STRINGS(1) Narzedzia programistyczne GNU STRINGS(1) NAZWA strings - drukuje sekwencje drukowalnych znakow z plikow SKLADNIA strings [-afovV] [-min-dlug] [-n min-dlug] [--bytes=min-dlug] [-t format] [--radix=format] [-e kodowanie] [--encoding=kodowanie] [-U metoda] [--unicode=metoda] [-] [--all] [--print-file-name] [-T nazwa-bfd] [--target=nazwa-bfd] [-w] [--include-all-whitespace] [-s] [--output-separatorlancuch_sep] [--help] [--version] plik... OPIS Dla kazdego podanego pliku, GNU strings wyswietla drukowalne sekwencje znakow, majace co najmniej 4 znaki dlugosci (lub liczbe podana przez opcje opisane nizej), za ktorymi wystepuje znak niedrukowalny. W zaleznosci od tego, jak program strings zostal skonfigurowany, domyslnie bedzie wyswietlal albo wszystkie sekwencje drukowalnych znakow znajdujace sie w kazdym z plikow, albo tylko te sekwencje, ktore znajduja sie w ladowalnych i zainicjowanych sekcjach danych. Jesli nie mozna rozpoznac typu pliku lub gdy strings czyta ze standardowego wejscia, to zawsze bedzie wyswietlal wszystkie znalezione sekwencje drukowalnych znakow. W celu zachowania zgodnosci z poprzednimi wersjami kazdy plik, ktory wystepuje po opcji - wiersza polecen zostanie takze calkowicie przeszukany, niezaleznie od tego, czy wystepuje jakakolwiek opcja -d. strings jest przydatny do okreslania zawartosci nietekstowych plikow. OPCJE -a --all - Czyta caly plik, niezaleznie od tego, jakie sekcje zawiera, ani od tego, czy te sekcje sa zaladowane lub zainicjowane. Zazwyczaj jest do zachowanie domyslne, ale strings moze byc skonfigurowany w ten sposob, ze domyslna opcja jest -d. Opcja - zalezy od pozycji i wymusza na programie strings przeprowadzanie pelnych wyszukiwan w kazdym z plikow wystepujacych w wierszu polecen po -, nawet jesli podano rowniez opcje -d. -d --data Wyswietla tylko lancuchy znakow z zainicjowanych i ladowalnych sekcji pliku. Opcja ta pozwala na zmniejszenie ilosci smieci wyswietlanych na wyjsciu, ale takze naraza program strings na wszystkie zagrozenia bezpieczenstwa, ktore moga byc obecne w bibliotece BFD uzywanej do znajdowania i ladowania sekcji. Strings moze byc tak skonfigurowany, ze ta opcja jest domyslnym zachowaniem. W takim przypadku za pomoca opcji -a mozna wylaczyc uzywanie biblioteki BFD i zamiast tego wypisac wszystkie lancuchy znakow znalezione w pliku. -f --print-file-name Wyswietla nazwe pliku przed kazdym lancuchem znakow. --help Wypisuje sposob uzycia programu i konczy prace. -min-dlug -n min-dlug --bytes=min-dlug Wypisuje sekwencje znakow, mogacych byc wyswietlonych, ktore maja co najmniej min-dlug dlugosci. Jesli nie poda sie dlugosci, uzywana jest wielkosc domyslna 4 znakow. Rozroznienie pomiedzy znakami, ktore moga, lub nie moga, byc wyswietlone, zalezy od ustawienia opcji -e i -U. Sekwencje zawsze koncza sie znakami kontrolnymi, takimi jak znak nowego wiersza i powrotu karetki, ale nie znakiem tabulacji. -o To samo, co -t o. Niektore inne wersje strings maja -o, ktore dziala jak -t d, a nie jak -t o. Poniewaz nie mozemy zapewnic zgodnosci z oboma znaczeniami, po prostu wybralismy jedno z nich. -t format --radix=format Drukuje przesuniecie w pliku przed kazdym lancuchem. Pojedynczy argument znakowy okresla format przesuniecia: o - osemkowy, x - szesnastkowy, d - dziesietny. -e kodowanie --encoding=kodowanie Wybiera kodowanie znakow dla znalezionych lancuchow. Mozliwe wartosci kodowania to: s - pojedyncze znaki 7-bitowe (domyslnie), S - pojedyncze znaki 8-bitowe, b - 16-bitowe, big endian, l = 16-bitowe, little endian, B - 32-bitowe, big endian, L - 32-bitowe, little endian. Opcja te jest przydatna do wyszukiwania lancuchow stworzonych z szerokich znakow (l oraz b stosuja sie na przyklad do kodowan Unicode UTF-16/UCS-2. -U [d|i|l|e|x|h] --unicode=[default|invalid|locale|escape|hex|highlight] Kontroluje wyswietlanie wielobajtowych znakow kodowanych w UTF-8 w lancuchach. Domyslnie (--unicode=default) nie sa traktowane specjalnie, lecz zachowanie zalezy od ustawienia opcji --encoding. Inne wartosci tej opcji automatycznie wlacza --encoding=S. Opcja --unicode=invalid traktuje takie znaki jako niegraficzne, zatem niebedace czescia prawidlowego lancucha. Wszelkie pozostale opcje traktuja je jako prawidlowe znaki lancucha. Opcja --unicode=locale wyswietla je w aktualnych ustawieniach regionalnych (locale), ktore moga, lecz nie musza, obslugiwac kodowania UTF-8. Opcja --unicode=hex wyswietla je jako sekwencje bajtow szesnastkowych, otoczonych znakami <>. Opcja --unicode=escape wyswietla je jako sekwencje ucieczki (\uxxxx), a opcja --unicode=highlight wyswietla je jako sekwencje ucieczki podswietlone na czerwono (jesli obsluguje to urzadzenie wyjsciowe). Kolorowanie ma za zadanie przyciagnac uwage do obecnosci sekwencji unikodu tam, gdzie moga nie byc oczekiwane. -T nazwa-bfd --target=nazwa-bfd Podaje format kodu obiektowego inny niz domyslny format w systemie, na ktorym jest uruchomiony strings. -v -V --version Wyswietla numer wersji programu na standardowe wyjscie i konczy dzialanie. -w --include-all-whitespace Domyslnie wyjsciowe lancuchy moga zawierac znaki spacji i tabulacji, ale nie inne biale znaki, jak na przyklad znaki nowego wiersza i powrotu karetki. Opcja -w pozwala na to, by wszystkie biale znaki byly uwazane za czesc lancucha znakow. -s --output-separator Domyslnie wyjsciowe lancuchy znakow sa rozdzielane znakami nowego wiersza. Ta opcja pozwala na podanie dowolnego lancucha znakow, ktory bedzie uzyty jako separator rekordow wyjsciowych. Uzyteczne z opcja --include-all-whitespace, ktore moze wypisywac lancuchy znakow juz zawierajace znaki nowego wiersza. @plik Czyta opcje wiersza polecen z podanego pliku. Przeczytane opcje sa wstawiane w miejsce oryginalnej opcji @plik. Jesli plik nie istnieje lub nie moze byc odczytany ta opcja jest traktowana doslownie i nie jest usuwana. Opcje w pliku sa rozdzielane bialymi znakami. Bialy znak moze wystapic w opcji, jesli cala opcja zostanie ujeta w pojedyncze albo podwojne cudzyslowy. Mozna dodac dowolny znak (wlaczajac w to znak odwrotnego ukosnika), poprzedzajac go znakiem odwrotnego ukosnika. Plik moze rowniez zawierac dodatkowe opcje @plik - w takim przypadku kazda z takich opcji bedzie przetwarzana rekurencyjnie. ZOBACZ TAKZE ar(1), nm(1), objdump(1), ranlib(1), readelf(1) oraz wpisy info binutils. PRAWA AUTORSKIE Copyright (c) 1991-2025 Free Software Foundation, Inc. Zezwala sie na kopiowanie, rozpowszechnianie i/lub modyfikowanie tego dokumentu na warunkach Licencji Wolnej Dokumentacji GNU (GNU Free Documentation License) w wersji 1.3 lub jakiejkolwiek nowszej wersji opublikowanej przez Fundacje Wolnego Oprogramowania, przy czym Sekcjami niezmiennymi sa ,,GNU General Public License" i ,,GNU Free Documentation License", bez tresci przedniej lub tylnej strony okladki. Egzemplarz licencji zamieszczono w sekcji zatytulowanej ,,GNU Free Documentation License". TLUMACZENIE Autorami polskiego tlumaczenia niniejszej strony podrecznika sa: Przemek Borys , Robert Luberda i Michal Kulach Niniejsze tlumaczenie jest wolna dokumentacja. Blizsze informacje o warunkach licencji mozna uzyskac zapoznajac sie z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje sie ZADNEJ ODPOWIEDZIALNOSCI. Bledy w tlumaczeniu strony podrecznika prosimy zglaszac na adres listy dyskusyjnej . binutils-2.44 8 lutego 2025 r. STRINGS(1)