SFDISK(8) Administracja systemem SFDISK(8) NAZWA sfdisk - wyswietla lub modyfikuje tablice partycji dysku SKLADNIA sfdisk [opcje] urzadzenie [-N numer-partycji] sfdisk [opcje] polecenie OPIS sfdisk jest narzedziem do partycjonowania dowolnego urzadzenia blokowego, powstalym glownie z mysla o skryptach. Dziala w trybie interaktywnym, gdy jest uruchomiony w terminalu (tj. standardowe wejscie odnosi sie do terminala). Od wersji 2.26 sfdisk obsluguje etykiety dysku MBR (DOS), GPT, SUN i SGI, ale nie obsluguje adresowania CHS (cylinder-glowica-sektor). CHS nigdy nie bylo istotne w Linuksie, a ten sposob adresowania nie ma zadnego sensu we wspolczesnych urzadzeniach. sfdisk chroni pierwszy sektor dysku przy tworzeniu nowej etykiety dysku. Opcja --wipe always wylacza te ochrone. Prosze zauwazyc, ze fdisk(8) i cfdisk(8) domyslnie calkowicie kasuja ten obszar. sfdisk (od wersji 2.26) wyrownuje poczatek i koniec partycji do limitow wejscia/wyjscia urzadzenia blokowego, jesli: podano rozmiar wzgledny, korzysta sie z domyslnych wartosci albo do rozmiarow uzyto przyrostkow zwielokrotniajacych (np. MiB). Moze sie zdarzyc, ze rozmiar partycji ulegnie optymalizacji (zmniejszeniu lub zwiekszeniu) z powodu wyrownania, jesli przesuniecie poczatku partycji podano dokladnie w sektorach, a rozmiar partycji relatywnie lub przy uzycie przyrostkow oznaczajacych wielokrotnosc. Zaleca sie w ogole nie podawac przesuniecia poczatku partycji, lecz okreslic jej rozmiar w MiB, GiB itd. W takim przypadku sfdisk wyrowna wszystkie partycje do limitow wejscia/wyjscia urzadzenia blokowego (lub, gdy limity wejscia/wyjscia sa zbyt male, to do granicy megabajta, aby zachowac przenosnosc ukladu dysku). Jesli to domyslne zachowanie jest niepozadane (zwykle w przypadku bardzo malych partycji), to nalezy okreslic przesuniecie i rozmiar w sektorach. Program sfdisk nie dokona wowczas zadnej optymalizacji wzgledem podanych wartosci. sfdisk, w przeciwienstwie do fdisk(8), nie tworzy standardowych partycji systemowych dla etykiet dysku SGI i SUN. Konieczne jest jawne utworzenie wszystkich partycji w tym partycji systemowych zajmujacych caly dysk. sfdisk uzywa ioctl BLKRRPART (ponowne odczytanie tablicy partycji) aby upewnic sie, ze urzadzenie nie jest uzywane przez system lub inne narzedzia (zob. tez --no-reread). Mozliwe jest, ze ta funkcja lub inna aktywnosc sfdisk bedzie scigala sie z systemd-udevd(8). Zalecanym sposobem unikniecia ewentualnych kolizji jest skorzystanie z opcji --lock. Taka wylaczna blokada spowoduje pominiecie przez systemd-udevd obslugi zdarzenia na danym urzadzeniu. Zacheta sfdisk jest jedynie wskazowka dla uzytkownikow, a wyswietlony numer partycji nie oznacza, ze utworzony zostanie taki sam wpis tablicy partycji (jesli nie podano -N), szczegolnie w przypadku tablic zawierajacych luki. POLECENIA Polecenia wzajemnie sie wykluczaja. [-N numer-partycji] urzadzenie Domyslnym zachowaniem sfdisk jest odczytanie ze standardowego wejscia przepisu na oczekiwane partycjonowanie urzadzenia, a nastepnie utworzenie tablicy partycji zgodnie z tym przepisem. Patrz nizej aby zapoznac sie z opisem formatu wejsciowego. Jesli standardowym wejsciem jest terminal, to sfdisk uruchomi sie w sesji interaktywnej. Jesli podano opcje -N, to zmiany sa wprowadzane w partycji okreslonej numerem-partycji. Pola partycji ktorych nie podano, nie sa modyfikowane. Prosze zauwazyc, ze opcja -N mozna w ten sposob zaadresowac partycje nieistniejaca. Przykladowo MBR zawiera zawsze 4 partycje, ale liczba uzywanych partycji moze byc tez mniejsza. W takim przypadku sfdisk podazy za domyslnymi wartosciami z tablicy partycji i nie uzyje wbudowanych wartosci domyslnych dla nieuzywanych partycji podanych z opcja -N. Zob. tez --append. -A, --activate urzadzenie [numer-partycji...] Wlacza flage rozruchowa dla podanych partycji i wylacza flage rozruchowa dla wszystkich niepodanych partycji. W miejsce numerow partycji mozna podac rowniez wartosc specjalna "-", ktora wylaczy flage rozruchowa na wszystkich partycjach. Polecenie aktywacji jest obslugiwane tylko w przypadku MBR i PMBR. Jesli wykryto etykiete GPT, to sfdisk wypisze ostrzezenie i automatycznie przejdzie do PMBR. Jesli nie poda sie numeru-partycji, wypisywana jest lista partycji z aktywna flaga. --backup-pt-sectors urzadzenie Tworzy kopie zapasowa sektorow biezacej tablicy partycji w formacie binarnym i wychodzi. Zob. rozdzial TWORZENIE KOPII ZAPASOWEJ TABLICY PARTYCJI. --delete urzadzenie [numer-partycji...] Usuwa wszystkie lub podane partycje. -d, --dump urzadzenie Zrzuca partycje urzadzenia w formacie, ktory mozna podac jako wejscie do sfdisk. Zob. rozdzial TWORZENIE KOPII ZAPASOWEJ TABLICY PARTYCJI. -g, --show-geometry [urzadzenie...] Wypisuje geometrie wszystkich lub podanego urzadzenia. Ze wzgledu na kompatybilnosc wsteczna, przestarzala opcja --show-pt-geometry ma takie samo znaczenie. -J, --json urzadzenie Zrzuca partycje urzadzenia w formacie JSON. Prosze zauwazyc, ze sfdisk nie potrafi uzyc JSON jako formatu wejsciowego. -l, --list [urzadzenie...] Wypisuje partycje wszystkich lub podanego urzadzenia. Polecenie to mozna laczyc z --verify. -F, --list-free [urzadzenie...] Wypisuje przestrzenie bez partycji (wolne) na wszystkich lub podanym urzadzeniu. --part-attrs urzadzenie numer-partycji [atrybuty] Zmienia bity atrybutow partycji GPT. Jesli nie podano atrybutow, wypisywane sa ustawienia biezacej partycji. Argument atrybuty zawiera liste numerow bitow lub nazw bitow, separatorem jest przecinek lub spacja. Przykladowo lancuch "RequiredPartition,50,51" ustawi trzy bity. Obecnie obslugiwane sa nastepujace bity atrybutow: Bit 0 (RequiredPartition) Jesli ten bit jest ustawiony, partycja jest wymagana do funkcjonowania platformy. Tworca partycji wskazuje, ze usuniecie lub modyfikacja zawartosci moze byc przyczyna utraty funkcji platformy lub jej zdolnosci do rozruchu lub dzialania. System nie moze funkcjonowac normalnie po jej usunieciu i powinna byc ona rozwazana jako czesc sprzetowa systemu. Bit 1 (NoBlockIOProtocol) Oprogramowanie ukladowe EFI powinno ignorowac zawartosc partycji i nie probowac jej odczytywac. Bit 2 (LegacyBIOSBootable) Partycja moze sluzyc do rozruchu przez stare oprogramowanie ukladowe BIOS. Bity 3-47 Niezdefiniowane i musza wynosic zero. Zarezerwowane dla przyszlych wersji specyfikacji UEFI. Bity 48-63 Zarezerwowane do uzytku przez GUID. Uzycie tych bitow silnie zalezy od typu partycji. Przykladowo Microsoft uzywa bitu 60 aby oznaczyc ustawienie tylko do odczytu, 61 do kopii w tle innej partycji, 62 do partycji ukrytych a 63 do wylaczenia automatycznego montowania. --part-label urzadzenie numer-partycji [etykieta] Zmienia etykiete (nazwe) partycji GPT. Jesli nie podano etykiety, wypisze etykiete biezacej partycji. --part-type urzadzenie numer-partycji [typ] Zmienia typ partycji. Jesli nie podano typu, wypisze typ biezacej partycji. Argument typ jest liczba szesnastkowa w przypadku MBR, GUID-em w przypadku GPT, aliasem (np. "linux") lub skrotem (np. "L"). Ze wzgledu na kompatybilnosc wsteczna, opcje -c i --id maja takie samo znaczenie. --part-uuid urzadzenie numer-partycji [uuid] Zmienia unikalny identyfikator (UUID) partycji GPT. Jesli nie podano uuid, wypisze UUID biezacej partycji. --disk-id urzadzenie [identyfikator] Zmienia identyfikator dysku. Jesli nie podano identyfikatora, wypisze biezacy identyfikator. Identyfikatorem jest UUID w przypadku GPT lub liczba calkowita bez znaku dla MBR. --discard-free urzadzenie Odrzuca wszelkie nieuzywane (niespartycjonowane) sektory na urzadzeniu. Aby uzyskac liste wolnych obszarow, prosze skorzystac z opcji --list-free. Zob. tez blkdiscard(8). Warning Wszystkie dane w odrzucanych obszarach dysku zostana utracone! Prosze nie korzystac z tej opcji w przypadku watpliwosci. Prosze zauwazyc, ze polecenie 'T' w programie fdisk wyswietla zapytanie, z prosba o okreslenie obszarow, jakie maja byc odrzucone. Jednak sfdisk zawsze odrzuci wszelkie miejsca niespartycjonowane (poza tymi, w ktorych nie da sie utworzyc partycji, takimi jak poczatek urzadzenia). -r, --reorder urzadzenie Dokonuje ponownej numeracji partycji, porzadkujac je wg przesuniecia ich poczatkow. -s, --show-size [urzadzenie...] Wypisuje rozmiary wszystkich lub podanego urzadzenia, uzywajac jednostki 1024 bajtow. Polecenie PRZESTARZALE na rzecz blockdev(8). -T, --list-types Wypisuje wszystkie obslugiwane typy dla biezacej etykiety dysku lub etykiety podanej opcja --label. -V, --verify [urzadzenie...] Sprawdza czy tablica partycji i partycje wygladaja na poprawne. --relocate oper urzadzenie Zmienia lokalizacje naglowka tablicy partycji. Polecenie obslugiwane obecnie tylko dla naglowka GPT. Argumentem oper moze byc: gpt-bak-std Przesuwa zapasowy naglowek GPT do standardowego polozenia na koncu urzadzenia. gpt-bak-mini Przesuwa zapasowy naglowek GPT za ostatnia partycje. Prosze zauwazyc, ze standard UEFI wymaga, aby zapasowy naglowek byl umieszczony na koncu urzadzenia i narzedzia partycjonujace moga go automatycznie przemiescic do pozycji zgodnej ze standardem. OPCJE -a, --append Nie tworzy nowej tablicy partycji, lecz jedynie dolacza podane partycje. Prosze zauwazyc, ze w tym przypadku partycja nieuzywana moze byc uzyta ponownie, nawet gdy nie jest ostatnia partycja w tablicy partycji. Zob. tez -N aby okreslic wpis w tablicy partycji. -b, --backup Tworzy kopie zapasowa sektorow biezacej tablicy partycji przed rozpoczeciem partycjonowania. Domyslna nazwa pliku kopii zapasowej jest ~/sfdisk--.bak; aby uzyc innej nazwy zob. opcje -O, --backup-file. Zob. rozdzial TWORZENIE KOPII ZAPASOWEJ TABLICY PARTYCJI aby dowiedziec sie wiecej. --color[=kiedy] Koloryzuje wynik. Opcjonalnym argumentem kiedy moze byc auto, never (nigdy) lub always (zawsze). Gdy nie poda sie argumentu kiedy, domyslnym ustawieniem jest auto. Kolory moga byc wylaczone; aktualne wbudowane ustawienie domyslne pokaze opcja --help. Zob. rowniez rozdzial KOLORY. -f, --force Wylacza wszelkie sprawdzanie spojnosci. --Linux Opcja przestarzala i ignorowana. Partycjonowanie kompatybilne z Linuksem (i innymi wspolczesnymi systemami operacyjnymi) jest stosowane domyslnie. --lock[=tryb] Uzywa blokady na wylacznosc BSD do urzadzen i plikow na ktorych dziala. Opcjonalnym argumentem tryb moze byc yes, no (albo 1 lub 0) lub tez nonblock. Jesli nie poda sie trybu, domyslna wartoscia jest yes. Opcja ta przeslania zmienna srodowiskowa $LOCK_BLOCK_DEVICE. Choc domyslnie nie jest uzywana zadna blokada, zaleca sie jej uzycie aby uniknac kolizji z systemd-udevd(8) i innymi narzedziami. -n, --no-act Wykonuje wszystkie czynnosci poza zapisem na urzadzenie. --no-reread Nie sprawdza za pomoca ioctl re-read-partition-table, czy urzadzenie jest aktualnie w uzyciu. --no-tell-kernel Nie informuje jadra o wprowadzonych zmianach partycji. Zaleca sie laczenie tej opcji z --no-reread do modyfikacji partycji na uzywanym dysku. Sama partycja nie powinna byc uzywana (np. zamontowana). -O, --backup-file sciezka Zmienia domyslna nazwe pliku kopii zapasowej. Prosze zauwazyc, ze do nazwy pliku zawsze dolaczana jest nazwa urzadzenia i przesuniecie. --move-data[=sciezka] Przesuwa dane po zmianie polozenia partycji np. przy przesuwaniu poczatku partycji do innego miejsca na dysku. Rozmiar partycji musi pozostac taki sam, natomiast nowe i stare polozenie moga sie nakladac. Wymagana jest jednoczesnie opcja -N, aby okreslic tylko jedna, konkretna partycje. Opcjonalna sciezka okresla nazwe pliku dziennika. Dziennik zawiera informacje o wszystkich operacjach odczytu/zapisu na danych partycji. Slowo "@default" jako sciezka wymusza na sfdisk korzystanie z pliku ~/sfdisk-.move. Dziennik jest opcjonalny od wersji 2.35. Prosze zauwazyc, ze operacja ta jest ryzykowna i nie jest niepodzielna. Nalezy wykonac kopie zapasowa danych! Zob. tez --move-use-fsync. W ponizszym przykladzie, pierwsze polecenie utworzy wolna przestrzen przed pierwsza partycja o rozmiarze 100 MiB i przeniesie dane, ktore ona zawiera (np. system plikow). Nastepne polecenie utworzy nowa partycje w wolnym miejscu (z przesunieciem 2048), a ostatnie zmieni kolejnosc partycji, aby odzwierciedlala kolejnosc na dysku (pierwotna sdc1 stanie sie sdc2). echo '+100M,' | sfdisk --move-data /dev/sdc -N 1 echo '2048,' | sfdisk /dev/sdc --append sfdisk /dev/sdc --reorder --move-use-fsync Uzywa wywolania systemowego fsync(2) po kazdym zapisie, przy przenoszeniu danych do nowego polozenia opcja --move-data. -o, --output lista Okresla wypisywane kolumny. Ich liste mozna poznac podajac opcje --help. Domyslna liste kolumn mozna rozszerzyc, jesli liste poda sie w formacie +lista (np. -o +UUID). -q, --quiet Wylacza dodatkowe komunikaty informacyjne. --sector-size rozmiar-sektora Okresla rozmiar sektora dysku. Mozliwe wartosci sa nastepujace: 512, 1024, 2048 i 4096. Jadra jest swiadome rozmiaru sektora zwyklych urzadzen blokowych. Prosze uzywac tej opcji tylko dla bardzo starych jader, przy pracy z obrazami dysku lub w celu nadpisania wartosci domyslnej jadra. Od util-linux-2.17 fdisk rozroznia logiczny i fizyczny rozmiar sektora. Ta opcja zmienia obie wartosci rozmiarow sektora na podany rozmiar-sektora. -u, --unit S Opcja przestarzala. Sektor jest jedyna obslugiwana jednostka. Opcja nie jest obslugiwana lacznie z poleceniem --show-size. -X, --label typ Okresla typ etykiety dysku (np. dos, gpt, ...). Jesli nie poda sie tej opcji, wartoscia domyslna bedzie istniejaca etykieta, albo, gdy na urzadzeniu nie ma jeszcze etykiet, sfdisk uzyje dos. Etykiete domyslna lub biezaca mozna nadpisac wierszem naglowka skryptu "label: ". Opcja --label nie wymusza na sfdisk utworzenia pustej etykiety dysku (zob. ponizszy rozdzial PUSTA ETYKIETA DYSKU). -Y, --label-nested typ Wymusza edycje zagniezdzonej etykiety dysku. Glowna etykieta dysku musi juz istniec. Opcja pozwala na przyklad na edycje hybrydowego/ochronnego MBR na urzadzeniu z GPT. -w, --wipe kiedy Usuwa sygnatury systemu plikow, RAID i tablicy partycji z urzadzenia, aby uniknac ryzyka ewentualnych kolizji. Argumentem kiedy moze byc: auto, never (nigdy) lub always (zawsze). Jesli nie uzyje sie niniejszej opcji, domyslnym zachowaniem jest auto, w ktorym sygnatury sa usuwane tylko w trybie interaktywnym. Wyjatkiem sa sygnatury tablicy partycji, ktore sa usuwane zawsze przed utworzeniem nowej tablicy partycji, chyba ze argumentem kiedy jest never. Tryb auto nie usuwa rowniez pierwszego sektora (rozruchowego); aby usunac ten obszar konieczne jest uzycie trybu always. We wszystkich przypadkach, zanim dojdzie do utworzenia nowej tablicy partycji, program wypisze ostrzezenia pokazujace wykryte sygnatury. Zob. tez polecenie wipefs(8). -W, --wipe-partitions kiedy Usuwa sygnatury systemu plikow, RAID i tablicy partycji z nowo tworzonej partycji, aby uniknac ryzyka ewentualnych kolizji. Argumentem kiedy moze byc: auto, never (nigdy) lub always (zawsze). Jesli nie uzyje sie niniejszej opcji, domyslnym zachowaniem jest auto, w ktorym sygnatury sa usuwane tylko w trybie interaktywnym i po potwierdzeniu przez uzytkownika. We wszystkich przypadkach, zanim dojdzie do utworzenia nowej partycji, program wypisze ostrzezenia pokazujace wykryte sygnatury. Zob. tez polecenie wipefs(8). -v, --version Wyswietla informacje o wersji i konczy dzialanie. -h, --help Wyswietla ten tekst i wychodzi. FORMATY WEJSCIOWE sfdisk obsluguje dwa formaty wejsciowe i ogolne wiersze naglowkowe. Wiersze naglowkowe Opcjonalne wiersze naglowkowe okreslaja ogolne informacje odnoszace sie do tablicy partycji. Format wiersza naglowkowego: : Aktualnie rozpoznawane sa nastepujace naglowki: unit Okresla jednostke partycjonowania. Jedyna obslugiwana sa sektory - sectors. label Okresla typ tablicy partycji np. dos lub gpt. label-id Okresla identyfikator tablicy partycji. Powinna byc to liczba szesnastkowa (z przedrostkiem 0x) w przypadku MBR oraz UUID w przypadku GPT. first-lba Okresla pierwszy uzyteczny sektor partycji GPT. Naglowek ten jest ignorowany, jesli rozmiary sektora w skrypcie i urzadzeniu roznia sie. W takim przypadku sfdisk uzyje domyslnej wartosci etykiety. last-lba Okresla ostatni uzyteczny sektor partycji GPT. Naglowek ten jest ignorowany, jesli rozmiary sektora w skrypcie i urzadzeniu roznia sie. W takim przypadku sfdisk uzyje domyslnej wartosci etykiety. Naglowek last-lba zostanie zignorowany jesli uzyto opcji --force, dzieki czemu skrypt stanie sie mozliwy do uzycia na dyskach o roznych rozmiarach. table-length Okresla maksymalna liczbe partycji GPT. grain Okresla minimalny rozmiar w bajtach uzywany do obliczenia wyrownania partycji. Domyslna wartoscia jest 1MiB i usilnie zaleca sie jej nie zmieniac. W przypadku jakichkolwiek watpliwosci prosze nie modyfikowac tej zmiennej. sector-size Okresla rozmiar sektora uzyty w wejsciu. sfdisk zawsze wewnetrznie uzywa albo rozmiaru sektora urzadzenia zapewnionego przez jadro dla danego urzadzenia blokowego albo tego, jaki podal uzytkownik w wierszu polecenia (zob. --sector-size). Od wersji 2.39 sfdisk oblicza ponownie rozmiary z wejscia, jesli rozmiary z naglowka sector-size oraz rozmiary sektora urzadzenia roznia sie. Prosze zauwazyc, ze wiersze naglowkowe mozna uzyc jedynie przed podaniem pierwszej partycji w wejsciu. Format pol nienazwanych poczatek rozmiar typ flaga-rozruchu gdzie kazdy wiersz dotyczy jednego opisu partycji. Pola sa oddzielone bialym znakiem, przecinkiem (zalecane) lub srednikiem, po ktorym moze wystapic bialy znak; poczatkowe i koncowe biale znaki sa ignorowane. Liczby moga byc osemkowe, dziesietne lub szesnastkowe; domyslnie sa dziesietne. Jesli jakies pole jest nieobecne, puste lub podane jako "-" uzywane sa domyslne wartosci. Gdy jednak poda sie opcje -N (zmiana pojedynczej partycji), domyslna wartoscia kazdego pola jest jej poprzednia wartosc. Domyslna wartoscia poczatku jest pierwszy nieprzypisany sektor wyrownany zgodnie z limitami wejscia/wyjscia urzadzenia. Domyslne przesuniecie poczatku pierwszej partycji wynosi 1 MiB. Jesli po przesunieciu podano przyrostki oznaczajace wielokrotnosc (KiB, MiB, GiB, TiB, PiB, EiB, ZiB i YiB), to liczba ta jest interpretowana jako przesuniecie w bajtach. Od wersji 2.38 przy uzyciu opcji -N (zmiana pojedynczej partycji) mozna uzyc znaku "+" do powiekszenia partycji, przesuwajac jej poczatek w celu wykorzystania wolnego miejsca przed partycja. Domyslna wartosc rozmiaru oznacza "tak bardzo, jak to mozliwe" tzn. do nastepnej partycji lub do konca urzadzenia. Argument numeryczny jest domyslnie interpretowany jako liczba sektorow, ale jesli wystepuja po nim przyrostki oznaczajace wielokrotnosc (KiB, MiB, GiB, TiB, PiB, EiB, ZiB i YiB), to liczba jest interpretowana jako rozmiar partycji w bajtach, ktory jest nastepnie wyrownywany zgodnie z limitami wejscia/wyjscia urzadzenia. Zamiast tego mozna tez uzyc znaku "+" aby powiekszyc rozmiar partycji tak bardzo jak to mozliwe. Prosze zwrocic uwage, ze "+" jest rownowazny domyslnemu zachowaniu w przypadku nowej partycji; istniejace partycje beda mialy zmieniony rozmiar wedle potrzeb. Typ partycji jest podawany: szesnastkowo w przypadku MBR (DOS) (przy czym przedrostek 0x jest opcjonalny), jako lancuch GUID w przypadku GPT, jako skrot lub jako alias. Zaleca sie uzycie dwoch liter w przypadku szesnastkowych kodow MBR, aby uniknac kolizji pomiedzy przestarzalym skrotem "E" i kodem szesnastkowym MBR "0E". Ze wzgledu na kompatybilnosc wsteczna, sfdisk w pierwszej kolejnosci sprobuje zinterpretowac typ jako skrot w skryptach partycjonowania, choc w innych miejscach (np. przy poleceniu --part-type) skrot jest rozwazany jako ostatnia mozliwosc. Od wersji 2.36 libfdisk obsluguje aliasy typow partycji jako rozszerzenie skrotow. Alias jest slowem czytelnym dla czlowieka (np. "linux"). Od wersji 2.37 libfdisk obsluguje nazwe typu partycji na wejsciu, ignorujac wielkosc znakow oraz wszystkie znaki nazwy niebedace znakami alfanumerycznymi lub cyframi (np. "Linux /usr x86" odpowiada "linux usr-x86"). Obslugiwane skroty i aliasy: L - alias "linux" Linux; oznacza 83 w przypadku MBR oraz 0FC63DAF-8483-4772-8E79-3D69D8477DE4 w przypadku GPT. S - alias "swap" przestrzen wymiany; oznacza 82 w przypadku MBR i 0657FD6D-A4AB-43C4-84E5-0933C84B4F4F w przypadku GPT. Ex - alias "extended" Partycja rozszerzona MBR; oznacza 05 w przypadku MBR. Oryginalny skrot "E" jest przestarzaly ze wzgledu na kolizje z typem partycji 0x0E MBR. H - alias "home" partycja domowa; oznacza 933AC7E1-2EB4-4F13-B844-0E14E2AEF915 w przypadku GPT. U - alias "uefi" partycja systemu EFI, oznacza EF w przypadku MBR i C12A7328-F81F-11D2-BA4B-00A0C93EC93B w przypadku GPT. R - alias "raid" Linuksowy RAID; oznacza FD w przypadku MBR i A19D880F-05FC-4D3B-A006-743F0F84911E w przypadku GPT. V - alias "lvm" LVM; oznacza 8E w przypadku MBR i E6D6D379-F507-44C2-A23C-238F2A3DF928 w przypadku GPT. Domyslnym typem jest linux. Skrot "X" oznaczajacy linuksowa partycje rozszerzona (85) jest przestarzaly na rzecz "Ex". Flaga-rozruchu jest okreslona jako [*|-], przy czym domyslna jest wartosc oznaczajaca brak rozruchu (-). Wartosc tego pola nie ma znaczenia dla Linuksa - jadro Linux uruchamia sie juz po fazie rozruchu - ale moze byc wazna dla pewnych menedzerow rozruchu lub innych systemow operacyjnych. Format pol nazwanych Format ten jest czytelniejszy, pewniejszy, rozszerzalny i pozwala podac dodatkowe informacje (np. UUID). Zaleca sie korzystac z formatu pol nazwanych, poniewaz wplywa on pozytywnie na przejrzystosc skryptow uzytkownika. [urzadzenie :] nazwa[=wartosc], ... Pole urzadzenie jest opcjonalne. sfdisk pobiera numer partycji z nazwy urzadzenia. Pozwala to podac partycje w dowolnej kolejnosci. Funkcja przydatna glownie z --dump. W przypadku watpliwosci prosze jej nie uzywac. Wartosc mozna podac w cudzyslowach (np. name="To jest nazwa partycji"). Pola start= i size= obsluguja "+" i "-" w ten sam sposob jak format pol nienazwanych. Obecnie obslugiwane sa nastepujace pola: start=liczba Pierwszy nieprzypisany sektor, wyrownany zgodnie z limitami wejscia/wyjscia urzadzenia. Domyslne przesuniecie poczatku pierwszej partycji wynosi 1 MiB. Jesli po przesunieciu podano przyrostki oznaczajace wielokrotnosc (KiB, MiB, GiB, TiB, PiB, EiB, ZiB i YiB), to liczba ta jest interpretowana jako przesuniecie w bajtach. size=liczba Rozmiar partycji w sektorach. Po liczbie moga wystepowac przyrostki oznaczajace wielokrotnosc (KiB, MiB, GiB, TiB, PiB, EiB, ZiB i YiB) i wowczas liczba jest interpretowana jako rozmiar partycji w bajtach, ktory jest nastepnie wyrownywany zgodnie z limitami wejscia/wyjscia urzadzenia. bootable Oznacza partycje jako rozruchowa. attrs=lancuch Atrybuty partycji, zwykle bity atrybutow partycji GPT. Wiecej informacji o formacie lancucha bitow GPT w opisie --part-attrs. uuid=lancuch Unikalny identyfikator UUID partycji GPT. name=lancuch Nazwa partycji GPT. type=kod Liczba szesnastkowa (bez 0x) w przypadku partycji MBR, lancuch GUID w przypadku GPT, skrot (jak w formacie pol nienazwanych) lub nazwa typu (np. type="Linux /usr (x86)"). Prosze zapoznac sie z rozdzialem o formacie pol nienazwanych (powyzej) aby dowiedziec sie wiecej. Ze wzgledu na kompatybilnosc wsteczna Id= ma takie samo znaczenie. PUSTA ETYKIETA DYSKU sfdisk domyslnie nie tworzy tablicy partycji niezawierajacej partycji. Domyslnie oczekuje sie podania wierszy z partycjami przez skrypt. Pusta tablica partycji musi byc zazadana bezposrednio wierszem naglowkowym "label: " bez wierszy partycji. Przykladowo: echo 'label: gpt' | sfdisk /dev/sdb utworzy pusta tablice partycji GPT. Prosze zauwazyc, ze --append wylacza te funkcje. KOPIA ZAPASOWA TABLICY PARTYCJI Zaleca sie zachowanie ukladu urzadzen. sfdisk obsluguje dwa sposoby. Zrzut w formacie kompatybilnym ze sfdisk Polecenie --dump zapisze opis ukladu urzadzenia do pliku tekstowego. Format zrzutu nadaje sie pozniej wykorzystania jako wejscie sfdisk. Przykladowo: sfdisk --dump /dev/sda > sda.dump Polecenie do pozniejszego przywrocenia: sfdisk /dev/sda < sda.dump Prosze zauwazyc, ze sfdisk w pelni przywroci typy partycji i UUID-y partycji. Moze to byc problematyczne, jesli skopiuje sie ten sam uklad na inne dyski, poniewaz doprowadzi do zduplikowania UUID-ow w systemie. Pelna, binarna kopia zapasowa W celu uzyskania pelnej, binarnej kopii zapasowej wszystkich sektorow, gdzie przechowywana jest tablica partycji, prosze uzyc polecenia --backup-pt-sectors. Zapisuje sektory do plikow ~/sfdisk--.bak. Domyslna nazwe plikow kopii zapasowej mozna zmienic opcja --backup-file. Pliki kopii zapasowej zawieraja jedynie surowe dane z urzadzenia. Przykladowo: sfdisk --backup-pt-sectors /dev/sda Naglowek GPT mozna pozniej przywrocic poleceniem: dd if=~/sfdisk-sda-0x00000200.bak of=/dev/sda seek=$((0x00000200)) bs=1 conv=notrunc Mozna rowniez uzyc opcji --backup do utworzenia kopii zapasowej przed innymi poleceniami sfdisk. Przykladowo, aby utworzyc kopie zapasowa tablicy partycji przed usunieciem z niej wszystkich partycji: sfdisk --backup --delete /dev/sda Tego samego konceptu plikow kopii zapasowej uzywa wipefs(8). Prosze zauwazyc, ze sfdisk od wersji 2.26 nie udostepnia juz opcji -I do odzyskania sektorow. Wystarczajaca jest funkcjonalnosc programu dd(1). KOLORY Kolorowanie wyjsciowe zaimplementowano poprzez terminal-colors.d(5). Jawne kolorowanie mozna wylaczyc za pomoca pustego pliku /etc/terminal-colors.d/sfdisk.disable dla polecenia sfdisk albo dla wszystkich narzedzi plikiem /etc/terminal-colors.d/disable Since version 2.41, the $NO_COLOR environment variable is also supported to disable output colorization unless explicitly enabled by a command-line option. Globalne ustawienie przeslonia $XDG_CONFIG_HOME/terminal-colors.d lub $HOME/.config/terminal-colors.d danego uzytkownika. Prosze zauwazyc, ze kolorowanie wyjscia moze byc domyslnie wlaczone i wowczas katalogi terminal-colors.d moga jeszcze nie istniec. Logiczne nazwy kolorow obslugiwane przez sfdisk to: header Naglowek tabel wyjsciowych. warn Ostrzezenia. welcome Powitania. SRODOWISKO SFDISK_DEBUG=all wlacza wyjscie debugowania sfdisk. LIBFDISK_DEBUG=all wlacza wyjscie debugowania libfdisk. LIBBLKID_DEBUG=all wlacza wyjscie debugowania libblkid. LIBSMARTCOLS_DEBUG=all wlacza wyjscie debugowania libsmartcols. LOCK_BLOCK_DEVICE= uzywa blokady na wylacznosc BSD. Tryb to "1" lub "0". Wiecej informacji w opisie opcji --lock. UWAGI Od wersji 2.26 sfdisk nie udostepnia opcji -R lub --re-read do wymuszenia ponownego odczytania przez jadro tablicy partycji. Prosze zamiast tego uzyc polecenia blockdev --rereadpt. Od wersji 2.26 sfdisk nie udostepnia opcji --DOS, --IBM, --DOS-extended, --unhide, --show-extended, --cylinders, --heads, --sectors, --inside-outer oraz --not-inside-outer. PRZYKLADY sfdisk --list --label-nested=mbr /dev/sda Wypisuje ochronny MBR na urzadzeniu z etykieta dysku GPT. echo -e ',10M,L\n,10M,L\n,+,\n' | sfdisk /dev/sdc Tworzy trzy partycje linuksowe, z domyslnym poczatkiem; rozmiar pierwszych dwoch partycji to 10MiB, a ostatnia zajmie cale dostepne miejsce na urzadzeniu. echo -e 'size=10M, type=L\n size=10M, type=L\n size=+\n' | sfdisk /dev/sdc Jak we wczesniejszym przykladzie, ale w formacie pol nazwanych. echo -e 'type=swap' | sfdisk -N 3 /dev/sdc Ustawia typ trzeciej partycji na "swap". sfdisk --part-type /dev/sdc 3 swap Jak we wczesniejszym przykladzie, ale bez uzywania skryptu. sfdisk --delete /dev/sdc 2 Usuwa druga partycje. echo "+,+" | sfdisk -N 3 --move-data /dev/sdc Powieksza trzecia partycje w obu kierunkach, przesuwajac poczatek w celu zajecia wolnego miejsca przed partycja i powiekszajac jej rozmiar, w celu zajecia calego wolne miejsca za partycja, a takze przesuwa dane partycji. AUTORZY Karel Zak Obecna implementacja sfdisk korzysta z oryginalnego sfdisk autorstwa Andriesa E. Brouwera. ZOBACZ TAKZE fdisk(8), cfdisk(8), parted(8), partprobe(8), partx(8) ZGLASZANIE BLEDOW Problemy nalezy zglaszac w systemie sledzenia bledow . DOSTEPNOSC Polecenie sfdisk jest czescia pakietu util-linux, ktory mozna pobrac ze strony Archiwum jadra Linux . util-linux 2.41 2025-03-29 SFDISK(8)