MAKE(1) Polecenia użytkownika MAKE(1)

make - GNU Make utility to maintain groups of programs

make [OPCJA]... [OBIEKT]...

Celem istnienia narzędzia make jest automatyczne określanie, które elementy dużego programu należy rekompilować oraz wydawanie fizycznych komend rekompilacji. Podręcznik ten opisuje implementację GNU make, napisaną przez Richarda Stallmana i Rolanda McGratha, a obecnie utrzymywaną przez Paula Smitha. Nasze przykłady to programy w C, gdyż są one bardzo popularne. Make może być jednak używany z dowolnym językiem programowania, którego kompilator można uruchomić z linii poleceń. W rzeczywistości, make nie jest ograniczone do programów. Np. można go używać do opisywania dowolnego zadania, w którym część plików musi być odświeżana automatycznie na podstawie innych za każdym razem gdy one się zmienią. (Np. polskie XFAQ jest zrealizowane na tej zasadzie--przyp. tłum.)

To prepare to use make, you must write a file called the makefile that describes the relationships among files in your program, and provides commands for updating each file. In a program, typically the executable file is updated from object files, which are in turn made by compiling source files.

Gdy istnieje już potrzebny Makefile, za każdą zmianą plików źródłowych wystarczy proste polecenie powłoki:

make

zajmie się ono wszelkimi niezbędnymi rekompilacjami. Program make używa opisu z Makefile oraz czasów modyfikacji plików i w ten sposób decyduje, który z nich odświeżyć. Dla każdego z wymagających odświeżenia plików wykonywane są komendy, zapisane w pliku Makefile.

make executes commands in the makefile to update one or more targets, where target is typically a program. If no -f option is present, make will look for the makefiles GNUmakefile, makefile, and Makefile, in that order.

Normally you should call your makefile either makefile or Makefile. (We recommend Makefile because it appears prominently near the beginning of a directory listing, right near other important files such as README.) The first name checked, GNUmakefile, is not recommended for most makefiles. You should use this name if you have a makefile that is specific to GNU Make, and will not be understood by other versions of make. If makefile is '-', the standard input is read.

make updates a target if it depends on prerequisite files that have been modified since the target was last modified, or if the target does not exist.

Opcje te są ignorowane i istnieją dla zgodności z innymi wersjami make.
Bezwarunkowe utworzenie wszystkich obiektów.
Zmienia przed odczytywaniem plików Makefile katalog bieżący na katalog. Jeśli podanych jest wiele opcji -C to każda jest interpretowana względem poprzedniej: -C / -C etc jest równoważne -C /etc. Jest to zazwyczaj używane w rekursywnych wywołaniach make.
Drukuje informacje debuggowe. Informacje te mówią, które pliki wybrano do odświeżania, które czasy modyfikacji były porównywane i z jakimi rezulatatami, które pliki wymagają odświeżenia, które niejawne reguły są stosowane---wszystko co można wymyślić ciekawego o sposobie działania make.
Print debugging information in addition to normal processing. If the FLAGS are omitted, then the behavior is the same as if -d was specified. FLAGS may be any or all of the following names, comma- or space-separated. Only the first character is significant: the rest may be omitted: all for all debugging output (same as using -d), basic for basic debugging, verbose for more verbose basic debugging, implicit for showing implicit rule search operations, jobs for details on invocation of commands, makefile for debugging while remaking makefiles, print shows all recipes that are run even if they are silent, and why shows the reason make decided to rebuild each target. Use none to disable all previous debugging flags.
Daje zmiennym środowiskowym pierwszeństwo nad zmiennymi plików Makefile.
Intepretuje łańcuch przy pomocy funkcji eval, przed przetworzeniem plików Makefile.
Jako Makefile użyj pliku.
Ignoruj wszelkie błędy komendy wykonywanych przy odświeżaniu plików.
Podaje katalog, w którym szukać załączanych (included) plików Makefile. Jeśli podanych jest kilka opcji -I, to są on przeszukiwane w podanej kolejności. W przeciwieństwie do innych flag make, katalogi podane flagami -I mogą następować bezpośrednio po fladze: -Idir jest równoważne -I dir. Składnia ta jest udostępniona dla kompatybilności z flagą -I preprocesora języka C.
Podaje dozwoloną liczbę zadań (komend), którą można wykonywać naraz. Jeśli jest więcej niż jedna opcja -j, ostatnia jest znacząca. Jeśli opcja -j jest podana bez argumentu, make nie będzie ograniczać liczby możliwych zadań.
The style of jobserver to use. The style may be one of fifo, pipe, or sem (Windows only).
Kontynuuj ile się da po błędzie. Chociaż cel, który się nie powiódł i zależności na nim się opierające nie mogą być zbudowane, to można przetworzyć inne zależności celów.
Określa, że nie należy uruchamiać nowych zadań (komend) jeśli pracują już inne, a obciążenie wynosi co najmniej obciążenie (liczba zmiennoprzecinkowa). Bez argumentów, usuwany jest poprzedni limit.
Używanie ostatniego mtime między dowiązaniem a celem.
Drukuj komendy, które byłyby wykonywane, lecz nie wykonuj ich (z wyjątkiem pewnych okoliczności).
Nie odświeżaj pliku plik nawet jeśli jest starszy niż jego zależności i nie odświeżaj niczego na konto zmian pliku. Ogólnie, plik jest traktowany jako bardzo stary, a jego reguły są ignorowane.
When running multiple jobs in parallel with -j, ensure the output of each job is collected together rather than interspersed with output from other jobs. If type is not specified or is target the output from the entire recipe for each target is grouped together. If type is line the output from each command line within a recipe is grouped together. If type is recurse output from an entire recursive make is grouped together. If type is none output synchronization is disabled.
Drukuje bazę danych (reguły i wartości zmiennych), które wynikają z odczytanych plików Makefile. Następnie wykonuje się w trybie normalnym, chyba że podano inaczej. Drukuje to też informacje o wersji, podawane przez przełącznik -v (patrz niżej). Aby wydrukować bazę danych bez odświeżania plików, użyj make -p -f/dev/null.
“Tryb pytania”. Nie uruchamia żadnych komend i niczego nie drukuje; zwraca tylko kod wyjścia, który może być zerowy jeśli cele są świeże, lub niezereowy jeśli są stęchłe.
Eliminuje używanie wbudowanych reguł niejawnych. Czyści też domyślną listę reguł przyrostkowych.
Wyłącza definiowanie wbudowanych zmiennych.
Ciche działanie; nie drukuje wykonywanych komend.
Wyłącza -s.
Wyłącza -k.
Dotyka plików (zaznacza je jako odświeżone, bez zmieniania zawartości), zamiast normalnego uruchamiania komend. Jest to używane do udawania, że komendy zostały wykonane w celu ogłupienia przyszłych wywołań make.
Information about the disposition of each target is printed (why the target is being rebuilt and what commands are run to rebuild it).
Wyświetla wersję make, informację o prawach autorskich, listę autorów oraz zastrzeżenie o braku g
Drukuj komunikat, zawierający katalog bieżący przed i po działaniu. Może to być przydatne do ścigania błędów w skomplikowanych zagnieżdżeniach rekursywnego make.
Wyłącza -w, nawet jeśli było ono włączone domyślnie.
Enable shuffling of goal and prerequisite ordering. MODE is one of none to disable shuffle mode, random to shuffle prerequisites in random order, reverse to consider prerequisites in reverse order, or an integer <seed> which enables random mode with a specific seed value. If MODE is omitted the default is random.
Udaj, że cel plik został właśnie zmodyfikowany. Po użyciu z flagą -n, pokazuje ci to, co stałoby się, gdybyś rzeczywiście zmodyfikował ten plik. Bez opcji -n, jest to prawie równoważne uruchomieniu na podanym pliku komendy touch. Jedyną różnicą jest fakt, że czas modyfikacji jest tu zmieniany tylko w wyobraźni make.
Ostrzega przy odwołaniach do niezdefiniowanych zmiennych.

GNU Make exits with a status of zero if all makefiles were successfully parsed and no targets that were built failed. A status of one will be returned if the -q flag was used and make determines that a target needs to be rebuilt. A status of two will be returned if any errors were encountered.

Pełna dokumentacja dla programu make jest utrzymywana jako podręcznik Texinfo. Jeśli programy info oraz make są właściwie zainstalowane, polecenie

info make

powinno dać dostęp do pełnego podręcznika.

Zobacz rozdział `Problems and Bugs' w The GNU Make Manual.

This manual page contributed by Dennis Morse of Stanford University. Further updates contributed by Mike Frysinger. It has been reworked by Roland McGrath. Maintained by Paul Smith.

Copyright © 1992-1993, 1996-2023 Free Software Foundation, Inc. This file is part of GNU Make.

GNU Make is free software; you can redistribute it and/or modify it under the terms of the GNU General Public License as published by the Free Software Foundation; either version 3 of the License, or (at your option) any later version.

GNU Make rozpowszechniany jest z nadzieją, iż będzie użyteczny - jednak BEZ JAKIEJKOLWIEK GWARANCJI, nawet domyślnej gwarancji PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ albo PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONYCH ZASTOSOWAŃ. W celu uzyskania bliższych informacji sięgnij do Powszechnej Licencji Publicznej GNU.

You should have received a copy of the GNU General Public License along with this program. If not, see https://www.gnu.org/licenses/.

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.

26 May 2023 GNU