IWCONFIG(8) Podręcznik programisty Linuksa IWCONFIG(8)

iwconfig - konfiguruje bezprzewodowy interfejs sieciowy

iwconfig [interfejs]
iwconfig interfejs [essid X] [nwid N] [mode M] [freq F]
[channel C] [sens S] [ap A] [nick NN]
[rate R] [rts RT] [frag FT] [txpower T]
[enc E] [key K] [power P] [retry R]
[modu M] [commit]
iwconfig --help
iwconfig --version

Iwconfig jest podobny do ifconfig(8), lecz przeznaczony do interfejsów bezprzewodowych. Używa się go do ustawiania parametrów interfejsów sieciowych, które są charakterystyczne do działań bezprzewodowych (np. częstotliwość). Iwconfig można użyć również do wyświetlenia tych parametrów oraz statystyk bezprzewodowych (pozyskanych z /proc/net/wireless).

Wszystkie parametry i statystyki zależą od urządzenia. Każdy sterownik dostarcza jedynie część z nich, w zależności od obsługi sprzętowej, a ich zakres wartości może się zmieniać. Proszę przeczytać stronę podręcznika systemowego danego sterownika, aby dowiedzieć się więcej.

Ustawia ESSID (lub nazwę sieci (ang. Network Name) - w części produktów może być to nazwane również identyfikatorem domeny (ang. Domain ID)). ESSID jest używany do identyfikacji komórek, które są częścią tej samej wirtualnej sieci.
W przeciwieństwie do adresu AP lub NWID, które definiują pojedynczą komórkę, ESSID mogą definiować grupę komórek połączonych przez powtarzacze lub infrastrukturę sieciową, gdzie użytkownik może poruszać się w sposób przezroczysty.
Część kart pozwala wyłączyć sprawdzanie ESSID (ESSID promiscuous) za pomocą przełącznika off lub any (i włączyć je za pomocą on).
Jeśli używany ESSID jest jedną z tych specjalnych nazw (off, on lub any), należy użyć -- aby je zacytować.
Przykłady :
iwconfig eth0 essid any
iwconfig eth0 essid "Moja siec"
iwconfig eth0 essid -- "ANY"
Ustawia identyfikator sieci (Network ID). Wszystkie połączone sieci dzielą to samo medium, a ten parametr jest używany do ich rozróżnienia (tworzy logicznie współistniejące sieci) i zidentyfikowania węzłów należących do tej samej komórki.
Parametr jest używany tylko do kart przed protokołem 802.11, który do tego celu używa ESSID-u i adresu AP.
Część kart pozwala wyłączyć sprawdzanie Network ID (NWID promiscuous) za pomocą przełącznika off (i włączyć je za pomocą on).
Przykłady :
iwconfig eth0 nwid AB34
iwconfig eth0 nwid off
Ustawia nick lub nazwę sieci. Część produktów 802.11 definiuje ją, lecz nie jest one używana gdy bierze się pod uwagę protokoły (MAC, IP, TCP) i jest kompletnie bezużyteczna przy konfiguracji. Używa jej jedynie część narzędzi diagnostycznych.
Przykład:
iwconfig eth0 nickname "Moj wezel Linuksowy"
Ustawia tryb działania urządzenia, zależny od topologii sieci. Może być to: Ad-Hoc (sieć tworzona jedynie z pojedynczej komórki bez punktu dostępowego), Managed (węzeł połączony z siecią utworzoną z wielu punktów dostępowych, z wymianą między nimi), Master (węzeł odpowiada za synchronizację lub działa jako punkt dostępowy), Repeater (węzeł przekazuje pakiety między innymi węzłami sieci bezprzewodowej), Secondary (węzeł działa jako zapasowy punkt dostępowy lub synchronizacyjny), Monitor (węzeł nie jest związany z żadną komórką i pasywnie monitoruje wszystkie pakiety na danej częstotliwości) lub Auto.
Przykład:
iwconfig eth0 mode Managed
iwconfig eth0 mode Ad-Hoc
Ustawia częstotliwość lub kanał na którym działa urządzenie. Wartość poniżej 1000 jest uważana za numer kanału, a większa jest częstotliwością w Hz. Do wartości można dodać k, M lub G (np. "2.46G" w przypadku częstotliwości 2.46 GHz) lub odpowiednią liczbę zer.
Kanały numeruje się zwykle od 1, a do uzyskania całkowitej liczby kanałów, dostępnych częstotliwości i wyświetlenia bieżącej częstotliwości kanału można użyć iwlist(8). W zależności od regulacji prawnych, część częstotliwości/kanałów może być niedostępna.
Przy używaniu trybu Managed, większość punktów dostępowych narzuca kanał, a sterownik może odmówić ustawienia częstotliwości. W trybie Ad-Hoc, ustawienie częstotliwości może być użyte tylko przy inicjowaniu tworzenia komórki i może zostać zignorowana przy łączeniu się do istniejącej komórki.
Można również użyć off lub auto, aby pozwolić karcie wybrać najlepszy kanał (jeśli jest to obsługiwane).
Przykłady :
iwconfig eth0 freq 2422000000
iwconfig eth0 freq 2.422G
iwconfig eth0 channel 3
iwconfig eth0 channel auto
Wymusza na karcie zarejestrowanie się w punkcie dostępowym o podanym adresie, jeśli to możliwe. Adres ten jest identyfikatorem komórki punktu dostępowego, zgodnie z wartością zwróconą ze skanowania bezprzewodowego, która może różnić się od jego sieciowego adresu MAC. Jeśli łącze bezprzewodowe jest typu punkt-punkt, należy ustawić adres drugiego końca połączenia. W przypadku połączeń ad-hoc, należy ustawić identyfikator komórki sieci ad-hoc.
Gdy jakość połączeniu spadnie do zbyt niskiej wartości, sterownik może przywrócić tryb automatyczny (karta wybiera najlepszy punkt dostępowy w zasięgu).
Można użyć również przełącznika off, aby ponownie włączyć tryb automatyczny bez zmiany bieżącego punktu dostępowego albo przełącznika any lub auto, aby wymusić ponowne połączenie z najlepszym obecnie punktem dostępowym.
Przykład:
iwconfig eth0 ap 00:60:1D:01:23:45
iwconfig eth0 ap any
iwconfig eth0 ap off
W przypadku kart obsługujących wiele przepustowości, ustawia żądaną w b/s. Przepustowość jest szybkością transmisji bitów przez nośnik, prędkość widoczna dla użytkownika jest niższa, z powodu współdzielenia nośnika i dodatkowych czynników.
Do wartości można dodać przyrostek k, M lub G (mnożnik dziesiętny: 10^3, 10^6 i 10^9 b/s) lub odpowiednią liczbę zer. Interpretacja wartości poniżej 1000 jest zależna od karty, zwykle odnosi się do indeksu w liście przepustowości. Wartość auto pozwala wybrać automatyczny tryb przepustowości (zmieniając się na niższą, w zatłoczonych kanałach), która jest też wartością domyślną dla większości kart, a fixed pozwala cofnąć się do konkretnego ustawienia. Jeśli poda się wartość przepustowości oraz dopisze auto, sterownik będzie mógł użyć wszystkich przepustowości niższych lub równych wartości podanej.
Przykłady :
iwconfig eth0 rate 11M
iwconfig eth0 rate auto
iwconfig eth0 rate 5.5M auto
W kartach obsługujących wiele mocy transmisji, ustawia moc transmisji w dBm. Jeśli W jest mocą w watach, moc w dBm to P = 30 + 10.log(W). Jeśli po wartości dopisze się mW, zostanie ona automatycznie przeliczona na dBm.
Dodatkowo, on i off włączają i wyłączają radio, a auto oraz fixed włącza i wyłącza kontrolę mocy (jeśli te funkcje są dostępne).
Przykłady :
iwconfig eth0 txpower 15
iwconfig eth0 txpower 30mW
iwconfig eth0 txpower auto
iwconfig eth0 txpower off
Ustawia próg czułości. Określa się w ten sposób czułość karty na złe warunki działania (słaby sygnał, interferencje). Wartości dodatnie są przyjmowane za surowe wartości używane przez daną kartę lub wielkości procentowe, wartości ujemne są traktowane jako dBm. W zależności od implementacji sprzętowej, ten parametr może być odpowiedzialny za różne funkcje.
Na nowoczesnych kartach parametr ten kontroluje zwykle próg przełączenia stacji bazowej, czyli najniższy poziom sygnału, przy którym karta wciąż pozostaje powiązana z danym punktem dostępowym. Gdy poziom sygnału spadnie poniżej progu, karta zaczyna wyszukiwać nowy/lepszy punkt dostępowy. Niektóre karty mogą używać do tego celu liczby zgubionych ramek kontrolnych. W przypadku dużego zagęszczenia punktów dostępowych, wyższy próg może zapewnić sytuację, gdy karta jest zawsze połączona z najlepszym punktem dostępowym, natomiast przy niższej liczbie punktów dostępowych, niższy próg minimalizuje liczbę nieudanych przełączeń.
W starszych kartach parametr ten zwykle kontroluje próg odraczania, najniższy poziom sygnału, dla którego karta uważa kanał za zajęty. Jeśli poziom sygnału znajduje się powyższej tego progu, to powstrzymuje on kartę przed wykonywaniem na nim transmisji, natomiast sygnał słabszy od progu skutkuje ignorowaniem go przez kartę, która może wykorzystać dany kanał. Zwykle jest to mocno zależne od progu odbioru, najniższego poziomu sygnału, dla którego karta przystępuje do odbioru pakietów. Poprawne ustawienie tych progów zapobiega marnowaniu czasu przez kartę na szumach tła, jednocześnie pozwalając na odbiór słabego sygnału. Nowsze rozwiązania polegają na automatycznej kontroli opisywanych progów.
Przykład:
iwconfig eth0 sens -80
iwconfig eth0 sens 2
Większość kart ma możliwość retransmisji MAC, a część pozwala na ustawienie zachowania tego mechanizmu.
Aby ustawić maksymalną wartość powtórzeń, należy użyć limit wartość. Jest to wartość absolutna (bez jednostki) i domyślna (gdy niczego się nie poda). Aby ustawić maksymalną długość czasu powtórzenia MAC, należy wprowadzić lifetime watość. Domyślnie, wartość jest wyrażona w sekundach; można również dopisać przyrostek m lub u aby określić jednostkę jako milisekundy lub mikrosekundy.
Można również dodać modyfikatory short, long, min i max. Jeśli karta obsługuje tryb automatyczny, to definiują one określone limity. Część innych kart definiuje różne wartości w zależności od rozmiaru pakietu, np. w 802.11 min limit jest krótkim limitem ponowienia (pakietów niebędących RTS/CTS).
Przykłady :
iwconfig eth0 retry 16
iwconfig eth0 retry lifetime 300m
iwconfig eth0 retry short 12
iwconfig eth0 retry min limit 8
RTS/CTS dodaje wymianę potwierdzeń przed każdą transmisją pakietu, w celu upewnienia się, że kanał jest wolny. Dodaje to narzutu, lecz zwiększa wydajność w sytuacjach istnienia ukrytych węzłów lub wielu aktywnych węzłów. Parametr ustawia rozmiar najmniejszego pakietu, dla którego węzeł wysyła RTS; wartość równa maksymalnemu rozmiarowi pakietu wyłącza mechanizm. Można również ustawić ten parametr na auto, fixed lub off.
Przykłady :
iwconfig eth0 rts 250
iwconfig eth0 rts off
Fragmentacja pozwala na podzielenie pakietu IP na serię mniejszych, transmitowanych fragmentów. Zwykle zwiększa się w ten sposób narzut, lecz w bardzo zakłóconych miejscach redukuje straty związane z błędami i pozwala pakietom przedostać się przez serie interferencji. Parametr ustawia maksymalny rozmiar fragmentu, który jest zawsze mniejszy niż maksymalny rozmiar pakietu.
Parametr może również kontrolować technikę Frame Bursting dostępną w niektórych kartach, która pozwala na równoczesne wysłanie kilku pakietów IP. Ten mechanizm będzie włączony, jeśli rozmiar fragmentu jest większy niż maksymalny rozmiar pakietu.
Dostępne są również następujące wartości: auto, fixed i off.
Przykłady :
iwconfig eth0 frag 512
iwconfig eth0 frag off
Używane do ustawiania szyfrowania lub kluczy scrambling i trybu bezpieczeństwa.
Aby ustawić bieżący klucz szyfrowania, należy go podać w postaci szesnastkowej jako XXXX-XXXX-XXXX-XXXX lub XXXXXXXX. Aby zmienić klucz inny niż bieżący, należy dodać do klucza przedrostek lub przyrostek [numer] (nie zmieni się w ten sposób aktywnego klucza). Można również podać klucz będący łańcuchem ASCII dodając przedrostek s:. Hasła (passphrase) nie są obecnie obsługiwane.
Aby zmienić to, który klucz jest obecnie aktywny należy wpisać [numer] (bez żadnej wartości klucza).
Przełącznik off wyłącza, a on włącza szyfrowanie.
Trybem bezpieczeństwa może być open lub restricted, a jego znaczenie zależy od używanej karty. W większości kart w trybie open nie używa się uwierzytelniania, a karta może również akceptować sesje nieszyfrowane, z kolei w trybie restricted używane są wyłącznie sesje szyfrowane, a karta będzie używała uwierzytelniania, jeśli jest ono dostępne.
Jeśli konieczne jest ustawienie wielu kluczy lub ustawienie klucza i zmiana aktywnego klucza, to konieczne będzie użycie kilku poleceń key. Argumenty mogą być podane w dowolnej kolejności, przy czym pierwszeństwo ma ostatnie.
Przykłady :
iwconfig eth0 key 0123-4567-89
iwconfig eth0 key [3] 0123-4567-89
iwconfig eth0 key s:password [2]
iwconfig eth0 key [2]
iwconfig eth0 key open
iwconfig eth0 key off
iwconfig eth0 key restricted [3] 0123456789
iwconfig eth0 key 01-23 key 45-67 [4] key [4]
Służy do zmiany trybu i parametrów schematu zarządzania energią.
Do ustawienia okresu między wybudzeniami, należy wpisać period wartość. Aby ustawić czas oczekiwania przed ponownym przejściem w tryb uśpienia, należy wpisać timeout wartość. Do ustawienia podstawowego poziomu oszczędzania energii służy opcja saving wartość. Można również dodać modyfikatory min i max. Domyślnie wartości te są sekundowe, przez dodanie przyrostka m można uzyskać milisekundy, a u mikrosekundy. Czasami wartości nie posiadają jednostki (liczba okresów ramek kontrolnych, dwell, wartości procentowe itp.)
off i on wyłączają i włączają zarządzenie energią. Można również ustawić tryb zarządzania energią na all (otrzymywanie wszystkich pakietów), unicast (otrzymywanie tylko pakietów unicast, odrzucanie pakietów multicast i broadcast) i multicast (otrzymywanie pakietów multicast i broadcast, odrzucanie unicast).
Przykłady :
iwconfig eth0 power period 2
iwconfig eth0 power 500m unicast
iwconfig eth0 power timeout 300u all
iwconfig eth0 power saving 3
iwconfig eth0 power off
iwconfig eth0 power min period 2 power max period 4
Wymusza użycie przez kartę określonego zestawu modulacji. Nowe karty obsługują różne modulacje, z których część jest standardowa (np. 802.11b i 802.11g), a część zastrzeżona. To polecenie wymusza używanie wyłącznie określonego zestawu modulacji podanego w wierszu polecenia. Można w ten sposób ominąć problemy z kompatybilnością.
Lista dostępnych modulacji zależy od karty i sterownika. Można ją wyświetlić poleceniem iwlist modulation. Proszę zauważyć, że część kart i sterowników może nie obsługiwać wyboru pojedynczej modulacji, część może funkcjonować jako grupa. Można też ustawić ten parametr na auto.
Przykłady :
iwconfig eth0 modu 11g
iwconfig eth0 modu CCK OFDMa
iwconfig eth0 modu auto
Część kart może nie włączać natychmiast zmian dokonanych za pomocą rozszerzeń bezprzewodowych (może czekać na kolejne zmiany lub aplikować je jedynie gdy karta jest włączana za pomocą ifconfig). To polecenie (gdy to dostępne) wymusza na karcie wprowadzenie w życie wszystkich oczekujących zmian.
Zwykle nie jest to konieczne, ponieważ karta ostatecznie wprowadzi zmiany w życie, lecz może być przydatne do debugowania.

Przy każdym urządzeniu obsługującym rozszerzenia bezprzewodowe, iwconfig będzie wyświetlał nazwę używanego protokołu MAC (pole MAC protocol) - nazwę urządzenia do protokołów własnościowych, ESSID (nazwę sieciową), NWID, frequency (częstotliwość lub kanał), sensitivity (czułość), mode (tryb działania), Access Point (adres punktu dostępowego), bit-rate (przepustowość), RTS threshold (próg RTS), fragmentation threshold (próg fragmentacji), encryption key (klucz szyfrowania) i power management (ustawienia zarządzania energią) - w zależności od dostępności.

Wyświetlane parametry mają takie samo znaczenie i wartości jak parametry które można ustawić, proszę przejrzeć poprzednią część strony podręcznika systemowego, aby przeczytać szczegółowe informacje na ten temat.
Część parametrów jest wyświetlanych jedynie w skróconej postaci (np. szyfrowanie). Więcej szczegółów można wypisać poleceniem iwlist(8).
Część parametrów ma dwa tryby (np. przepustowość). Jeśli polecenie jest poprzedzone "=", to oznacza to, że parametr określony i wymuszony do podanej wartości, natomiast gdy jest poprzedzony ":", wskazuje to na tryb automatyczny parametru i pokazywana jest wartość bieżąca (może się zmienić).

Adres równy 00:00:00:00:00:00 oznacza, że karta nie połączyła się z punktem dostępowym (z reguły jest to błąd konfiguracji). Parametr Access Point (punkt dostępowy) będzie pokazywany w trybie ad-hoc pod nazwą Cell (komórka - z oczywistych względów), lecz poza nazwą jest taki sam.

Jeśli /proc/net/wireless istnieje, to iwconfig wyświetli również jego zawartość. Proszę zauważyć, że te wartości będą zależeć od konkretnej karty i sterownika, tak więc aby móc je poprawnie interpretować konieczne jest zapoznanie się z dokumentacją sterownika.

Ogólna jakość połączenia. Może wyrażać poziom konkurencji lub interferencji, liczbę błędów bitowych lub błędów ramki, jakość otrzymywanego sygnału, synchronizację czasową lub inne wskazania sprzętowe. Jest to wartość powstała w oparciu o wiele danych i zależy całkowicie od sterownika i sprzętu.
Siła sygnału (RSSI - jak silny jest otrzymywany sygnał). Może być wyrażona w arbitralnych jednostkach lub dBm, iwconfig używa metainformacji ze sterownika do interpretacji wartości surowej podanej w /proc/net/wireless i wyświetla właściwą jednostkę lub wartość maksymalną (używając arytmetyki ośmiobitowej). W trybie Ad-Hoc wartość może być niezdefiniowana - należy wówczas skorzystać z iwspy.
Poziom zakłóceń tła (gdy pakiety nie są transmitowane). Tego parametru tyczą się podobne uwagi co Signal level.
Liczba pakietów otrzymanych z innym NWID lub ESSID. Używana do wykrywania problemów z konfiguracją lub istnienia sąsiednich sieci (na tej samej częstotliwości).
Liczba pakietów, których karta nie była w stanie odszyfrować. Wartość można wykorzystać do wykrywania nieprawidłowych ustawień szyfrowania.
Liczba pakietów, dla których karta nie była w stanie poprawnie połączyć fragmentów w warstwie łącza danych (najprawdopodobniej brakowało któregoś).
Liczba pakietów, których nie udało się dostarczyć karcie. Większość protokołów MAC będzie starała się kilkukrotnie wysłać pakiet ponownie.
Inne pakiety zagubione w związku z określonymi operacjami bezprzewodowymi.
Liczba zagubionych ramek kontrolnych z komórki lub punktu dostępowego. Ramki kontrolne są wysyłane w regularnych odstępach czasu w celu utrzymania koordynacji komórki, niepowodzenie w ich otrzymaniu wskazuje zwykle, że karta znalazła się poza zasięgiem.

Jean Tourrilhes - jt@hpl.hp.com

/proc/net/wireless

ifconfig(8), iwspy(8), iwlist(8), iwevent(8), iwpriv(8), wireless(7).

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.

30 marca 2006 wireless-tools