VIM(1) General Commands Manual VIM(1) NAME vim - Vi rozbudowany, edytor tekstu dla programisty SYNOPSIS vim [opcje] [plik ..] vim [opcje] - vim [opcje] -t znacznik vim [opcje] -q [plik_bledu] ex view gvim gview evim eview rvim rview rgvim rgview OPIS Vim jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Moze byc uzywany do edycji wszelkiego rodzaju plikow tekstowych. Uzyteczny zwlaszcza przy edycji programow. Posiada wiele usprawnien w porownaniu z Vi: wielopoziomowe cofanie zmian, wiele okien i buforow, podswietlanie skladni, edycja linii polecen, uzupelnianie nazw plikow, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd. Zobacz ":help vi_diff.txt" dla podsumowania roznic pomiedzy Vimem i Vi. W czasie korzystania z Vima mozna uzyskac obszerna pomoc z systemu pomocy on-line dzieki poleceniu ":help". Zobacz rozdzial POMOC ON-LINE ponizej. Najczesciej Vim jest uruchamiany do edycji pojedynczego pliku poleceniem vim plik Bardziej ogolnie Vim jest uruchamiany poprzez: vim [opcje] [lista plikow] Jesli brak listy plikow edytor rozpocznie z pustym buforem. W innym wypadku istnieje dokladnie jedna z czterech mozliwosci by wybrac jeden lub wiecej plikow do edycji. plik .. Lista nazw plikow. Pierwsza nazwa bedzie nazwa biezacego pliku, ktory zostanie wczytany do bufora. Kursor zostanie umieszczony w pierwszym wierszu. Do kolejnych plikow mozna przejsc dzieki poleceniu ":next". By otworzyc plik, ktorego nazwa zaczyna sie od myslnika nalezy liste plikow poprzedzic "--". - Plik do edycji jest wczytany ze standardowego wejscia. Polecenia sa odczytywane ze standardowego wyjscia bledow, ktorym powinien byc terminal (tty). -t {znacznik} Plik do edycji i poczatkowa pozycja kursora zalezy od "znacznika", rodzaju etykiety goto. {znacznika} szuka sie w pliku tags, zwiazany z nim plik staje sie plikiem biezacym i wykonuje sie powiazane polecenie. Zazwyczaj uzywa sie tego sposobu dla programow w C, w ktorych wypadku {znacznik} moze byc nazwa funkcji. W efekcie plik zawierajacy okreslona funkcje staje sie plikiem biezacym a kursor jest umieszczony na poczatku funkcji. Zobacz ":help tag-commands". -q [plik_bledow] Zacznij w trybie quickFix. Plik [plik_bledow] zostaje zinterpretowany i pokaze sie pierwszy blad. Jesli brak opcji [plik_bledow] nazwa pliku zostanie pobrana z opcji 'errorfile' (domyslnie "AztecC.Err" dla Amigi, "errros.err" dla innych systemow. Do kolejnych bledow mozna przeskoczyc dzieki poleceniu ":cn". Zobacz ":help quickfix". W zaleznosci od wywolania Vim zachowuje sie inaczej (program moze byc caly czas tym samym plikiem). vim "Normalny" sposob, wszystko jest domyslne. ex Zacznij w trybie Ex. Przejdz do trybu Normalnego poleceniem ":vi". Mozna takze uruchomic poprzez argument "-e". view Zacznij w trybie tylko do odczytu. W ten sposob bedziesz chroniony przed zapisywaniem pliku. Mozna takze uruchomic poprzez argument "-R". gvim gview Wersja GUI. Uruchamia nowe okno. Mozna takze uruchomic poprzez argument "-g". evim eview Wersja GUI w latwym trybie. Uruchamia nowe okno. Mozna takze uruchomic poprzez argument "-y". rvim rview rgvim rgview Podobnie jak powyzej, ale z ograniczeniami. Nie bedzie mozna uruchomic polecen powloki lub zawiesic Vima. Mozna takze uruchomic poprzez argument "-Z". OPCJE Opcje mozna podac w dowolnej kolejnosci, przed lub po nazwach plikow. Opcje bez argumentow mozna laczyc po pojedynczym myslniku. +[num] W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony w wierszu "num". Jesli brak "num" kursor zostanie umieszczony w ostatnim wierszu. +/{wzor} W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony na pierwszym wystapieniu {wzor}. Zobacz ":help search-pattern" by dowiedziec sie jakie sa mozliwe wzorce wyszukiwania. +{polecenie} -c {polecenie} {polecenie} zostanie wykonane po tym jak wczyta sie pierwszy plik. {polecenie} jest interpretowane jako polecenie Ex. Jesli {poleceni} zawiera biale znaki musi byc umieszczone w podwojnych cudzyslowach (zalezy to od uzywanej powloki). Przyklad: vim "+set si" main.c Uwaga: Mozna uzyc do 10 polecen "+" lub "-c". -S {plik} {plik} zostanie zinterpretowany po wczytaniu pierwszego pliku. Jest rownowazne -c "source {plik}". {plik} nie moze zaczynac sie '-'. Jesli nie podano {plik} zostanie uzyty "Session.vim" (dziala tylko wtedy jesli -S jest ostatnim argumentem). --cmd {polecenie} Podobne do "-c", ale polecenie jest wykonywane tuz przed interpretacja jakiegokolwiek pliku vimrc. Mozna uzyc do 10 takich polecen, niezaleznie od polecen od "-c" -A Jesli Vim zostal skompilowany ze wsparciem dla jezykow arabskich (edycja od prawej do lewej i arabska mapa klawiatury) ta opcja uruchamia Vima w trybie arabskim, np. ustawia sie opcja 'arabic'. W innym wypadku pojawi sie komunikat bledu i Vim zakonczy dzialanie. -b Tryb binarny. Ustawi sie kilka opcji, ktore umozliwia edycje plikow binarnych lub wykonywalnych. -C Kompatybilny. Ustawia opcje 'compatible'. W ten sposob Vim bedzie zachowywal sie jak Vi, nawet jesli istnieje plik .vimrc. -d Uruchom w trybie diff. Powinno sie uzyc dwoch, trzech lub czterech nazwy plikow jako argumentow. Vim otworzy wszystkie te pliki i pokaze roznice miedzy nimi. Dziala jak vimdiff(1). -d {urzadzenie} Otworz {urzadzenie} by uzywac jako terminal. Tylko na Amidze. Przyklad: "-d con:20/30/600/150". -D Debugowanie. Przejdz do trybu debugowanie wykonujac pierwsze polecenie ze skryptu. -e Uruchom Vima w trybie Ex, dziala tak samo jakby wywolano program jako "ex". -E Uruchom Vima w ulepszonym trybie Ex, dziala tak samo jakby wywolano program jako "exim". -f Pierszy plan. Dla wersji GUI. Vim nie nie oddzieli sie od powloki w jakiej zostal uruchomiony. Na Amidze Vim nie jest uruchomiony ponownie by otworzyc nowe okno. Opcja powinna byc uzyta kiedy Vim jest wywolywany przez program, ktory ma zaczekac na koniec sesji (np. mail). Na Amidze polecenia ":sh" i ":!" nie beda dzialac. --nofork Pierwszy plan. Dla wersji GUI. Vim nie oddzieli sie od powloki w jakiej zostal uruchomiony. -F Jesli Vim zostal skompilowany ze wsparciem FKMAP dla edycji tekstow od prawej do lewej i mapowania klawiatury Farsi, ta opcja uruchomi Vima w trybie Farsi, np. zostawia ustawione opcje 'fkmap' i 'rightleft'. W innym wypadku pojawi sie komunikat bledu i Vim zakonczy dzialanie. -g Jesli Vim zostal skompilowany ze wsparciem dla GUI ta opcja uruchomi GUI. W innym wypadku pojawi sie komunikat bledu i Vim zakonczy dzialanie. -h Wyswietli krotka pomoc o argumentach linii polecen i opcjach. Potem Vim zakonczy dzialanie. -H Jesli Vim zostal skompilowany ze wsparciem RIGHTLEFT dla edycji od prawej do lewej oraz ma mapowanie klawiatury dla hebrajskiego, ta opcja uruchomi Vima w trybie hebrajskim, np. ustawi opcje 'hkmap' i 'rightleft'. W innym wypadku pojawi sie komunikat bledu i Vim zakonczy dzialanie. -i {viminfo} Kiedy Vim uzywa pliku viminfo ta opcja wskaze jakiego pliku uzyc zamiast domyslnego "~/.viminfo". Mozna tez ominac uzycie pliku .viminfo przez podanie nazwy "NONE". -L To samo co -r. -l Tryb Lisp. Ustawia opcje 'lisp' i 'showmatch'. -m Zmiana pliku jest niemozliwa. Przestawia opcje 'write'. Mozna zmieniac zawartosc bufora, ale zapisanie pliku nie jest mozliwe. -M Opcje 'modifiable' i 'write' zostana wylaczone, tak wiec zmiany w pliku oraz ich zapisanie nie sa mozliwe. Wartosc tych opcji mozna zmienic. -N Tryb niekompatybilny. Przestawia opcje 'compatible'. Dzieki temu Vim bedzie zachowywal sie odrobine lepiej, ale mniej zgodnie z Vi nawet jesli nie istnieje plik .vimrc. -n Nie powstanie plik wymiany. Odzyskanie pliku po wypadku nie bedzie mozliwe. Wygodne jesli instnieje potrzeba edycji na bardzo wolnym medium (np. dyskietce). Ten cel mozna osiagnac takze przez ":set uc=0". Mozna odwrocic przez ":set uc=200". -nb Uruchom jako serwer edytora dla NetBeans. Zobacz dokumentacje by dowiedziec sie wiecej. -o[N] Otworz N okien w stosie. Kiedy brak N, otworz jedno okno dla kazdego pliku. -O[N] Otworz N okien obok siebie. Kiedy brak N, otworz jedno okno dla kazdego pliku. -p[N] Otworz N kart. Kiedy brak N, otworz jedna karte dla kazdego pliku. -R Tryb tylko do odczytu. Zostanie ustawiona opcja 'readonly'. Caly czas mozna zmieniac bufor, ale bedzie istniala blokada by chronic przed przypadkowym zapisaniem pliku. Jesli chcesz zapisac plik dodaj wykrzyknik do polecenia Ex, np. ":w!". Opcja -R implikuje opcje -n (zobacz ponizej). Opcja 'readonly' moze zostac przestawiona poprzez ":set noro". Zobacz ":help 'readonly'". -r Wypisz liste plikow wymiany razem z informacjami o nich. -r {plik} Tryb odzyskiwania danych. Plik wymiany zostanie wykorzystany do odzyskania gwaltownie przerwanej sesji. Plik wymiany to plik z taka sama nazwa co plik oryginalny z dodanym ".swp". Zobacz ":help recovery". -s Tryb cichy. Rozpoczety tylko kiedy uruchomiony jako "Ex" lub opcja "-e" zostala podana przed opcja "-s". -s {skrypt} Zostanie wczytany plik {skrypt}. Znaki w pliku zostana zinterpretowane jakby byly wpisywane. To samo mozna osiagnac poprzez polecenie ":source! {skrypt}". Jesli osiagnieto koniec pliku zanim edytor zakonczyl dzialanie, dalsze znaki odczytywane sa z klawiatury. -T {terminal} Przekazuje Vimowi nazwe terminalu jakiego uzywasz. Wymagane tylko wtedy jesli nie dziala automatycznie. Powinien byc to terminal znany Vimowi (builtin) lub zdefiniowany w plikach termcap lub terminfo. -u {vimrc} Uzyj polecen z pliku {vimrc} w czasie uruchamiania. Wszystkie inne mozliwe pliki uruchamiania zostana pominiete. Uzywaj do edytowania plikow specjalnych. Mozna pominac takze wszystkie mozliwe pliki uruchamiania poprzez podanie nazwy "NONE". Zobacz ":help initialization" by poznac wiecej szczegolow. -U {gvimrc} Uzyj polecen z pliku {gvimrc} w czasie uruchamiania GUI. Wszystkie inne mozliwe pliki uruchamiania GUI zostana pominiete. Mozna pominac takze wszystkie mozliwe pliki uruchamiania GUI poprzez podanie nazwy "NONE". Zobacz ":help gui-init" by poznac wiecej szczegolow. -V[N] Tryb gadatliwy. Wypisz wiadomosci o tym jaki pliki sa wczytywane i o informacjach pobieranych i dodawanych do pliku viminfo. Opcjonalny argument N jest wartoscia 'verbose'. Domyslnie 10. -v Uruchom Vima w trybie Vi, tak jakby program byl nazwany "vi". Ma znaczenie tylko wtedy jesli program nazwany jest "ex". -w {plik} Wszystkie wcisniecia klawiszy, az do zakonczenia dzialania programu, sa zapisywane w {plik} . Uzyteczne jesli chce sie stworzyc skrypt do uzycia z "vim -s" lub ":source!". Jesli {plik} istnieje, znaki sa dopisywane. -W {plik} Podobnie do -w, ale istniejacy plik jest nadpisywany. -x Uzyj szyfrowania podczas zapisywania plikow. Zostaniesz poproszony o podanie klucza. -X Nie lacz z serwerem X. Skraca czas uruchamiania w terminalu, ale tytul okna i schowek nie beda wykorzystywane. -y Uruchom Vima w latwym trybie, tak jakby program zostal wywolany "evim" lub "eview". Vim bedzie zachowywal sie bardziej jak edytor kliknij-i-wpisz. -Z Tryb ograniczony. Zachowuje sie jakby nazwa programu zaczynala sie od "r". -- Oznacza koniec opcji. Argumenty po tej opcji beda traktowane jak nazwy plikow. Uzywa sie do otwierania plikow, ktorych nazwy zaczynaja sie od '-'. --echo-wid Wylacznie GTK GUI: wypisz ID okna na standardowe wyjscie. --help Wyswietl informacje o pomocy i zakonczy, to samo co"-h". --literal Potraktuj nazwy plikow doslownie i nie rozwiazuj kwantyfikatorow. Nie ma znaczenia na Uniksach gdzie powloka rozwiazuje kwantyfikatory. --noplugin Pomin ladowanie wtyczek. Implikowane przy -u NONE. --remote Polacz sie z serwerem Vima i edytuj w nim reszte plikow podanych jako argumenty. Jesli nie znaleziono serwera zostanie zgloszony blad a pliki zostana otwarte w biezacym Vimie. --remote-expr {wyrazenie} Polacz z serwerem Vima, rozwiaz w nim {wyrazenie} i wypisz rozwiazanie na standardowe wyjscie. --remote-send {klawisze} Polacz z serwerem Vima i wyslij do niego {klawisze}. --remote-silent Tak samo jak -remote, ale bez ostrzezenia kiedy nie znaleziono serwera. --remote-wait Tak samo jak -remote, ale Vim nie zakonczy dopoki pliki pozostana otwarte. --remote-wait-silent Tak samo jak --remote-wait, ale bez ostrzezenie kiedy nie znaleziono serwera. --serverlist Wypisz nazwy wszystkich serwerow Vima jakie mozna znalezc. --servername {nazwa} Uzyj {nazwa} jako nazwy serwera. Wykorzystane dla biezacego Vima o ile nie polaczone z argumentem --remote, wtedy jest to nazwa serwera do polaczenia. --socketid {id} Wylacznie GTK GUI: Uzyj mechanizmu GtkPlug by uruchomic gvima w innym oknie. --version Wypisz informacje o wersji i zakoncz. POMOC ON-LINE By rozpoczac wpisz ":help" w Vimie Wpisz ":help temat" by uzyskac pomoc na okreslony temat. Przyklad: ":help ZZ" by uzyskac pomoc na temat polecenia "ZZ". Uzyj i CTRL-D aby uzupelnic tematy (":help cmdline-completion"). W plikach pomocy istnieja znaczniki by ulatwic skakanie z jednego miejsca do innego (rodzaj linkow hipertekstowych, zobacz ":help"). Mozna w ten sposob zobaczyc cala dokumentacje, np. ":help syntax.txt". PLIKI /usr/share/vim/vim91/doc/*.txt Dokumentacja Vima Uzyj ":help doc-file-list" aby uzyskac pelna liste. /usr/share/vim/vim91/doc/tags Plik znacznikow sluzy do znajdowania informacji w plikach dokumentacji. /usr/share/vim/vim91/syntax/syntax.vim Globalne uruchamianie podswietlania skladni. /usr/share/vim/vim91/syntax/*.vim Pliki skladni dla roznych jezykow. /etc/vimrc Globalny plik uruchamiania Vima ~/.vimrc Osobiste parametry uruchamiania Vima /etc/gvimrc Globalne uruchamianie gvima. ~/.gvimrc Osobiste parametry uruchamiania gvima. /usr/share/vim/vim91/optwin.vim Skrypt uzywany w poleceniu ":options", dobry sposob do przegladania i ustawiania opcji. /usr/share/vim/vim91/menu.vim Globalne uruchamianie menu gvima. /usr/share/vim/vim91/bugreport.vim Skrypt sluzacy do tworzenia raportow o bledach. Zobacz ":help bugs". /usr/share/vim/vim91/filetype.vim Skrypt do wykrywania typu pliku wedlug jego nazwy. Zobacz ":help 'filetype'". /usr/share/vim/vim91/scripts.vim Skrypt do wykrywania typu pliku wedlug jego zawartosci. Zobacz ":help 'filetype'". /usr/share/vim/vim91/print/*.ps Pliku uzywane do drukowania PostScriptu. Najswiezsze wiadomosci na stronie Vima: ZOBACZ TAKZE vimtutor(1) AUTOR Vim zostal napisany przez Brama Moolenaara z duza pomoca innych osob. Zobacz ":help credits" w Vimie. Vim bazuje na Steviem, nad ktorym pracowali: Tim Thompson, Tony Andrews i G.R. (Fred) Walter. Malo juz zostalo z oryginalnego kodu. BLEDY Prawdopodobne. Zobacz ":help todo" by poznac liste znanych problemow. Pamietaj ze pewna ilosc problemow, ktore moga byc uznawane przez niektorych ludzi za bledy sa w rzeczywistosci spowodowane wiernoscia w odtwarzaniu zachowania Vi. Jesli sadzisz, ze inne rzeczy sa bledami "poniewaz Vi robi to inaczej", powinienes przyjrzec sie blizej plikowi vi_diff.txt (lub wpisac ":help vi_diff.txt" w Vimie). Sprawdz takze opis opcji 'compatible' i 'cpoptions'. 2006 kwi 11 VIM(1)