'\" t
.\"     Title: pipesz
.\"    Author: [see the "AUTHOR(S)" section]
.\" Generator: Asciidoctor 2.0.23
.\"      Date: 2025-03-29
.\"    Manual: Polecenia użytkownika
.\"    Source: util-linux 2.41
.\"  Language: English
.\"
.TH "PIPESZ" "1" "2025-03-29" "util\-linux 2.41" "Polecenia użytkownika"
.ie \n(.g .ds Aq \(aq
.el       .ds Aq '
.ss \n[.ss] 0
.nh
.ad l
.de URL
\fI\\$2\fP <\\$1>\\$3
..
.als MTO URL
.if \n[.g] \{\
.  mso www.tmac
.  am URL
.    ad l
.  .
.  am MTO
.    ad l
.  .
.  LINKSTYLE blue R < >
.\}
.SH "NAZWA"
pipesz \- ustawia lub sprawdza rozmiary buforów potoku i FIFO
.SH "SKŁADNIA"
.sp
\fBpipesz\fP [opcje] [\-\-set \fIsize\fP] [\-\-] [\fIpolecenie\fP [argument] ...]
.sp
\fBpipesz\fP [opcje] \-\-get
.SH "OPIS"
.sp
Potoki i FIFO utrzymują wewnętrzny bufor używany do transferu danych pomiędzy końcem do odczytu i końcem do zapisu. W niektórych przypadkach domyślny rozmiar wewnętrznego bufora może nie być właściwy. Niniejszy program dostarcza metody do ustawiania i sprawdzania rozmiaru opisywanych buforów.
.sp
Operacja \fB\-\-set\fP ustawia rozmiary buforów potoku. Jeśli poda się tę opcję, konieczne jest również określenie argumentu \fIrozmiar\fP. W innym przypadku jest dorozumiany; rozmiar jest wówczas odczytywany z \fB/proc/sys/fs/pipe\-max\-size\fP. Jądro może zmodyfikować \fIrozmiar\fP zgodnie z opisem w podręczniku \fBfcntl\fP(2). Aby sprawdzić faktycznie ustawione rozmiary bufora, proszę skorzystać z opcji \fB\-\-verbose\fP. Jeśli nie poda się \fB\-\-file\fP ani \fB\-\-fd\fP, \fB\-\-set\fP działa na standardowym wyjściu.
.sp
Operacja \fB\-\-set\fP pozwala na ustawienie opcjonalnego \fIpolecenia\fP do wykonania po ustawieniu rozmiarów buforów potoku. Polecenie to jest wykonywane już na zmodyfikowanych potokach.
.sp
Operacja \fB\-\-get\fP wypisuje dane w formacie tabelarycznym. Pierwsza kolumna jest nazwą potoku przekazaną do \fBpipesz\fP. Deskryptory plików są nazywane jako "fd \fIN\fP". Druga kolumna jest rozmiarem wewnętrznego bufora potoku w bajtach. Trzecia kolumna jest liczbą nieodczytanych obecnie bajtów w potoku. Kolumny są rozdzielone znakiem tabulacji("\(rst", ASCII 09h). Jeśli poda się \fB\-\-verbose\fP, wypisany zostanie również nagłówek z opisem. Jeśli nie poda się \fB\-\-file\fP ani \fB\-\-fd\fP, \fB\-\-get\fP działa na standardowym wejściu.
.sp
O ile nie poda się opcji \fB\-\-check\fP, \fBpipesz\fP \fInie\fP wychodzi po napotkaniu błędu przy modyfikacji pliku lub deskryptora pliku. Dzięki temu można korzystać z \fBpipesz\fP liberalnie i bez obawy o zaburzanie działania potoków, gdyby typy określonych plików uległy później zmianie. Opcja \fB\-\-quiet\fP dodatkowo wyłącza wyświetlanie ostrzeżeń w takim przypadku.
.sp
Jądro narzuca limity wielkości przestrzeni na bufory potoków, jaką mogą stosować procesy nieuprzywilejowane, zob. jednak \fBUSTERKI\fP poniżej. Jądro odmówi również zmniejszenia bufora potoku, gdyby spowodowało to utratę zbuforowanych danych. Więcej szczegółów w podręczniku \fBpipe\fP(7).
.sp
\fBpipesz\fP obsługuje łączenie wielu krótkich opcji, w zwykłym stylu \fBgetopt\fP(3). Pierwszy argument niebędący opcją jest interpretowany jako \fIpolecenie\fP. Jeśli nazwa polecenia może rozpoczynać się znakiem "\-", proszę oddzielić ją znakami "\-\-" od argumentów \fBpipesz\fP. W skryptach powłoki, dobrą praktyką jest korzystanie z \*(Aq\-\-\*(Aq przy interpretacji parametrów. Sam \fBpipesz\fP nie odczytuje ze standardowego wejścia i nie zapisuje na standardowe wyjście, chyba że podano opcje \fB\-\-get\fP, \fB\-\-help\fP lub \fB\-\-version\fP.
.SH "OPCJE"
.sp
\fB\-g\fP, \fB\-\-get\fP
.RS 4
Zgłasza rozmiar buforów potoku na standardowym wyjściu i wychodzi. Jako przypadek specjalny, jeśli nie poda się \fB\-\-file\fP ani \fB\-\-fd\fP, sprawdzane jest standardowe wejście. Łączenie tej opcji z \fB\-\-set\fP jest błędem.
.RE
.sp
\fB\-s\fP, \fB\-\-set\fP \fIrozmiar\fP
.RS 4
Ustawia rozmiar buforów potoku, w bajtach. Po rozmiarze można użyć przyrostka \fIK\fP, \fIM\fP, \fIG\fP, \fIKiB\fP, \fIMiB\fP, lub \fIGiB\fP, aby wskazać wielokrotności 1024. Obsługiwane są tu wartości ułamkowe. Obsługiwane są również dodatkowe przyrostki, ale raczej nie okażą się przydatne. Jeśli nie poda się tej opcji, używana jest wartość domyślna, zgodnie z opisem powyżej. Jeśli opcję poda się wielokrotnie, wypisywane jest ostrzeżenie i używany jest \fIrozmiar\fP podany jako ostatni. Jako przypadek specjalny, jeśli nie poda się \fB\-\-file\fP ani \fB\-\-fd\fP, dostosowywane jest standardowe wyjście. Łączenie tej opcji z \fB\-\-get\fP jest błędem.
.RE
.sp
\fB\-f\fP, \fB\-\-file\fP \fIścieżka\fP
.RS 4
Ustawia rozmiar bufora FIFO lub potoku ze \fIścieżki\fP, względnej wobec bieżącego katalogu roboczego. Można podać opcję wielokrotnie, aby wpłynąć na różne pliki, można to również uczynić w połączeniu z \fB\-\-fd\fP. Opcja ta jest zwykle używana wobec FIFO, lecz działa również na potokach anonimowych (nienazwanych), takich jak w \fB/proc/PID/fd\fP. Zmiany rozmiaru bufora FIFO nie są zachowywane po przeładowaniu systemu.
.RE
.sp
\fB\-n\fP, \fB\-\-fd\fP \fIdeskryptor\-pliku\fP
.RS 4
ustawia rozmiar bufora potoku lub FIFO przekazanego do \fBpipesz\fP jako podany numer deskryptora pliku. Można podać opcję wielokrotnie, aby wpłynąć na różne pliki, można to również uczynić w połączeniu z \fB\-\-file\fP. Do najczęstszych deskryptorów plików udostępnione są skróty; dotyczy to deskryptora plików 0 (standardowe wejście), 1 (standardowe wyjście) i 2 (standardowe wyjście błędów). W większości sytuacji powinny okazać się one wystarczające.
.RE
.sp
\fB\-i\fP, \fB\-\-stdin\fP
.RS 4
Skrót \fB\-\-fd 0\fP.
.RE
.sp
\fB\-o\fP, \fB\-\-stdout\fP
.RS 4
Skrót \fB\-\-fd 1\fP.
.RE
.sp
\fB\-e\fP, \fB\-\-stderr\fP
.RS 4
Skrót \fB\-\-fd 2\fP.
.RE
.sp
\fB\-c\fP, \fB\-\-check\fP
.RS 4
Wychodzi, bez wykonywania \fIpolecenia\fP, gdyby przy operowaniu na pliku lub deskryptorze plików wystąpił jakiś błąd. Domyślnym zachowaniem w takim przypadku jest wypisanie ostrzeżenia na standardowe wyjście błędów i kontynuowanie.
.RE
.sp
\fB\-q\fP, \fB\-\-quiet\fP
.RS 4
Nie informuje o niekrytycznych błędach na standardowym wyjściu błędów. Opcja nie wpływa na zwykłe wyjście opcji \fB\-\-get\fP, \fB\-\-verbose\fP, \fB\-\-help\fP i \fB\-\-version\fP.
.RE
.sp
\fB\-v\fP, \fB\-\-verbose\fP
.RS 4
Przy łącznym użyciu z \fB\-\-get\fP, \fBpipesz\fP wypisze nagłówek z opisem nad tabelą. Jeśli się ją poda w innym przypadku, \fBpipesz\fP wypisze faktyczne rozmiary buforów ustawione przez jądro na standardowe wyjście błędów.
.RE
.sp
\fB\-h\fP, \fB\-\-help\fP
.RS 4
Wyświetla ten tekst i wychodzi.
.RE
.sp
\fB\-V\fP, \fB\-\-version\fP
.RS 4
Wyświetla wersję i wychodzi.
.RE
.SH "PRZYKŁADY"
.sp
\fBpipesz\fP \fBdd\fP if=\fIplik\fP bs=1M | ...
.RS 4
Uruchamia \fBdd\fP(1) z powiększonym standardowym potokiem wyjściowym, co umożliwia uniknięcie przełączania kontekstów przy przekazywaniem potokiem dużych bloków danych.
.RE
.sp
\fBpipesz\fP \-s1M \-cf \fI/run/moja\-usługa.fifo\fP
.RS 4
Ustawia rozmiar bufora potoku FIFO usługi na 1 048 576 bajtów. Jeśli rozmiar bufora nie może być ustawiony, \fBpipesz\fP wyjdzie z błędem.
.RE
.sp
\fBecho\fP witaj | \fBpipesz\fP \-g
.RS 4
Wypisze rozmiar potoku używany przez powłokę w celu przekazania wejścia do \fBpipesz\fP. Ponieważ \fBpipesz\fP nie odczytuje standardowego wejścia, program może również zgłosić 6 nieodczytanych bajtów w potoku, w zależności od względnej chronologii zdarzeń.
.RE
.sp
\fBfind\fP /proc/\fIPID\fP/fd \-exec \fBpipesz\fP \-gqf \*(Aq{}\*(Aq \*(Aq;\*(Aq
.RS 4
Wypisuje rozmiar i liczbę nieodczytanych bajtów ze wszystkich potoków używanych przez proces o identyfikatorze \fIPID\fP. Jeśli niektóre potoki są często pełne, \fBpipesz\fP może pomóc uniknąć efektu wąskiego gardła.
.RE
.SH "UWAGI"
.sp
Linux obsługuje dostosowywanie rozmiarów buforów potoków od jądra 2.6.35. W tym wydaniu wprowadzono również \fB/proc/sys/fs/pipe\-max\-size\fP.
.sp
Niniejszy program do ustawiania rozmiarów buforów potoków korzysta z \fBF_GETPIPE_SZ\fP/\fBF_SETPIPE_SZ\fP \fBfcntl\fP(2).
.sp
Program korzysta z \fBFIONREAD\fP \fBioctl\fP(2) do zgłaszania ilości nieodczytanych danych w potokach. Jeśli z jakiegoś powodu się to nie powiedzie, rozmiar nieodczytanych danych jest zgłaszany jako 0.
.SH "USTERKI"
.sp
Przed Linuksem 4.9, pewne błędy wpływały na stosowanie pewnych ograniczeń zasobów przy ustawianiu rozmiarów buforów potoków. Więcej szczegółów w podręczniku \fBpipe\fP(7).
.SH "AUTORZY"
.sp
.MTO "nwsharp\(atlive.com" "Nathan Sharp" ""
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
.sp
\fBpipe\fP(7)
.SH "ZGŁASZANIE BŁĘDÓW"
.sp
Problemy należy zgłaszać w \c
.URL "https://github.com/util\-linux/util\-linux/issues" "systemie śledzenia błędów" "."
.SH "DOSTĘPNOŚĆ"
.sp
Polecenie \fBpipesz\fP jest częścią pakietu util\-linux, który można pobrać ze strony \c
.URL "https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util\-linux/" "Archiwum jądra Linux" "."