie wykorzystany jako wejście powłoki.
- E
- The expansion is a string that is the value of parameter with backslash escape sequences expanded as with the $'...' quoting mechanism.
- P
- Interpretacją jest łańcuch będący wartością parametru taką, jaką byłby jako łańcuch zachęty (zob. poniżej ZACHĘTA).
- A
- Interpretacją jest łańcuch w postaci z jaką instrukcja przypisania lub polecenie declare przy interpretacji odtworzyła by parametr z jego atrybutami i wartością.
- K
- Produces a possibly-quoted version of the value of parameter, except that it prints the values of indexed and associative arrays as a sequence of quoted key-value pairs (see Arrays above).
- a
- Interpretacją jest łańcuch składający się z wartości flag reprezentujących atrybuty parametru.
- k
- Like the K transformation, but expands the keys and values of indexed and associative arrays to separate words after word splitting.
Jeżeli parametrem jest @ lub *, to operacja stosowana jest do każdego po kolei parametru pozycyjnego, zaś wynikiem interpretacji jest powstała lista. Jeśli parametr jest zmienną tablicową indeksowaną przez @ lub *, to operacja jest przeprowadzana po kolei na każdym elemencie tablicy, zaś wynikiem interpretacji jest powstała lista.
Na wyniku interpretacji jest przeprowadzany podział na słowa oraz rozwinięcie nazw plików zgodnie z opisem poniżej.
Podstawianie wyników poleceń
Podstawianie wyników poleceń (command substitution) pozwala na zastępowanie nazwy polecenia wyjściem (wynikiem) z jego działania. Posiada dwie postaci:
$(polecenie)
Bash wykonuje interpretację wykonując polecenie w środowisku podpowłoki i zastępując podstawiane polecenie jego utworzonym standardowym wyjściem, z usuniętymi końcowymi znakami nowej linii. Zawarte wewnątrz wyniku znaki nowej linii nie są usuwane, ale mogą być usunięte podczas podziału na słowa. Podstawienie wyniku polecenia $(cat plik) można zastąpić równoważnym, ale szybszym $(< plik).
Gdy używane jest podstawianie w starym stylu, z użyciem odwrotnych apostrofów, odwrotny ukośnik zachowuje swe znaczenie dosłowne, z wyjątkiem przypadków, gdy jest poprzedzony przez $, ` lub \. Pierwszy odwrotny apostrof (`) nie poprzedzony odwrotnym ukośnikiem kończy podstawianie wyniku polecenia. Podczas posługiwania się postacią $(polecenie), polecenie tworzą wszystkie znaki pomiędzy nawiasami; żaden nie jest traktowany specjalnie.
Podstawianie wyników poleceń może być zagnieżdżane. W celu zagnieżdżenia postaci z odwrotnymi apostrofami zabezpiecz wewnętrzne przed interpretacją używając odwrotnych ukośników.
Jeżeli podstawianie pojawia się wewnątrz cudzysłowów, to na wynikach nie jest przeprowadzany podział na słowa ani rozwinięcie nazw plików.
Interpretacja wyrażeń arytmetycznych
Interpretacja wyrażeń arytmetycznych pozwala na obliczanie wyrażeń arytmetycznych i podstawianie wyniku. Format interpretacji arytmetycznej:
$((wyrażenie))
The expression undergoes the same expansions as if it were within double quotes, but double quote characters in expression are not treated specially and are removed. All tokens in the expression undergo parameter and variable expansion, command substitution, and quote removal. The result is treated as the arithmetic expression to be evaluated. Arithmetic expansions may be nested.
Interpretacja przeprowadzana jest zgodnie z zasadami podanymi poniżej w sekcji OBLICZENIA ARYTMETYCZNE. Jeżeli wyrażenie jest nieprawidłowe, bash wypisuje komunikat o niepowodzeniu i nie występuje żadne podstawienie.
Podstawianie wyników procesów (Process substitution)
Podstawianie wyników procesów pozwala na odnoszenie się do wejścia lub wyjścia procesu za pomocą nazwy pliku. Przybiera ono postać <(lista) lub >(lista). Proces lista uruchamiany asynchronicznie, a jego wejście i wyjście pojawia się jako nazwa pliku. W wyniku interpretacji nazwa tego pliku przesyłana jest jako argument bieżącego polecenia. Jeżeli posłużono się postacią >(lista), zapis do pliku będzie stanowić wejście dla listy. Jeżeli posłużono się postacią <(lista), plik przekazany jako argument powinien zostać odczytany w celu uzyskania wyjścia listy. Podstawianie wyników procesów jest obsługiwane w systemach wspierających potoki nazwane (FIFO) lub metodę nazywania otwartych plików /dev/fd.
Gdy jest to możliwe, podstawianie wyników procesu wykonywane jest równocześnie z interpretacją parametrów i zmiennych, podstawianiem wyników poleceń i interpretacją wyrażeń arytmetycznych.
Podział na słowa
Powłoka przeszukuje wyniki interpretacji parametrów, podstawiania poleceń i interpretacji wyrażeń arytmetycznych, które nie pojawiają się wewnątrz cudzysłowów, w celu przeprowadzenia podziału na słowa.
Powłoka traktuje każdy znak IFS jak separator i dzieli na słowa wyniki innych interpretacji, używając ich jako separatorów pól. Jeżeli IFS nie jest ustawione lub jego wartością jest dokładnie <spacja><tab><nowalinia>, wartość domyślna, to sekwencje składające się ze <spacji>, <tabulatora> i <nowejlinii> na początku i końcu wyników poprzednich interpretacji są ignorowane, a do podziału na słowa służy dowolna sekwencja znaków IFS, jeżeli nie znajduje się na początku lub końcu. Jeżeli IFS posiada wartość inną niż domyślna, to sekwencje białych znaków spacji i tabulacji i znaku nowego wiersza są ignorowane na początku i końcu słowa, dopóki biały znak występuje w wartości IFS (biały znak IFS). Inne znaki w IFS nie będące białymi znakami IFS, łącznie z dowolnymi przyległymi białymi znakami IFS, ograniczają pole. Sekwencja białych znaków IFS jest również traktowana jako ogranicznik. Jeśli IFS jest łańcuchem pustym, to nie występuje podział na słowa.
Jawnie puste argumenty ("" lub '') są pozostawiane i przekazywane do poleceń jako łańcuchy puste. Niecytowane argumenty puste niejawnie, wynikające z interpretacji parametrów nie posiadających wartości, są usuwane. Jeśli parametr bez wartości interpretowany jest wewnątrz cudzysłowów, to wynikiem jest argument pusty i jest on zachowywany i przekazywany do poleceń jako łańcuchy puste. Gdy cytowany pusty argument pojawi się jako część słowa, którego interpretacja jest niepusta, pusty argument jest usuwany tj. słowo -d'' staje się -d po przeprowadzeniu podziału na słowa i usunięciu pustych argumentów.
Zauważ, że jeśli nie występuje interpretacja, to nie jest również wykonywany podział.
Rozwijanie nazw plików (Pathname Expansion)
After word splitting, unless the -f option has been set, bash scans each word for the characters *, ?, and [. If one of these characters appears, and is not quoted, then the word is regarded as a pattern, and replaced with an alphabetically sorted list of filenames matching the pattern (see Pattern Matching below). If no matching filenames are found, and the shell option nullglob is not enabled, the word is left unchanged. If the nullglob option is set, and no matches are found, the word is removed. If the failglob shell option is set, and no matches are found, an error message is printed and the command is not executed. If the shell option nocaseglob is enabled, the match is performed without regard to the case of alphabetic characters. When a pattern is used for pathname expansion, the character “.” at the start of a name or immediately following a slash must be matched explicitly, unless the shell option dotglob is set. In order to match the filenames “.” and “..”, the pattern must begin with “.” (for example, “.?”), even if dotglob is set. If the globskipdots shell option is enabled, the filenames “.” and “..” are never matched, even if the pattern begins with a “.”. When not matching pathnames, the “.” character is not treated specially. When matching a pathname, the slash character must always be matched explicitly by a slash in the pattern, but in other matching contexts it can be matched by a special pattern character as described below under Pattern Matching. See the description of shopt below under SHELL BUILTIN COMMANDS for a description of the nocaseglob, nullglob, globskipdots, failglob, and dotglob shell options.
Do ograniczenia zestawu nazw plików pasujących do wzorca można wykorzystać zmienną powłoki GLOBIGNORE. Jeżeli GLOBIGNORE jest ustawione, każda z pasujących nazw plików pasująca również do jednego ze wzorców w GLOBIGNORE jest usuwana z listy dopasowań. Jeśli ustawiona jest opcja nocaseglob, to dopasowanie do wzorców w GLOBIGNORE jest dokonywane bez względu na wielkość znaków. Nazwy plików "." i ".." są zawsze ignorowane, nawet gdy GLOBIGNORE jest ustawione. Jednakże, ustawienie GLOBIGNORE skutkuje włączeniem opcji dotglob, tak że będą dopasowywane wszystkie inne nazwy plików rozpoczynające się od kropki. W celu uzyskania starego zachowania, ignorującego nazwy zaczynające się ".", jednym ze wzorców w GLOBIGNORE należy zrobić ".*". Opcja dotglob jest wyłączana, gdy kasowane jest GLOBIGNORE. Dopasowanie wzorców honoruje ustawienia opcji powłoki extglob.
Dopasowanie wzorca
Każdy znak pojawiający się we wzorcu, różny od specjalnych znaków wzorca opisanych poniżej, dopasowuje sam siebie. Znak NUL nie może wystąpić we wzorcu. Odwrotny ukośnik cytuje następujący po nim znak; sam ukośnik jest pomijany podczas dopasowania. Specjalne znaki wzorca muszą być cytowane, jeżeli mają być dopasowane dosłownie.
Specjalne znaki wzorca mają następujące znaczenie:
- *
- Dopasowuje dowolny łańcuch, łącznie z łańcuchem pustym. Jeśli włączona jest opcja globstar powłoki, a * jest użyte w kontekście rozwijania nazw plików, to dwa złączone znaki * użyte w pojedynczym wzorcu dopasują wszystkie pliki wraz z zerem lub więcej katalogów i podkatalogów. Jeśli po dwóch gwiazdkach * wystąpi ukośnik /, to dopasowane będą wyłącznie katalogi i podkatalogi.
- ?
- Dopasowuje dowolny pojedynczy znak.
- [...]
- Matches any one of the enclosed characters. A pair of characters separated
by a hyphen denotes a range expression; any character that falls
between those two characters, inclusive, using the current locale's
collating sequence and character set, is matched. If the first character
following the [ is a ! or a ^ then any character not
enclosed is matched. The sorting order of characters in range expressions,
and the characters included in the range, are determined by the current
locale and the values of the LC_COLLATE or
LC_ALL shell variables, if set. To obtain the
traditional interpretation of range expressions, where [a-d] is
equivalent to [abcd], set value of the LC_ALL shell variable
to C, or enable the globasciiranges shell option. A -
may be matched by including it as the first or last character in the set.
A ] may be matched by including it as the first character in the
set.
Wewnątrz [ i ], można podawać klasy znaków (character classes), używając składni [:klasa:], gdzie klasa jest jedną z poniższych klas zdefiniowanych w standardzie POSIX:
Klasa znaków dopasowuje dowolny znak należący do tej klasy. Klasa znaków word dopasowuje litery, cyfry i znak podkreślenia "_".
Wewnątrz [ i ], można podać klasę równoważności, używając składni [=z=], która dopasowuje wszystkie znaki o tej samej wadze sortowania (zdefiniowaną w bieżącym ustawieniu locale) co znak z.
Wewnątrz [ i ], składnia [.symbol.] dopasowuje symbol sortowania (collating symbol) symbol.
If the extglob shell option is enabled using the shopt builtin, the shell recognizes several extended pattern matching operators. In the following description, a pattern-list is a list of one or more patterns separated by a |. Composite patterns may be formed using one or more of the following sub-patterns:
- ?(lista-wzorców)
- Dopasowuje zero lub jedno wystąpienie zadanych wzorców
- *(lista-wzorców)
- Dopasowuje zero lub więcej wystąpień zadanych wzorców
- +(lista-wzorców)
- Dopasowuje jedno lub więcej wystąpień zadanych wzorców
- @(lista-wzorców)
- Dopasowuje jeden z zadanych wzorców
- !(lista-wzorców)
- Dopasowuje cokolwiek prócz jednego z zadanych wzorców
Theextglob option changes the behavior of the parser, since the parentheses are normally treated as operators with syntactic meaning. To ensure that extended matching patterns are parsed correctly, make sure that extglob is enabled before parsing constructs containing the patterns, including shell functions and command substitutions.
When matching filenames, the dotglob shell option determines the set of filenames that are tested: when dotglob is enabled, the set of filenames includes all files beginning with “.”, but “.” and “..” must be matched by a pattern or sub-pattern that begins with a dot; when it is disabled, the set does not include any filenames beginning with “.” unless the pattern or sub-pattern begins with a “.”. As above, “.” only has a special meaning when matching filenames.
Complicated extended pattern matching against long strings is slow, especially when the patterns contain alternations and the strings contain multiple matches. Using separate matches against shorter strings, or using arrays of strings instead of a single long string, may be faster.
Usunięcie cytowań
Po poprzednich interpretacjach, wszystkie niecytowane wystąpienia znaków \, ' i ", które nie wynikły z jednej z powyższych interpretacji, są usuwane.
PRZEKIEROWANIE
Przed wykonaniem polecenia, jego wejście i wyjście mogą zostać przekierowane przy pomocy specjalnej notacji interpretowanej przez powłokę. Przekierowania pozwalają deskryptorom plików poleceń na powielanie, otwieranie, zamykanie, tworzenie odniesień do różnych plików oraz mogą zmieniać pliki, które odczytuje polecenie i do którego pisze. Przekierowań można też używać do modyfikowania deskryptorów plików w środowiska wykonywania bieżącej powłoki. Poniższe operatory przekierowania mogą występować przed lub pojawiać się gdziekolwiek wewnątrz polecenia prostego lub występować po poleceniu. Przekierowania przetwarzane są w kolejności występowania, od lewej do prawej.
Każde przekierowanie, które może być poprzedzone numerem deskryptora pliku, może być w zamian poprzedzone słowem zapisanym następująco: {nazwa-zmiennej}. W takim przypadku, dla każdego operatora przekierowania, z wyjątkiem >&- i <&-, powłoka nada deskryptor pliku większy lub równy 10 i przypisze go do nazwy-zmiennej. Jeśli >&- lub <&- jest poprzedzone {nazwą-zmiennej}, to wartość nazwy-zmiennej definiuje deskryptor pliku przeznaczony do zamknięcia. Jeśli poda się {nazwę-zmiennej}, to przekierowanie będzie istniało poza zakresem polecenia, co pozwala na ręczne zarządzanie czasem istnienia deskryptora pliku przez programistę powłoki. Za to zachowanie odpowiada opcja powłoki varredir_close.
W poniższych opisach, jeśli pominięto deskryptor pliku, a pierwszym znakiem operatora przekierowania jest <, przekierowanie dotyczy standardowego wejścia (deskryptor pliku 0). Jeżeli pierwszym znakiem operatora przekierowania jest >, przekierowanie dotyczy standardowego wyjścia (deskryptor pliku 1).
Słowo następujące do operatorze przekierowania w poniższych opisach podlega, chyba że podano inaczej, interpretacji nawiasów, interpretacji tyldy, interpretacji parametrów i zmiennych, podstawianiu wyników poleceń, interpretacji wyrażeń arytmetycznych, usuwaniu cytowań, rozwijaniu nazw plików i podziałowi na słowa. Jeśli zinterpretowane zostanie jako więcej niż jedno słowo, to bash zgłosi błąd.
Zauważ, że kolejność przekierowań jest znacząca. Na przykład, polecenie
ls > dirlist 2>&1
kieruje zarówno standardowe wyjście jak i wyjście diagnostyczne (stderr) do pliku dirlist, podczas gdy polecenie
ls 2>&1 > dirlist
kieruje tylko standardowe wyjście do pliku dirlist, gdyż wyjście błędów zostało zduplikowane jako standardowe wyjście przed przekierowaniem wyjścia do dirlist.
Bash obsługuje wiele nazw plików, szczególnie wtedy, gdy są one używane przy przekierowaniach, zgodnie z opisem w poniższej tabeli. Jeśli system operacyjny na którym działa bash udostępnia te pliki specjalne, bash skorzysta z nich, jeśli nie, to będą wewnętrznie emulowane cechując się opisanym poniżej zachowaniem.
- /dev/fd/fd
- Jeżeli fd jest poprawną liczbą całkowitą, to duplikowany jest deskryptor pliku fd.
- /dev/stdin
- Duplikowany jest deskryptor pliku 0.
- /dev/stdout
- Duplikowany jest deskryptor pliku 1.
- /dev/stderr
- Duplikowany jest deskryptor pliku 2.
- /dev/tcp/host/port
- Jeśli host jest poprawną nazwą hosta lub adresem internetowym, a port jest liczbą całkowitą określającą numer portu lub nazwą usługi, to bash usiłuje otworzyć połączenie do odpowiedniego gniazda TCP.
- /dev/udp/host/port
- Jeśli host jest poprawną nazwą hosta lub adresem internetowym, a port jest liczbą całkowitą określającą numer portu lub nazwą usługi, to bash usiłuje otworzyć połączenie do odpowiedniego gniazda UDP.
Nieudane otwarcie lub utworzenie pliku powoduje niepowodzenie przekierowania.
Przekierowania używające deskryptorów plików, większych niż 9 muszą być używane z dużą ostrożnością, gdyż mogą być w konflikcie z deskryptorami plików używanymi wewnętrznie przez powłokę.
Przekierowanie wejścia
Przekierowanie wejścia powoduje otwarcie do odczytu pliku, którego nazwa wynika z interpretacji słowa. Odczyt będzie wykonywany z deskryptora pliku n lub standardowego wejścia (zerowy deskryptor pliku) jeśli nie podano n.
Ogólny format przekierowania wejścia:
[n]<słowo
Przekierowanie wyjścia
Przekierowanie wyjścia powoduje otwarcie do zapisu pliku, którego nazwa wynika z interpretacji słowa. Zapis będzie wykonywany z deskryptora pliku n lub standardowego wyjścia (deskryptor pliku 1) jeśli nie podano n. Jeżeli plik nie istnieje jest tworzony; jeżeli istnieje obcinany jest do rozmiaru zerowego.
Ogólny format przekierowania wyjścia:
[n]>słowo
Jeżeli operatorem przekierowania jest >, a została włączona opcja noclobber wbudowanego polecenia set, to przekierowanie nie powiedzie się jeżeli plik o nazwie wynikającej z interpretacji słowa istnieje i jest zwykłym plikiem. Jeżeli operatorem przekierowania jest >|, albo operatorem jest > przy niewłączonej opcji noclobber, to wykonywana jest próba przekierowania, nawet jeśli plik słowo istnieje.
Dołączanie przekierowanego wyjścia
Przekierowanie wyjścia w ten sposób powoduje, że plik o nazwie wynikającej z interpretacji słowa zostanie otwarty do dołączania (append). Dołączanie będzie wykonywane z deskryptora pliku n lub standardowego wyjścia (deskryptor pliku 1) jeśli nie podano n. Jeżeli plik nie istnieje jest tworzony.
Ogólny format dołączania wyjścia:
[n]>>słowo
Przekierowanie standardowego wyjścia i wyjścia błędów
Bash pozwala, przy pomocy tej konstrukcji, przekierować standardowe wyjście (deskryptor pliku 1) i standardowe wyjście błędów (deskryptor plików 2) do pliku, którego nazwą jest zinterpretowane słowo.
Istnieją dwie postaci takiego przekierowania:
&>słowo
Spośród nich, zalecaną jest pierwsza forma. Jest ona semantycznie równoważna
>słowo 2>&1
Przy używaniu drugiej postaci, słowo nie może zostać zinterpretowane jako liczba ani -. Jeśli tak się stanie, zadziała inny operator przekierowania (zob. Powielanie deskryptorów plików poniżej) z powodu kompatybilności wstecznej.
Dołączanie standardowego wyjścia i wyjścia błędów
Ta konstrukcja pozwala na dołączanie, standardowego wyjścia (deskryptor pliku 1) i standardowego wyjścia błędów (deskryptor plików 2) do pliku, którego nazwą jest zinterpretowane słowo.
Format dołączania standardowego wyjścia i wyjścia błędów:
&>>słowo
Jest to semantycznie równoważne
>>słowo 2>&1
(zob. Powielanie deskryptorów plików poniżej).
Dokumenty włączone (Here Documents)
Ten typ przekierowania instruuje powłokę, by czytała wejście z bieżącego źródła aż do napotkania wiersza zawierającego tylko słowo (bez żadnych kończących odstępów). Wszystkie wiersze przeczytane do tego momentu są następnie używane jako standardowe wejście (lub deskryptor pliku n, jeśli podano n) polecenia.
Format dokumentów włączonych jest następujący:
[n]<<[-]słowo dokument włączony ogranicznik
Na słowie nie jest wykonywana interpretacja parametrów ani zmiennych, podstawiania wyników poleceń, rozwijanie nazw plików ani interpretacja wyrażeń arytmetycznych. Jeżeli cytowana jest część słowa, to ogranicznik jest wynikiem usunięcia cytowań ze słowa, a wiersze w dokumencie włączonym nie są interpretowane. Jeżeli słowo nie jest cytowane, wszystkie wiersze dokumentu włączonego podlegają interpretacji parametrów, podstawianiu poleceń i interpretacji wyrażeń arytmetycznych. Sekwencja \<nowalinia> jest ignorowana, a do cytowania znaków \, $ i ` musi być użyte \.
Jeżeli operatorem przekierowania jest <<-, to wszystkie początkowe znaki tabulacji są obcinane z wierszy wejściowych i wiersza zawierającego ogranicznik. Pozwala to na ustawienie naturalnych wcięć dla dokumentów włączonych w skryptach powłoki.
Łańcuchy włączone (Here Strings)
Wariant dokumentów włączonych, którego format jest następujący:
[n]<<<słowo
Słowo podlega interpretacji tyldy, interpretacji parametrów i zmiennych, podstawianiu wyników poleceń, interpretacji wyrażeń arytmetycznych i usuwaniu cytowań. Rozwijanie nazw plików i podział na słowa nie jest przeprowadzane. Wynik jest przekazywany poleceniu jako pojedynczy łańcuch z dołączonym znakiem nowego wiersza na jego standardowe wejście (lub deskryptor pliku n, jeśli podano n).
Powielanie deskryptorów plików
Operator przekierowania
[n]<&słowo
służy do powielania deskryptorów plików wejściowych. Jeżeli słowo zinterpretowane zostanie jako jedna lub więcej cyfr, to deskryptor pliku oznaczony przez n czyniony jest kopią tego deskryptora. Jeżeli cyfry w słowie nie określają otwartego dla wejścia deskryptora, pojawia się błąd przekierowania. Jeżeli słowo zinterpretowane jest jako -, deskryptor pliku n jest zamykany. Jeżeli n nie zostało określone, to stosowane jest standardowe wejście (deskryptor pliku 0).
Operator
[n]>&słowo
podobnie, służy do powielania deskryptorów standardowego wyjścia. Jeżeli nie określono n, stosowane jest standardowe wyjście (deskryptor pliku 1). Jeżeli cyfry w słowie nie określają deskryptora pliku otwartego do wyjścia, pojawia się błąd przekierowania. Jeżeli słowo zostanie zinterpretowane jako -, deskryptor pliku n jest zamykany. W przypadku specjalnym, jeżeli pominięto n, a słowo nie jest interpretowane jako jedna lub więcej cyfr lub -, to przekierowywane są standardowe wyjście i standardowe wyjście błędów, jak opisano poprzednio.
Przenoszenie deskryptorów plików
Operator przekierowania
[n]<&słowo-
przenosi deskryptor pliku słowo do deskryptora pliku n lub, jeśli nie podano n, na standardowe wejście (deskryptor pliku 0). Słowo jest zamykane po zduplikowaniu do n.
Podobnie, operator przekierowania
[n]>&słowo-
przenosi deskryptor pliku słowo do deskryptora pliku n lub, jeśli nie podano n, na standardowe wyjście (deskryptor pliku 1).
Otwieranie deskryptorów plików do odczytu i zapisu
Operator przekierowania
[n]<>słowo
powoduje, że plik o nazwie wynikłej z interpretacji słowa zostanie otwarty do odczytu i zapisu. Odczyt i zapis będą wykonywane z deskryptora pliku n lub standardowego wejścia (deskryptor pliku 0) jeśli nie podano n. Jeżeli plik nie istnieje, to jest tworzony.
ALIASY
Aliasy (czyli synonimy) pozwalają na zastąpienie słowa łańcuchem, gdy zostanie ono użyte jako pierwsze słowo w poleceniu prostym. Powłoka utrzymuje listę aliasów, które mogą być ustawiane i unieważniane przy pomocy wbudowanych poleceń alias i unalias (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI). Dla pierwszego słowa każdego polecenia, jeśli nie jest cytowane, następuje sprawdzenie, czy posiada ono alias. Jeżeli tak, to słowo to jest zastępowane tekstem aliasu. Znaki /, $, ` i = i wszystkie metaznaki powłoki oraz znaki cytowania wypisane powyżej nie mogą być nazwą aliasu. Tekst zastępujący może zawierać dowolne poprawne wejście powłoki, łącznie z metaznakami powłoki. Pierwsze słowo tekstu zastępującego jest z kolei sprawdzane na aliasy, ale słowo identyczne z interpretowanym właśnie aliasem nie jest interpretowane powtórnie. Oznacza to, że można mieć alias ls do ls -F, na przykład, a bash nie będzie usiłował rekurencyjnie interpretować zastępującego tekstu. Jeżeli ostatnim znakiem wartości aliasu jest odstęp, to następne słowo polecenia występujące po aliasie ma również sprawdzaną interpretację aliasów.
Aliasy są tworzone i pokazywane poleceniem alias, a usuwane poleceniem unalias.
Nie ma żadnego mechanizmu posługiwania się argumentami w tekście zastępującym. Jeśli potrzebne są argumenty, należy skorzystać z funkcji powłoki (zob. poniżej FUNKCJE).
Aliasy nie są interpretowane, gdy powłoka nie jest interaktywna, chyba że ustawiono opcję powłoki expand_aliases przy pomocy shopt (zobacz opis shopt w sekcji WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej).
Reguły dotyczące definiowania i używania aliasów są nieco zagmatwane. Bash zawsze czyta co najmniej jeden pełny wiersz z wejścia, oraz wszystkie wiersze tworzące polecenie złożone, przed wykonaniem jakichkolwiek poleceń tego wiersza lub polecenia złożonego. Aliasy interpretowane są w czasie odczytu polecenia, nie podczas jego wykonywania. Z tego powodu, definicja aliasu występująca w tym samym wierszu, co inne polecenie nie zadziała aż do przeczytania następnego wiersza wejścia. Na polecenia występujące po definicji aliasu, w tym samym wierszu, nowy alias nie ma wpływu. Zachowanie to ujawnia się także podczas wykonywania funkcji. Aliasy interpretowane są w czasie odczytu definicji funkcji, nie zaś podczas jej wykonywania, gdyż sama definicja funkcji stanowi polecenie. W skutek tego aliasy zdefiniowane w funkcji nie są dostępne, aż do chwili po wykonaniu funkcji. Dla bezpieczeństwa, zawsze umieszczaj definicje aliasów w odrębnym wierszu i nie używaj alias w poleceniach złożonych.
Prawie w każdym zastosowaniu aliasy są wyparte przez funkcje powłoki.
FUNKCJE
Punkcja powłoki, zdefiniowana jak opisano powyżej, w sekcji GRAMATYKA POWŁOKI, przechowuje szereg poleceń do późniejszego wykonania. Gdy nazwa funkcji powłoki używana jest jako nazwa polecenia prostego, wykonywana jest lista poleceń związanych z tą nazwą funkcji. Funkcje wykonywane są w kontekście bieżącej powłoki; do ich interpretacji nie jest tworzony żaden nowy proces (zauważ różnicę w stosunku do wykonania skryptu powłoki). Podczas wykonywania funkcji, przekazane jej argumenty stają się parametrami pozycyjnymi. Aktualizowany jest specjalny parametr #, tak by odzwierciedlał zmianę. Parametr pozycyjny 0 nie jest zmieniany. Zmienna FUNCNAME podczas wykonywania funkcji ustawiana jest na jej nazwę.
Wszystkie inne aspekty środowiska wykonywania powłoki są identyczne między funkcją i jej wywołującym, z następującymi wyjątkami: pułapki (trap) DEBUG i RETURN (zobacz opis wbudowanego trap poniżej, w sekcji WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI) nie są dziedziczone, chyba że funkcja ma podany atrybut trace (patrz opis wbudowanego declare poniżej) lub opcja powłoki -o functrace została włączona wbudowanym set (w takim przypadku wszystkie funkcje dziedziczą pułapki DEBUG i RETURN). Pułapka ERR nie jest dziedziczona, chyba że włączono opcję -o errtrace powłoki.
Zmienne lokalne dla funkcji można zadeklarować poleceniem wbudowanym local (zmienne lokalne). W innym przypadku zmienne i ich wartości są dzielone pomiędzy funkcją i ją wywołującym. Jeśli zmienna jest zadeklarowana jako local, to zmienna ma zakres widzialności ograniczony do tej funkcji i jej potomków (w tym funkcji, które wywoła).
In the following description, the current scope is a currently- executing function. Previous scopes consist of that function's caller and so on, back to the "global" scope, where the shell is not executing any shell function. Consequently, a local variable at the current scope is a variable declared using the local or declare builtins in the function that is currently executing.
Local variables "shadow" variables with the same name declared at previous scopes. For instance, a local variable declared in a function hides a global variable of the same name: references and assignments refer to the local variable, leaving the global variable unmodified. When the function returns, the global variable is once again visible.
The shell uses dynamic scoping to control a variable's visibility within functions. With dynamic scoping, visible variables and their values are a result of the sequence of function calls that caused execution to reach the current function. The value of a variable that a function sees depends on its value within its caller, if any, whether that caller is the "global" scope or another shell function. This is also the value that a local variable declaration "shadows", and the value that is restored when the function returns.
For example, if a variable var is declared as local in function func1, and func1 calls another function func2, references to var made from within func2 will resolve to the local variable var from func1, shadowing any global variable named var.
The unset builtin also acts using the same dynamic scope: if a variable is local to the current scope, unset will unset it; otherwise the unset will refer to the variable found in any calling scope as described above. If a variable at the current local scope is unset, it will remain so (appearing as unset) until it is reset in that scope or until the function returns. Once the function returns, any instance of the variable at a previous scope will become visible. If the unset acts on a variable at a previous scope, any instance of a variable with that name that had been shadowed will become visible (see below how the localvar_unset shell option changes this behavior).
Jeśli zmienna FUNCNEST zostanie ustawiona na wartość liczbową większą od 0, to będzie definiować maksymalny poziom zagnieżdżenia funkcji. Wywołania funkcji przekraczające ten poziom będą powodowały przerwanie całego polecenia.
Jeżeli w funkcji wywoływane jest wbudowane polecenie return, funkcja kończy działanie i wykonywanie wznawiane jest od następnego polecenia po wywołaniu funkcji. Każda funkcja powiązana z pułapką RETURN jest wykonywana przed wznowieniem wykonywania. Gdy funkcja kończy działanie, parametrom pozycyjnym i parametrowi specjalnemu # przywracane są wartości, jakie posiadały one przed wykonaniem funkcji.
Function names and definitions may be listed with the -f option to the declare or typeset builtin commands. The -F option to declare or typeset will list the function names only (and optionally the source file and line number, if the extdebug shell option is enabled). Functions may be exported so that child shell processes (those created when executing a separate shell invocation) automatically have them defined with the -f option to the export builtin. A function definition may be deleted using the -f option to the unset builtin.
Funkcje mogą być rekurencyjne. Zmienna FUNCNEST może posłużyć do ograniczenia głębokości stosu wywołań funkcji i liczby wywołań funkcji. Domyślnie, nie ma narzuconego ograniczenia na liczbę rekurencyjnych wywołań.
OBLICZANIE WYRAŻEŃ ARYTMETYCZNYCH
Powłoka pozwala, pod pewnymi warunkami, na obliczanie wartości wyrażeń arytmetycznych (zobacz wbudowane polecenia let i declare, polecenie złożone (( oraz Interpretacja wyrażeń arytmetycznych). Obliczenia wykonywane są na liczbach całkowitych o ustalonej wielkości (fixed-width), bez kontroli przepełnienia (overflow), mimo iż dzielenie przez 0 jest przechwytywane i oznaczane jako błąd. Operatory i ich priorytety oraz sposób ich dołączania są takie same jak w języku C. Poniższa lista operatorów pogrupowana jest w poziomy operatorów o jednakowym priorytecie. Poziomy podano w kolejności malejącego priorytetu.
- id++ id--
- post-inkrementacja i post-dekrementacja zmiennej
- - +
- jednoargumentowy minus i plus
- ++id --id
- pre-inkrementacja i pre-dekrementacja zmiennej
- ! ~
- negacja logiczna i bitowa
- **
- potęgowanie
- * / %
- mnożenie, dzielenie, reszta z dzielenia
- + -
- dodawanie, odejmowanie
- << >>
- lewo i prawostronne przesunięcie bitowe
- <= >= < >
- porównanie
- == !=
- równości i nierówność
- &
- bitowa koniunkcja (AND)
- ^
- bitowa alternatywa wyłączna (XOR)
- |
- bitowa alternatywa (OR)
- &&
- logiczna koniunkcja (AND)
- ||
- logiczna alternatywa (OR)
- wyraż?wyraż:wyraż
- operator warunkowy
- = *= /= %= += -= <<= >>= &= ^= |=
- przypisanie
- wyraż1 , wyraż2
- przecinek
Jako operandy dozwolone są zmienne powłoki; interpretacja parametrów przeprowadzana jest przed obliczeniem wyrażenia. Wewnątrz wyrażenia, do zmiennych powłoki można się też odwoływać przez nazwę, bez użycia składni interpretacji parametrów. Zmienna powłoki, która jest pusta lub nieustawiona jest przyjmowana jako 0, gdy odwołuje się do jej nazwy bez używania składni interpretacji parametrów. Gdy wystąpi odwołanie się do zmiennej lub gdy przypisano wartość zmiennej, której nadano wcześniej atrybut liczby całkowitej przy użyciu declare -i, to jej wartość obliczana jest jako wyrażenie arytmetyczne. Pusta wartość jest interpretowana jako 0. Zmienna powłoki nie musi mieć włączonego atrybutu liczby całkowitej by mogła być użyta w wyrażeniu.
Integer constants follow the C language definition, without suffixes or character constants. Constants with a leading 0 are interpreted as octal numbers. A leading 0x or 0X denotes hexadecimal. Otherwise, numbers take the form [base#]n, where the optional base is a decimal number between 2 and 64 representing the arithmetic base, and n is a number in that base. If base# is omitted, then base 10 is used. When specifying n, if a non-digit is required, the digits greater than 9 are represented by the lowercase letters, the uppercase letters, @, and _, in that order. If base is less than or equal to 36, lowercase and uppercase letters may be used interchangeably to represent numbers between 10 and 35.
Operatory interpretowane są w kolejności priorytetu. Podwyrażenia w nawiasach obliczane są jako pierwsze i mogą unieważnić podane wyżej reguły priorytetów.
WYRAŻENIA WARUNKOWE
Wyrażenia warunkowe używane są przez polecenie złożone [[ oraz polecenia wbudowane test i [ do testowania atrybutów pliku i wykonywania porównań łańcuchowych i arytmetycznych. Zachowanie poleceń test i [ zależy od liczby podanych im argumentów; zob, opis tych poleceń, aby dowiedzieć się o wszelkich akcjach zależnych od polecenia.
Wyrażenia złożone są z poniższych jedno- i dwuargumentowych składowych. Bash traktuje wiele nazw plików jako specjalne, gdy są używane w wyrażeniach. Jeśli system operacyjny na którym działa bash udostępnia je, to bash ich użyje, w przeciwnym razie będzie wewnętrznie emulował ich działanie: Jeśli któryś z argumentów plikowych jednej z składowych jest w postaci /dev/fd/n, to sprawdzany jest deskryptor pliku n. Jeżeli argument plik którejś składowej jest jednym z /dev/stdin, /dev/stdout lub /dev/stderr, to sprawdzany jest, odpowiednio, deskryptor 0, 1 lub 2.
Jeśli nie określono inaczej, składowe operujące na plikach podążają za dowiązaniami symbolicznymi i działają na celu dowiązania, a nie na samym dowiązaniu.
Gdy operatory < i > są używane z poleceniem [[, to sortują zgodnie z porządkiem leksykograficznym, używając bieżącego ustawienia locale. Polecenie test sortuje korzystając z kolejności ASCII.
- -a plik
- Prawda jeśli plik istnieje.
- -b plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest blokowym plikiem specjalnym.
- -c plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest znakowym plikiem specjalnym.
- -d plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest katalogiem.
- -e plik
- Prawda jeśli plik istnieje.
- -f plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest plikiem zwykłym.
- -g plik
- Prawda jeśli plik istnieje i ma ustawiony bit set-group-id.
- -h plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest dowiązaniem symbolicznym.
- -k plik
- Prawda jeśli plik istnieje i ma ustawiony bit ochrony (sticky bit).
- -p plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest potokiem nazwanym (FIFO).
- -r plik
- Prawda jeśli plik istnieje i daje się czytać.
- -s plik
- Prawda jeśli plik istnieje i ma rozmiar większy niż zero.
- -t fd
- Prawda jeśli deskryptor pliku fd jest otwarty i odnosi się do terminala.
- -u plik
- Prawda jeśli plik istnieje i ma ustawiony bit set-user-id.
- -w plik
- Prawda jeśli plik istnieje i daje się doń zapisać.
- -x plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest wykonywalny.
- -G plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jego właścicielem jest efektywny id grupy.
- -L plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest dowiązaniem symbolicznym.
- -N plik
- Prawda jeśli plik istnieje i został zmodyfikowany od czasu jego ostatniego odczytu.
- -0 plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jego właścicielem jest efektywny id użytkownika.
- -S plik
- Prawda jeśli plik istnieje i jest gniazdem.
- plik1 -ef plik2
- Prawda jeśli plik1 i plik2 odnoszą się do tego samego urządzenia i numeru i-węzła.
- plik1 -nt plik2
- Prawda, jeśli plik1 jest nowszy (według daty modyfikacji) niż plik2 lub plik1 istnieje a plik2 nie.
- plik1 -ot plik2
- Prawda, jeśli plik1 jest starszy niż plik2 lub plik2 istnieje a plik1 nie.
- -o nazwa_opcji
- Prawda jeśli opcja powłoki nazwa_opcji jest włączona. Zobacz zestawienie opcji w opisie opcji -o wbudowanego set, poniżej.
- -v nazwa-zmiennej
- Prawda, jeśli zmienna powłoki zmienna-powłoki jest ustawiona (została jej przypisana wartość).
- -R nazwa-zmiennej
- Prawda, jeśli zmienna powłoki zmienna-powłoki jest ustawiona i jest nazwą referencyjną.
- -z łańcuch
- Prawda jeśli długość łańcucha wynosi zero.
- string
- -n łańcuch
- Prawda jeśli łańcuch ma długość niezerową.
- łańcuch1 == łańcuch2
- łańcuch1 = łańcuch2
- Prawda, jeśli łańcuchy są sobie równe. = powinno być używane z poleceniem test, w celu zachowania zgodności z normą POSIX. Gdy używane jest z poleceniem [[, przeprowadzane jest dopasowanie do wzorca, zgodnie z opisem powyżej Polecenia złożone).
- łańcuch1 != łańcuch2
- Prawda jeśli łańcuchy nie są równe.
- łańcuch1 < łańcuch2
- Prawda jeśli łańcuch1 przy sortowaniu występowałby przed łańcuchem2 według bieżącego ustawienia locale.
- łańcuch1 > łańcuch2
- Prawda jeśli łańcuch1 przy sortowaniu występowałby po łańcuchu2 według bieżącego ustawienia locale.
- arg1 OP arg2
- OP is one of -eq, -ne, -lt, -le, -gt, or -ge. These arithmetic binary operators return true if arg1 is equal to, not equal to, less than, less than or equal to, greater than, or greater than or equal to arg2, respectively. Arg1 and arg2 may be positive or negative integers. When used with the [[ command, Arg1 and Arg2 are evaluated as arithmetic expressions (see ARITHMETIC EVALUATION above).
INTERPRETACJA POLECEŃ PROSTYCH
Gdy wykonywane jest polecenie proste, powłoka wykonuje następujące interpretacje, przypisania i przekierowania, od lewej do prawej, w następującej kolejności.
- 1.
- Słowa oznaczone przez analizator składni jako przypisania zmiennych (poprzedzające nazwę polecenia) i przekierowania zachowywane są do późniejszego przetworzenia.
- 2.
- Słowa, nie będące przypisaniami zmiennych ani przekierowaniami są interpretowane. Jeżeli po interpretacji pozostaną jakieś słowa, to pierwsze z nich przyjmowane jest za nazwę polecenia a pozostałe za argumenty.
- 3.
- Wykonywane są przekierowania, jak opisano powyżej w sekcji PRZEKIEROWANIE.
- 4.
- W każdym przypisaniu zmiennej tekst po znaku równości = podlega interpretacji tyldy, interpretacji parametrów, podstawianiu wyników poleceń, interpretacji wyrażeń arytmetycznych i usuwaniu cudzysłowów, zanim zostanie przypisany do zmiennej.
If no command name results, the variable assignments affect the current shell environment. In the case of such a command (one that consists only of assignment statements and redirections), assignment statements are performed before redirections. Otherwise, the variables are added to the environment of the executed command and do not affect the current shell environment. If any of the assignments attempts to assign a value to a readonly variable, an error occurs, and the command exits with a non-zero status.
Jeżeli nie otrzymano żadnej nazwy polecenia, wykonywane są przekierowania, ale nie mają one wpływu na bieżące środowisko powłoki. Błąd przekierowania powoduje, że polecenie kończy pracę z niezerowym kodem.
Jeżeli po interpretacji istnieje nazwa polecenia, to wykonywanie odbywa się jak opisano poniżej. W przeciwnym wypadku, polecenie kończy pracę. Jeżeli jednym z wykonanych kroków było podstawienie wyników polecenia, to zwracany kod zakończenia jest kodem ostatniego wykonanego podstawienia polecenia. Jeśli nie wystąpiło podstawianie poleceń, to polecenie kończy pracę z kodem zerowym.
WYKONYWANIE POLECEŃ
Po podziale polecenia na słowa, jeśli jego wynikiem jest polecenie proste z opcjonalną listą argumentów, podejmowane są poniższe akcje.
Jeśli polecenie nie zawiera ukośników, powłoka usiłuje je zlokalizować. Jeżeli istnieje funkcja powłoki o tej nazwie, wywoływana jest ta funkcja, jak opisano powyżej w sekcji FUNKCJE. Jeżeli nazwa nie pasuje do funkcji, powłoka szuka jej na liście poleceń wbudowanych. Jeżeli znaleziono pasujące, to jest ono wywoływane.
If the name is neither a shell function nor a builtin, and contains no slashes, bash searches each element of the PATH for a directory containing an executable file by that name. Bash uses a hash table to remember the full pathnames of executable files (see hash under SHELL BUILTIN COMMANDS below). A full search of the directories in PATH is performed only if the command is not found in the hash table. If the search is unsuccessful, the shell searches for a defined shell function named command_not_found_handle. If that function exists, it is invoked in a separate execution environment with the original command and the original command's arguments as its arguments, and the function's exit status becomes the exit status of that subshell. If that function is not defined, the shell prints an error message and returns an exit status of 127.
Jeżeli poszukiwanie było pomyślne lub jeśli nazwa polecenia zawiera jeden lub więcej ukośników, powłoka wykonuje zadany program w odrębnym środowisku wykonania. Argumentowi 0 przypisywana jest podana nazwa, a pozostałym argumentom polecenia podane argumenty, jeśli były takowe.
If this execution fails because the file is not in executable format, and the file is not a directory, it is assumed to be a shell script, a file containing shell commands, and the shell creates a new instance of itself to execute it. This subshell reinitializes itself, so that the effect is as if a new shell had been invoked to handle the script, with the exception that the locations of commands remembered by the parent (see hash below under SHELL BUILTIN COMMANDS) are retained by the child.
Jeżeli program jest plikiem o zawartości rozpoczynającej się od #!, to reszta pierwszego wiersza określa interpreter dla tego programu. Powłoka uruchamia podany interpreter na systemach operacyjnych, które same nie obsługują tego formatu wykonywalnego. Argumenty dla interpretera składają się z pojedynczego opcjonalnego argumentu występującego po nazwie interpretera w pierwszym wierszu programu, następującej po nim nazwy programu i następujących po niej argumentów polecenia, jeśli były takowe.
ŚRODOWISKO WYKONYWANIA POLECEŃ
Powłoka posiada środowisko wykonywania (execution environment), na które składają się:
- otwarte pliki odziedziczone przez powłokę przy wywołaniu, zmodyfikowane przez przekierowania przekazane do wbudowanego polecenia exec
- bieżący katalog roboczy ustawiony przez cd, pushd lub popd, albo odziedziczony przez powłokę przy wywołaniu
- maska trybu tworzonych plików ustawioną przez umask albo odziedziczoną po rodzicu powłoki
- bieżące pułapki ustawione przez trap
- parametry powłoki ustawione przez przypisania zmiennych przy pomocy set albo odziedziczone ze środowiska rodzica powłoki
- funkcje powłoki zdefiniowane podczas wykonywania lub odziedziczone ze środowiska rodzica powłoki
- opcje włączone przy wywołaniu (albo domyślnie albo przy pomocy argumentów wiersza poleceń) albo przez set
- opcje włączone przez shopt
- aliasy powłoki zdefiniowane przy pomocy alias
- różne id procesów, łącznie z identyfikatorami zadań tła, wartość $$ i wartość $PPID
Gdy ma zostać wykonane polecenie proste inne niż funkcja powłoki lub polecenie wbudowane, wywoływane jest w odrębnym środowisku wykonania, składających się z poniższych elementów. Jeśli nie podano inaczej, wartości dziedziczone są z powłoki.
- otwarte pliki powłoki, plus modyfikacje i dodatki określone przez przekierowania polecenia
- bieżący katalog roboczy
- maska trybu tworzonych plików
- zmienne powłoki oznaczone do wyeksportowania, razem ze zmiennymi wyeksportowanymi do polecenia, przekazane w środowisku
- pułapki przechwycone przez powłokę resetowane są do wartości odziedziczonych przez nią od rodzica, a pułapki ignorowane przez powłokę są ignorowane.
Polecenie wywołane w odrębnym środowisku nie może wpływać na środowisko wykonywania powłoki.
Podpowłoka jest kopią procesu powłoki.
Podstawienia wyników poleceń i polecenia asynchroniczne wywoływane są w środowisku podpowłoki, które jest kopią środowiska powłoki, z wyjątkiem tego, że pułapki przechwycone przez powłokę są resetowane do wartości, jakie powłoka odziedziczyła po rodzicu podczas wywołania. Polecenia wbudowane wywoływane jako część potoku również wykonywane są w środowisku podpowłoki. Zmiany wykonane w środowisku podpowłoki nie mogą wpływać na środowisko wykonywania powłoki.
Podpowłoki utworzone do wykonania podstawiania wyników poleceń dziedziczą wartość opcji -e z powłoki macierzystej. Jeśli bash nie działa w trybie posix, to czyści opcję -e w takich podpowłokach.
Jeżeli po poleceniu występuje &, a nie uaktywniono sterowania zadaniami, to domyślnym standardowym wejściem dla tego polecenia jest pusty plik /dev/null. W przeciwnym razie wywoływane polecenie dziedziczy deskryptory plików po wołającej powłoce, zmodyfikowane przekierowaniami.
ŚRODOWISKO
Podczas wywoływania program otrzymuje tablicę łańcuchów zwaną środowiskiem (environment). Jest to lista par nazwa-wartość, o postaci nazwa=wartość.
Powłoka pozwala na manipulowanie środowiskiem na kilka sposobów. Przy wywołaniu, przeszukuje ona własne środowisko i tworzy parametr dla każdej znalezionej nazwy, automatycznie zaznaczając go do wyeksportowania do procesów potomnych. Wykonywane polecenia dziedziczą środowisko. Polecenia export i declare -x pozwalają na dodawanie i usuwanie ze środowiska parametrów i funkcji. Jeżeli w środowisku zmieniana jest wartość parametru, to nowa wartość staje się częścią środowiska, zastępując starą. Środowisko dziedziczone przez każde wykonywane polecenie składa się z początkowego środowiska powłoki, którego wartości mogą być w powłoce zmieniane, minus ewentualne pary usunięte poleceniem unset, plus dodane poprzez polecenia export i declare -x.
Środowisko dla dowolnego polecenia prostego czy funkcji może być tymczasowo powiększone przez poprzedzenie polecenia przypisaniem parametrów, jak opisano powyżej w sekcji PARAMETRY. Te instrukcje przypisania mają wpływ wyłącznie na środowisko postrzegane przez to polecenie.
Jeżeli ustawiona jest opcja -k (zobacz poniżej opis wbudowanego polecenia set), to wszystkie przypisania parametrów umieszczane są w środowisku polecenia, a nie tylko te, które poprzedzają nazwę polecenia.
Gdy bash wywołuje polecenie zewnętrzne, zmienna _ ustawiana jest na pełną nazwę pliku polecenia i przekazywana temu poleceniu w jego środowisku.
STATUS ZAKOŃCZENIA
Kod zakończenia wykonanego polecenia jest wartością zwracaną przez wywołanie systemowe waitpid lub funkcję będącą jego odpowiednikiem. Kody zakończenia mieszczą się w zakresie od 0 do 255, przy czym, jak wyjaśniono poniżej, powłoka może używać wartości powyżej 125 w sposób specjalny. Kod zakończenia z wbudowanych poleceń powłoki i poleceń złożonych również są ograniczone do powyższego przedziału. W szczególnych przypadkach, powłoka używa wartości specjalnych aby poinformować o konkretnym trybie błędu.
Dla celów powłoki, polecenie, które zakończyło pracę z zerowym kodem zakończenia, powiodło się. Zerowy kod oznacza powodzenie. Niezerowy kod oznacza niepowodzenie. Gdy polecenie kończy pracę z błędem krytycznym N, bash posługuje się wartością 128+N jako kodem zakończenia.
Jeżeli nie znaleziono polecenia, proces potomny powołany do jego wykonania zwraca kod 127. Jeżeli polecenie zostało znalezione, ale nie jest wykonywalne, kod zakończenia wynosi 126.
Jeżeli polecenie nie powiodło się z powodu błędu podczas interpretacji lub przekierowania, kod zakończenia jest większy od zera.
Wbudowane polecenia powłoki zwracają kod 0 (true prawda) jeśli się powiodły, i niezerowy (false fałsz) jeśli podczas ich wykonywania pojawił się błąd. Wszystkie polecenia wbudowane zwracają kod 2 dla wskazania niepoprawnego użycia, zwykle nieprawidłowych opcji lub brakujących argumentów.
Status zakończenia ostatniego polecenia jest dostępny w specjalnym parametrze $?.
Sam Bash zwraca kod zakończenia ostatniego wykonanego polecenia, chyba że pojawi się błąd składni, wówczas kończy pracą z wartością niezerową. Zobacz też poniżej polecenie wbudowane exit.
SYGNAŁY
Gdy bash jest interaktywny, przy braku jakichkolwiek pułapek (przechwytywania sygnałów), ignoruje on SIGTERM (tak, że kill 0 nie zabija powłoki interaktywnej), a SIGINT jest przechwytywany i obsługiwany (tak, że wbudowane polecenie wait daje się przerwać). We wszystkich przypadkach, bash ignoruje SIGQUIT. Jeżeli działa kontrola zadań, bash ignoruje SIGTTIN, SIGTTOU i SIGTSTP.
Zadania synchroniczne uruchomione przez bash mają procedury obsługi sygnałów (signal handlers) ustawione na wartości odziedziczone przez powłokę po rodzicu. Jeżeli nie pracuje kontrola zadań, to polecenia asynchroniczne ignorują również SIGINT i SIGQUIT. Polecenia uruchamiane wskutek podstawiania poleceń ignorują generowane z klawiatury sygnały kontroli zadań SIGTTIN, SIGTTOU i SIGTSTP.
Powłoka domyślnie kończy pracę po otrzymaniu SIGHUP. Przed zakończeniem, powłoka interaktywna rozsyła otrzymany SIGHUP do wszystkich zadań, pracujących lub zatrzymanych. Do zatrzymanych zadań wysyłany jest SIGCONT by upewnić się, że otrzymują SIGHUP. Chcąc uniknąć wysłania sygnału przez powłokę do konkretnego zadania, należy usunąć je z tablicy zadań przy pomocy wbudowanego polecenia disown (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI) lub oznakować, by nie otrzymywało SIGHUP, posługując się disown -h.
Jeżeli przy pomocy shopt została ustawiona opcja huponexit powłoki, bash wysyła SIGHUP do wszystkich zadań, gdy kończy pracę interaktywna powłoka zgłoszeniowa.
Gdy bash podczas oczekiwania na ukończenie polecenia otrzymuje sygnał, dla którego ustawiono pułapkę, pułapka ta nie zostanie wykonana aż do zakończenia pracy polecenia. Gdy bash oczekuje na polecenie asynchroniczne za pośrednictwem wbudowanego wait, odbiór sygnału, dla którego ustawiono przechwytywanie spowoduje, że wbudowane wait natychmiast skończy pracę z kodem większym od 128, po czym natychmiast zostanie wywołana pułapka.
When job control is not enabled, and bash is waiting for a foreground command to complete, the shell receives keyboard-generated signals such as SIGINT (usually generated by ^C) that users commonly intend to send to that command. This happens because the shell and the command are in the same process group as the terminal, and ^C sends SIGINT to all processes in that process group.
When bash is running without job control enabled and receives SIGINT while waiting for a foreground command, it waits until that foreground command terminates and then decides what to do about the SIGINT:
- 1.
- If the command terminates due to the SIGINT, bash concludes that the user meant to end the entire script, and acts on the SIGINT (e.g., by running a SIGINT trap or exiting itself);
- 2.
- If the command does not terminate due to SIGINT, the program handled the SIGINT itself and did not treat it as a fatal signal. In that case, bash does not treat SIGINT as a fatal signal, either, instead assuming that the SIGINT was used as part of the program's normal operation (e.g., emacs uses it to abort editing commands) or deliberately discarded. However, bash will run any trap set on SIGINT, as it does with any other trapped signal it receives while it is waiting for the foreground command to complete, for compatibility.
KONTROLA ZADAŃ
Kontrola zadań odnosi się do możliwości selektywnego zatrzymywania (zawieszania - suspend) wykonywania procesów i późniejszej kontynuacji (wznawiania - resume) ich wykonywania. Użytkownik zwykle wykorzystuje to udogodnienie za pośrednictwem interaktywnego interfejsu obsługiwanego wspólnie przez systemowy sterownik terminala i bash.
Powłoka kojarzy z każdym potokiem zadanie. Przechowuje tablicę aktualnie wykonywanych zadań, którą można przeglądać za pomocą polecenia jobs. Gdy bash uruchamia zadanie asynchronicznie (w tle), wypisuje wiersz w rodzaju:
[1] 25647
wskazujący, że zadanie to ma numer 1 a ID ostatniego procesu w potoku związanym z zadaniem wynosi 25647. Wszystkie procesy w jednym potoku należą do tego samego zadania. Bash posługuje się abstrakcją (abstraction) zadania jako podstawą kontroli zadań.
Dla ułatwienia implementacji interfejsu użytkownika do kontroli zadań, system operacyjny utrzymuje pojęcie ID grupy procesów bieżącego terminala (current terminal process group ID). Elementy tej grupy procesów (procesy, których ID grupy procesów jest równy ID grupy procesów bieżącego terminala) otrzymują generowane z klawiatury sygnały, takie jak SIGINT. Mówimy, że procesy te pracują pierwszoplanowo. Procesy tła to takie, których ID grupy procesów różni się od terminala; procesy takie są odporne na sygnały pochodzące z klawiatury. Tylko procesom pierwszoplanowym wolno czytać i, jeśli użytkownik ustawi stty tostop, pisać na terminal. Do procesów tła usiłujących czytać z (i pisać do, jeśli działa stty tostop) terminala wysyłany jest przez sterownik terminala sygnał SIGTTIN (SIGTTOU), który, jeśli nie zostanie przechwycony, wstrzymuje proces.
Jeżeli system operacyjny, na którym działa bash obsługuje kontrolę zadań, bash zawiera funkcje do jej wykorzystywania. Naciśnięcie klawisza wstrzymania (zwykle ^Z, Control-Z) podczas pracy procesu powoduje, że proces ten zostanie zatrzymany a sterowanie zostanie zwrócone do bash. Naciśnięcie klawisza opóźnione wstrzymanie (zwykle ^Y, Control-Y) powoduje, że proces zostanie zatrzymywany gdy będzie usiłował czytać wejście z terminala, a sterowanie powróci do bash. Użytkownik może następnie zmieniać stan takiego zadania, posługując się poleceniem bg do kontynuacji zadania w tle, fg do kontynuacji na pierwszym planie lub poleceniem kill do zabicia zadania. ^Z działa natychmiast i ma efekt uboczny: powoduje odrzucenie oczekującego wyjścia i wprowadzonych, a nieprzetworzonych naciśnięć klawiszy (typeahead).
Istnieje kilka sposobów wskazywania zadania w powłoce. Znak % poprzedza nazwę zadania. Zadanie numer n można wskazać jako %n. Zadanie może być też określone przez użycie przedrostka nazwy użytej do jego uruchomienia lub podłańcucha, jaki występuje w jego wierszu poleceń. Na przykład, %ce odnosi się do zatrzymanego zadania, którego nazwa zaczyna się od ce. Jeśli przedrostek pasuje do więcej niż jednego zadania, bash zgłasza błąd. Z drugiej strony, użycie %?ce, wskazuje na zadanie zawierające podłańcuch ce w swym wierszu poleceń. Jeżeli łańcuch pasuje do więcej niż jednego zadania, bash zgłasza błąd. Symbole %% i %+ określają rozumiane przez powłokę bieżące zadanie, będące ostatnim zadaniem zatrzymanym, gdy było na pierwszym planie lub uruchomionym w tle. Do poprzedniego zadania można odwoływać się przy pomocy %-. W wyjściu odnoszącym się do zadań (np. wyjście polecenia jobs), bieżące zadanie jest zawsze zaznaczone znakiem +, a zadanie poprzednie -. Pojedynczy % (bez towarzyszącego określenia zadania) również odnosi się do bieżącego zadania.
Do przywrócenia zadania na pierwszy plan można posłużyć się po prostu jego nazwą: %1 jest synonimem dla ,,fg %1”, przywracającego zadanie 1 z tła na pierwszy plan. Podobnie, ,,%1 &” wznawia zadanie 1 w tle, równoważnie do ,,bg %1””.
Powłoka natychmiast dowiaduje się czy zadanie zmieniło stan. Normalnie, bash czeka ze zgłoszeniem zmian do momentu, gdy ma wyświetlić zachętę, by nie przerywać innego wyjścia. Jeżeli włączono opcję -b wbudowanego polecenia set, bash zgłasza takie zmiany natychmiast. Dla każdego kończącego pracę procesu potomnego wykonywana jest ewentualna pułapka przechwytująca SIGCHLD.
Jeżeli wykonano próbę zakończenia pracy bash przy istniejących zatrzymanych zadaniach (lub, gdy włączono opcję powłoki checkjobs używając wbudowanego shopt, działających zadaniach), powłoka wypisuje komunikat ostrzegawczy i, jeśli włączono opcję checkjobs wypisuje zadania wraz z ich stanem. Można wówczas posłużyć się poleceniem jobs do sprawdzenia ich stanu. Jeżeli wykonywana jest druga próba zakończenia pracy bez wystąpienia wtrąconego między nie polecenia, powłoka nie wypisuje kolejnego ostrzeżenia a zatrzymane zadania są przerywane.
When the shell is waiting for a job or process using the wait builtin, and job control is enabled, wait will return when the job changes state. The -f option causes wait to wait until the job or process terminates before returning.
ZACHĘTA POWŁOKI
When executing interactively, bash displays the primary prompt PS1 when it is ready to read a command, and the secondary prompt PS2 when it needs more input to complete a command. Bash displays PS0 after it reads a command but before executing it. Bash displays PS4 as described above before tracing each command when the -x option is enabled. Bash allows these prompt strings to be customized by inserting a number of backslash-escaped special characters that are decoded as follows:
- \a
- znak dzwonka ASCII (07)
- \d
- data w formacie "DzieńTyg Miesiąc Dzień" (np. "Tue May 26")
- \D{format}
- format jest przekazywany do strftime(3), a wynik jest wstawiany do łańcucha zachęty. Pusty format daje w wyniku czas w lokalnym formacie. Nawiasy klamrowe są wymagane
- \e
- znak escape ASCII (033)
- \h
- nazwa hosta do pierwszej kropki `.'
- \H
- nazwa hosta
- \j
- liczba zadań aktualnie obsługiwanych przez powłokę
- \l
- główna część nazwy urządzenia terminala powłoki
- \n
- znak nowej linii
- \r
- powrót karetki
- \s
- nazwa powłoki, główna część nazwy $0 (fragment występujący po ostatnim ukośniku)
- \t
- bieżący czas w formacie 24-godzinnym GG:MM:SS
- \T
- bieżący czas w formacie 12-godzinnym GG:MM:SS
- \@
- bieżący czas w 12-godzinnym formacie am/pm
- \A
- bieżący czas w 24-godzinnym formacie GG:MM
- \u
- nazwa bieżącego użytkownika (username)
- \v
- wersja programu bash (np. 2.00)
- \V
- wydanie bash, wersja+poziom łat (np., 2.00.0)
- \w
- wartość zmiennej powłoki PWD ($PWD), z $HOME zapisanym w skrócie tyldą (używa wartości ze zmiennej PROMPT_DIRTRIM)
- \W
- główna część nazwy (basename) $PWD, z $HOME zapisanym w skrócie tyldą
- \!
- numer tego polecenia w historii
- \#
- numer polecenia tego polecenia
- \$
- jeżeli efektywnym UID jest 0, to #, w przeciwnym razie $
- \nnn
- znak odpowiadający ósemkowej liczbie nnn
- \\
- odwrotny ukośnik
- \[
- początek sekwencji znaków niedrukowalnych, która może służyć do osadzenia w zachęcie sekwencji sterujących terminalem
- \]
- koniec sekwencji znaków niedrukowalnych
The command number and the history number are usually different: the history number of a command is its position in the history list, which may include commands restored from the history file (see HISTORY below), while the command number is the position in the sequence of commands executed during the current shell session. After the string is decoded, it is expanded via parameter expansion, command substitution, arithmetic expansion, and quote removal, subject to the value of the promptvars shell option (see the description of the shopt command under SHELL BUILTIN COMMANDS below). This can have unwanted side effects if escaped portions of the string appear within command substitution or contain characters special to word expansion.
READLINE
Jest to biblioteka obsługująca odczytywanie wejścia podczas posługiwania się powłoką interaktywną, chyba że przy wywołaniu powłoki podano opcję --noediting. Domyślnie, polecenia edycji wiersza są podobne do występujących w Emacsie. Dostępny jest także interfejs edycji wiersza w stylu vi. Edycja wiersza może zostać włączona w dowolnym czasie, przy użyciu opcji -o emacs lub -o vi wbudowanego polecenia set. By wyłączyć edycję wiersza po uruchomieniu powłoki, użyj opcji +o emacs lub +o vi wbudowanego polecenia set (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej).
Notacja Readline
W tej sekcji, do zapisu naciśnięć klawiszy używana jest notacja w stylu emacsa. Klawisze Control zapisywane są jako C-klawisz, np., C-n oznacza Control-N. Podobnie, meta klawisze zapisywane są jako M-klawisz, zatem M-x oznacza Meta-X. (Na klawiaturach bez klawisza meta M-x oznacza ESC x, tj. naciśnij klawisz Escape a następnie klawisz x. Czyni to ESC przedrostkiem meta (meta prefix). Kombinacja M-C-x oznacza ESC-Control-x, lub naciśnij klawisz Escape, następnie przytrzymaj klawisz Control podczas naciskania klawisza x.)
Poleceniom readline można podawać numeryczne argumenty, które normalnie działają jako licznik powtórzeń. Czasami jednak, znaczący jest znak argumentu. Przekazanie ujemnego argumentu poleceniu, które działa w przód (np. kill-line) powoduje, że będzie ono działać odwrotnym kierunku (wstecz). Polecenia, których zachowanie z argumentami odbiega od podanego odnotowano poniżej.
Gdy polecenie opisano jako usuwające (killing) tekst, tekst ten jest zachowywany to ewentualnego późniejszego odzyskania (przywołania yanking). Kolejne usunięcia powodują, że tekst jest zbierany w jedną całość, którą można odzyskać naraz. Polecenia nie usuwające tekstu oddzielają kawałki tekstu w stosie usuwania (killing ring).
Inicjalizacja Readline
Readline is customized by putting commands in an initialization file (the inputrc file). The name of this file is taken from the value of the INPUTRC variable. If that variable is unset, the default is ~/.inputrc. If that file does not exist or cannot be read, the ultimate default is /etc/inputrc. When a program which uses the readline library starts up, the initialization file is read, and the key bindings and variables are set. There are only a few basic constructs allowed in the readline initialization file. Blank lines are ignored. Lines beginning with a # are comments. Lines beginning with a $ indicate conditional constructs. Other lines denote key bindings and variable settings.
Domyślne przypisania klawiszy można zmienić przy pomocy pliku inputrc. Inne programy posługujące się tą biblioteką mogą dodawać własne polecenia i przypisania.
Na przykład, umieszczenie
M-Control-u: universal-argument
Rozpoznawane są następujące symboliczne nazwy znaków: RUBOUT, DEL, ESC, LFD, NEWLINE, RET, RETURN, SPC, SPACE i TAB.
Oprócz nazw poleceń readline pozwala przypisywać klawisze do łańcucha. Łańcuch ten zostanie wstawiony po naciśnięciu klawisza (makro).
Przypisania klawiszy Readline
Składnia przypisań klawiszy sterujących w pliku inputrc jest prosta. Wymagana jest wyłącznie nazwa polecenia lub tekst makra i sekwencja klawiszy, do której powinno być przypisane. Klawisze mogą być podane na dwa sposoby: jako symboliczna nazwa klawisza, może być z przedrostkami Meta- lub Control-, lub jako sekwencja klawiszy.
Przy użyciu postaci nazwa-klaw:nazwa-funkcji lub makro, nazwa-klaw jest nazwą klawisza zapisaną w jęz.angielskim. Na przykład:
Meta-Rubout: backward-kill-word
Control-o: "> output"
W powyższym przykładzie, C-u przypisane jest do funkcji universal-argument, M-DEL przypisane jest do funkcji backward-kill-word a C-o przypisane do uruchamiania makra wyrażonego po prawej (to jest, wstawiania tekstu ``> output'' w wiersz).
W drugiej postaci, "sekw-klaw":nazwa-funkcji lub makro, sekw-klaw różni się od nazwa-klaw powyżej tym, że przez umieszczenie sekwencji w cudzysłowach można podać łańcuchy oznaczające całą sekwencję klawiszy. Można posłużyć się niektórymi kombinacjami klawiszy w stylu GNU Emacs-a, jak w poniższym przykładzie, nie są jednak rozpoznawane symboliczne nazwy znaków:
"\C-x\C-r": re-read-init-file
"\e[11~": "Klawisz funkcyjny 1"
W tym przykładzie, C-u jest ponownie przypisane do funkcji universal-argument. C-x C-r przypisane jest do funkcji re-read-init-file, zaś ESC [ 1 1 ~ przypisane jest do wstawienia tekstu ``Function Key 1''.
Oto pełny zestaw sekwencji specjalnych w stylu GNU Emacs
Oprócz sekwencji specjalnych w stylu GNU Emacsa, dostępny jest drugi zestaw sekwencji z użyciem odwrotnego ukośnika:
- \a
- alarm (dzwonek)
- \b
- backspace
- \d
- delete
- \f
- znak wysuwu strony (form feed)
- \n
- znak nowej linii
- \r
- powrót karetki
- \t
- tabulacja pozioma (horizontal tab)
- \v
- tabulacja pionowa (vertical tab)
- \nnn
- ośmiobitowy znak, którego wartością jest ósemkowa liczba nnn (jedna do trzech cyfr)
- \xHH
- ośmiobitowy znak, którego wartością jest szesnastkowa liczba nnn (jedna lub dwie cyfry szesnastkowe)
Podczas wprowadzania tekstu makra, do wskazania jego definicji muszą być użyte pojedyncze lub podwójne cudzysłowy. Zakłada się, że tekst niecytowany jest nazwą funkcji. W ciele makra interpretowane są sekwencje specjalne z użyciem odwrotnego ukośnika opisane powyżej. odwrotny ukośnik cytuje dowolny inny znak w tekście makra, łącznie z " i '.
Bash umożliwia wyświetlanie i zmianę bieżących przypisań klawiszy readline za pomocą wbudowanego polecenia bind. Tryb edycji można przełączać podczas używania interaktywnego przez posłużenie się opcją -o wbudowanego polecenia set (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI).
Zmienne Readline
Readline posiada zmienne, których można używać do dodatkowego dostosowania jej zachowania. Zmienna może być ustawiana w pliku inputrc przy pomocy instrukcji postaci
set nazwa-zmiennej wartość
Z wymienionymi niżej wyjątkami, zmienne readline mogą przyjmować wartości On lub Off (wielkość znaków nie ma znaczenia). Nierozpoznane nazwy zmiennych są ignorowane. Gdy odczytywana jest wartość zmiennej, puste lub wyzerowane wartości, "on" (bez względu na wielkość liter) i "1" są równoważne On. Wszystkie pozostałe wartości są równoważne Off. A oto zmienne i ich wartości domyślne:
- active-region-start-color
- A string variable that controls the text color and background when displaying the text in the active region (see the description of enable-active-region below). This string must not take up any physical character positions on the display, so it should consist only of terminal escape sequences. It is output to the terminal before displaying the text in the active region. This variable is reset to the default value whenever the terminal type changes. The default value is the string that puts the terminal in standout mode, as obtained from the terminal's terminfo description. A sample value might be "\e[01;33m".
- active-region-end-color
- A string variable that "undoes" the effects of active-region-start-color and restores "normal" terminal display appearance after displaying text in the active region. This string must not take up any physical character positions on the display, so it should consist only of terminal escape sequences. It is output to the terminal after displaying the text in the active region. This variable is reset to the default value whenever the terminal type changes. The default value is the string that restores the terminal from standout mode, as obtained from the terminal's terminfo description. A sample value might be "\e[0m".
- bell-style (audible)
- Kontroluje, co dzieje się gdy readline chce użyć sygnału dźwiękowego terminala. Jeśli ustawiona na none, readline nigdy nie emituje sygnału. Jeśli ustawiona na visible, readline posługuje się "widzialnym dzwonkiem" (visible bell), jeśli jest dostępny. Jeżeli ustawiona na audible, readline usiłuje uzyskać sygnał dźwiękowy z terminala.
- bind-tty-special-chars (On)
- Jeśli ustawiona na On, readline będzie próbował przypiąć znaki kontrolne traktowane w sposób specjalny przez sterownik terminala jądra do ich odpowiedników readline.
- blink-matching-paren (Off)
- Jeśli ustawiona na On, readline spróbuje na krótko przesunąć kursor do nawiasu otwierającego przy wstawieniu nawiasu zamykającego.
- colored-completion-prefix (Off)
- If set to On, when listing completions, readline displays the common prefix of the set of possible completions using a different color. The color definitions are taken from the value of the LS_COLORS environment variable. If there is a color definition in $LS_COLORS for the custom suffix "readline-colored-completion-prefix", readline uses this color for the common prefix instead of its default.
- colored-stats (Off)
- Jeśli ustawiona na On, readline wyświetli możliwe dopasowania za pomocą używając kolorów wskazujących na ich typ pliku. Wzory kolorów są brane z wartości zmiennej środowiskowej LS_COLORS.
- comment-begin (,,#”)
- Łańcuch wstawiany, gdy wykonywane jest polecenie insert-comment readline. Polecenie to jest przypisane do M-# w trybie emacs, zaś do # w trybie vi.
- completion-display-width (-1)
- Liczba kolumn ekranowych używanych do wyświetlenia możliwych dopasowań przy przeprowadzaniu dopasowań. Wartość jest ignorowana, jeśli jest mniejsza niż 0 lub większa niż szerokość ekranu terminala. Wartość 0 spowoduje, że dopasowania będą wyświetlane po jednym na wiersz. Domyślna wartość to -1.
- completion-ignore-case (Off)
- Jeżeli ustawiona na On, readline wykonuje dopasowywanie i uzupełnianie nazw plików bez rozróżniania wielkości liter.
- completion-map-case (Off)
- Jeśli ustawiona na On i włączona jest completion-ignore-case readline traktuje znaki minusa -) i podkreślnika (_) jako równoważne przy dokonywaniu dopasowania i uzupełniania nazw plików gdy ma to czynić bez względu na wielkość znaków.
- completion-prefix-display-length (0)
- Długość (w znakach) wspólnego przedrostka listy możliwych uzupełnień, które są wyświetlane bez modyfikacji. Gdy jest ustawiona na wartość większą od zera, wspólne przedrostki dłuższe od tej wartości są zastępowane wielokropkiem podczas wyświetlania dostępnych uzupełnień.
- completion-query-items (100)
- This determines when the user is queried about viewing the number of possible completions generated by the possible-completions command. It may be set to any integer value greater than or equal to zero. If the number of possible completions is greater than or equal to the value of this variable, readline will ask whether or not the user wishes to view them; otherwise they are simply listed on the terminal. A zero value means readline should never ask; negative values are treated as zero.
- convert-meta (On)
- If set to On, readline will convert characters with the eighth bit set to an ASCII key sequence by stripping the eighth bit and prefixing an escape character (in effect, using escape as the meta prefix). The default is On, but readline will set it to Off if the locale contains eight-bit characters. This variable is dependent on the LC_CTYPE locale category, and may change if the locale is changed.
- disable-completion (Off)
- Jeśli ustawione na On, readline zabroni uzupełniania słów. Znaki uzupełniania zostaną wstawione w wiersz tak, jakby zostały przypisane do self-insert.
- echo-control-characters (On)
- Jeśli ustawione na On, readline wyświetla znak odpowiadający sygnałowi otrzymanemu z klawiatury, w systemach które informują o obsługiwaniu tej właściwości.
- editing-mode (emacs)
- Kontroluje czy readline rozpoczyna pracę z zestawem przypisań klawiszy podobnym do emacs czy do vi. editing-mode może być ustawiane albo na emacs albo na vi.
- emacs-mode-string (@)
- Jeśli zmienna show-mode-in-prompt jest włączona, ten łańcuch jest wyświetlany zaraz po ostatnim wierszu pierwszej zachęty, gdy aktywny jest tryb edycji emacsa. Wartość jest interpretowana jak przypisania klawiszy, tak więc dostępne są standardowe przedrostki meta- i control oraz sekwencje ucieczki korzystające z ukośnika. Sekwencje ucieczki \1 i \2 odpowiednio zaczynają i kończą znaki niedrukowalne, co można wykorzystać do osadzenia sekwencji kontrolnych terminala w tym łańcuchu.
- enable-active-region (On)
- The point is the current cursor position, and mark refers to a saved cursor position. The text between the point and mark is referred to as the region. When this variable is set to On, readline allows certain commands to designate the region as active. When the region is active, readline highlights the text in the region using the value of the active-region-start-color, which defaults to the string that enables the terminal's standout mode. The active region shows the text inserted by bracketed-paste and any matching text found by incremental and non-incremental history searches.
- enable-bracketed-paste (On)
- When set to On, readline configures the terminal to insert each paste into the editing buffer as a single string of characters, instead of treating each character as if it had been read from the keyboard. This prevents readline from executing any editing commands bound to key sequences appearing in the pasted text.
- enable-keypad (Off)
- Gdy jest ustawione na On, readline będzie usiłować włączyć numeryczny blok klawiatury (application keypad) przy wywołaniu. Niektóre systemy potrzebują tego do włączenia klawiszy strzałek.
- enable-meta-key (On)
- Gdy jest ustawiona na On, readline próbuje włączyć dostępne modyfikujące klawisze meta, o których obsługiwaniu zapewnia terminal, gdy są wywoływane. Na wielu terminalach meta klawisz jest używany do wysyłania znaków ośmiobitowych.
- expand-tilde (Off)
- Jeżeli ustawione na On, podczas próby uzupełniania słów readline wykonuje interpretację tyldy.
- history-preserve-point (Off)
- Ustawione na on powoduje, że kod obsługi historii poleceń usiłuje w każdym wierszu poleceń odzyskanym za pomocą previous-history lub next-history umieścić punkt (bieżącą pozycję kursora) w tym samym miejscu.
- history-size (unset)
- Ustawia maksymalną liczbę wpisów historii zapisywanych w liście historii. Gdy jest ustawiona na zero, istniejące wpisy są usuwane, a nowe nie są zapisywane. Gdy wartość jest mniejsza od zera, liczba wpisów w liście historii jest nieograniczona. Domyślnie liczba wpisów w liście historii jest ustawiana na wartość zmiennej powłoki HISTSIZE. Jeśli spróbuje się ustawić history-size na wartość nienumeryczną, maksymalna liczba wpisów historii zostanie ustawiona na 500.
- horizontal-scroll-mode (Off)
- Ustawione na On powoduje, że readline do wyświetlania posługuje się pojedynczym wierszem. Jeśli wejście jest dłuższe niż szerokość ekranu, to jego zawartość jest wówczas przewijana w poziomie w pojedynczym wierszu ekranu, zamiast zawijania do następnego wiersza. Ustawienie to jest automatycznie włączone dla terminali o wysokości równej 1.
- input-meta (Off)
- If set to On, readline will enable eight-bit input (that is, it will not strip the eighth bit from the characters it reads), regardless of what the terminal claims it can support. The name meta-flag is a synonym for this variable. The default is Off, but readline will set it to On if the locale contains eight-bit characters. This variable is dependent on the LC_CTYPE locale category, and may change if the locale is changed.
- isearch-terminators (,,C-[C-J”)
- Łańcuch znaków, który powinien przerywać wyszukiwanie krokowe (incremental search) bez późniejszego wykonywania znaku jako polecenia. Jeżeli zmiennej tej nie nadano wartości, to wyszukiwanie krokowe będą przerywać ESC i C-J.
- keymap (emacs)
- Ustawia bieżące mapowanie klawiatury readline. Zestawami poprawnych mapowań są emacs, emacs-standard, emacs-meta, emacs-ctlx, vi, vi-command i vi-insert. vi jest równoważnikiem dla vi-command; emacs jest równoważne emacs-standard. Domyślną wartością jest emacs; wartość editing-mode również wpływa na domyślne mapowanie.
- keyseq-timeout (500)
- Określa czas, jaki readline poczeka na znak, gdy odczytuje wieloznaczną sekwencję klawiszy (taką, która z dotychczasowego wejścia może utworzyć kompletną sekwencję klawiszy lub może otrzymać dodatkowe wejście, aby utworzyć kompletną, dłuższą sekwencję klawiszy). Jeżeli wejście nie zostanie wprowadzone w trakcie czasu oczekiwania, readline użyje krótszej kompletnej sekwencji klawiszy. Wartość jest określona w milisekundach, dlatego 1000 oznacza, że readline poczeka sekundę na dodatkowe wejście. Jeśli ta zmienna jest ustawiona na wartość mniejszą lub równą zero, lub na wartość nienumeryczną, readline poczeka na wciśnięcie dodatkowego klawisza, aby zdecydować którą sekwencję klawiszy uzupełnić.
- mark-directories (On)
- Jeżeli ustawione na On, to uzupełniane nazwy katalogów mają dołączany końcowy ukośnik.
- mark-modified-lines (Off)
- Jeżeli ustawione na On, wiersze historii, które zostały zmienione wyświetlane są z poprzedzającą je gwiazdką (*).
- mark-symlinked-directories (Off)
- Gdy ustawiona na On, uzupełniane nazwy będące dowiązaniami symbolicznymi do katalogów, mają dodany znak ukośnika (przedmiot wartości mark-directories).
- match-hidden-files (On)
- Ta zmienna, gdy jest ustawiona na On, powoduje, że readline wykonując uzupełnianie nazw plików dopasowuje pliki, których nazwy zaczynają się od kropki `.' (pliki ukryte). Gdy ustawiona na Off, początkowa kropka w nazwie jaka ma być uzupełniona, musi być wpisana przez użytkownika.
- Gdy ustawiona na On, uzupełnianie menu wyświetla wspólny przedrostek listy możliwych uzupełnień (który może być pusty) przed cyklicznym przełączaniem się między pozycjami z listy.
- output-meta (Off)
- If set to On, readline will display characters with the eighth bit set directly rather than as a meta-prefixed escape sequence. The default is Off, but readline will set it to On if the locale contains eight-bit characters. This variable is dependent on the LC_CTYPE locale category, and may change if the locale is changed.
- page-completions (On)
- Gdy ustawione na On, readline używa wewnętrznego programu wyświetlającego podobnego do more, do wyświetlania pełnego ekranu możliwych uzupełnień na raz.
- print-completions-horizontally (Off)
- Jeżeli ustawione na On, readline wyświetla dopasowane uzupełnienia w kolejności alfabetycznej poziomo, zamiast w dół ekranu.
- revert-all-at-newline (Off)
- Gdy ustawione na On, readline anuluje wszystkie zmiany w wierszach historii przed powrotem, gdy wykonywane jest accept-line. Domyślnie, wiersze historii mogą zostać zmodyfikowane i zachować swe listy anulowań poprzez odwołania do readline.
- show-all-if-ambiguous (Off)
- Zmienia to domyślne zachowanie funkcji uzupełniania. Jeżeli jest ustawione na on, to słowa mające więcej niż jedno możliwe uzupełnienie powodują, że natychmiast zostaną podane dopasowania zamiast wyemitowania sygnału dźwiękowego.
- show-all-if-unmodified (Off)
- Zmienna modyfikuje domyślne zachowanie funkcji uzupełnienia w sposób podobny do show-all-if-ambiguous. Gdy jest ustawiona na On, słowa które mają więcej niż jedno możliwe uzupełnienie bez możliwych uzupełnień częściowych (możliwe uzupełnienia nie posiadają wspólnego przedrostka), są wypisywane natychmiast, bez wcześniejszego używania brzęczyka.
- show-mode-in-prompt (Off)
- If set to On, add a string to the beginning of the prompt indicating the editing mode: emacs, vi command, or vi insertion. The mode strings are user-settable (e.g., emacs-mode-string).
- skip-completed-text (Off)
- Gdy jest ustawiona na On, modyfikuje domyślne zachowanie uzupełniania gdy do wiersza wstawiane jest pojedyncze dopasowanie. Jest to aktywne tylko podczas przeprowadzania uzupełnienia w środku słowa. Gdy jest włączona, readline nie wstawia znaków z uzupełniania, które pasują do znaków w miejscu wprowadzania w uzupełnianym słowie, dzięki czemu części słowa za kursorem, nie są duplikowane.
- vi-cmd-mode-string ((cmd))
- Jeśli zmienna show-mode-in-prompt jest włączona, ten łańcuch jest wyświetlany zaraz po ostatnim wierszu pierwszej zachęty, gdy aktywny jest tryb edycji vi w trybie poleceń. Wartość jest interpretowana jak przypisania klawiszy, tak więc dostępne są standardowe przedrostki meta- i control oraz sekwencje ucieczki korzystające z ukośnika. Sekwencje ucieczki \1 i \2 odpowiednio zaczynają i kończą znaki niedrukowalne, co można wykorzystać do osadzenia sekwencji kontrolnych terminala w tym łańcuchu.
- vi-ins-mode-string ((ins))
- Jeśli zmienna show-mode-in-prompt jest włączona, ten łańcuch jest wyświetlany zaraz po ostatnim wierszu pierwszej zachęty, gdy aktywny jest tryb edycji vi w trybie wstawiania. Wartość jest interpretowana jak przypisania klawiszy, tak więc dostępne są standardowe przedrostki meta- i control oraz sekwencje ucieczki korzystające z ukośnika. Sekwencje ucieczki \1 i \2 odpowiednio zaczynają i kończą znaki niedrukowalne, co można wykorzystać do osadzenia sekwencji kontrolnych terminala w tym łańcuchu.
- visible-stats (Off)
- Jeżeli ustawione na On, to przy wyświetlaniu możliwych uzupełnień do nazwy pliku zostanie dołączony znak określający typ pliku wskazywany przez stat(2).
Konstrukcje warunkowe Readline
Readline implementuje udogodnienie podobne duchem do funkcji kompilacji warunkowej preprocesora C, pozwalające na wykonywanie przypisań klawiszy i ustawień zmiennych w zależności od wyniku testów. Używane są cztery dyrektywy analizatora składni.
- $if
- The $if construct allows bindings to be made based on the editing
mode, the terminal being used, or the application using readline. The text
of the test, after any comparison operator,
extends to the end of the line; unless otherwise noted, no characters are required to isolate it.
- mode
- Postać mode= dyrektywy $if służy do sprawdzania czy readline jest w trybie emacs czy vi. Może być wykorzystywana, na przykład, w połączeniu z poleceniem set keymap, do ustawienia przypisań w mapowaniach emacs-standard i emacs-ctlx tylko jeśli readline uruchamia się w trybie emacs.
- term
- Postać term= można wykorzystywać do włączenia specyficznych dla terminala przypisań klawiszy, być może do przypisania wyjścia dla sekwencji klawiszy funkcyjnych terminala. Słowo po prawej stronie = sprawdzane jest z zarówno pełną nazwą terminala, jaki i częścią jego nazwy przed pierwszym -. Umożliwia to, na przykład, dopasowanie przez sun zarówno sun jak i sun-cmd.
- version
- The version test may be used to perform comparisons against specific readline versions. The version expands to the current readline version. The set of comparison operators includes =, (and ==), !=, <=, >=, <, and >. The version number supplied on the right side of the operator consists of a major version number, an optional decimal point, and an optional minor version (e.g., 7.1). If the minor version is omitted, it is assumed to be 0. The operator may be separated from the string version and from the version number argument by whitespace.
- aplikacja
- Konstrukcja aplikacja służy do włączania ustawień specyficznych dla aplikacji. Każdy program korzystający z biblioteki readline ustawia nazwę aplikacji (application name), a plik inicjujący może sprawdzić czy ma ona jakąś szczególną wartość. Może to być używane do przypisywania sekwencji klawiszy funkcjom przydatnym w danym programie. Na przykład, poniższe polecenie dodaje sekwencję klawiszy wykonującą w bash cytowanie bieżącego lub poprzedniego słowa:
$if Bash # Cytuj bieżące lub poprzednie słowo "\C-xq": "\eb\"\ef\"" $endif
- variable
- The variable construct provides simple equality tests for readline variables and values. The permitted comparison operators are =, ==, and !=. The variable name must be separated from the comparison operator by whitespace; the operator may be separated from the value on the right hand side by whitespace. Both string and boolean variables may be tested. Boolean variables must be tested against the values on and off.
- $endif
- Polecenie to, jak widać w poprzednim przykładzie, kończy wykonywanie polecenia $if.
- $else
- Polecenia w tej gałęzi dyrektywy $if wykonywane są gdy nie powiedzie się sprawdzenie warunku.
- $include
- Dyrektywa ta pobiera jako argument pojedynczą nazwę pliku i odczytuje polecenia i przypisania z tego pliku. Na przykład, poniższa dyrektywa odczytałaby /etc/inputrc:
$include /etc/inputrc
Wyszukiwanie
Readline zapewnia polecenia do wyszukiwania w historii poleceń (zobacz poniżej HISTORIA) wierszy zawierających zadany łańcuch. Istnieją dwa tryby wyszukiwania: krokowy (incremental) i nie-niekrokowy (non-incremental).
Wyszukiwania krokowe rozpoczynają się przed zakończeniem wpisywania przez użytkownika szukanego tekstu. Po wpisaniu każdego znaków szukanego łańcucha readline wyświetla następną pozycję historii pasującą do wpisanego do tej pory łańcucha. Wyszukiwanie krokowe wymaga tylko tylu znaków ile potrzebne jest do znalezienia pożądanej pozycji historii. Znaki występujące w wartości zmiennej isearch-terminators służą do przerwania wyszukiwania krokowego. Jeżeli zmienna ta nie ma przypisanej wartości, to wyszukiwanie przerywają znaki Escape i Control-J. Control-G porzuca wyszukiwanie krokowe i przywraca pierwotny wiersz. Gdy przerwie się wyszukiwanie, pozycja historii zawierająca poszukiwany łańcuch staje się bieżącym wierszem.
W celu odnalezienia innych pasujących pozycji, należy nacisnąć odpowiednio Control-S lub Control-R. Wyszukuje to wstecz lub w przód kolejną pasującą do dotychczas wpisanego łańcucha pozycję historii. Wszystkie inne sekwencje klawiszy przypisane do polecenia readline przerywają wyszukiwanie i wykonują zadane polecenie. Na przykład, znak nowej linii przerywa wyszukiwanie i akceptuje wiersz, wykonując skutkiem tego polecenie z listy historii.
Readline pamięta łańcuch użyty w ostatnim wyszukiwaniu krokowym. Jeżeli Control-R zostanie naciśnięte dwa razy, bez wprowadzenia pomiędzy naciśnięciami innych znaków definiujących nowy łańcuch szukania, to wykorzystywany jest uprzednio zapamiętany łańcuch.
Wyszukiwania nie-krokowe czytają cały szukany łańcuch przed rozpoczęciem wyszukiwania pasujących wierszy historii. Łańcuch może być wpisany przez użytkownika lub być częścią zawartości bieżącego wiersza.
Nazwy poleceń Readline
Poniżej podano listę nazw poleceń i domyślnych sekwencji klawiszy, do których są one przypisane. Nazwy poleceń bez towarzyszącej sekwencji klawiszy są domyślnie nieprzypisane. W poniższych opisach, punkt oznacza bieżącą pozycję kursora, zaś zaznaczenie do pozycji kursora zapamiętanej przez polecenie set-mark. Tekst pomiędzy punktem a zaznaczeniem nazywany jest obszarem.
Polecenia ruchu
- beginning-of-line (C-a)
- Przesuwa na początek bieżącego wiersza.
- end-of-line (C-e)
- Przesuwa na koniec wiersza.
- forward-char (C-f)
- Przesuwa o znak w przód.
- backward-char (C-b)
- Przesuwa o znak wstecz.
- forward-word (M-f)
- Przesuwa na koniec następnego słowa. Słowa złożone są ze znaków alfanumerycznych (liter i cyfr).
- backward-word (M-b)
- Przesuwa na początek bieżącego, lub poprzedniego, słowa. Słowa złożone są ze znaków alfanumerycznych (liter i cyfr).
- shell-forward-word
- Przesuwa na koniec następnego słowa w przód. Słowa są oddzielone niecytowanymi metaznakami powłoki.
- shell-backward-word
- Przesuwa na początek bieżącego lub poprzedniego słowa w tył. Słowa są oddzielone niecytowanymi metaznakami powłoki.
- previous-screen-line
- Attempt to move point to the same physical screen column on the previous physical screen line. This will not have the desired effect if the current readline line does not take up more than one physical line or if point is not greater than the length of the prompt plus the screen width.
- next-screen-line
- Attempt to move point to the same physical screen column on the next physical screen line. This will not have the desired effect if the current readline line does not take up more than one physical line or if the length of the current readline line is not greater than the length of the prompt plus the screen width.
- clear-display (M-C-l)
- Clear the screen and, if possible, the terminal's scrollback buffer, then redraw the current line, leaving the current line at the top of the screen.
- clear-screen (C-l)
- Czyści ekran, a następnie przerysowuje bieżący wiersz, pozostawiając go na górze ekranu. Z argumentem, odświeża bieżący wiersz bez czyszczenia ekranu.
- redraw-current-line
- Odświeża bieżący wiersz.
Polecenia operujące na historii
- accept-line (Newline, Return)
- Akceptuje wiersz bez względu na to, gdzie znajduje się kursor. Jeżeli wiersz ten nie jest pusty, to dodaje go do listy historii stosownie do stanu zmiennej HISTCONTROL. Jeżeli wiersz jest zmienionym wierszem historii, to odtwarza wiersz historii do stanu pierwotnego.
- previous-history (C-p)
- Sprowadza poprzednie polecenie z listy historii, przesuwając się wstecz listy.
- next-history (C-n)
- Ściąga następne polecenie z listy historii, przesuwając się do przodu na liście.
- beginning-of-history (M-<)
- Przesuwa na pierwszy wiersz w historii.
- end-of-history (M->)
- Przesuwa na koniec historii wprowadzania, tj. obecnie wprowadzanego wiersza.
- operate-and-get-next (C-o)
- Accept the current line for execution and fetch the next line relative to the current line from the history for editing. A numeric argument, if supplied, specifies the history entry to use instead of the current line.
- fetch-history
- With a numeric argument, fetch that entry from the history list and make it the current line. Without an argument, move back to the first entry in the history list.
- reverse-search-history (C-r)
- Wyszukuje wstecz poczynając od bieżącego wiersza i przesuwając się, w razie potrzeby, 'w górę' historii. Jest to wyszukiwanie krokowe.
- forward-search-history (C-s)
- Wyszukuje w przód poczynając od bieżącego wiersza i przesuwając się, w razie potrzeby, 'w dół' historii. Jest to wyszukiwanie krokowe.
- non-incremental-reverse-search-history (M-p)
- Wyszukuje wstecz poczynając od bieżącego wiersza posługując się wyszukiwaniem nie-krokowym podanego przez użytkownika łańcucha.
- non-incremental-forward-search-history (M-n)
- Wyszukuje w przód poczynając od bieżącego wiersza posługując się wyszukiwaniem nie-krokowym podanego przez użytkownika łańcucha.
- history-search-forward
- Wyszukuje w przód w historii łańcucha znaków pomiędzy początkiem bieżącego wiersza a punktem. Jest to wyszukiwanie nie-krokowe.
- history-search-backward
- Wyszukuje wstecz w historii łańcucha znaków pomiędzy początkiem bieżącego wiersza a bieżącą pozycją kursora (punkt). Jest to wyszukiwanie nie-krokowe.
- history-substring-search-backward
- Search backward through the history for the string of characters between the start of the current line and the current cursor position (the point). The search string may match anywhere in a history line. This is a non-incremental search.
- history-substring-search-forward
- Search forward through the history for the string of characters between the start of the current line and the point. The search string may match anywhere in a history line. This is a non-incremental search.
- yank-nth-arg (M-C-y)
- Wstawia pierwszy argument poprzedniego polecenia (zwykle drugie słowo z poprzedniego wiersza) w punkt (bieżącą pozycję kursora). Z argumentem n, wstawia n-te słowo poprzedniego polecenia (słowa w poprzednim poleceniu zaczynają się od słowa 0). Argument ujemny wstawia n-te słowo od końca poprzedniego polecenia. Po obliczeniu argumentu n, jest on wyodrębniany w taki sposób, jak gdyby podano opcję interpretowania historii "!n".
- yank-last-arg (M-., M-_)
- Wstawia ostatni argument poprzedniego polecenia (ostatnie słowo poprzedniej pozycji historii). Z argumentem numerycznym, zachowuje się dokładnie tak, jak yank-nth-arg. Kolejne wywołania yank-last-arg przesuwają wstecz listy historii, wstawiając po kolei ostatni argument (lub słowo określone przez argument do pierwszego wywołania) każdego wiersza. Każdy argument numeryczny podany do pomyślnego wywołania określa kierunek ruchu w historii. Argument ujemny zmienia kierunek poruszania się (w tył lub w przód). Możliwości interpretacji historii są używane do wyodrębnienia ostatniego słowa, podobnie jak gdyby wybrano interpretację historii za pomocą "!$".
- shell-expand-line (M-C-e)
- Interpretuj wiersz, jak czyni to powłoka. Wykonuje to aliasy i interpretację historii, jak również interpretację słów powłoki. Zobacz INTERPRETACJA HISTORII poniżej.
- history-expand-line (M-^)
- Wykonuje interpretację powłoki w odniesieniu do bieżącego wiersza. Zobacz INTERPRETACJA HISTORII poniżej.
- magic-space
- Wykonuje interpretację powłoki w odniesieniu do bieżącego wiersza i wstawia spację. Zobacz INTERPRETACJA HISTORII poniżej.
- alias-expand-line
- Wykonuje interpretację aliasów w odniesieniu do bieżącego wiersza. Zobacz ALIASY powyżej.
- history-and-alias-expand-line
- Wykonuje interpretację historii i aliasów w odniesieniu do bieżącego wiersza.
- insert-last-argument (M-., M-_)
- Synonim yank-last-arg.
- edit-and-execute-command (C-x C-e)
- Przywołuje edytor w bieżącym wierszu poleceń i wykonuje wynik jako polecenie powłoki. Bash stara się wywołać $VISUAL, $EDITOR i emacs jako edytor, w tej kolejności.
Polecenia zmiany tekstu
- koniec-pliku (zwykle C-d)
- Znak wskazujący koniec pliku, jak ustawiony np. przez ``stty''. Jeśli znak tej jest odczytany, gdy nie ma żadnych innych znaków w wierszu, a punkt jest początkiem wiersza, readline interpretuje to jako koniec wejścia i zwraca EOF.
- delete-char (C-d)
- Usuwa znak w tym punkcie. Jeżeli funkcja jest przypisana do tego samego znaku, jak znak EOF tty, jak często bywa z C-d, efekt jest opisany powyżej.
- backward-delete-char (Rubout)
- Usuwa znak przed kursorem. Jeżeli podano argument numeryczny, zachowuje usunięty tekst na stosie usunięć.
- forward-backward-delete-char
- Usuwa znak pod kursorem, chyba że kursor znajduje się na końcu wiersza, wówczas usuwany jest znak przed kursorem.
- quoted-insert (C-q, C-v)
- Dodaje następny znak do wiersza dosłownie. W ten sposób wstawiane są znaki takie, jak na przykład C-q.
- tab-insert (C-v TAB)
- Wstawia znak tabulacji.
- self-insert (a, b, A, 1, !, ...)
- Wstawia wpisany znak.
- transpose-chars (C-t)
- Zamienia miejscami znak sprzed punktu ze znakiem w punkcie, równocześnie przesuwając punkt w przód. Jeżeli punkt jest na końcu wiersza to zamienia to miejscami dwa znaki przed punktem. Argumenty ujemne nie skutkują.
- transpose-words (M-t)
- Zamienia miejscami słowo sprzed punktu ze słowem za punktem, przesuwając równocześnie punkt za przesunięte sprzed niego słowo. Jeżeli punkt jest na końcu wiersza to zamienia to miejscami dwa ostanie słowa wiersza.
- upcase-word (M-u)
- Zamienia na wielkie litery bieżące (lub następne) słowo. Z argumentem ujemnym zamienia na wielkie litery poprzednie słowo, ale nie przesuwa punktu.
- downcase-word (M-l)
- Zamienia na małe litery bieżące (lub następne) słowo. Z argumentem ujemnym zamienia na małe litery poprzednie słowo, ale nie przesuwa punktu.
- capitalize-word (M-c)
- Zamienia na kapitaliki (pierwsza litera wielka, pozostałe małe) bieżące (następne) słowo. Z argumentem ujemnym zamienia na kapitaliki poprzednie słowo, ale nie przesuwa punktu.
- overwrite-mode
- Przełącza tryb nadpisywania. Z jawnym, dodatnim argumentem liczbowym, przełącza do trybu nadpisywania. Z jawnym, niedodatnim argumentem liczbowym, przełącza do trybu wstawiania. Polecenie dotyczy jedynie trybu emacs, tryb vi nadpisuje w inny sposób. Każde odwołania do readline() jest uruchamiane w trybie wstawiania. W trybie nadpisywania, znaki przypisane do self-insert zastępują tekst pod kursorem, zamiast przesuwać go w prawą stronę. Znaki przypisane do backward-delete-char zastępują znak przed kursorem spacją. Domyślnie, to polecenie nie jest przypisane.
Usuwanie i wklejanie
- kill-line (C-k)
- Usuwa tekst od punktu do końca wiersza.
- backward-kill-line (C-x Rubout)
- Usuwa wstecz do początku wiersza.
- unix-line-discard (C-u)
- Usuwa wstecz od punktu do początku wiersza. Usuwany tekst jest zachowywany na stosie usunięć.
- kill-whole-line
- Usuwa wszystkie znaki bieżącego wiersza, bez względu na położenie punktu.
- kill-word (M-d)
- Usuwa od punktu do końca bieżącego słowa, lub jeśli użyte pomiędzy słowami, do końca następnego słowa. Granice słów są takie same, jak używane przez forward-word.
- backward-kill-word (M-Rubout)
- Usuwa słowo sprzed punktu. Granice słów są takie same, jak używane przez backward-word.
- shell-kill-word
- Usuwa od kursora do końca bieżącego słowa lub, jeśli kursor znajduje się pomiędzy słowami, do końca następnego słowa. Granice słów są takie same, jak używane przez shell-forward-word.
- shell-backward-kill-word
- Usuwa słowo sprzed punktu. Granice słów są takie same, jak używane przez shell-backward-word.
- unix-word-rubout (C-w)
- Usuwa słowo sprzed punktu, jako separatora słów używając białych znaków. Usunięty tekst zachowywany jest na stosie usunięć.
- unix-filename-rubout
- Usuwa słowo sprzed punktu, jako separatora słów używając białych znaków i ukośnika.Usunięty tekst zachowywany jest na stosie usunięć.
- delete-horizontal-space (M-\)
- Usuwa wszystkie spacje i tabulatory wokół punktu.
- kill-region
- Usuwa tekst w bieżącym obszarze.
- copy-region-as-kill
- Kopiuje tekst obszaru do bufora usuwania.
- copy-backward-word
- Kopiuje słowo sprzed punktu do bufora usuwania. Granice słów są takie same, jak dla backward-word.
- copy-forward-word
- Kopiuje słowo występujące po punkcie do bufora usuwania. Granice słów są takie same, jak dla forward-word.
- yank (C-y)
- Wkleja wierzchołek stosu usunięć do bufora w punkcie (w miejscu kursora).
- yank-pop (M-y)
- Obraca stos usunięć i wkleja nowy wierzchołek. Działa tylko następując po yank lub yank-pop.
Argumenty numeryczne
- digit-argument (M-0, M-1, ..., M--)
- Dodaje tę cyfrę do już składanego argumentu lub rozpoczyna nowy argument. M-- rozpoczyna argument ujemny.
- universal-argument
- Jest to inna metoda podawania argumentu. Jeżeli po tym poleceniu występuje jedna lub więcej cyfr, z opcjonalnym początkowym znakiem minus, to cyfry te definiują argument. Jeżeli po poleceniu występują cyfry, to powtórne wykonanie universal-argument kończy argument numeryczny, ale w przeciwnym wypadku jest ignorowane. W przypadku specjalnym, jeżeli bezpośrednio po tym poleceniu występuje znak nie będący ani cyfrą ani znakiem minus, to argument licznik dla następnego polecenia mnożony jest przez cztery. Argument licznik [zwykle powtórzeń] wynosi początkowo cztery, toteż wykonanie tej funkcji po raz pierwszy nadaje mu wartość cztery, po raz drugi szesnaście, i tak dalej.
Uzupełnianie
- complete (TAB)
- Usiłuje przeprowadzić uzupełnianie tekstu przed punktem. Bash próbuje uzupełniania traktując tekst kolejno: jako zmienną (jeżeli tekst zaczyna się od $), nazwę użytkownika (jeśli tekst zaczyna się od ~), nazwę hosta (jeśli tekst zaczyna się od @) lub polecenie (łącznie z aliasami i funkcjami). Jeżeli żadne z powyższych nie daje dopasowania, to próbowane jest uzupełnianie nazw plików.
- possible-completions (M-?)
- Pokazuje możliwe uzupełnienia tekstu przed punktem.
- insert-completions (M-*)
- Wstawia przed punktem wszystkie uzupełnienia tekstu, które zostałyby wygenerowane przez possible-completions.
- Podobne do complete, ale zastępuje słowo, jakie ma zostać uzupełnione pojedynczym uzupełnieniem z listy możliwych. Powtarzane wykonanie menu-complete powoduje krokowe przechodzenie przez listę możliwych uzupełnień i wstawianie każdego z nich po kolei (zamiast uzupełnianego słowa). Na końcu listy uzupełnień emitowany jest sygnał dźwiękowy (zależny od ustawienia bell-style) i przywracany jest pierwotny tekst. Argument n przesuwa n pozycji w przód na liście dopasowań; do przesuwania się wstecz można użyć argumentu ujemnego. Polecenie w zamierzeniu ma być przypisane do klawisza TAB, ale domyślnie nie jest przypisane.
- Podobne do menu-complete, ale przemieszcza się wstecz po liście możliwych uzupełnień, identycznie gdyby menu-complete podano ujemny argument. To polecenie jest domyślnie nieprzypisane.
- delete-char-or-list
- Usuwa znak pod kursorem, jeśli nie jest to początek bądź koniec wiersza (jak delete-char). Na końcu wiersza, zachowuje się identycznie jak possible-completions. To polecenie jest domyślnie nieprzypisane.
- complete-filename (M-/)
- Usiłuje wykonać uzupełnianie nazw plików na tekście sprzed kursora.
- possible-filename-completions (C-x /)
- Pokazuje możliwe uzupełnienia tekstu sprzed kursora, traktując go jak nazwę pliku.
- complete-username (M-~)
- Usiłuje wykonać uzupełnianie tekstu sprzed kursora, traktując go jak nazwę użytkownika.
- possible-username-completions (C-x ~)
- Pokazuje możliwe uzupełnienia tekstu sprzed kursora, traktując go jak nazwę użytkownika.
- complete-variable (M-$)
- Usiłuje wykonać uzupełnianie tekstu sprzed kursora, traktując go jak zmienną powłoki.
- possible-variable-completions (C-x $)
- Pokazuje możliwe uzupełnienia tekstu sprzed kursora, traktując go jak zmienną powłoki.
- complete-hostname (M-@)
- Usiłuje wykonać uzupełnianie tekstu sprzed kursora, traktując go jak nazwę hosta.
- possible-hostname-completions (C-x @)
- Pokazuje możliwe uzupełnienia tekstu sprzed kursora, traktując go jak nazwę hosta.
- complete-command (M-!)
- Usiłuje uzupełnić tekst sprzed punktu, traktując go jak nazwę polecenia. Uzupełnianie polecenia próbuje dopasować tekst kolejno do aliasów, słów zastrzeżonych, funkcji powłoki, poleceń wbudowanych powłoki i wreszcie nazw plików wykonywalnych.
- possible-command-completions (C-x !)
- Pokazuje możliwe uzupełnienia tekstu sprzed kursora, traktując go jak nazwę polecenia.
- dynamic-complete-history (M-TAB)
- Usiłuje uzupełnić tekst sprzed kursora, w celu odnalezienia możliwych uzupełnień porównując go z wierszami listy historii.
- dabbrev-expand
- Usiłuje wykonać uzupełnienie menu na tekście sprzed kursora, w celu odnalezienia możliwych uzupełnień porównując go z wierszami listy historii.
- complete-into-braces (M-{)
- Wykonuje uzupełnianie nazwy pliku i wstawia listę możliwych uzupełnień ujętą w nawiasy klamrowe, tak że jest ona dostępna dla powłoki (zobacz powyżej Interpretacja nawiasów).
Makra klawiaturowe
- start-kbd-macro (C-x ()
- Rozpoczyna zachowywanie wpisywanych znaków w bieżącym makrze klawiaturowym.
- end-kbd-macro (C-x ))
- Zatrzymuje zachowywanie wpisywanych znaków w bieżącym makrze klawiaturowym i przechowuje definicję.
- call-last-kbd-macro (C-x e)
- Ponownie wykonuje zdefiniowane makro klawiaturowe, powodując pojawianie się znaków makra tak, jakby zostały wpisane z klawiatury.
- print-last-kbd-macro ()
- Wypisuje ostatnie makro klawiaturowe, w formacie przeznaczonym do pliku inputrc.
Różne
- re-read-init-file (C-x C-r)
- Odczytuje zawartość pliku inputrc i dołącza wszystkie znalezione tam przypisania klawiszy i zmiennych.
- abort (C-g)
- Zaniechuje bieżącego polecenia edycji i emituje sygnał dźwiękowy terminala (zgodnie z ustawieniami bell-style).
- do-lowercase-version (M-A, M-B, M-x, ...)
- If the metafied character x is uppercase, run the command that is bound to the corresponding metafied lowercase character. The behavior is undefined if x is already lowercase.
- prefix-meta (ESC)
- Poprzedza przedrostkiem meta następny wpisany znak. ESC f jest równoważne Meta-f.
- undo (C-_, C-x C-u)
- Krokowe cofnięcie operacji, pamiętane odrębnie dla każdego wiersza.
- revert-line (M-r)
- Cofa wszystkie zmiany wykonane na tym wierszu. Podobne do wykonania polecenia undo wystarczająco wiele razy, by przywrócić wiersz do stanu początkowego.
- tilde-expand (M-&)
- Wykonuje interpretację tyldy w odniesieniu do bieżącego słowa.
- set-mark (C-@, M-<spacja>)
- stawia znacznik (mark) w bieżącym punkcie. Jeżeli podano argument numeryczny, znacznik jest ustawiany na takiej pozycji.
- exchange-point-and-mark (C-x C-x)
- Zamień punkt ze znacznikiem. Aktualna pozycja kursora ustawiana jest na zapamiętaną, a dotychczasowa pozycja zachowywana jako znacznik.
- character-search (C-])
- Odczytywany jest znak a punkt przesuwa się na następne wystąpienie tego znaku. Argument ujemny wyszukuje poprzednie wystąpienia.
- character-search-backward (M-C-])
- Odczytywany jest znak a punkt przesuwa się na poprzednie wystąpienie tego znaku. Argument ujemny wyszukuje kolejne wystąpienia.
- skip-csi-sequence
- Odczytuje wystarczająco wiele znaków, aby pobrać sekwencje wielu klawiszy, np. zdefiniowaną przez klawisze takie jak Home i End. Takie sekwencje zaczynają się znacznikiem sekwencji kontrolnej (Control Sequence Indicator - CSI), z reguły ESC-[. Jeśli taka sekwencja jest przypisana do "\[", to klawisze wchodzące w skład tej sekwencji nie będą działać (chyba że zostały jawnie przypisane do polecenia readline) zamiast wstawiać niepowiązane znaki do bufora edycyjnego. Domyślnie, to polecenie jest nieprzypisane, ale przypisanie powinno przeważnie odnosić się do ESC-[.
- insert-comment (M-#)
- Bez argumentu numerycznego, na początek bieżącego wiersza wstawiana jest wartość zmiennej comment-begin readline. Jeśli podano numeryczny argument, to polecenia działa jak przełącznik: jeśli znaki na początku wiersza nie pasują do wartości comment-begin, to wartość jest wstawiana, w przeciwnym wypadku znaki w comment-begin są usuwane z początku każdego wiersza. W każdym przypadku wiersz jest akceptowany tak, jakby wprowadzono znak nowej linii. Domyślna wartość comment-begin powoduje, że polecenie to czyni bieżący wiersz komentarzem powłoki. Jeśli numeryczny argument powoduje usunięcie znaku komentarza, to dany wiersze będzie wykonany przez powłokę.
- spell-correct-word (C-x s)
- Perform spelling correction on the current word, treating it as a directory or filename, in the same way as the cdspell shell option. Word boundaries are the same as those used by shell-forward-word.
- glob-complete-word (M-g)
- Słowo sprzed kursora jest traktowane jako wzorzec rozwijania nazw plików, bez jawnego dodania gwiazdki (asterysku). Ten wzorzec może zostać użyty do wygenerowania listy pasujących nazw plików do możliwych uzupełnień.
- glob-expand-word (C-x *)
- Słowo sprzed kursora traktowane jest jak wzorzec rozwijania nazw plików i wstawiana jest lista pasujących nazw, zastępując słowo-wzorzec. Jeśli podano numeryczny argument, to przed rozwijaniem nazw plików dodawana jest gwiazdka (asterysk).
- glob-list-expansions (C-x g)
- Wyświetlana jest lista rozwinięć, jakie zostałyby utworzone przez glob-expand-word, a wiersz jest ponownie wyświetlany. Jeśli podano numeryczny argument, to przed rozwijaniem nazw plików dodawana jest gwiazdka (asterysk).
- dump-functions
- Wypisuje do strumienia wyjściowego readline wszystkie funkcje i ich przypisania klawiszy. Jeżeli podano argument numeryczny, wyjście jest formatowane w taki sposób, by można zrobić je częścią pliku inputrc.
- dump-variables
- Wypisuje do strumienia wyjściowego readline wszystkie ustawialne zmienne readline i ich wartości. Jeżeli podano argument numeryczny, wyjście jest formatowane w taki sposób, by można zrobić je częścią pliku inputrc.
- dump-macros
- Wypisuje wszystkie sekwencje klawiszy readline przypisane do makr i łańcuchy jakie dają w wyniku. Jeżeli podano argument numeryczny, wyjście jest formatowane w taki sposób, by można zrobić je częścią pliku inputrc.
- display-shell-version (C-x C-v)
- Wyświetla informację o wersji aktualnego egzemplarza bash.
Programowalne uzupełnianie
Gdy następuje próba uzupełnienia słowa dla argumentu polecenia, dla którego zdefiniowano specyfikację uzupełniania (completion specification, compspec) przy pomocy wbudowanego polecenia complete (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej), wywoływane są usługi programowalnego uzupełniania.
First, the command name is identified. If the command word is the empty string (completion attempted at the beginning of an empty line), any compspec defined with the -E option to complete is used. If a compspec has been defined for that command, the compspec is used to generate the list of possible completions for the word. If the command word is a full pathname, a compspec for the full pathname is searched for first. If no compspec is found for the full pathname, an attempt is made to find a compspec for the portion following the final slash. If those searches do not result in a compspec, any compspec defined with the -D option to complete is used as the default. If there is no default compspec, bash attempts alias expansion on the command word as a final resort, and attempts to find a compspec for the command word from any successful expansion.
Po odnalezieniu compspec, jest ono używane do utworzenia listy pasujących słów. Jeżeli compspec nie zostało znalezione, to wykonywane jest domyślne uzupełnianie basha, jak opisano powyżej w Uzupełnianie.
Na początek, używane są akcje określone przez compspec. Zwracane są wyłącznie dopasowania poprzedzone dopasowywanym słowem. Gdy do uzupełniania nazw plików lub katalogów użyto opcji -f lub -d, do filtrowania dopasowań wykorzystywana jest zmienna powłoki FIGNORE.
W następnej kolejności tworzone są ewentualne uzupełnienia określone przez wzorzec rozwinięcia nazw plików opcji -G. Słowa tworzone przez wzorzec nie muszą pasować do uzupełnianego słowa. Zmienna powłoki GLOBIGNORE nie jest używana do filtrowania dopasowań, ale zmienna FIGNORE jest używana.
Następnie, brany jest pod uwagę łańcuch podany jako argument opcji -W. Łańcuch jest najpierw rozbijany przy zastosowaniu znaków ze zmiennej specjalnej IFS jako separatorów. Honorowane jest cytowanie powłoki. Później każde ze słów interpretowane jest z wykorzystaniem interpretacji nawiasów, interpretacji tyld, podstawiania parametrów, interpretacji zmiennych i wyrażeń arytmetycznych i podstawiania wyników poleceń, jak opisano powyżej w sekcji INTERPRETACJA. Wyniki są rozbijane z zastosowaniem reguł opisanych powyżej w sekcji Podział na słowa. Wyniki interpretacji są dopasowywane przedrostkiem z uzupełnianym słowem, a pasujące słowa stają się możliwymi uzupełnieniami.
Po utworzeniu tych dopasowań, wywoływana jest funkcja lub polecenie określone opcjami -F i -C. Podczas wywoływania polecenia czy funkcji, zmiennym COMP_LINE, COMP_POINT, COMP_KEY i COMP_TYPE przypisywane są wartości, jak opisano to powyżej w sekcji Zmienne powłoki. Jeżeli wywoływana jest funkcja powłoki, ustawiane są również zmienne COMP_WORDS i COMP_CWORD. Kiedy wywoływana jest funkcja czy polecenie, pierwszym argumentem ($1) staje się nazwa polecenia, którego argumenty są uzupełniane, drugim argumentem ($2) -- uzupełniane słowo, a trzecim słowem ($3) poprzedzające w wierszu poleceń słowo aktualnie uzupełniane. Nie jest wykonywane żadne filtrowanie utworzonych uzupełnień stosownie do uzupełnianego słowa. Funkcja czy polecenie mają pełną swobodę tworzenia dopasowań.
W pierwszej kolejności wywoływana jest funkcja określona przez -F. Do tworzenia dopasowań może ona korzystać z dowolnych możliwości powłoki, łącznie z opisanym poniżej poleceniem wbudowanym compgen. Funkcja musi umieścić możliwe uzupełnienia w zmiennej tablicowej COMPREPLY, jedno na element tablicy.
Następnie, wywoływane jest polecenie określone opcją -C, działające w środowisku równoważnym podstawianiu poleceń. Powinno ono wypisać listę uzupełnień, po jednym w wierszu, na standardowe wyjście. Jeżeli jest to niezbędne, do utworzenia znaku nowej linii można użyć odwróconego ukośnika.
Po utworzeniu wszelkich możliwych uzupełnień, do listy tej stosowany jest filtr określony opcją -X. Filtr jest takim wzorcem, jak używany przy rozwijaniu nazw ścieżkowych. Znak & we wzorcu zastępowany jest tekstem uzupełnianego słowa. Literał & można otrzymać poprzedzając go odwrotnym ukośnikiem; odwrotny ukośnik zostanie usunięty przed próbą dopasowania. Wszystkie uzupełnienia pasujące do wzorca będą usunięte z listy. Początkowy ! daje zaprzeczenie wzorca. Będą wówczas usuwane uzupełnienia nie pasujące do wzorca. Jeśli włączona jest opcja powłoki nocasematch, to dopasowanie jest wykonywane bez uwzględniania wielkości liter.
Na koniec, do każdego elementu listy dodawane są przedrostek i przyrostek określone opcjami -P i -S, a wynik zwracany jest do kodu uzupełniania readline jako lista możliwych uzupełnień.
Jeśli poprzednio zastosowane działania nie utworzyły żadnych dopasowań, zaś przy definiowaniu compspec podano opcję -o dirnames polecenia complete, to dokonywana jest próba uzupełnienia nazwy katalogu.
Jeśli do complete podano opcję -o plusdir gdy istnieje zdefiniowane compspec, to próba dopasowania nazw katalogów jest przeprowadzana, a ewentualne dopasowania są dodawane do wyników innych akcji.
Domyślnie, jeżeli znaleziono compspec, to cokolwiek ono utworzy zwracane jest do kodu uzupełniającego jako pełny zestaw możliwych uzupełnień. Nie są próbowane domyślne uzupełnienia bash, a domyślne uzupełnianie nazw ścieżkowych przez readline jest wyłączone. Jeśli przy definiowaniu compspec podano opcję -o bashdefault, to jeżeli compspec nie utworzy żadnych uzupełnień, wykonane zostanie domyślne uzupełnienia bash. Jeśli przy definiowaniu compspec podano opcję -o default polecenia complete, to jeżeli compspec nie utworzy żadnych uzupełnień, wykonane zostanie domyślne uzupełnianie z readline (i, jeśli próbowano domyślnych uzupełnień bash, także one).
Gdy compspec informuje o żądaniu uzupełnienia nazwy katalogu, funkcje programowalnego uzupełnienia wymuszają na readline dodanie ukośnika, do uzupełnianych nazw będących dowiązaniami symbolicznymi do katalogów, które są przedmiotem wartości zmiennej mark-direstories readline, niezależnie od ustawienia zmiennej mark-symlinked-directories readline.
Istnieje pewna obsługa uzupełnień modyfikowanych dynamicznie. Jest to szczególnie użyteczne w kombinacji z domyślnym uzupełnianiem z opcją complete -D. W przypadku funkcji powłoki, wykonywanych jako odpowiedzialne za uzupełnianie, możliwe jest poinformowanie że uzupełnienie powinno być ponowione za pomocą kodu zakończenia równego 124. Jeśli funkcja powłoki zwróci 124 i zmieni powiązany compspec poleceniem, którego próbę uzupełnienia podjęto (podanego jako pierwszy argument gdy funkcja jest wykonywana), programowalne uzupełnianie rozpoczyna od początku, próbując znaleźć nowy compspec dla polecenia. Pozwala na ustawianie uzupełnień budowanych dynamicznie po wykonanej próbie uzupełnienia, zamiast ładowania ich wszystkich naraz.
Przykładowo, przyjmując że istnieje biblioteka składająca się z compspec, każda przechowywana w pliku odpowiadającym nazwie polecenia, to następująca domyślna funkcja uzupełnienia załaduje uzupełnienia dynamicznie:
_completion_loader()
{
. "/etc/bash_completion.d/$1.sh" >/dev/null
2>&1 && return 124
}
complete -D -F _completion_loader -o bashdefault -o
default
HISTORIA
Jeżeli włączona jest opcja -o history wbudowanego polecenia set, to powłoka zapewnia dostęp do historii poleceń, listy poleceń poprzednio wprowadzonych. Wartość zmiennej HISTSIZE wykorzystywana jest jako liczba poleceń do zachowania na liście historii. Zachowywany jest tekst ostatnich HISTSIZE poleceń (domyślnie 500). Powłoka przechowuje każde polecenie na liście przed podstawieniem wartości parametrów i zmiennych (zobacz powyżej INTERPRETACJA), ale przed wykonaniem interpretacji historii, w zależności od wartości zmiennych powłoki HISTIGNORE i HISTCONTROL.
Przy uruchamianiu, historia inicjowana jest z pliku o nazwie wskazanej zmienną HISTFILE (domyślnie ~/.bash_history). Plik o nazwie wziętej z wartości HISTFILE jest obcinany, jeśli zachodzi potrzeba, by zawierał nie więcej wierszy niż określono to wartością zmiennej HISTFILESIZE. Jeśli HISTFILESIZE jest nieustawione lub ustawione na zero, wartość nienumeryczną lub wartość numeryczną mniejszą od zera, plik historii nie jest obcinany. Gdy plik historii jest odczytywany, wiersze zaczynające się od znaku komentarza historii, po którym występuje bezpośrednio cyfra, są interpretowane jako czasy następnego wiersza historii. Czasy te mogą być opcjonalnie wyświetlane, w zależności od wartości zmiennej HISTTIMEFORMAT. Podczas kończenia pracy powłoki z włączoną historią, ostatnie $HISTSIZE wierszy kopiowane jest z listy historii do $HISTFILE. Jeżeli włączona jest opcja powłoki histappend (zobacz opis shopt w sekcji WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej), to wiersze są dodawane na koniec pliku historii, w przeciwnym razie plik historii jest nadpisywany. Jeżeli HISTFILE nie jest ustawione lub plik historii nie daje się zapisać, to historia nie jest zachowywana. Jeśli zmienna HISTTIMEFORMAT jest ustawiona, to pieczątki czasowe oznaczone znakiem komentarza historii są zapisywane do pliku historii, tak więc mogą być one zachowywane pomiędzy sesjami powłoki. Znak historii komentarza jest wykorzystywany w celu odróżnienia pieczątek czasowych od innych wierszy historii. Po zapisaniu, plik historii jest obcinany, by nie zawierał więcej niż HISTFILESIZE wierszy. Jeśli HISTFILESIZE nie jest ustawione albo jest ustawione na null, wartość nienumeryczną lub wartość numeryczną mniejszą od zera, to plik historii nie jest obcinany.
Do edycji lub ponownego wykonania części listy historii można korzystać z wbudowanego polecenia fc (zobacz WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI poniżej). Wbudowanego polecenia history można używać do wyświetlania lub zmiany listy historii i manipulacji plikiem historii. Podczas posługiwania się edycją wiersza poleceń, w każdym z trybów edycji umożliwiających dostęp do listy historii, dostępne są polecenia przeszukiwania.
Powłoka umożliwia kontrolę nad tym, jakie polecenia są zachowywane na liście. Można ustawić zmienne HISTCONTROL i HISTIGNORE, co spowoduje, że powłoka będzie zachowywać tylko podzbiór wprowadzonych poleceń. Opcja powłoki cmdhist, jeżeli jest włączona, powoduje, że powłoka będzie usiłować zachować każdy wiersz polecenia wielowierszowego w tej samej pozycji historii, dodając, gdzie jest to niezbędne, średniki, by zachować poprawność składni. Opcja powłoki lithist powoduje, że powłoka będzie zachowywać polecenia z osadzonymi znakami nowej linii zamiast średników. Zobacz opis wbudowanego shopt poniżej, w sekcji WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI, gdzie znajdziesz informacje o ustawianiu i kasowaniu opcji powłoki.
INTERPRETACJA HISTORII
Powłoka obsługuje funkcję interpretacji historii, podobną do interpretacji historii w csh. Ta sekcja opisuje dostępne możliwości składni. Funkcja ta jest domyślnie włączona dla powłok interaktywnych i może być wyłączona przy pomocy opcji +H wbudowanego polecenia set (zobacz poniżej WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI). Powłoki nie-interaktywne domyślnie nie wykonują interpretacji historii.
Interpretacja historii wprowadza słowa z listy historii do strumienia wejściowego, ułatwiając powtarzanie poleceń lub poprawianie szybkie błędów w poprzednich poleceniach.
History expansion is performed immediately after a complete line is read, before the shell breaks it into words, and is performed on each line individually without taking quoting on previous lines into account. It takes place in two parts. The first is to determine which line from the history list to use during substitution. The second is to select portions of that line for inclusion into the current one. The line selected from the history is the event, and the portions of that line that are acted upon are words. Various modifiers are available to manipulate the selected words. The line is broken into words in the same fashion as when reading input, so that several metacharacter-separated words surrounded by quotes are considered one word. History expansions are introduced by the appearance of the history expansion character, which is ! by default. Only backslash (\) and single quotes can quote the history expansion character, but the history expansion character is also treated as quoted if it immediately precedes the closing double quote in a double-quoted string.
Następujące znaki powstrzymują interpretację historii jeśli zostaną znalezione bezpośrednio za znakiem interpretacji historii, nawet jeśli jest niecytowany: spacja, tabulacja, znak nowego wiersza, znak powrotu karetki i =. Jeśli włączono opcję powłoki extglob, to ( również zapobiegnie interpretacji.
Kilka opcji powłoki ustawianych przy pomocy shopt może służyć do śledzenia działania interpretacji historii. Jeżeli opcja histverify powłoki jest włączona (zobacz opis wbudowanego shopt) i używane jest readline, to podstawienia historii nie są natychmiast przesyłane do analizatora składni (parsera) powłoki. Zamiast tego, zinterpretowany wiersz jest ponownie ładowany do bufora edycyjnego readline w celu dalszej modyfikacji. Jeżeli wykorzystywane jest readline i włączona jest opcja histreedit, to zakończone niepowodzeniem podstawienie historii zostanie ponownie załadowane do bufora edycyjnego readline w celu poprawienia. Opcją -p wbudowanego polecenia history można posłużyć się do oglądnięcia, co zrobi interpretacja historii przed jej zastosowaniem. Opcji -s wbudowanego polecenia history można użyć w celu dodania poleceń na koniec listy historii bez faktycznego ich wykonania, tak że będą dostępne dla następnych przywołań.
Powłoka pozwala na kontrolowanie różnych znaków stosowanych przez mechanizm interpretacji historii (zobacz opis histchars powyżej, w sekcji Zmienne powłoki). Do oznaczania pieczątek czasowych, powłoka używa znaku komentarza historii podczas zapisywania pliku historii.
Desygnatory zdarzeń (Event Designators)
Desygnator zdarzenia jest odwołaniem do pozycji wiersza poleceń na liście historii. O ile odwołanie nie jest absolutne, zdarzenia są relatywne w stosunku do bieżącej pozycji w liście historii.
- !
- Rozpoczyna podstawianie historii, z wyjątkiem sytuacji, gdy występuje po nim odstęp, znak nowej linii, = lub ( (gdy włączono opcję powłoki extglob używając wbudowanego shopt).
- !n
- Wskazuje na n-ty wiersz poleceń.
- !-n
- Wskazuje na wiersz poleceń bieżący minus n.
- !!
- Wskazuje na poprzednie polecenie. jest to synonim `!-1'.
- !łańcuch
- Wskazuje na ostatnie poleceniem rozpoczynające się od łańcucha.
- !?łańcuch[?]
- Refer to the most recent command preceding the current position in the history list containing string. The trailing ? may be omitted if string is followed immediately by a newline. If string is missing, the string from the most recent search is used; it is an error if there is no previous search string.
- ^łańcuch1^łańcuch2^
- Szybkie podstawianie. Powtarza ostatnie polecenie, wymieniając łańcuch1 na łańcuch2. Równoważnik ,,!!:s^łańcuch1^łańcuch2^ (zobacz poniżej Modyfikatory).
- !#
- Cały wiersz poleceń wpisany do tego momentu.
Desygnatory słów (Word Designators)
Desygnatory słów służą do wybierania ze zdarzenia żądanych słów. Dwukropek : oddziela określenie zdarzenia od desygnatora słowa. Może być pominięty jeśli desygnator słowa rozpoczyna się od ^, $, *, - lub %. Słowa numerowane są od początku wiersza, przy czym pierwsze ma numer 0 (zero). Słowa są wstawiane do bieżącego wiersza, rozdzielane pojedynczymi spacjami.
- 0 (zero)
- Słowo zerowe. Dla powłoki jest to słowo polecenia.
- n
- n-te słowo.
- ^
- Pierwszy argument. To znaczy, słowo 1.
- $
- Ostatnie słowo. Jest to zwykle ostatni argument, ale jest interpretowany jako zerowe słowo, gdy jest tylko jedno słowo w wierszu.
- %
- The first word matched by the most recent `?string?' search, if the search string begins with a character that is part of a word.
- x-y
- Zakres słów; `-y' jest skróconym `0-y'.
- *
- Wszystkie słowa prócz zerowego. jest to synonim dla `1-$'. Nie jest błędem użycie * jeśli w zdarzeniu jest tylko jedno słowo; w tym przypadku zwracany jest łańcuch pusty.
- x*
- Skrót od x-$.
- x-
- Skrót od x-$ podobnie jak x*, ale pomija ostatnie słowo. Jeśli brak x, przyjmowane jest domyślne 0.
jeśli desygnator słowa podano bez określenia zdarzenia, za zdarzenie przyjmowane jest poprzednie polecenie.
Modyfikatory
After the optional word designator, there may appear a sequence of one or more of the following modifiers, each preceded by a `:'. These modify, or edit, the word or words selected from the history event.
- h
- Usuwa końcową składową nazwy pliku, pozostawiając tylko początek.
- t
- Usuwa wszystkie początkowe składowe nazwy pliku, pozostawiając koniec.
- r
- Usuwa kończący przyrostek postaci .xxx, pozostawiając główną część nazwy (basename).
- e
- Usuwa wszystko prócz końcowego przyrostka.
- p
- Wypisuje nowe polecenie, ale go nie wykonuje.
- q
- Cytuje podstawiane słowa, zabezpieczając je przed dalszym podstawianiem.
- x
- Quote the substituted words as with q, but break into words at blanks and newlines. The q and x modifiers are mutually exclusive; the last one supplied is used.
- s/stary/nowy/
- Substitute new for the first occurrence of old in the event line. Any character may be used as the delimiter in place of /. The final delimiter is optional if it is the last character of the event line. The delimiter may be quoted in old and new with a single backslash. If & appears in new, it is replaced by old. A single backslash will quote the &. If old is null, it is set to the last old substituted, or, if no previous history substitutions took place, the last string in a !?string[?] search. If new is null, each matching old is deleted.
- &
- Powtarza poprzednie podstawienie.
- g
- Powoduje, że zmiany zostaną zastosowane do całego wiersza zdarzenia. Używany w połączeniu z `:s' (np. `:gs/stary/nowy/') lub `:&'. Jeśli użyty z `:s', to zamiast / można posłużyć się dowolnym separatorem, a ostatni separator jest opcjonalny jeżeli jest ostatnim znakiem wiersza zdarzenia.
- G
- Apply the following `s' or `&' modifier once to each word in the event line.
WBUDOWANE POLECENIA POWŁOKI
Unless otherwise noted, each builtin command documented in this section as accepting options preceded by - accepts -- to signify the end of the options. The :, true, false, and test/[ builtins do not accept options and do not treat -- specially. The exit, logout, return, break, continue, let, and shift builtins accept and process arguments beginning with - without requiring --. Other builtins that accept arguments but are not specified as accepting options interpret arguments beginning with - as invalid options and require -- to prevent this interpretation.
- : [argumenty]
- Bez efektów; polecenie to nie robi niczego poza interpretacją argumentów i wykonaniem ewentualnych podanych przekierowań. Zwracany status to zero.
-
. plik [argumenty] - source plik [argumenty]
- Read and execute commands from filename in the current shell environment and return the exit status of the last command executed from filename. If filename does not contain a slash, filenames in PATH are used to find the directory containing filename, but filename does not need to be executable. The file searched for in PATH need not be executable. When bash is not in posix mode, it searches the current directory if no file is found in PATH. If the sourcepath option to the shopt builtin command is turned off, the PATH is not searched. If any arguments are supplied, they become the positional parameters when filename is executed. Otherwise the positional parameters are unchanged. If the -T option is enabled, . inherits any trap on DEBUG; if it is not, any DEBUG trap string is saved and restored around the call to ., and . unsets the DEBUG trap while it executes. If -T is not set, and the sourced file changes the DEBUG trap, the new value is retained when . completes. The return status is the status of the last command exited within the script (0 if no commands are executed), and false if filename is not found or cannot be read.
- alias [-p] [nazwa[=wartość] ...]
- Alias bez argumentów bądź z opcją -p wypisuje na standardowym wyjściu listę aliasów w postaci alias nazwa=wartość. Jeśli nie dostarczono argumentów, to definiowany jest alias (synonim) dla każdej nazwy, dla której podano wartość. Początkowa spacja w wartości powoduje, że podczas interpretacji aliasu następne słowo będzie sprawdzane na podstawianie aliasów. Dla każdej nazwy z listy argumentów, dla której nie podano wartości, wypisywana jest nazwa i wartość aliasu. Alias zwraca prawdę, chyba że podano nazwę, dla której nie został zdefiniowany żaden alias.
- bg [spec_zad]
- Wznawia w tle zawieszone zadanie spec_zad, tak jakby zostało ono uruchomione z &. Jeśli spec_zad nie występuje, to używane jest bieżące zadanie, określone tak, jak je pojmuje powłoka. bg spec_zad zwraca 0, chyba że uruchomiono je przy wyłączonej kontroli zadań (job control) lub uruchomiono z włączoną kontrolą zadań, jeśli nie znaleziono spec_zad lub uruchomiono bez kontroli zadań.
- bind [-m mapa-klawiszy] [-lpsvPSVX]
- bind [-m mapa-klawiszy] [-q funkcja] [-u funkcja] [-r sekw_klaw]
- bind [-m mapa-klawiszy] -f plik
- bind [-m mapa-klawiszy] -x sekw_klaw:polec_powłoki
- bind [-m mapa-klawiszy] sekw_klaw:nazwa_funkcji
- bind [-m mapa-klawiszy] sekw_klaw:polec_readline
- bind readline-command-line
- Display current readline key and function bindings, bind a key sequence to a readline function or macro, or set a readline variable. Each non-option argument is a command as it would appear in a readline initialization file such as .inputrc, but each binding or command must be passed as a separate argument; e.g., '"\C-x\C-r": re-read-init-file'. Options, if supplied, have the following meanings:
- -m mapa-klawiszy
- Wykorzystuje mapę-klawiszy jako mapę klawiszy, do której mają być zastosowane następne przypisania. Akceptowanymi nazwami map-klawiszy są emacs, emacs-standard, emacs-meta, emacs-ctlx, vi, vi-move, vi-command i vi-insert. vi równoważne jest vi-command (synonimem jest też vi-move); emacs jest równoważne emacs-standard.
- -l
- Podaje nazwy wszystkich funkcji readline.
- -p
- Wyświetla nazwy funkcji i przypisania w taki sposób, że mogą być ponownie odczytane.
- -P
- Podaje bieżące przypisania i nazwy funkcji readline.
- -s
- Wyświetla nazwy i wartości zmiennych readline w taki sposób, że mogą być ponownie odczytane.
- -S
- Wyświetla sekwencje klawiszy readline przypisane do makr i łańcuchy jakie one wysyłają.
- -v
- Wyświetla sekwencje klawiszy readline przypisane do makr i łańcuchy jakie one wysyłają w taki sposób, że mogą być ponownie odczytane.
- -V
- Podaje bieżące nazwy i wartości zmiennych readline.
- -f plik
- Czyta przypisania klawiszy z pliku.
- -q funkcja
- Podaje, które klawisze wywołują podaną funkcję.
- -u funkcja
- Odwołuje przypisania wszystkich klawiszy przypisanych do danej funkcji.
- -r sekw_klaw
- Usuwa bieżące przypisania dla sekwencji klawiszy.
- -x sekw_klaw:polec_powłoki
- Cause shell-command to be executed whenever keyseq is entered. When shell-command is executed, the shell sets the READLINE_LINE variable to the contents of the readline line buffer and the READLINE_POINT and READLINE_MARK variables to the current location of the insertion point and the saved insertion point (the mark), respectively. The shell assigns any numeric argument the user supplied to the READLINE_ARGUMENT variable. If there was no argument, that variable is not set. If the executed command changes the value of any of READLINE_LINE, READLINE_POINT, or READLINE_MARK, those new values will be reflected in the editing state.
- -X
- Wypisuje wszystkie sekwencje klawiszy przypisane do poleceń powłoki i powiązane polecenia w formacie, który można użyć ponownie jako wejście.
Zwracana jest wartość 0, chyba że podano nierozpoznaną opcję lub pojawił się błąd.
- break [n]
- Opuszcza pętlę for, while, until lub select. Jeżeli podano n, przerywa działanie do n-tego poziomu. n musi być ≥ 1. Jeżeli n jest większe od liczby obejmujących polecenie pętli, to kończone są wszystkie obejmujące pętle. Wartością zwracaną jest 0, chyba że powłoka nie wykonuje pętli podczas wykonania break.
- builtin wbudowane [argumenty]
- Wykonuje zadane polecenie wbudowane powłoki, przesyłając mu argumenty i zwraca jego kod zakończenia. Przydatne podczas definiowania funkcji o nazwie tożsamej z nazwą wbudowanego polecenia powłoki, zachowując funkcjonalność polecenia wbudowanego wewnątrz funkcji. Wbudowane cd jest powszechnie redefiniowane w ten sposób. Kodem zakończenia jest fałsz jeśli wbudowane nie jest wbudowanym poleceniem powłoki.
- caller [wyrażenie]
- Zwraca kontekst aktywnego wywołania podprogramu (funkcji powłoki lub skryptu wykonywanego wbudowanymi poleceniami . lub source). Bez wyrażenia, caller wyświetla numer wiersza i plik źródłowy bieżącego wywołania podprogramu. Jeśli do wyrażenia przekazano nieujemną liczbę całkowitą, to caller wyświetla numer wiersza, nazwę podprogramu i plik źródłowy związany z pozycją w bieżącym stosie wywołania. Te dodatkowe informacje mogą być użyte np. do wyświetlenia stosu wywołania. Bieżąca ramka jest ramką 0. Zwracaną wartością jest 0, chyba że powłoka nie wykonuje wywołania podprogramu lub wyrażenie nie odnosi się do prawidłowej pozycji w stosie wywołania.
- cd [-L|[-P [-e]] [-@]] [katalog]
- Change the current directory to dir. if dir is not supplied, the value of the HOME shell variable is the default. The variable CDPATH defines the search path for the directory containing dir: each directory name in CDPATH is searched for dir. Alternative directory names in CDPATH are separated by a colon (:). A null directory name in CDPATH is the same as the current directory, i.e., “.”. If dir begins with a slash (/), then CDPATH is not used. The -P option causes cd to use the physical directory structure by resolving symbolic links while traversing dir and before processing instances of .. in dir (see also the -P option to the set builtin command); the -L option forces symbolic links to be followed by resolving the link after processing instances of .. in dir. If .. appears in dir, it is processed by removing the immediately previous pathname component from dir, back to a slash or the beginning of dir. If the -e option is supplied with -P, and the current working directory cannot be successfully determined after a successful directory change, cd will return an unsuccessful status. On systems that support it, the -@ option presents the extended attributes associated with a file as a directory. An argument of - is converted to $OLDPWD before the directory change is attempted. If a non-empty directory name from CDPATH is used, or if - is the first argument, and the directory change is successful, the absolute pathname of the new working directory is written to the standard output. If the directory change is successful, cd sets the value of the PWD environment variable to the new directory name, and sets the OLDPWD environment variable to the value of the current working directory before the change. The return value is true if the directory was successfully changed; false otherwise.
- command [-pVv] polecenie [arg ...]
- Uruchamia polecenie z argumentami zakazując zwykłego wyszukiwania funkcji przez powłokę. Wykonywane są wyłącznie polecenia wbudowane i polecenia znalezione w PATH. Jeżeli podano opcję -p, wyszukiwanie polecenia wykonywane jest przy użyciu domyślnej PATH, która gwarantuje znalezienie wszystkich standardowych narzędzi. Jeśli użyto albo opcji -V albo -v, to wypisywany jest opis polecenia. Opcja -v powoduje, że zostanie wyświetlone pojedyncze słowo wskazujące polecenie lub nazwę pliku, użyte do wywołania polecenia; opcja -V tworzy bardziej obszerny opis. Jeżeli podano opcję -V lub -v, to kodem zakończenia jest 0 gdy odnaleziono polecenie, zaś 1 gdy nie. Jeśli nie podano żadnej z tych opcji i pojawił się błąd lub nie można znaleźć polecenia, to kod zakończenia wynosi 127. W przeciwnym wypadku kodem zakończenia wbudowanego polecenia command jest kod zakończenia polecenia.
- compgen [opcja] [słowo]
- Tworzy możliwe dopasowania uzupełnień dla
słowa zgodnie z opcjami, które mogą
być dowolnymi z opcji akceptowanych przez wbudowane polecenie
complete, z wyjątkiem -p i -r, i wypisuje
dopasowania na standardowe wyjście. Przy stosowaniu opcji -F
lub -C, różne zmienne powłoki ustawiane przez
usługi programowalnego uzupełniania, gdy są
dostępne, nie będą mieć użytecznych
wartości.
Dopasowania będą tworzone w ten sam sposób, jakby kod uzupełniania programowalnego tworzył je wprost ze specyfikacji uzupełniania z tymi samymi flagami. Jeżeli podano słowo, to wyświetlone zostaną wyłącznie uzupełnienia doń pasujące.
Wartością zwracaną jest prawda, chyba że podano niepoprawną opcję lub nie zostały utworzone żadne dopasowania.
- complete [-abcdefgjksuv] [-o opcjacomp] [-DEI] [-A akcja] [-G wzglob] [-W listasłów]
-
[-F function] [-C command] [-X filterpat] [-P prefix] [-S suffix] name [name ...] - complete -pr [-DEI] [nazwa ...]
- Specify how arguments to each name should be completed. If the
-p option is supplied, or if no options are supplied, existing
completion specifications are printed in a way that allows them to be
reused as input. The -r option removes a completion specification
for each name, or, if no names are supplied, all completion
specifications. The -D option indicates that other supplied options
and actions should apply to the “default” command
completion; that is, completion attempted on a command for which no
completion has previously been defined. The -E option indicates
that other supplied options and actions should apply to
“empty” command completion; that is, completion attempted on
a blank line. The -I option indicates that other supplied options
and actions should apply to completion on the initial non-assignment word
on the line, or after a command delimiter such as ; or |,
which is usually command name completion. If multiple options are
supplied, the -D option takes precedence over -E, and both
take precedence over -I. If any of -D, -E, or
-I are supplied, any other name arguments are ignored; these
completions only apply to the case specified by the option.
The process of applying these completion specifications when word completion is attempted is described above under Programmable Completion.
Pozostałe opcje, jeśli je podano, mają niżej opisane znaczenie. Argumenty opcji -G, -W i -X (i, jeśli to niezbędne, -P i -S) powinny być cytowane dla ochrony przed interpretacją jaka wystąpi zanim zostanie wywołane polecenie complete.
- -o opcjacomp
- Wartość opcjacomp reguluje kilka aspektów zachowania się compspec wykraczających poza zwykłe tworzenie uzupełnień. opcjacomp przyjmuje jedną z wartości:
- bashdefault
- Wykonuje pozostałe z domyślnych uzupełnień bash, jeśli compspec nie utworzy żadnych dopasowań.
- default
- Stosuje domyślne uzupełnianie readline jeśli compspec nie utworzy żadnych dopasowań.
- dirnames
- Wykonuje uzupełnianie nazw katalogów jeśli compspec nie utworzy żadnych dopasowań.
- filenames
- Powiadamia readline, że compspec tworzy nazwy plików, zatem może wykonać przetwarzanie specyficzne dla takich nazw (jak dodanie ukośnika do nazw katalogów czy usunięcie końcowych spacji). Zaprojektowane do stosowania z funkcjami powłoki.
- noquote
- Przekazuje readline, aby nie cytowało uzupełnianych słów, jeśli są nazwami plików (domyślnie nazwy plików są cytowane).
- nosort
- Przekazuje readline, aby nie sortowało alfabetycznie listy dostępnych uzupełnień.
- nospace
- Przekazuje readline, aby nie dodawało spacji (domyślnie) do uzupełnionych słów, na końcu wiersza.
- plusdirs
- Po utworzeniu dopasowań zdefiniowanych przez compspec, przeprowadzana jest próba dopasowania nazw katalogów, a ewentualne dopasowania są dodawane do wyników innych akcji.
- -A akcja
- akcja może być jedną z poniższych, tworzących listę możliwych dopasowań:
- alias
- Nazwy aliasów. Można też podać jako -a.
- arrayvar
- Nazwy zmiennych tablicowych.
- binding
- Nazwy przypisań klawiszy readline.
- builtin
- Nazwy wbudowanych poleceń powłoki. Można też podać jako -b.
- command
- Nazwy poleceń. Można też podać jako -c.
- directory
- Nazwy katalogów. Można też podać jako -d.
- disabled
- Nazwy wyłączonych poleceń wbudowanych powłoki.
- enabled
- Nazwy włączonych poleceń wbudowanych powłoki.
- export
- Nazwy wyeksportowanych zmiennych powłoki. Można też podać jako -e.
- file
- Nazwy plików. Można też podać jako -f.
- function
- Nazwy funkcji powłoki.
- group
- Nazwy grup. Można też podać jako -g.
- helptopic
- Tematy pomocy akceptowane przez wbudowane polecenie help.
- hostname
- Nazwy hostów, pobrane z pliku określonego przez zmienną powłoki HOSTFILE.
- job
- Nazwy zadań, jeżeli aktywne jest sterowanie zadaniami. Można też podać jako -j.
- keyword
- Zastrzeżone słowa powłoki. Można też podać jako -k.
- running
- Nazwy działających zadań, jeżeli aktywne jest sterowanie zadaniami.
- service
- Nazwy usług. Można też podać jako -s.
- setopt
- Dozwolone argumenty opcji -o polecenia wbudowanego set.
- shopt
- Nazwy opcji powłoki, takie, jakie akceptuje polecenie wbudowane shopt.
- signal
- Nazwy sygnałów.
- stopped
- Nazwy zatrzymanych zadań, jeśli aktywne jest sterowanie zadaniami.
- user
- Nazwy użytkowników. Można też podać jako -u.
- variable
- Nazwy wszystkich zmiennych powłoki. Można też podać jako -v.
- -C polecenie
- polecenie jest wykonywane w środowisku podpowłoki, a jego wyjście jest używane jako możliwe uzupełnienia. Argumenty przekazuje się opcją -F.
- -F funkcja
- Funkcja powłoki funkcja jest wykonywana w bieżącym środowisku powłoki. Gdy funkcja jest wykonywana, pierwszy argument ($1) jest nazwą polecenia, którego argumenty są uzupełniane, drugim argumentem ($2) jest uzupełniane słowo, a trzecim ($3) jest słowo poprzedzające uzupełniane słowo w bieżącym wierszu polecenia. Po zakończeniu, możliwe uzupełnienia są pozyskiwane z wartości zmiennej tablicowej COMPREPLY.
- -G wzglob
- Wzorzec rozwijania nazw plików wzglob jest rozwijany, tworząc listę możliwych uzupełnień.
- -P przedrostek
- na początku każdego z możliwych uzupełnień, po zastosowaniu wszystkich innych opcji, dodawany jest przedrostek.
- -S przyrostek
- na końcu każdego z możliwych uzupełnień, po zastosowaniu wszystkich innych opcji, dodawany jest przyrostek.
- -W listasłów
- The wordlist is split using the characters in the IFS special variable as delimiters, and each resultant word is expanded. Shell quoting is honored within wordlist, in order to provide a mechanism for the words to contain shell metacharacters or characters in the value of IFS. The possible completions are the members of the resultant list which match the word being completed.
- -X wzfiltr
- wzfiltr jest wzorcem używanym do rozwijania nazw plików. Stosowany jest do listy możliwych uzupełnień utworzonej przez poprzedzające go opcje i argumenty, a każde pasujące do niego uzupełnienie jest usuwane z listy. Początkowy ! w wzfiltr powoduje negację wzorca; usuwane są wówczas uzupełnienia nie pasujące do wzfiltr.
Wartością zwracana jest prawda, chyba że podano niepoprawną opcję, podano bez argumentu nazwa opcję inną niż -p lub -r, usiłowano usunąć specyfikację uzupełniania dla nazwy, dla której nie istnieje żadna specyfikacja, albo też podczas dodawania specyfikacji uzupełniania wystąpił błąd.
- compopt [-o opcja] [-DEI] [+o opcja] [nazwa]
- Modify completion options for each name according to the
options, or for the currently-executing completion if no
names are supplied. If no options are given, display the
completion options for each name or the current completion. The
possible values of option are those valid for the complete
builtin described above. The -D option indicates that other
supplied options should apply to the “default” command
completion; that is, completion attempted on a command for which no
completion has previously been defined. The -E option indicates
that other supplied options should apply to “empty” command
completion; that is, completion attempted on a blank line. The -I
option indicates that other supplied options should apply to completion on
the initial non-assignment word on the line, or after a command delimiter
such as ; or |, which is usually command name completion.
Zwracaną wartością jest prawda, chyba że podano nieprawidłową opcję, przeprowadzono próbę zmodyfikowania opcji dla nazwy, dla której nie istnieje specyfikacja uzupełniania lub wystąpił błąd wyjścia.
- continue [n]
- Wznawia następną iterację obejmującej je pętli for, while, until lub select. Jeżeli podano n, wznawia n-tą obejmującą pętlę. n musi być ≥ 1. Jeżeli n jest większe niż liczba obejmujących pętli, to wznawiana jest ostatnia z pętli (,,najwyższa”). Wartość zwracana wynosi 0, chyba że powłoka nie wykonuje pętli podczas wykonywania continue.
- declare [-aAfFgiIlnrtux] [-p] [nazwa[=wartość] ...]
- typeset [-aAfFgiIlnrtux] [-p] [nazwa[=wartość] ...]
- Declare variables and/or give them attributes. If no names are given then display the values of variables. The -p option will display the attributes and values of each name. When -p is used with name arguments, additional options, other than -f and -F, are ignored. When -p is supplied without name arguments, it will display the attributes and values of all variables having the attributes specified by the additional options. If no other options are supplied with -p, declare will display the attributes and values of all shell variables. The -f option will restrict the display to shell functions. The -F option inhibits the display of function definitions; only the function name and attributes are printed. If the extdebug shell option is enabled using shopt, the source file name and line number where each name is defined are displayed as well. The -F option implies -f. The -g option forces variables to be created or modified at the global scope, even when declare is executed in a shell function. It is ignored in all other cases. The -I option causes local variables to inherit the attributes (except the nameref attribute) and value of any existing variable with the same name at a surrounding scope. If there is no existing variable, the local variable is initially unset. The following options can be used to restrict output to variables with the specified attribute or to give variables attributes:
- -a
- Każda z nazw jest indeksowaną zmienną tablicową (zobacz Tablice). above).
- -A
- Każda z nazw jest asocjacyjną zmienną tablicową (zobacz Tablice). above).
- -f
- Używa wyłącznie nazw funkcji.
- -i
- The variable is treated as an integer; arithmetic evaluation (see ARITHMETIC EVALUATION above) is performed when the variable is assigned a value.
- -l
- Gdy zmiennej przypisano wartość, wszystkie wielkie litery są zamieniane na małe. Przypisania za pomocą wielkich liter są wyłączone.
- -n
- Nadaje każdej nazwie atrybut nazwa referencyjna, czyniąc ją nazwą referencyjną odnoszącą się do innej zmiennej. Ta inna zmienna jest definiowana w wartości nazwy. Wszystkie odniesienia i przypisania i modyfikacje atrybutów nazwy, z wyjątkiem tych używających lub zmieniających sam atrybut -n są wykonywane na zmiennej do której odnosi się wartość nazwy. Atrybutu nazwa referencyjna nie można zastosować do zmiennych tablicowych.
- -r
- Powoduje, że dane nazwy stają się tylko-do-odczytu (readonly). Nazwom tym nie można przypisać wartości następnymi poleceniami przypisania. Nie można też ich usunąć za pomocą unset.
- -t
- Nadaje każdej nazwie atrybut trace. Funkcje z tym atrybutem dziedziczą pułapki DEBUG i RETURN z wywołującej je funkcji. Atrybut ten nie ma specjalnego znaczenia dla zmiennych.
- -u
- Gdy zmiennej przypisano wartość, wszystkie małe litery są zamieniane na wielkie. Przypisania za pomocą małych liter są wyłączone.
- -x
- Zaznacza nazwę do wyeksportowania przez środowisko do kolejnych poleceń.
Using `+' instead of `-' turns off the attribute instead, with the exceptions that +a and +A may not be used to destroy array variables and +r will not remove the readonly attribute. When used in a function, declare and typeset make each name local, as with the local command, unless the -g option is supplied. If a variable name is followed by =value, the value of the variable is set to value. When using -a or -A and the compound assignment syntax to create array variables, additional attributes do not take effect until subsequent assignments. The return value is 0 unless an invalid option is encountered, an attempt is made to define a function using ``-f foo=bar'', an attempt is made to assign a value to a readonly variable, an attempt is made to assign a value to an array variable without using the compound assignment syntax (see Arrays above), one of the names is not a valid shell variable name, an attempt is made to turn off readonly status for a readonly variable, an attempt is made to turn off array status for an array variable, or an attempt is made to display a non-existent function with -f.
- dirs [-clpv] [+n] [-n]
- Bez opcji wyświetla listę aktualnie zapamiętanych katalogów. Domyślnie wyświetlana jest ona w pojedynczym wierszu, z nazwami katalogów rozdzielonymi spacjami. Katalogi dodawane są do listy poleceniem pushd polecenie popd usuwa pozycje z listy. Bieżący katalog jest zawsze pierwszy na stosie.
- -c
- Czyści stos katalogów usuwając wszystkie jego pozycje.
- -l
- Tworzy listing używając pełnych ścieżek; domyślnie format listingu posługuje się tyldą do oznaczania katalogu domowego.
- -p
- Wypisuje stos katalogów po jednej pozycji na wiersz.
- -v
- Wypisuje stos katalogów po jednej pozycji na wiersz, poprzedzając każdą z nich jej pozycją (indeksem) w stosie.
- +n
- Wyświetla ntą pozycję licząc od lewej na liście pokazywanej przez dirs przy wywołaniu bez opcji; początkową jest zero.
- -n
- Wyświetla ntą pozycję licząc od prawej na liście pokazywanej przez dirs przy wywołaniu bez opcji; początkową jest zero.
Wartością zwracaną jest 0, chyba że podano nieprawidłową opcję lub n wskazuje poza koniec stosu katalogów.
- disown [-ar] [-h] [zadanie ... | pid ... ]
- Bez opcji, usuwa każde z podanych zadań z tablicy zadań aktywnych. Jeśli nie podano zadania i nie użyto ani opcji -a ani -r, to używane jest zadanie bieżące. Jeśli użyto opcji -h, każde zadanie nie jest usuwane z tablicy, ale jest jako takie zaznaczane, tak że do zadania nie jest wysyłany sygnał SIGHUP jeśli powłoka otrzymuje SIGHUP. Jeżeli podano zadanie, opcja -a oznacza usunięcie lub zaznaczenie wszystkich zadań; opcja -r bez argumentu zadania ogranicza akcję do działających zadań. Wartością zwracaną jest 0, chyba że zadanie nie określa poprawnego zadania.
- echo [-neE] [argument ...]
- Wyświetla argumenty, rozdzielone spacjami, zakończone znakiem nowej linii. Kodem zakończenia jest zawsze 0, chyba że wystąpi błąd zapisu. Jeżeli podano -n, to nie jest wysyłany kończący znak nowej linii. Jeżeli podano opcję -e, włączana jest interpretacja podanych niżej znaków specjalnych. Opcja -E wyłącza interpretację tych znaków, nawet na systemach, gdzie są one domyślnie interpretowane. Do dynamicznego sprawdzania, czy echo interpretuje domyślnie te znaki, czy nie, służy opcja powłoki xpg_echo. echo nie interpretuje -- jako oznaczenia końca opcji. echo interpretuje następujące sekwencje specjalne:
- \a
- alarm (dzwonek)
- \b
- backspace
- \c
- pomiń kończący znak nowej linii
- \e
- \E
- znak escape
- \f
- znak wysuwu strony (form feed)
- \n
- znak nowego wiersza (new line)
- \r
- powrót karetki
- \t
- tabulacja pozioma (horizontal tab)
- \v
- tabulacja pionowa (vertical tab)
- \\
- odwrotny ukośnik (backslash)
- \0nnn
- ośmiobitowy znak, którego wartością jest ósemkowa liczba nnn (jedna do trzech cyfr)
- \xHH
- ośmiobitowy znak, którego wartością jest szesnastkowa liczba nnn (jedna lub dwie cyfry szesnastkowe)
- \uHHHH
- znak Unicode (ISO/IEC 10646) o wartości szesnastkowej HHHH (jedna do czterech cyfr szesnastkowych)
- \UHHHHHHHH
- znak Unicode (ISO/IEC 10646) o wartości szesnastkowej HHHHHHHH (jedna do ośmiu cyfr szesnastkowych)
- enable [-a] [-dnps] [-f plik] [nazwa ...]
- Włącza i wyłącza wbudowane polecenia powłoki. Wyłączenie poleceń wbudowanych umożliwia wykonanie polecenia dyskowego mającego tę samą nazwę, co wbudowane, bez podawania jego pełnej nazwy ścieżkowej, mimo iż powłoka normalnie szuka poleceń wbudowanych przed poleceniami dyskowymi. Jeżeli posłużono się opcją -n, wyłączana jest każda z nazw; w przeciwnym razie nazwy są włączone. Na przykład, chcąc użyć pliku binarnego test znalezionego przez PATH zamiast wersji wbudowanej w powłokę, należy uruchomić ``enable -n test''. The -f option means to load the new builtin command name from shared object filename, on systems that support dynamic loading. Bash will use the value of the BASH_LOADABLES_PATH variable as a colon-separated list of directories in which to search for filename. The default is system-dependent. The -d option will delete a builtin previously loaded with -f. If no name arguments are given, or if the -p option is supplied, a list of shell builtins is printed. With no other option arguments, the list consists of all enabled shell builtins. If -n is supplied, only disabled builtins are printed. If -a is supplied, the list printed includes all builtins, with an indication of whether or not each is enabled. If -s is supplied, the output is restricted to the POSIX special builtins. If no options are supplied and a name is not a shell builtin, enable will attempt to load name from a shared object named name, as if the command were ``enable -f name name . The return value is 0 unless a name is not a shell builtin or there is an error loading a new builtin from a shared object.
- eval [argument ...]
- Argumenty są czytane i łączone w pojedyncze polecenie. Polecenie to jest następnie odczytywane i wykonywane przez powłokę, zaś jego kod zakończenia jest zwracany jako wartość eval. Jeżeli nie na żadnych argumentów, lub wszystkie argumenty są puste, eval zwraca 0.
- exec [-cl] [-a nazwa] [polecenie [argumenty]]
- Jeżeli podano polecenie, zastępuje ono powłokę. Nie tworzony jest żaden nowy proces. Argumenty stają się argumentami polecenia. Jeśli podano opcję -l, umieszcza kreskę na początku zerowego argumentu przesyłanego do polecenia. Tak samo, jak robi to login(1). Opcja -c powoduje, że polecenie zostanie wykonane z pustym środowiskiem. Jeżeli podano -a, powłoka przesyła do wykonywanego polecenia nazwę jako zerowy argument. Jeżeli polecenie z jakiegoś powodu nie może zostać wykonane, to powłoka nie-interaktywna kończy pracę, chyba że włączona jest opcja powłoki execfail, wówczas zwraca niepowodzenie. Powłoka interaktywna zwraca niepowodzenie jeśli plik nie może zostać wykonany. Jeśli exec zawiedzie, podpowłoka bezwzględnie wyjdzie. Jeżeli nie podano polecenia, przekierowania skutkują w bieżącej powłoce, a kodem zakończenia jest 0. W przypadku błędu przekierowania kod zakończenia wynosi 1.
- exit [n]
- Powoduje, że powłoka kończy pracę z kodem równym n. Jeśli pominięto n, kodem zakończenia jest kod ostatniego wykonanego polecenia. Przed końcem pracy powłoki wykonywane jest przechwycenie sygnału EXIT.
- export [-fn] [nazwa[=słowo]] ...
- export -p
- Podane nazwy zaznaczane są do automatycznego wyeksportowania do środowiska następnych wykonywanych poleceń. Jeśli podano opcję -f, to nazwy odnoszą się do funkcji. Jeżeli nie podano żadnych nazw lub jeżeli podano opcję -p, to wypisywana jest lista nazw wszystkich eksportowanych w tej powłoce zmiennych. Opcja -n powoduje usunięcie cechy eksportowania z podanych zmiennych. Jeśli po nazwie zmiennej występuje =słowo, to wartość zmiennej jest ustawiana na słowo. export zwraca zerowy kod zakończenia, chyba że napotkano nieprawidłową opcję, jedna z nazw nie jest poprawną nazwą zmiennej powłoki lub podano -f z nazwą, która nie jest funkcją.
- fc [-e nazwa_e] [-lnr] [pierwsze] [ostatnie]
- fc -s [wzorzec=zastąpienie] [polecenie]
- The first form selects a range of commands from first to
last from the history list and displays or edits and re-executes
them. First and last may be specified as a string (to locate
the last command beginning with that string) or as a number (an index into
the history list, where a negative number is used as an offset from the
current command number). When listing, a first or last of 0
is equivalent to -1 and -0 is equivalent to the current command (usually
the fc command); otherwise 0 is equivalent to -1 and -0 is invalid.
If last is not specified, it is set to the current command for
listing (so that ``fc -l -10'' wypisuje ostatnich 10 poleceń) i na
pierwsze w pozostałych przypadkach. Jeżeli nie
określono pierwszego polecenia, to jest ono ustawiane na
poprzednie polecenie w przypadku edycji a na -16 przy listowaniu.
Opcja -n wstrzymuje wyświetlanie numerów poleceń podczas listowania. Opcja -r odwraca kolejność poleceń. Jeżeli podano opcję -l, to polecenia listowane są na standardowym wyjściu. W przeciwnym razie dla pliku zawierającego te polecenia wywoływany jest edytor podany przez nazwa_e. Jeżeli nie podano nazwa_e, używana jest wartość FCEDIT, a wartość EDITOR jeśli nie ustawiono FCEDIT. Jeżeli nie ustawiono żadnej z nich, używany jest vi Po zakończeniu edycji, wysyłane edytowane polecenia są wyświetlane przez echo i wykonywane.
W drugiej postaci, polecenie jest ponownie wykonywane po każdej wymianie wystąpienia wzorca przez zastąpienie. Polecenie jest interpretowane podobnie jak pierwsze powyżej. Przydatnym aliasem do wykorzystania z tą formą jest ``r="fc -s"'', tak, że napisanie ``r cc'' uruchamia ostatnie polecenie rozpoczynające się od ``cc'' a napisanie ``r'' ponownie wykonuje ostatnie polecenie.
Jeżeli użyta została pierwsza postać, to wartością zwracaną jest 0, chyba że napotkano nieprawidłową opcję lub pierwszy albo ostatni określają wiersze historii spoza zakresu. Jeżeli podano opcję -e, wartością zwracaną jest wartość ostatniego wykonanego polecenia lub niepowodzenie jeśli pojawił się błąd tymczasowego pliku poleceń. Jeżeli użyta została druga postać, to zwracanym kodem jest kod ponownie wykonanego polecenia, chyba że polecenie nie określa poprawnego wiersza poleceń -- wówczas fc zwraca porażkę.
- fg [zadanie]
- Wznawia zadanie na pierwszym planie i czyni je zadaniem bieżącym. Jeżeli nie podano zadania, używane jest bieżące zadanie w pojęciu powłoki. Wartością zwracaną jest wartość polecenia umieszczonego na pierwszym planie, lub porażka jeżeli fb uruchomiono przy wyłączonej kontroli zadań, lub uruchomiono je przy włączonej kontroli zadań, ale zadanie nie określa prawidłowego zadania lub zadanie określa zadanie, które zostało uruchomione bez kontroli zadań.
- getopts łańcuch_opcji nazwa [argument ...]
- getopts używane jest przez procedury powłoki do
analizy parametrów pozycyjnych. Łańcuch opcji
zawiera znaki opcji, jakie mają być rozpoznawane;
jeżeli po znaku występuje dwukropek, to oczekuje się,
że opcja będzie posiadać argument, który
powinien być od niej oddzielony białym znakiem. Jako znaki
opcji nie mogą wystąpić dwukropek i znak zapytania.
Przy każdym wywołaniu getopts umieszcza
następną opcję w zmiennej powłoki
nazwa, inicjując nazwę jeśli nie
istniała. Indeks następnego argumentu do przetwarzania
umieszczany jest w zmiennej OPTIND.
OPTIND inicjowany jest na 1 za każdym razem, gdy
wywoływana jest powłoka lub skrypt powłoki.
Gdy opcja wymaga argumentu, getopts umieszcza go w zmiennej
OPTARG. Powłoka nie resetuje
OPTIND automatycznie; musi być on resetowany
ręcznie pomiędzy wielokrotnymi odwołaniami do
getopts w tym samym wywołaniu powłoki, jeśli
używany ma być nowy zestaw parametrów.
Po napotkaniu końca opcji, getopts kończy pracę zwracając wartość większą od zera. OPTIND ustawiane jest na indeks pierwszego argumentu nie będącego opcją, zaś nazwa ustawiana jest na ?.
getopts normally parses the positional parameters, but if more arguments are supplied as arg values, getopts parses those instead.
getopts może zgłaszać błędy na dwa sposoby. Jeżeli pierwszym znakiem łańcucha opcji jest dwukropek, to stosowane jest ciche (silent) zgłaszanie błędów. Przy zwykłej pracy komunikaty diagnostyczne wypisywane są przy napotkaniu nieprawidłowych opcji lub brakujących argumentów opcji. Jeżeli zmienna OPTERR ustawiona jest na 0, nie będą wyświetlane żadne komunikaty błędów, nawet jeśli pierwszym znakiem łańcucha opcji nie jest dwukropek.
Przy napotkaniu nieprawidłowej opcji getopts umieszcza ? w nazwie i, jeśli nie pracuje w trybie cichym, wypisuje komunikat błędu i kasuje OPTARG. Jeżeli getopts pracuje w trybie cichym, to znaleziony znak opcji umieszczany jest w OPTARG i nie jest wypisywany żaden komunikat diagnostyczny.
Jeśli nie znaleziono wymaganego argumentu, a getopts nie pracuje w trybie cichym, w nazwa umieszczany jest znak zapytania (?), kasowane jest OPTARG i wyświetlany jest komunikat błędu. Jeżeli getopts pracuje w trybie cichym, to w nazwie umieszczany jest dwukropek (:), a OPTARG ustawiane jest na znaleziony znak opcji.
getopts zwraca prawdę, jeśli znaleziono określoną lub nie określoną opcję. Zwraca fałsz jeżeli napotkano koniec opcji lub pojawił się błąd.
- hash [-lr] [-p plik] [-dt] [nazwa]
- Dla każdej nazwy określana i zapamiętywana jest pełna nazwa plikowa polecenia wyszukanego w katalogach $PATH. Jeżeli podano opcję -p, nie jest wykonywane przeszukanie ścieżki, a plik używane jest jako pełna nazwa pliku polecenia. Opcja -r powoduje, że powłoka zapomina wszystkie zapamiętane wcześniej miejsca. Opcja -d powoduje, że powłoka zapomina wszystkie zapamiętane wcześniej miejsca dla każdej nazwy. Jeśli podano opcję -t, to wypisywana jest odpowiadająca nazwie pełna nazwa pliku. Jeżeli przy więcej niż jednym argumencie nazwy podano -t, to przed każdą przechowywaną pełną nazwą wypisywana jest nazwa. Opcja -l powoduje wyświetlanie wyniku w formacie, który może zostać ponownie wykorzystany jako wejście. Jeżeli nie podano żadnych argumentów, to wypisywana jest informacja o zapamiętanych poleceniach. Kodem zwracanym jest prawda, chyba że nie odnaleziono nazwy lub podano nieprawidłową opcję.
- help [-dms] [wzorzec]
- Wyświetla pomocne informacje o poleceniach wbudowanych. Jeżeli podano wzorzec, to help daje szczegółową pomoc dotyczącą wszystkich poleceń pasujących do wzorca; w przeciwnym razie wypisywana jest pomoc dla wszystkich poleceń wbudowanych i struktur sterujących powłoki.
- -d
- Wyświetla krótki opis dla każdego wzorca
- -m
- Wyświetla opis dla każdego wzorca w formacie podobnym do strony man
- -s
- Wyświetla jedynie krótkie podsumowanie użycia każdego wzorca
Kodem zakończenia jest 0, chyba nie nie dopasowano żadnego polecenia do wzorca.
- history [n]
- history -c
- history -d przesunięcie
- history -d początek-koniec
- history -anrw [plik]
- history -p arg [arg ...]
- history -s arg [arg ...]
- Bez żadnych opcji, wyświetla listę historii poleceń z numerami wierszy. Wiersze ukazane z * zostały zmienione. Argument n pokazuje jedynie ostatnich n wierszy. Jeśli ustawiono zmienną powłoki HISTTIMEFORMAT i nie jest ona pusta, to do wyświetlania pieczątek czasowych związanych z każdym wyświetlanym wpisem historii używany jest format łańcucha do strftime(3). Pomiędzy formatowaną pieczątką czasową a wierszem historii nie jest wstawiany odstęp. Jeżeli podano plik, to używany jest on jako nazwa pliku historii; jeśli nie, to używana jest wartość HISTFILE. Opcje, jeżeli je podano, mają następujące znaczenie:
- -c
- Czyści listę historii usuwając wszystkie jej pozycje.
- -d przesunięcie
- Delete the history entry at position offset. If offset is negative, it is interpreted as relative to one greater than the last history position, so negative indices count back from the end of the history, and an index of -1 refers to the current history -d command.
- -d początek-koniec
- Delete the range of history entries between positions start and end, inclusive. Positive and negative values for start and end are interpreted as described above.
- -a
- Dodaje "nowe" wiersze do pliku historii. Są to wiersze historii wprowadzone od początku bieżącej sesji bash, lecz nie dodane jeszcze do pliku historii.
- -n
- Wczytuje do bieżącej listy wiersze jeszcze nie przeczytane z pliku historii. Są to wiersze dołączone do pliku historii od chwili rozpoczęcia bieżącej sesji pracy bash.
- -r
- Czyta zawartość pliku historii i dodaje ją do bieżącej listy historii.
- -w
- Zapisuje bieżącą listę historii do pliku historii, nadpisując jego zawartość.
- -p
- Na zadanych argumentach wykonuje podstawianie historii (history substitution). Wyświetla wyniki na standardowym wyjściu. Nie zachowuje wyników na liście. Każdy z argumentów musi być cytowany, by wyłączyć normalną interpretację historii.
- -s
- Zachowuje argumenty na liście historii jako pojedynczą pozycję. Przed dodaniem argumentów z listy usuwane jest ostatnie polecenie.
Jeśli ustawiona jest zmienna HISTTIMEFORMAT, to do pliku historii zapisywana jest informacja o czasie związanym z każdym wpisem historii, oznaczona znakiem komentarza historii. Gdy plik historii jest odczytywany, wiersze zaczynające się znakiem komentarza historii, po którym występuje bezpośrednio cyfra, są interpretowane jako czasy kolejnego wpisu. Wartością zwracaną jest 0, chyba że napotkano nieprawidłową opcję lub podczas odczytu czy zapisu pliku historii pojawił się błąd, opcji -d podano niepoprawny argument offset lub zakres, lub nie powiodła się interpretacja historii podanej jako argument -p.
- jobs [-lnprs] [ zadanie ... ]
- jobs -x polecenie [ argumenty ... ]
- Pierwsza postać podaje aktywne zadania. Opcje mają następujące znaczenie:
- -l
- Oprócz zwykłej informacji podaje identyfikatory procesów.
- -n
- Wyświetla wyłącznie informację o zadaniach, które zmieniły status od chwili, gdy użytkownik był ostatnio powiadamiany o ich statusie.
- -p
- Listuje tylko ID procesu lidera grupy procesów zadania.
- -r
- Wyświetla jedynie działające zadania.
- -s
- Wyświetla jedynie zatrzymane zadania.
Jeżeli podano zadanie, wyniki ograniczane są do informacji o tym zadaniu. Kodem zwracanym jest 0, chyba że napotkano nieprawidłową opcję lub podano nieprawidłowe zadanie.
Jeżeli podano opcję -x, to jobs zastępuje wszelkie zadania znalezione w poleceniu lub argumentach odpowiednim ID grupy procesów, wykonuje polecenie przesyłając mu argumenty, i zwraca jego kod zakończenia.
- kill [-s sigspec | -n signum | -sigspec] [pid | jobspec] ...
- kill -l|-L [sigspec | exit_status]
- Wysyła sygnały określony przez sigspec lub signum do procesu określonego przez pid lub jobspec. sigspec jest albo nazwą sygnału, jak np. SIGKILL (z lub bez przedrostka SIG) albo numerem sygnału; signum jest numerem sygnału. Jeśli nie podano sigspec, to przyjmuje się SIGTERM. Opcja -l listuje nazwy sygnałów. Jeżeli przy podanym -l użyto jakichś argumentów, to listowane są sygnały odpowiadające tym argumentom, a kodem zwracanym jest 0. Argument exit_status opcji -l jest liczbą określającą numer sygnału lub kod zakończenia procesu przerwanego przez sygnał. Opcja -L jest równoważna -l. kill zwraca prawdę, jeśli przynajmniej jeden z sygnałów został pomyślnie przesłany, lub fałsz, jeśli pojawił się błąd lub napotkano niepoprawną opcję.
- let arg [arg ...]
- Each arg is an arithmetic expression to be evaluated (see ARITHMETIC EVALUATION above). If the last arg evaluates to 0, let returns 1; 0 is returned otherwise.
- local [opcja] [nazwa[=wartość] ... | - ]
- For each argument, a local variable named name is created, and assigned value. The option can be any of the options accepted by declare. When local is used within a function, it causes the variable name to have a visible scope restricted to that function and its children. If name is -, the set of shell options is made local to the function in which local is invoked: shell options changed using the set builtin inside the function are restored to their original values when the function returns. The restore is effected as if a series of set commands were executed to restore the values that were in place before the function. With no operands, local writes a list of local variables to the standard output. It is an error to use local when not within a function. The return status is 0 unless local is used outside a function, an invalid name is supplied, or name is a readonly variable.
- logout
- Kończy pracę powłoki zgłoszeniowej.
- mapfile [-d sep] [-n liczba] [-O indeks] [-s liczba] [-t] [-u fd] [-C wywoł-zwr] [-c wielkość] [tablica]
- readarray [-d sep] [-n liczba] [-O indeks] [-s liczba] [-t] [-u fd] [-C wywoł-zwr] [-c wielkość] [tablica]
- Odczytuje wiersze ze standardowego wejścia do indeksowanej zmiennej tablicowej tablica lub, jeśli podano opcję -u, z deskryptora pliku fd. Domyślną tablicą jest zmienna MAPFILE Opcje, jeśli je podano, mają następujące znaczenie:
- -d
- The first character of delim is used to terminate each input line, rather than newline. If delim is the empty string, mapfile will terminate a line when it reads a NUL character.
- -n
- Kopiuje najwyżej liczbę wierszy. Gdy liczba wynosi 0, kopiowane są wszystkie wiersze.
- -O
- Rozpoczyna przypisywanie do tablicy od indeksu indeks. Domyślnym jest 0.
- -s
- Pomija pierwsze liczba wierszy.
- -t
- Usuwa końcowy sep (domyślnie znak nowego wiersza) z każdego odczytanego wiersza.
- -u
- Odczytuje wiersze z deskryptora pliku fd zamiast ze standardowego wejścia.
- -C
- Oblicza wywoł-zwr po każdym odczytaniu liczby wielkość wierszy. Opcja -c określa wielkość.
- -c
- Określa liczbę wierszy odczytanych pomiędzy każdym odwołaniem do wywoł-zwr.
Jeśli podano -C bez -c, to domyślną wielkością jest 5000. Gdy wykonywane jest wywoł-zwr, jako dodatkowe argumenty przekazywane są mu indeks następnego elementu tablicy do przypisania i wiersza, który ma być przypisy do tego elementu. Wywoł-zwr jest wykonywane po odczytaniu wiersza, ale przed przypisaniem elementu tablicy.
Jeśli nie podano indeksu, mapfile wyczyści tablicę przed przypisaniem do niej wartości.
Polecenie mapfile zwraca sukces, chyba że podano nieprawidłową opcję lub argument opcji, tablica jest nieprawidłowa, nie da się do niej przypisać wartości lub nie jest tablicą indeksowaną.
- popd [-n] [+n] [-n]
- Removes entries from the directory stack. The elements are numbered from 0 starting at the first directory listed by dirs. With no arguments, popd removes the top directory from the stack, and changes to the new top directory. Arguments, if supplied, have the following meanings:
- -n
- Nie wykonuje zwykłej zmiany katalogu podczas usuwania katalogów ze stosu, tak że zmieniany jest tylko stos.
- +n
- Usuwa ntą pozycję, licząc od lewej, listy pokazywanej przez dirs, zaczynając od zera, ze stosu. Na przykład ``popd +0'' usuwa pierwszy katalog, a ``popd +1'' drugi.
- -n
- Usuwa ntą pozycję, licząc od prawej, listy pokazywanej przez dirs, zaczynając od zera. Na przykład ``popd -0'' usuwa ostatni katalog, a ``popd -1'' przedostatni.
If the top element of the directory stack is modified, and the -n option was not supplied, popd uses the cd builtin to change to the directory at the top of the stack. If the cd fails, popd returns a non-zero value.
Otherwise, popd returns false if an invalid option is encountered, the directory stack is empty, or a non-existent directory stack entry is specified.
If the popd command is successful, bash runs dirs to show the final contents of the directory stack, and the return status is 0.
- printf [-v zmienna] format [argumenty]
- Zapisuje sformatowane argumenty na standardowe wyjście przy
pomocy zadanego formatu. Opcja -v przypisuje wynik do
zmiennej zmienna zamiast wyświetlać je na standardowe
wyjściowe.
format jest łańcuchem znakowym zawierającym trzy rodzaje obiektów: zwykłe znaki, które są po prostu kopiowane na standardowe wyjście, sekwencje specjalne, które są konwertowane i kopiowane na standardowe wyjście, i specyfikacje formatu, z których każda powoduje wypisanie następnego kolejnego argumentu. Oprócz standardowych formatów printf(1), interpretuje on również następujące rozszerzenia:
- %b
- powoduje, że printf interpretuje sekwencje ucieczki z ukośnikiem w danym argumencie w ten sam sposób co echo -e.
- %q
- powoduje, że printf wysyła odpowiedni argument w formacie, jaki może być ponownie wykorzystany jako wejście powłoki.
- %Q
- like %q, but applies any supplied precision to the argument before quoting it.
- %(format-daty)T
- powoduje, że printf wyświetla łańcuch daty/czasu jako rezultat użycia formatu-daty jako łańcucha formatu do strftime(3). Powiązany argument jest liczba całkowitą odpowiadającą liczbie sekund od początku epoki [Uniksa]. Można użyć dwóch specjalnych wartości argumentu: -1 reprezentuje bieżący czas, a -2 odpowiada czasowi wywołania powłoki. Jeśli nie poda się argumentu, konwersja przebiega tak, jak gdyby podano -1. Jest to wyjątek w zwyczajnym zachowaniu printf.
The %b, %q, and %T directives all use the field width and precision arguments from the format specification and write that many bytes from (or use that wide a field for) the expanded argument, which usually contains more characters than the original.
Argumenty do specyfikacji formatu niebędących łańcuchami są traktowane jako stałe C, z wyjątkiem początkowego znaku plus lub minus, który jest dozwolony oraz przypadku gdy pierwszy znak jest pojedynczym lub podwójnym apostrofem, gdy wartością jest wartość ASCII następującego po cudzysłowie znaku.
W razie potrzeby format wykorzystywany jest ponownie, aż do obsłużenia wszystkich argumentów. Jeżeli format wymaga większej ilości argumentów niż podano, to dodatkowe specyfikacje formatu zachowują się tak, jakby dostarczono im odpowiednio wartość zerową lub łańcuch pusty. Zwracana jest wartość zero w przypadku powodzenia, niezerowa przy porażce.
- pushd [-n] [+n] [-n]
- pushd [-n] [katalog]
- Adds a directory to the top of the directory stack, or rotates the stack, making the new top of the stack the current working directory. With no arguments, pushd exchanges the top two elements of the directory stack. Arguments, if supplied, have the following meanings:
- -n
- Nie wykonuje zwykłej zmiany katalogu podczas obracania lub dodawania katalogów do stosu, tak że zmieniany jest tylko stos.
- +n
- Obraca stos, tak że nty katalog (licząc od lewej listy pokazywanej przez dirs, poczynając od zera) staje się wierzchołkiem.
- -n
- Obraca stos, tak że nty katalog (licząc od prawej listy pokazywanej przez dirs, poczynając od zera) staje się wierzchołkiem.
- katalog
- Adds dir to the directory stack at the top
After the stack has been modified, if the -n option was not supplied, pushd uses the cd builtin to change to the directory at the top of the stack. If the cd fails, pushd returns a non-zero value.
Otherwise, if no arguments are supplied, pushd returns 0 unless the directory stack is empty. When rotating the directory stack, pushd returns 0 unless the directory stack is empty or a non-existent directory stack element is specified.
If the pushd command is successful, bash runs dirs to show the final contents of the directory stack.
- pwd [-LP]
- Wypisuje bezwzględną nazwę pliku bieżącego katalogu roboczego. Pokazana nazwa nie zawiera żadnych dowiązań symbolicznych jeśli podano opcję -P albo włączona jest opcja -o physical wbudowanego polecenia set. Jeśli użyto opcji -L, wypisana nazwa ścieżkowa może zawierać dowiązania symboliczne. Zwracany kod wynosi 0, chyba że podczas odczytu nazwy bieżącego katalogu pojawi się błąd lub podano nieprawidłową opcję.
- read [-ers] [-a anazwa] [-d znak-odst] [-i tekst] [-n nznaki] [-N nznaki] [-p zachęta] [-t czas-oczek] [-u fd] [nazwa ...]
- One line is read from the standard input, or from the file descriptor fd supplied as an argument to the -u option, split into words as described above under Word Splitting, and the first word is assigned to the first name, the second word to the second name, and so on. If there are more words than names, the remaining words and their intervening delimiters are assigned to the last name. If there are fewer words read from the input stream than names, the remaining names are assigned empty values. The characters in IFS are used to split the line into words using the same rules the shell uses for expansion (described above under Word Splitting). The backslash character (\) may be used to remove any special meaning for the next character read and for line continuation. Options, if supplied, have the following meanings:
- -a anazwa
- Słowa są przypisywane do kolejnych indeksów zmiennej tablicowej anazwa, poczynając od 0. anazwa jest kasowana przed przypisaniem nowych wartości. Inne argumenty nazwa są ignorowane.
- -d sep
- The first character of delim is used to terminate the input line, rather than newline. If delim is the empty string, read will terminate a line when it reads a NUL character.
- -e
- If the standard input is coming from a terminal, readline (see READLINE above) is used to obtain the line. Readline uses the current (or default, if line editing was not previously active) editing settings, but uses readline's default filename completion.
- -i tekst
- Gdy do odczytu wiersza jest używane readline, tekst jest umieszczany w buforze edycyjnym przed rozpoczęciem edycji.
- -n nznaki
- read powraca po przeczytaniu nznaki znaków, zamiast czekać na cały wiersz wejścia, ale przestrzega znaku odstępu jeśli odczytano mniej niż nznaki znaków przed odstępem.
- -N nznaki
- Polecenie read powraca pod przeczytaniu dokładnie nznaków, zamiast czekać na cały wiersz wejścia, chyba że wystąpił koniec wiersza lub czas oczekiwania read minął. Znaki odstępu napotkane w wejściu nie są traktowane w sposób specjalny i nie powodują powrotu read, dopóki nie zostanie przeczytanych nznaków. Wynik nie jest dzielony na znaki w IFS; założenie jest takie, że zmienna jest przypisywana dokładnie odczytanym znakom (z wyłączeniem ukośnika; zob. opcja -r poniżej).
- -p zachęta
- Wyświetla zachętę (prompt) na standardowym wyjściu błędów, bez kończącego znaku nowej linii, przed próbą odczytu wejścia. Zachęta wyświetlana jest tylko jeśli wejście pochodzi z terminala.
- -r
- Odwrotny ukośnik nie działa jako znak specjalny. Traktowany jest jako część wiersza. W szczególności, para odwrotny ukośnik-znak nowej linii nie może być następnie wykorzystana jako kontynuacja wiersza.
- -s
- Tryb cichy. Jeżeli wejście pochodzi z terminala, to znaki nie są powtarzane (bez echa).
- -t timeout
- Powoduje, że read zwraca niepowodzenie, jeśli w ciągu czas-oczek sekund nie zostanie przeczytany pełny wiersz wejścia (lub określona liczba znaków). Czas-oczek może być liczbą dziesiętną z częścią ułamkową po znaku kropce. Opcja działa jedynie gdy read odczytuje wejście z terminala, potoku lub innego pliku specjalnego, nie działa natomiast podczas czytania ze zwykłych plików. Jeśli read przeterminuje się, read zachowuje odczytane częściowe wejście do podanej zmiennej nazwa. Jeśli czas-oczek ustawiono na 0, to read zwraca kod zakończenia natychmiast, bez próby odczytu jakichkolwiek danych. Kodem zakończenia jest 0, jeśli wejście jest dostępne na określonym deskryptorze pliku lub odczyt zwraca koniec pliku (EOF); albo zwraca kod niezerowy w przeciwnym wypadku. Kod zakończenia jest większy od 128, jeśli przekroczono czas oczekiwania.
- -u fd
- Czyta wejście z deskryptora pliku fd.
If no names are supplied, the line read, without the ending delimiter but otherwise unmodified, is assigned to the variable REPLY. The exit status is zero, unless end-of-file is encountered, read times out (in which case the status is greater than 128), a variable assignment error (such as assigning to a readonly variable) occurs, or an invalid file descriptor is supplied as the argument to -u.
- readonly [-aAf] [-p] [nazwa[=słowo] ...]
- Podane nazwy oznaczane są jako readonly; wartości tych nazw nie mogą być zmieniane następującymi później przypisaniami. Jeśli podano opcję -f, oznaczane są funkcje o nazwach odpowiadających nazwom. Opcja -a ogranicza zmienne do tablic indeksowanych, a -A do tablic asocjacyjnych. Jeśli podano obie opcje, pierwszeństwo ma opcja -A. Jeśli nie podano argumentów nazw lub jeśli podano opcję -p, wypisywane jest zestawienie wszystkich nazw o atrybucie readonly. Inne opcje mogą zostać użyte do ograniczenia wyniku do podzbioru nazw readonly. Opcja -p powoduje, że wyniki będą wyświetlane w formacie, który może być ponownie wykorzystany jako wejście. Jeśli po nazwie zmiennej występuje =słowo, to wartość zmiennej jest ustawiana na słowo. Zwracany jest kod równy 0, chyba że napotkano nieprawidłową opcję, jedna z nazw nie jest poprawną nazwą zmiennej powłoki lub podano -f z nazwą, która nie jest funkcją.
- return [n]
- Powoduje, że funkcja przerywa wykonywanie i zwraca wartość określoną przez n do wywołującego. Jeśli pominięto n, kodem zakończenia jest kod ostatniego polecenia wykonanego w ciele funkcji. Jeśli return jest wykonywane przez obsługę pułapki, ostatnie polecenie służące do określenia statusu jest ostatnim poleceniem wykonywanym przed obsługą pułapki. Jeśli return jest wykonywane podczas pułapki DEBUG, ostatnie polecenie użyte do określenia statusu jest ostatnim poleceniem wykonanym przez obsługę pułapki przed tym, zanim wywołano return. Jeżeli return zostanie użyte poza funkcją, ale podczas wykonywania skryptu przez polecenie . (source), powoduje zatrzymanie wykonywania tego skryptu przez powłokę i zwrócenie albo n albo kodu zakończenia ostatniego wykonanego w skrypcie polecenia. Jeśli poda się n, zwracaną wartością jest 8 bitów najmniej znaczących. Kod zakończenia jest niezerowy, jeśli return poda się argument nienumeryczny lub jeżeli jest ono użyte poza funkcją i nie podczas wykonywania skryptu przez . lub source. Wszystkie polecenia związane z pułapką (trap) RETURN są wykonywane przez wznowieniem wykonywania po powrocie do funkcji lub skryptu.
- set [--abefhkmnptuvxBCEHPT] [-o opcja] [--] [-] [arg ...]
- set [+abefhkmnptuvxBCEHPT] [+o opcja] [--] [-] [arg ...]
- Without options, display the name and value of each shell variable in a format that can be reused as input for setting or resetting the currently-set variables. Read-only variables cannot be reset. In posix mode, only shell variables are listed. The output is sorted according to the current locale. When options are specified, they set or unset shell attributes. Any arguments remaining after option processing are treated as values for the positional parameters and are assigned, in order, to $1, $2, ... $n. Options, if specified, have the following meanings:
- -a
- Każdej utworzonej lub zmodyfikowanej zmiennej lub funkcji nadawany jest atrybut eksportu oraz oznaczane są one jako do wyeksportowania ich do środowiska kolejnych poleceń.
- -b
- Natychmiast podaje status zakończonych zadań drugoplanowych, zamiast czynić to przed następną podstawową zachętą. Działa tylko jeśli włączona jest kontrola zadań.
- -e
- Exit immediately if a pipeline (which may consist of a single
simple command), a list, or a compound command (see
SHELL GRAMMAR above), exits with a non-zero status.
The shell does not exit if the command that fails is part of the command
list immediately following a while or until keyword, part of
the test following the if or elif reserved words, part of
any command executed in a && or || list except the
command following the final && or ||, any command in
a pipeline but the last, or if the command's return value is being
inverted with !. If a compound command other than a subshell
returns a non-zero status because a command failed while -e was
being ignored, the shell does not exit. A trap on ERR, if set, is
executed before the shell exits. This option applies to the shell
environment and each subshell environment separately (see
COMMAND EXECUTION ENVIRONMENT above), and may cause
subshells to exit before executing all the commands in the subshell.
Jeśli polecenie złożone lub funkcja powłoki jest wykonywana w kontekście, w którym -e jest ignorowane, to żadne z poleceń wykonywanych w poleceniu złożonym lub ciele funkcji nie zostanie dotknięte ustawieniem -e, nawet jeśli -e jest ustawione, a polecenie zwróci kod błędu. Jeśli polecenie złożone lub funkcja powłoki ustawi -e w trakcie wykonywania w kontekście, w którym -e jest ignorowane, to ustawienie nie odniesie żadnego skutku dopóki polecenie złożone lub polecenie zawierające wywołanie funkcji nie zakończy się.
- -f
- Wyłącza rozwijanie nazw plików.
- -h
- Zapamiętuje położenie poleceń przy wyszukiwania ich do wykonania. Domyślnie włączone.
- -k
- Wszystkie argumenty występujące w postaci instrukcji przypisania umieszczane są w środowisku polecenia, nie zaś tylko te, które poprzedzają nazwę polecenia.
- -m
- Tryb monitorowania. Włączona jest kontrola zadań. Opcja ta jest domyślnie włączona dla powłok interaktywnych na systemach ją obsługujących (zobacz STEROWANIE ZADANIAMI). above). Wszystkie procesy działają w odrębnej grupie procesów. Gdy zadanie działające w tle zakończy się, powłoka wypisuje wiersz zawierający jego kod zakończenia.
- -n
- Odczytuje polecenia, ale nie ich nie wykonuje. Może być wykorzystane do sprawdzenia błędów składni w skrypcie powłoki. Ignorowane przez powłoki interaktywne.
- -o nazwa-opcji
- Nazwą-opcji może być jedna z poniższych:
- allexport
- To samo, co -a.
- braceexpand
- To samo, co -B.
- emacs
- Użyj interfejsu edycji wiersza poleceń w stylu emacsa. Włączone domyślnie, jeśli powłoka jest interaktywna, chyba że została uruchomiona z opcją --noediting. Wpływa to również na interfejs edycyjny używany przez read -e.
- errexit
- To samo, co -e.
- errtrace
- To samo, co -E.
- functrace
- To samo, co -T.
- hashall
- To samo, co -h.
- histexpand
- To samo, co -H.
- history
- Włącza historię poleceń, jak opisano powyżej above w sekcji HISTORII. Opcja ta jest domyślnie włączona w powłokach interaktywnych.
- ignoreeof
- Efekt jest taki, jakby zostało wykonane polecenie powłoki ``IGNOREEOF=10'' (zobacz Zmienne powłoki). above).
- keyword
- To samo, co -k.
- monitor
- To samo, co -m.
- noclobber
- To samo, co -C.
- noexec
- To samo, co -n.
- noglob
- To samo, co -f.
- nolog
- Obecnie ignorowane.
- notify
- To samo, co -b.
- nounset
- To samo, co -u.
- onecmd
- To samo, co -t.
- physical
- To samo, co -P.
- pipefail
- Gdy ustawione, zwracana wartość potoku jest wartością ostatniego (po prawej) polecenia, które zakończyło się z kodem niezerowym lub zero, gdy wszystkie polecenia w potoku zakończyły się sukcesem. Opcja jest domyślnie wyłączona.
- posix
- Change the behavior of bash where the default operation differs from the POSIX standard to match the standard (posix mode). See SEE ALSO below for a reference to a document that details how posix mode affects bash's behavior.
- privileged
- To samo, co -p.
- verbose
- To samo, co -v.
- vi
- Używa interfejsu edycji wiersza poleceń w stylu vi. Wpływa to również na interfejs edycyjny używany przez read -e.
- xtrace
- To samo, co -x.
Jeżeli podano -o bez nazwy-opcji, to wypisywane są wartości bieżących opcji. Jeżeli podano +o bez nazwy-opcji, na standardowym wyjściu wyświetlana jest seria poleceń set potrzebnych do odtworzenia aktualnych ustawień opcji.
- -p
- Włącza tryb uprzywilejowany (privileged). W tym trybie pliki $ENV i $BASH_ENV nie są przetwarzane, funkcje powłoki nie są dziedziczone ze środowiska, a zmienne SHELLOPTS, BASHOPTS, CDPATH i GLOBIGNORE, jeśli występują w środowisku, są ignorowane. Jeśli powłoka została uruchomiona z efektywnym id użytkownika (grupy) różnym od id rzeczywistego a nie podano opcji -p, to podejmowane są opisane wyżej akcje a efektywny id użytkownika jest ustawiany na identyfikator rzeczywisty. Jeżeli przy uruchamianiu podano opcję -p, to efektywny identyfikator użytkownika nie jest resetowany. Wyłączenie tej opcji powoduje, że identyfikatory efektywne użytkownika i grupy zostaną ustawione na identyfikatory rzeczywiste.
- -r
- Enable restricted shell mode. This option cannot be unset once it has been set.
- -t
- Kończy pracę po przeczytaniu i wykonaniu jednego polecenia.
- -u
- Treat unset variables and parameters other than the special parameters "@" and "*", or array variables subscripted with "@" or "*", as an error when performing parameter expansion. If expansion is attempted on an unset variable or parameter, the shell prints an error message, and, if not interactive, exits with a non-zero status.
- -v
- Wypisuje wiersze wejściowe powłoki przy ich odczytywaniu.
- -x
- Po interpretacji każdego polecenia prostego, poleceń for, case i select lub polecenia arytmetycznego for wyświetla zinterpretowaną wartość PS4, po której następuje polecenie i jego zinterpretowane argumenty lub powiązana lista słów.
- -B
- The shell performs brace expansion (see Brace Expansion above). This is on by default.
- -C
- Jeśli włączone, bash nie nadpisuje istniejącego pliku przy użyciu operatorów przekierowania >, >& i <>. Można to ominąć tworząc pliki wyjściowe przy użyciu operatora przekierowania >| zamiast >.
- -E
- Gdy ustawiona, pułapka ERR jest dziedziczona przez funkcje powłoki, uzupełnienia poleceń i polecenia wykonywane w środowisku podpowłoki. Pułapka ERR normalnie nie jest dziedziczona w takich przypadkach.
- -H
- Włącza zastępowanie historii w stylu !. Opcja ta jest domyślnie włączona dla powłoki interaktywnej.
- -P
- Jeżeli jest ustawiona, to powłoka nie rozwiązuje dowiązań symbolicznych podczas wykonywania poleceń zmieniających bieżący katalog roboczy, jak cd. Używa zamiast tego fizycznej struktury katalogów. Domyślnie, bash podąża za logicznym łańcuchem katalogów podczas wykonywania poleceń zmieniających bieżący katalog roboczy.
- -T
- Gdy ustawiona, pułapki DEBUG i RETURN są dziedziczone przez funkcje powłoki, uzupełnienia poleceń i polecenia wykonywane w środowisku podpowłoki. Pułapki DEBUG i RETURN nie są normalnie dziedziczone w takich przypadkach.
- --
- Jeżeli po tej opcji nie występują żadne argumenty, to parametry pozycyjne są kasowane. W przeciwnym razie, parametry pozycyjne ustawiane są na argumenty, nawet jeśli niektóre z nich zaczynają się od znaku -.
- -
- Sygnalizuje koniec opcji, powodując przypisanie wszystkich pozostałych argumentów do parametrów pozycyjnych. Opcje -x i -v są wyłączane. Jeżeli nie ma argumentów, to parametry pozycyjne pozostają bez zmian.
Opcje są domyślnie wyłączone, chyba że wskazano inaczej. Użycie + zamiast - spowoduje, że opcje te zostaną wyłączone. Opcje mogą także zostać określone jako argumenty wywołania powłoki. Bieżący zestaw opcji można znaleźć w $-. Zwracanym kodem jest zawsze prawda, chyba że napotkano nieprawidłową opcję.
- shift [n]
- Parametrom pozycyjnym od n+1 ... zmienia nazwy na $1 ..... Parametry reprezentowane przez liczby $# w dół do $#-n+1 są usuwane. n musi być liczbą nieujemną mniejszą lub równą $#. Jeżeli n wynosi 0, parametry nie są zmieniane. Jeżeli nie podano n, zakłada się, że wynosi 1. Jeżeli n jest większe od $#, parametry pozycyjne nie są zmieniane. Kod zakończenia jest większy od zera jeżeli n jest większe od $# lub mniejsze od zera; w przeciwnym wypadku 0.
- shopt [-pqsu] [-o] [nazwa_opcji ...]
- Toggle the values of settings controlling optional shell behavior. The settings can be either those listed below, or, if the -o option is used, those available with the -o option to the set builtin command. With no options, or with the -p option, a list of all settable options is displayed, with an indication of whether or not each is set; if optnames are supplied, the output is restricted to those options. The -p option causes output to be displayed in a form that may be reused as input. Other options have the following meanings:
- -s
- Włącz (ustaw) każdą nazwę_opcji.
- -u
- Wyłącz (usuń) każdą nazwę_opcji.
- -q
- Zaniechaj zwykłego wyświetlania (tryb cichy); zwracany kod wskazuje na to czy nazwa_opcji jest ustawiona czy nie ustawiona. Jeżeli z -q podano wiele argumentów nazw_opcji, to zwracanym kodem jest zero, gdy wszystkie nazwy_opcji są włączone; w przeciwnym razie kod jest niezerowy.
- -o
- Ogranicza wartości nazwy_opcji do wartości zdefiniowanych dla opcji -o wbudowanego polecenia set.
Jeżeli użyto albo -s albo -u bez argumentów nazw_opcji, shopt pokazuje jedynie te opcji, które, odpowiednio, są ustawione bądź nieustawione. Jeżeli nie wskazano inaczej, opcje shopt są domyślnie wyłączone (nie ustawione).
Przy listowaniu opcji zwracany jest kod zerowy jeśli wszystkie nazwy_opcji są włączone, niezerowy w przeciwnym wypadku. Przy ustawianiu lub kasowaniu opcji zwracany jest zerowy kod, chyba że nazwa_opcji nie jest poprawną opcją powłoki.
Lista opcji shopt obejmuje:
- assoc_expand_once
- If set, the shell suppresses multiple evaluation of associative array subscripts during arithmetic expression evaluation, while executing builtins that can perform variable assignments, and while executing builtins that perform array dereferencing.
- autocd
- Jeśli jest ustawiona, nazwa polecenia będąca nazwą katalogu jest wykonywana identycznie, jak gdyby była argumentem polecenia cd. Opcja ta jest używana tylko w powłokach interaktywnych.
- cdable_vars
- Jeśli jest ustawiona, to nie będący katalogiem argument wbudowanego polecenia cd uważany jest za nazwę zmiennej; wartością tej zmiennej jest katalog, na który ma nastąpić zmiana.
- cdspell
- Jeśli jest ustawiona, to pomniejsze błędy w pisowni składowej katalogu w poleceniu cd będą poprawiane. Sprawdzenie takich błędów obejmuje znaki zamienione miejscami, znaki pominięte i pojedyncze zbędne znaki. Jeżeli znaleziono poprawkę, wypisywana jest poprawna nazwa pliku a polecenie kontynuuje działanie. Opcja ta jest wykorzystywana tylko przez powłoki interaktywne.
- checkhash
- Jeśli jest ustawiona, bash sprawdza przed próbą wykonania polecenia znalezionego w tablicy mieszającej, czy polecenie to istnieje. Jeżeli już nie istnieje, to wykonywane jest zwykłe przeszukiwanie ścieżki.
- checkjobs
- If set, bash lists the status of any stopped and running jobs before exiting an interactive shell. If any jobs are running, this causes the exit to be deferred until a second exit is attempted without an intervening command (see JOB CONTROL above). The shell always postpones exiting if any jobs are stopped.
- checkwinsize
- If set, bash checks the window size after each external (non-builtin) command and, if necessary, updates the values of LINES and COLUMNS. This option is enabled by default.
- cmdhist
- If set, bash attempts to save all lines of a multiple-line command in the same history entry. This allows easy re-editing of multi-line commands. This option is enabled by default, but only has an effect if command history is enabled, as described above under HISTORY.
- compat31
- compat32
- compat40
- compat41
- compat42
- compat43
- compat44
- compat50
- These control aspects of the shell's compatibility mode (see SHELL COMPATIBILITY MODE below).
- complete_fullquote
- Gdy ustawiona, bash cytuje wszystkie metaznaki powłoki w nazwach plików i katalogów w trakcie wykonywania uzupełniania. Gdy nieustawiona, bash usuwa metaznaki takie jak znak dolara z zestawu cytowanych znaków w uzupełnianych nazwach plików, gdy te metaznaki pojawiają się w odniesieniach do zmiennych powłoki, w słowach do uzupełnienia. Oznacza to, że znaki dolara w nazwach zmiennych uzupełnianych do katalogów nie będą cytowane, jednak znaki dolara pojawiające się w nazwach plików w ogóle nie będą cytowane. Jest to aktywne tylko wówczas, gdy bash używa odwrotnego ukośnika do cytowania uzupełnianych nazw plików. Zmienna ta jest domyślnie ustawiana, co jest domyślnym zachowaniem basha w wersjach do 4.2.
- direxpand
- Gdy ustawiona, bash zastępuje nazwy katalogów wynikami rozwijania słów przy przeprowadzaniu uzupełnienia nazw plików. W ten sposób zmieniana jest zawartość bufora edycji readline. Jeśli nie jest ustawiona, bash stara się zachować treść wpisaną przez użytkownika.
- dirspell
- Jeżeli jest ustawiona, bash stara się poprawić pomyłki w nazwach katalogów podczas uzupełniania słów, jeśli nazwa katalogu wprowadzonego pierwotnie, nie istnieje.
- dotglob
- If set, bash includes filenames beginning with a `.' in the results of pathname expansion. The filenames “.” and “..” must always be matched explicitly, even if dotglob is set.
- execfail
- Jeżeli jest ustawione, to powłoka nie-interaktywna nie zakończy pracy nie mogąc wykonać pliku określonego jako argument wbudowanego polecenia exec. Powłoka interaktywna nie kończy pracy, jeśli exec zawiedzie.
- expand_aliases
- If set, aliases are expanded as described above under ALIASES. This option is enabled by default for interactive shells.
- extdebug
- If set at shell invocation, or in a shell startup file, arrange to execute the debugger profile before the shell starts, identical to the --debugger option. If set after invocation, behavior intended for use by debuggers is enabled:
- 1.
- Opcja -F wbudowanego polecenia declare wyświetla nazwę pliku źródłowego i numer wiersza odpowiadający każdej nazwie funkcji podanej jako argument.
- 2.
- Jeśli polecenie uruchomione przez pułapkę DEBUG zwraca wartość niezerową, kolejne polecenie jest pomijane i nie jest wykonywane.
- 3.
- Jeśli polecenie uruchamiane przez pułapkę DEBUG zwróci wartość 2, a powłoka wykonywana w podprogramie (funkcja powłoki lub skrypt powłoki wykonywany wbudowanymi . lub source), to symulowane jest wywołanie do return.
- 4.
- BASH_ARGC and BASH_ARGV are updated as described in their descriptions above).
- 5.
- Włączone jest śledzenie funkcji: podstawianie poleceń, funkcje powłoki i podpowłoki przywołane za pomocą ( polecenie ) dziedziczą pułapki DEBUG i RETURN.
- 6.
- Włączone jest śledzenie błędów: podstawianie poleceń, funkcje powłoki i podpowłoki przywołane za pomocą ( polecenie ) dziedziczą pułapkę ERR.
- extglob
- If set, the extended pattern matching features described above under Pathname Expansion are enabled.
- extquote
- Jeżeli jest włączona, cytowania $'łańcuch' and $"łańcuch" są przeprowadzane wewnątrz interpretacji ${parametr} ujętych w podwójne cudzysłowy. Opcja jest domyślnie włączona.
- failglob
- Jeśli jest włączona, wzorce do których nie dopasowano nazw plików podczas rozwinięcia nazw plików, dają w wyniku błąd rozwinięcia (interpretacji).
- force_fignore
- If set, the suffixes specified by the FIGNORE shell variable cause words to be ignored when performing word completion even if the ignored words are the only possible completions. See SHELL VARIABLES above for a description of FIGNORE. This option is enabled by default.
- globasciiranges
- If set, range expressions used in pattern matching bracket expressions (see Pattern Matching above) behave as if in the traditional C locale when performing comparisons. That is, the current locale's collating sequence is not taken into account, so b will not collate between A and B, and upper-case and lower-case ASCII characters will collate together.
- globskipdots
- If set, pathname expansion will never match the filenames “.” and “..”, even if the pattern begins with a “.”. This option is enabled by default.
- globstar
- Gdy jest ustawiona, wzorzec ** używany w kontekście rozwijania nazw plików, dopasowuje wszystkie pliki i zero lub więcej katalogów i podkatalogów. Jeśli po wzorcu występuje /, to dopasowywane są jedynie katalogi i podkatalogi.
- gnu_errfmt
- Jeżeli jest ustawiona, komunikaty błędów powłoki są wypisywane w standardowym formacie błędów GNU.
- histappend
- Jeżeli jest ustawiona, to do pliku o nazwie wskazanej zmienną HISTFILE podczas kończenia pracy przez powłokę dodawana jest lista historii, zamiast nadpisywania tego pliku listą.
- histreedit
- Jeżeli jest ustawione, a używane jest readline, to użytkownik ma możliwość ponownej edycji nieudanego podstawienia historii historii.
- histverify
- Jeżeli jest ustawione, a używane jest readline, to wyniki podstawiania historii nie są natychmiast przesyłane do analizatora powłoki. Zamiast tego, wiersz wynikowy ładowany jest do bufora edycyjnego readline, pozwalając na dalsze zmiany.
- hostcomplete
- If set, and readline is being used, bash will attempt to perform hostname completion when a word containing a @ is being completed (see Completing under READLINE above). This is enabled by default.
- huponexit
- Jeżeli jest ustawione, to bash wyśle SIGHUP do wszystkich zadań podczas kończenia pracy interaktywnej powłoki zgłoszeniowej.
- inherit_errexit
- Jeśli jest ustawione, uzupełnianie poleceń dziedziczy wartość opcji errexit, zamiast kasować ją w środowisku podpowłoki. Opcja ta jest włączana jeśli włączony jest tryb posix.
- interactive_comments
- If set, allow a word beginning with # to cause that word and all remaining characters on that line to be ignored in an interactive shell (see COMMENTS above). This option is enabled by default.
- lastpipe
- Jeśli jest ustawiona, a kontrola zadań nie jest aktywna, powłoka uruchamia ostatnie polecenie potoku, który nie jest wykonywany w tle, w bieżącym środowisku powłoki.
- lithist
- Jeśli jest ustawione, a włączona jest opcja cmdhist, to polecenia wielowierszowe zachowywane są w historii w miarę możliwości z osadzonymi znakami nowej linii zamiast przy użyciu średników jako separatorów.
- localvar_inherit
- If set, local variables inherit the value and attributes of a variable of the same name that exists at a previous scope before any new value is assigned. The nameref attribute is not inherited.
- localvar_unset
- If set, calling unset on local variables in previous function scopes marks them so subsequent lookups find them unset until that function returns. This is identical to the behavior of unsetting local variables at the current function scope.
- login_shell
- The shell sets this option if it is started as a login shell (see INVOCATION above). The value may not be changed.
- mailwarn
- Jeżeli jest ustawione, zaś do pliku, w którym sprawdza pocztę bash sięgano od czasu ostatniego sprawdzania, to zostanie wyświetlony komunikat ,,The mail in plikpoczty has been read” (Poczta w plikpoczty została przeczytana).
- no_empty_cmd_completion
- Jeśli jest ustawione, i stosowane jest readline, to bash nie będzie usiłował szukać w PATH możliwych uzupełnień, gdy próba uzupełniania wystąpi w pustym wierszu.
- nocaseglob
- If set, bash matches filenames in a case-insensitive fashion when performing pathname expansion (see Pathname Expansion above).
- nocasematch
- Gdy jest ustawiona, bash dopasowuje wzorce ignorując wielkość liter, podczas wykonywania dopasowania, w czasie wykonywania poleceń warunkowych case lub [[, przy wykonywaniu interpretacji zastępowania słów wzorców lub podczas filtrowania możliwych dopełnień jako części programowalnych dopełnień.
- noexpand_translation
- If set, bash encloses the translated results of $"..." quoting in single quotes instead of double quotes. If the string is not translated, this has no effect.
- nullglob
- If set, bash allows patterns which match no files (see Pathname Expansion above) to expand to a null string, rather than themselves.
- patsub_replacement
- If set, bash expands occurrences of & in the replacement string of pattern substitution to the text matched by the pattern, as described under Parameter Expansion above. This option is enabled by default.
- progcomp
- If set, the programmable completion facilities (see Programmable Completion above) are enabled. This option is enabled by default.
- progcomp_alias
- If set, and programmable completion is enabled, bash treats a command name that doesn't have any completions as a possible alias and attempts alias expansion. If it has an alias, bash attempts programmable completion using the command word resulting from the expanded alias.
- promptvars
- If set, prompt strings undergo parameter expansion, command substitution, arithmetic expansion, and quote removal after being expanded as described in PROMPTING above. This option is enabled by default.
- restricted_shell
- The shell sets this option if it is started in restricted mode (see RESTRICTED SHELL below). The value may not be changed. This is not reset when the startup files are executed, allowing the startup files to discover whether or not a shell is restricted.
- shift_verbose
- Jeżeli jest ustawiona, to wbudowane shift wypisuje komunikat o błędzie gdy liczba przesunięć (przez shift) przekracza liczbę parametrów pozycyjnych.
- sourcepath
- If set, the . (source) builtin uses the value of PATH to find the directory containing the file supplied as an argument. This option is enabled by default.
- varredir_close
- If set, the shell automatically closes file descriptors assigned using the {varname} redirection syntax (see REDIRECTION above) instead of leaving them open when the command completes.
- xpg_echo
- Jeżeli jest ustawiona, to dla wbudowanego polecenia echo włączane jest domyślne interpretowanie sekwencji specjalnych z odwrotnym ukośnikiem.
- suspend [-f]
- Suspend the execution of this shell until it receives a SIGCONT signal. A login shell, or a shell without job control enabled, cannot be suspended; the -f option can be used to override this and force the suspension. The return status is 0 unless the shell is a login shell or job control is not enabled and -f is not supplied.
- test wyraż
- [ wyraż ]
- Return a status of 0 (true) or 1 (false) depending on the evaluation of
the conditional expression expr. Each operator and operand must be
a separate argument. Expressions are composed of the primaries described
above under CONDITIONAL EXPRESSIONS. test does not
accept any options, nor does it accept and ignore an argument of
-- as signifying the end of options.
Wyrażenia mogą być łączone przy użyciu poniższych operatorów, podanych w kolejności malejącego priorytetu. Ich interpretacja zależy od liczby argumentów; patrz niżej. Priorytet operatorów jest używany gdy występuje pięć argumentów lub więcej.
- ! wyraż
- Prawda jeśli wyraż jest fałszem.
- ( wyraż )
- Zwraca wartość wyraż. Może być stosowane do obejścia zwykłej kolejności operatorów.
- wyraż1 -a wyraż2
- Prawda jeśli oba: wyraż1 i wyraż2 są prawdziwe.
- wyraż1 -o wyraż2
- Prawda jeśli wyraż1 lub wyraż2 jest prawdziwe.
test i [ interpretują wyrażenia warunkowe posługując się zestawem reguł opartych o liczbę argumentów.
- 0 argumentów
- Wyrażenie jest fałszywe.
- 1 argument
- Wyrażenie jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy argument nie jest pusty (null).
- 2 argumenty
- If the first argument is !, the expression is true if and only if the second argument is null. If the first argument is one of the unary conditional operators listed above under CONDITIONAL EXPRESSIONS, the expression is true if the unary test is true. If the first argument is not a valid unary conditional operator, the expression is false.
- 3 argumenty
- The following conditions are applied in the order listed. If the second argument is one of the binary conditional operators listed above under CONDITIONAL EXPRESSIONS, the result of the expression is the result of the binary test using the first and third arguments as operands. The -a and -o operators are considered binary operators when there are three arguments. If the first argument is !, the value is the negation of the two-argument test using the second and third arguments. If the first argument is exactly ( and the third argument is exactly ), the result is the one-argument test of the second argument. Otherwise, the expression is false.
- 4 argumenty
- The following conditions are applied in the order listed. If the first argument is !, the result is the negation of the three-argument expression composed of the remaining arguments. the two-argument test using the second and third arguments. If the first argument is exactly ( and the fourth argument is exactly ), the result is the two-argument test of the second and third arguments. Otherwise, the expression is parsed and evaluated according to precedence using the rules listed above.
- 5 lub więcej argumentów
- Wyrażenie jest poddawanie analizie składni i interpretowane zgodnie z priorytetami przy zastosowaniu reguł podanych powyżej.
Gdy operatory < i > są używane z test lub [, sortują zgodnie z porządkiem leksykograficznym używając kolejności ASCII.
- times
- Wypisuje sumaryczne czasy użytkownika i systemu dla powłoki i procesów z niej uruchomionych. Kodem zwracanym jest 0.
- trap [-lp] [argument] [sigspec ...]
- Polecenie argument ma zostać odczytane i wykonane, gdy
powłoka otrzyma sygnał(y) sigspec. Jeśli nie
występuje argument (i występuje pojedynczy
sigspec) lub jest to -, to wszystkie podane sygnały
resetowane są do swych wartości pierwotnych
(wartości, jakie miały przy wejściu do
powłoki). Jeżeli argument jest
łańcuchem pustym, to sygnał określony przez
każde sigspec jest ignorowany przez powłokę i
polecenia, jakie ona wywołuje. Jeżeli nie
wystąpił argument a podano -p,
wyświetlane są polecenia związane z przechwyceniem
każdego z sygnałów sigspec. Jeżeli nie
podano żadnych argumentów lub jeśli podano tylko
-p, to trap wypisuje listę poleceń
związanych z każdym z numerów sygnałów.
Każde -l powoduje wypisanie przez powłokę
listy nazw sygnałów i odpowiadających im nazw.
Każdy sigspec jest albo nazwą sygnału
zdefiniowaną w <signal.h> albo numerem sygnału.
Wielkość liter nazw sygnałów nie ma znaczenia,
a przedrostek SIG jest opcjonalny.
If a sigspec is EXIT (0) the command arg is executed on exit from the shell. If a sigspec is DEBUG, the command arg is executed before every simple command, for command, case command, select command, every arithmetic for command, and before the first command executes in a shell function (see SHELL GRAMMAR above). Refer to the description of the extdebug option to the shopt builtin for details of its effect on the DEBUG trap. If a sigspec is RETURN, the command arg is executed each time a shell function or a script executed with the . or source builtins finishes executing.
Jeśli sigspec jest ERR, wówczas polecenie argument wykonywane gdy potok (mogący składać się z jednego polecenia prostego), lista, lub polecenie złożone zwróci niezerowy kod zakończenia. Pułapka zastawiona na ERR nie jest wykonywana gdy polecenie, które zakończyło się niepowodzeniem jest występuje bezpośrednio po słowach kluczowych while lub until, jest częścią testu instrukcji if, częścią poleceń wykonywanych w listach && lub || z wyjątkiem polecenia za ostatnim && lub ||, dowolnym poleceniem w potoku z wyjątkiem ostatniego lub jeśli wartość zwracana przez to polecenie jest wstawiana za pomocą !. Identyczne warunki są przestrzegane przez opcję errexit.
Sygnały ignorowane przy wejściu do powłoki nie mogą być przechwycone ani zresetowane. W procesie potomnym, podczas jego tworzenia, sygnały przechwycone resetowane są do swych wartości pierwotnych. Zwracanym kodem jest fałsz jeśli którykolwiek z sigspec jest nieprawidłowy; w przeciwnym razie trap zwraca true.
- type [-aftpP] nazwa [nazwa ...]
- Bez opcji wskazuje, jak powinna być interpretowana każda z nazw, jeśli zostanie użyta jako nazwa polecenia. Jeżeli użyto opcji -t, to type wypisuje łańcuch będący jednym z alias, keyword, function, builtin lub file, jeśli nazwa jest odpowiednio aliasem, zastrzeżonym słowem powłoki, funkcją, poleceniem wbudowanym lub plikiem dyskowym. Jeśli nie znaleziono nazwy, to nie jest wypisywane nic i jako kod zakończenia zwracany jest fałsz. Jeśli posłużono się opcją -p to type zwraca albo nazwę pliku dyskowego, który zostałby wykonany jeśli nazwa zostałaby podana jako nazwa polecenia, albo nic jeśli ``type -t name'' nie zwróciłoby file. Opcja -P wymusza na PATH wyszukiwanie każdego name, nawet jeśli ``type -t name'' nie zwróciłoby file. Jeśli polecenie zostało zapamiętane poleceniem hash, to -p i -P wypisuje jego wartość, który niekoniecznie jest plikiem pojawiającym się jako pierwszy w PATH. Jeśli użyto opcji -a, to type wypisuje wszystkie miejsca zawierające plik wykonywalny o nazwie nazwa. Aliasy i funkcje są uwzględniane wyłącznie jeśli nie podano również opcji -p. Tablica zapamiętanym poleceń nie jest sprawdzana, jeśli użyto -a. Opcja -f przesłania funkcję wyszukiwania powłoki jak wbudowanym command. type zwraca prawdę jeśli odnaleziono wszystkie argumenty i fałsz, gdy któregoś z nich nie odnaleziono.
- ulimit [-HS] -a
- ulimit [-HS] [-bcdefiklmnpqrstuvxPRT [limit]]
- Provides control over the resources available to the shell and to processes started by it, on systems that allow such control. The -H and -S options specify that the hard or soft limit is set for the given resource. A hard limit cannot be increased by a non-root user once it is set; a soft limit may be increased up to the value of the hard limit. If neither -H nor -S is specified, both the soft and hard limits are set. The value of limit can be a number in the unit specified for the resource or one of the special values hard, soft, or unlimited, which stand for the current hard limit, the current soft limit, and no limit, respectively. If limit is omitted, the current value of the soft limit of the resource is printed, unless the -H option is given. When more than one resource is specified, the limit name and unit, if appropriate, are printed before the value. Other options are interpreted as follows:
- -a
- All current limits are reported; no limits are set
- -b
- Maksymalny rozmiar bufora gniazda
- -c
- Maksymalny rozmiar tworzonych plików core
- -d
- Maksymalny rozmiar segmentu danych procesu
- -e
- Maksymalny priorytet planisty ("nice")
- -f
- Maksymalny rozmiar plików zapisywanych przez powłokę i jej potomków
- -i
- Maksymalna liczba oczekujących sygnałów
- -k
- Maksymalna liczba kqueue które można przypisać
- -l
- Maksymalny rozmiar, jaki może zostać zablokowany w pamięci
- -m
- Maksymalny rozmiar części rezydentnej (wiele systemów nie przestrzega tego limitu)
- -n
- Maksymalna liczba otwartych deskryptorów pliku (większość systemów nie pozwala na ustawianie tej wartości)
- -p
- Rozmiar potoku w blokach 512-bajtowych (może nie być ustawione)
- -q
- Maksymalny rozmiar kolejek komunikatów POSIX, w bajtach
- -r
- Maksymalny priorytet rzeczywisty planisty
- -s
- Maksymalny rozmiar stosu
- -t
- Maksymalny czas CPU w sekundach
- -u
- Maksymalna liczba procesów dostępnych dla pojedynczego użytkownika
- -v
- Maksymalna wielkość pamięci wirtualnej dostępna dla powłoki i, w niektórych systemach, dla jej potomków.
- -x
- Maksymalna liczba plików blokad
- -P
- Maksymalna liczba pseudoterminali
- -R
- The maximum time a real-time process can run before blocking, in microseconds
- -T
- Maksymalna liczba wątków
If limit is given, and the -a option is not used, limit is the new value of the specified resource. If no option is given, then -f is assumed. Values are in 1024-byte increments, except for -t, which is in seconds; -R, which is in microseconds; -p, which is in units of 512-byte blocks; -P, -T, -b, -k, -n, and -u, which are unscaled values; and, when in posix mode, -c and -f, which are in 512-byte increments. The return status is 0 unless an invalid option or argument is supplied, or an error occurs while setting a new limit.
- umask [-p] [-S] [tryb]
- Maska praw dostępu dla plików tworzonych przez użytkownika ustawiana jest na tryb. Jeżeli tryb rozpoczyna się od cyfry, jest interpretowany jako liczba ósemkowa; w przeciwnym razie interpretowany jest jako maska w trybie symbolicznym, podobnie jak akceptowane przez chmod(1). Jeżeli pominięto tryb wypisywana jest aktualna wartość maski. Opcja -S powoduje, że maska zostanie wypisana w postaci symbolicznej; domyślne wyjście jest w postaci liczby ósemkowej. Jeżeli podano opcję -p i pominięto tryb, to wyjście ma postać, która może być powtórnie wykorzystana jako wejście. Kodem zwracanym jest 0 jeśli pomyślnie zmieniono tryb lub nie podano argumentu tryb, zaś fałsz w pozostałych sytuacjach.
- unalias [-a] [nazwa ...]
- Usuwa każdą z nazw z listy zdefiniowanych aliasów. Jeżeli podano -a, to usuwane są definicje wszystkich aliasów. Zwracanym kodem jest prawda, chyba że podana nazwa nie jest zdefiniowanym aliasem.
- unset [-fv] [-n] [nazwa ...]
- For each name, remove the corresponding variable or function. If the -v option is given, each name refers to a shell variable, and that variable is removed. Read-only variables may not be unset. If -f is specified, each name refers to a shell function, and the function definition is removed. If the -n option is supplied, and name is a variable with the nameref attribute, name will be unset rather than the variable it references. -n has no effect if the -f option is supplied. If no options are supplied, each name refers to a variable; if there is no variable by that name, a function with that name, if any, is unset. Each unset variable or function is removed from the environment passed to subsequent commands. If any of BASH_ALIASES, BASH_ARGV0, BASH_CMDS, BASH_COMMAND, BASH_SUBSHELL, BASHPID, COMP_WORDBREAKS, DIRSTACK, EPOCHREALTIME, EPOCHSECONDS, FUNCNAME, GROUPS, HISTCMD, LINENO, RANDOM, SECONDS, or SRANDOM are unset, they lose their special properties, even if they are subsequently reset. The exit status is true unless a name is readonly or may not be unset.
- wait [-fn] [-p varname] [id ...]
- Wait for each specified child process and return its termination status. Each id may be a process ID or a job specification; if a job spec is given, all processes in that job's pipeline are waited for. If id is not given, wait waits for all running background jobs and the last-executed process substitution, if its process id is the same as $!, and the return status is zero. If the -n option is supplied, wait waits for a single job from the list of ids or, if no ids are supplied, any job, to complete and returns its exit status. If none of the supplied arguments is a child of the shell, or if no arguments are supplied and the shell has no unwaited-for children, the exit status is 127. If the -p option is supplied, the process or job identifier of the job for which the exit status is returned is assigned to the variable varname named by the option argument. The variable will be unset initially, before any assignment. This is useful only when the -n option is supplied. Supplying the -f option, when job control is enabled, forces wait to wait for id to terminate before returning its status, instead of returning when it changes status. If id specifies a non-existent process or job, the return status is 127. If wait is interrupted by a signal, the return status will be greater than 128, as described under SIGNALS above. Otherwise, the return status is the exit status of the last process or job waited for.
TRYB KOMPATYBILNOŚCI POWŁOKI
Bash-4.0 wprowadził pojęcie poziomu kompatybilności powłoki, określonego jako zbiór opcji do wbudowanego polecenia powłoki shopt (compat31, compat32, compat40, compat41 itd.). Istnieje tylko jeden aktualny poziom kompatybilności — opcje te się wewnętrznie wykluczają. Poziom kompatybilności ma pozwolić użytkownikom na wybór zachowania z poprzednich wersji powłoki, które jest niekompatybilne z nowszymi wersjami, na czas migracji skryptów do postaci korzystającej z aktualnych cech i zachowania powłoki. Z założenia ma to być zatem rozwiązanie tymczasowe.
Niniejszy rozdział nie wspomina o zachowaniu, które jest standardem dla danej wersji (np. ustawienie compat32 oznacza, że cytowanie dokonywane po prawej strony operatora dopasowania wyrażenia regularnego cytuje specjalne znaki wyrażenia regularnego w słowie, co jest domyślnym zachowaniem w powłoce bash-3.2 i kolejnych wersjach).
Jeśli użytkownik włączy np. compat32, może to wpłynąć na zachowanie wszystkich wyższych poziomów kompatybilności do bieżącego poziomu kompatybilności włącznie. Wynika to z tego, że każdy poziom kompatybilności kontroluje zachowanie, które uległo zmianie w danej wersji powłoki bash, lecz które mogło być obecne w wersjach wcześniejszych. Na przykład, zmiana polegająca na korzystaniu z porównań, w oparciu o używane ustawienia językowe, przy poleceniu [[, pojawiła się w powłoce bash-4.1, natomiast wcześniejsze wersje korzystały z porównań ASCII, dlatego włączenie compat32 włączy również porównania działające w oparciu o ASCII. Ta szczegółowość może nie być wystarczająca we wszystkich zastosowaniach, dlatego z poziomów kompatybilności należy korzystać ostrożnie. Proszę zapoznać się z dokumentacją danej funkcji, aby poznać bieżące zachowanie.
Bash-4.3 wprowadził nową zmienną powłoki: BASH_COMPAT. Wartość przypisana tej zmiennej (jest to dziesiętny numer wersji, taki jak 4.2; albo liczba całkowita odpowiadająca opcji compatNN, taka jak 42) określa poziom kompatybilności.
Od wersji bash-4.4, rozpoczęto wycofywanie starszych poziomów kompatybilności w powłoce Bash. Ostatecznie, opcje te zostaną usunięte na korzyść stosowania BASH_COMPAT.
Bash-5.0 jest ostatnią wersją, w której będą istniały oddzielne opcje shopt dla poprzedniej wersji. Użytkownicy powinni korzystać z BASH_COMPAT w powłoce bash-5.0 i kolejnych wersjach.
Poniższa tabela opisuje zmiany zachowania kontrolowane przez każde ustawienie poziomu kompatybilności. Znacznik compatNN jest używany jako skrótowe ukazanie ustawienia poziomu kompatybilności na NN za pomocą jednego z następujący mechanizmów. W wersjach wcześniejszych niż bash-5.0, poziom kompatybilności można ustawić za pomocą odpowiedniej opcji shopt compatNN. W powłoce bash-4.3 i późniejszych, preferowane jest korzystanie ze zmiennej BASH_COMPAT, natomiast w powłoce bash-5.1 i późniejszych jest ono wymagane.
- •
- quoting the rhs of the [[ command's regexp matching operator (=~) has no special effect
- •
- przerwanie listy poleceń takiej jak "a ; b ; c" powoduje wykonanie kolejnego polecenia z listy (w powłoce bash-4.0 i późniejszych, powłoka działa w ten sposób, jak gdyby otrzymała przerwanie, zatem przerwanie jednego polecenia listy przerywa wykonanie całej listy)
- •
- the < and > operators to the [[ command do not consider the current locale when comparing strings; they use ASCII ordering. Bash versions prior to bash-4.1 use ASCII collation and strcmp(3); bash-4.1 and later use the current locale's collation sequence and strcoll(3).
- w trybie posix, po time mogą występować opcje i będzie to wciąż rozpoznawane jako słowo zastrzeżone (jest to interpretacja POSIX nr 267)
- in posix mode, the parser requires that an even number of single quotes occur in the word portion of a double-quoted parameter expansion and treats them specially, so that characters within the single quotes are considered quoted (this is POSIX interpretation 221)
- the replacement string in double-quoted pattern substitution does not undergo quote removal, as it does in versions after bash-4.2
- in posix mode, single quotes are considered special when expanding the word portion of a double-quoted parameter expansion and can be used to quote a closing brace or other special character (this is part of POSIX interpretation 221); in later versions, single quotes are not special within double-quoted word expansions
- the shell does not print a warning message if an attempt is made to use a quoted compound assignment as an argument to declare (e.g., declare -a foo='(1 2)'). Later versions warn that this usage is deprecated
- word expansion errors are considered non-fatal errors that cause the current command to fail, even in posix mode (the default behavior is to make them fatal errors that cause the shell to exit)
- when executing a shell function, the loop state (while/until/etc.) is not reset, so break or continue in that function will break or continue loops in the calling context. Bash-4.4 and later reset the loop state to prevent this
- the shell sets up the values used by BASH_ARGV and BASH_ARGC so they can expand to the shell's positional parameters even if extended debugging mode is not enabled
- a subshell inherits loops from its parent context, so break or continue will cause the subshell to exit. Bash-5.0 and later reset the loop state to prevent the exit
- variable assignments preceding builtins like export and readonly that set attributes continue to affect variables with the same name in the calling environment even if the shell is not in posix mode
- Bash-5.1 changed the way $RANDOM is generated to introduce slightly more randomness. If the shell compatibility level is set to 50 or lower, it reverts to the method from bash-5.0 and previous versions, so seeding the random number generator by assigning a value to RANDOM will produce the same sequence as in bash-5.0
- If the command hash table is empty, bash versions prior to bash-5.1 printed an informational message to that effect, even when producing output that can be reused as input. Bash-5.1 suppresses that message when the -l option is supplied.
- •
- The unset builtin treats attempts to unset array subscripts @ and * differently depending on whether the array is indexed or associative, and differently than in previous versions.
POWŁOKA OKROJONA
Jeśli bash uruchomiony jest pod nazwą rbash, lub przy jego wywołaniu posłużono się opcją -r, to staje się powłoką okrojoną (restricted). Powłoka okrojona służy do ustawienia środowiska lepiej kontrolowanego niż powłoka standardowa. Zachowuje się ona identycznie jak bash z wyjątkiem tego, że poniższe nie są dozwolone lub nie są wykonywane:
- zmiana katalogów przy pomocy cd
- ustawianie lub kasowanie wartości SHELL, PATH, HISTFILE, ENV lub BASH_ENV
- podawanie nazw poleceń zawierających /
- podawanie nazw plików zawierających / jako argumentu wbudowanego polecenia . (kropka).
- specifying a filename containing a slash as an argument to the history builtin command
- podawanie nazwy pliku zawierającej ukośnik jako argument do opcji -p wbudowanego polecenia hash.
- importowanie definicji funkcji ze środowiska powłoki przy uruchamianiu
- analiza wartości SHELLOPTS ze środowiska powłoki przy uruchamianiu
- przekierowywanie wyjścia przy pomocy operatorów >, >|, <>, >&, &> i >>
- posługiwanie się wbudowanym poleceniem exec w celu zastąpienia powłoki innym poleceniem
- dodawanie lub usuwanie poleceń przy pomocy opcji -f i -d wbudowanego polecenia enable
- używanie wbudowanego polecenia enable do włączania wyłączonych wbudowanych poleceń powłoki
- podawanie opcji -p wbudowanego polecenia command
- turning off restricted mode with set +r or shopt -u restricted_shell.
Powyższe ograniczenia wymuszane są po przeczytaniu plików uruchomieniowych.
When a command that is found to be a shell script is executed (see COMMAND EXECUTION above), rbash wyłącza wszelkie ograniczenia w powłoce zrodzonej do wykonania skryptu.
ZOBACZ TAKŻE
- Bash Features, Brian Fox i Chet Ramey
- The Gnu Readline Library, Brian Fox i Chet Ramey
- The Gnu History Library, Brian Fox i Chet Ramey
- Portable Operating System Interface (POSIX) Part 2: Shell and Utilities, IEEE --
- http://pubs.opengroup.org/onlinepubs/9699919799/
- http://tiswww.case.edu/~chet/bash/POSIX -- opis trybu posix
- sh(1), ksh(1), csh(1)
- emacs(1), vi(1)
- readline(3)
PLIKI
- /bin/bash
- Plik wykonywalny powłoki bash
- /etc/profile
- Ogólnosystemowy plik inicjujący, wykonywany dla powłok zgłoszeniowych
- ~/.bash_profile
- Osobisty plik inicjujący, wykonywany dla powłok zgłoszeniowych
- ~/.bashrc
- Indywidualny plik startowy dla powłoki trybu interaktywnego
- ~/.bash_logout
- Indywidualny plik porządkujący dla powłoki zgłoszeniowej, wykonywany podczas kończenia przez nią pracy
- ~/.bash_history
- Domyślna wartość HISTFILE — pliku, w którym bash przechowuje historię poleceń
- ~/.inputrc
- Indywidualny plik inicjujący do readline
AUTORZY
Brian Fox, Free Software Foundation
bfox@gnu.org
Chet Ramey, Case Western Reserve University
chet.ramey@case.edu
ZGŁOSZENIA BŁĘDÓW
Jeśli znajdziesz w bash błąd, powinieneś go zgłosić. Ale najpierw powinieneś upewnić się, że rzeczywiście jest to błąd i że pojawia się w najświeższej wersji bash jaką masz. Jest ona zawsze dostępna pod adresem ftp://ftp.gnu.org/pub/gnu/bash/ i http://git.savannah.gnu.org/cgit/bash.git/snapshot/bash-master.tar.gz.
Po ustaleniu, że błąd faktycznie istnieje, użyj polecenia bashbug do wysłania zgłoszenia błędu. Jeśli masz poprawkę usuwającą problem, zachęcamy do przesłania jej również! Sugestie i `filozoficzne' zgłoszenia błędów mogą być przesyłane [w języku angielskim] do bug-bash@gnu.org lub wysyłane na grupę dyskusyjną gnu.bash.bug.
WSZYSTKIE zgłoszenia błędów powinny zawierać:
- Numer wersji bash
- Sprzęt i system operacyjny
- Użyty kompilator
- Opis błędnego zachowania
- Krótki skrypt lub przepis na uzyskanie błędu
bashbug wstawia pierwsze trzy pozycje automatycznie do szablonu jaki udostępnia w celu wypełnienia zgłoszenia błędów.
Komentarze i zgłoszenia błędów dotyczące tej strony podręcznika [oryginału] powinny być kierowane na adres chet.ramey@case.edu.
USTERKI
Jest za duży i zbyt wolny.
Istnieje trochę subtelnych różnic pomiędzy bash a tradycyjnymi wersjami sh, głównie z powodu specyfikacji POSIX.
Aliasy w niektórych zastosowaniach wprawiają w zakłopotanie.
Poleceń wbudowanych powłoki i funkcji nie można zatrzymywać/wznawiać.
Polecenia złożone i sekwencje poleceń postaci `a ; b ; c' nie są obsługiwane przychylnie przy próbie wstrzymania procesu. Gdy proces jest zatrzymany, powłoka natychmiast wykonuje następne polecenie sekwencji. Wystarcza umieszczanie sekwencji poleceń wewnątrz nawiasów by wymusić wykonanie ich przez podpowłokę, która może być zatrzymana jako całość.
Zmienne tablicowe nie mogą być (na razie) eksportowane.
Może istnieć tylko jeden aktywny koproces w danym czasie.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.
19 września 2022 | GNU Bash 5.22 |