bootparam(7) Miscellaneous Information Manual bootparam(7) NAZWA bootparam - wprowadzenie do parametrow rozruchowych jadra Linux OPIS Jadro (kernel) Linux przyjmuje pewne "opcje wiersza polecen"", lub "parametry rozruchowe" podczas uruchamiania. Ogolnie jest to uzywane do przekazywania jadru informacji o parametrach sprzetu, ktorych samodzielnie nie potrafi ono okreslic lub by zapobiec wartosciom, ktore jadro by normalnie wykrylo. Kiedy jadro jest uruchamiane bezposrednio przez BIOS, nie ma mozliwosci przekazywania zadnych parametrow. Tak wiec, aby moc miec te mozliwosc, trzeba uzywac programu rozruchowego zdolnego do przekazywania parametrow, takiego jak GRUB. Lista argumentow Wiersz polecen jadra jest przetwarzany w liste lancuchow (argumentow rozruchowych) rozdzielonych spacjami. Wiekszosc argumentow rozruchowych przyjmuje postac: nazwa[=wartosc_1][,wartosc_2]...[,wartosc_10] gdzie "nazwa" jest unikalnym slowem kluczowym, ktore jest uzywane do okreslania, ktora czesc jadra ma otrzymac zwiazane z nim wartosci. Poszczegolne argumenty rozruchowe sa zwyczajnie oddzielone spacjami, w formacie wyzej podanym. Prosze zauwazyc, ze limit 10 wartosci jest rzeczywisty, jako ze obecnie kod obsluguje jedynie 10 oddzielonych przecinkami parametrow dla slowa kluczowego (mozna jednak uzyc tego samego slowa kluczowego drugi raz, aby pomiescic dodatkowe parametry). Wiekszosc sortowania jest zakodowana w pliku zrodlowym jadra init/main.c. Najpierw jadro sprawdza czy argument jest jednym ze specjalnych argumentow "root=", "ro", "rw" lub "debug". Znaczenie tych specjalnych argumentow jest opisane dalej w tym dokumencie. Potem przechodzi przez liste funkcji konfigurujacych, aby zobaczyc czy podany tekst argumentu (taki jak "foo") nie jest zwiazany z funkcja konfigurujaca ("foo_setup()") dla konkretnego urzadzenia, lub czesci jadra. Jesli przekazalo sie jadru linie foo=3,4,5,6 to przeszuka ono tablice bootsetupowe aby sprawdzic, czy "foo" bylo zarejestrowane. Jesli bylo, wywoluje funkcje konfigurujaca zwiazana z "foo" (foo_setup()) i przekazuje jej argumenty 3, 4, 5 i 6 podane w linii polecen jadra. Wszystko, co jest w postaci "foo=bar", co nie jest akceptowane jako funkcja konfigurujaca, jak opisano powyzej, zostaje zinterpretowane jako zmienna srodowiskowa, ktora ma byc ustawiona. (Bezuzytecznym?) przykladem moze byc uzycie "TERM=vt100" jako argumentu rozruchowego. Wszelkie pozostale argumenty, ktore nie byly wybrane przez jadro i nie byly zinterpretowane jako zmienne srodowiskowe, zostaja potem przekazane procesowi PID 1, ktorym zwykle jest program init(1). Najpopularniejszym argumentem, ktory jest przekazywany procesowi init jest slowo "single", ktore mowi mu, by uruchomil komputer w trybie pojedynczego uzytkownika, zeby nie odpalal wszystkich normalnych demonow. Prosze sprawdzic na stronie podrecznika init(1), jakie argumenty przyjmuje. Ogolne argumenty nieprzeznaczone do konkretnego urzadzenia 'init=...' Ustawia to pierwotne polecenie do wykonania przez jadro. Jesli nie jest ono ustawione lub nie moze zostac znalezione, to jadra wyprobowuje /sbin/init, nastepnie /etc/init, pozniej /bin/init i w koncu /bin/sh a ostatecznie panikuje, jesli wszystkie te proby zawioda. 'nfsaddrs=...' Ustawia adres rozruchowy NFS na podany lancuch. Adres rozruchowy jest uzywany w przypadku rozruchu sieciowego. 'nfsroot=...' Ustawia nazwe katalogu glownego NFS na podany lancuch. Jesli lancuch ten nie rozpoczyna sie od "/", "," lub cyfry, to jest on poprzedzany przez "/tftpboot/". Ta nazwa katalogu glownego jest uzywana w przypadku rozruchu sieciowego. 'root=...' Ten argument mowi jadru, ktorego urzadzenia uzyc do jako glownego systemu plikow podczas rozruchu. Domyslna wartosc tego ustawienia jest skonfigurowana podczas kompilacji i zwykle jest wartoscia urzadzenia glownego systemu, na ktorym zbudowano jadro. Aby nadpisac te wartosc i wybrac na urzadzenie glowne np. drugi naped dyskietek, nalezy uzyc "root=/dev/fd1". Glowne urzadzenie mozna okreslic symbolicznie lub numerycznie. Forma symboliczna ma postac /dev/XXYN, gdzie XX okresla typ urzadzenia (np. 'hd' do twardych dyskow zgodnych z ST-506, z Y z zakresu 'a'-'d'; 'sd' do dyskow zgodnych z SCSI, z Y z zakresu 'a'-'e'), Y jest litera lub numerem napedu, a N numerem (dziesietnie) partycji na tym urzadzeniu. Prosze zauwazyc, ze nie ma to nic do czynienia z przeznaczeniem tych urzadzen w biezacym systemie. Czesc "/dev/" jest tylko konwencja. Powyzsze urzadzenia mozna przekazywac takze w niewygodnej i mniej przenosnej reprezentacji numerycznej, ktora jest kombinacja numerow glownych/pobocznych (major/minor) urzadzen. (np. /dev/sda3 ma numer glowny 8 i poboczny 3, wiec mozna uzyc "root=0x803" jako alternatywy). 'rootdelay=' Parametr ustawia przerwe (w sekundach) przed proba zamontowania glownego systemu plikow. 'rootflags=...' Parametr ustawia lancuch opcji montowania dla glownego systemu plikow (wiecej informacji rowniez w fstab(5)). 'rootfstype=...' Opcja 'rootfstype' nakazuje jadru zamontowanie glownego systemu plikow tak, jak gdyby byl on podanego typu. Moze byc to przydatne (przykladowo) do zamontowania systemu plikow ext3 jako ext2 i usuniecia dziennika w glownym systemie plikow, cofajac tak naprawde jego format z ext3 do ext2 bez potrzeby rozruchu komputera z innego nosnika. 'ro' i 'rw' Opcja 'ro' mowi jadru, by zamontowalo glowny system plikow jako przeznaczony tylko do odczytu, aby fsck mogl pracowac na nieruchomym systemie plikow. Zaden proces nie moze zapisywac plikow na systemie plikow, dopoki nie zostanie remontowany jako przeznaczony do odczytu i zapisu, np. poprzez "mount -w -n -o remount /" (patrz tez mount(8)). Opcja 'rw' mowi jadru, by zamontowac glowny system plikow jako przeznaczony do odczytu/zapisu. Tak jest domyslnie. 'resume=...' Przekazuje do jadra polozenie zahibernowanych danych, z ktorych chce sie wznowic prace systemu po hibernacji. Zwykle jest to partycja lub plik wymiany. Przyklad: resume=/dev/hda2 'reserve=...' Ta komenda jest uzywana do chronienia regionow portow wejscia/wyjscia przed sondowaniem. Postac polecenia: reserve=iobase,extent[,iobase,extent]... W niektorych komputerach moze byc niezbedne chronienie sterownikow urzadzen od szukania urzadzen (autosondowanie) w okreslonych regionach. Moze to wynikac z blednej reakcji sprzetu, mozliwej blednej identyfikacji lub po prostu z tego, ze nie chce sie tego sprzetu inicjalizowac. Argument reserve podaje region portu wejscia/wyjscia, ktory nie ma byc sondowany. Sterownik urzadzenia nie bedzie sondowac zarezerwowanego regionu, chyba ze inny argument rozruchowy wyjatkowo mu to nakaze. Na przyklad, wiersz rozruchowy reserve=0x300,32 blah=0x300 powstrzymuje wszystkie sterowniki urzadzen, poza sterownikiem "blah" od sondowania 0x300-0x31f. 'panic=N' Domyslnie, jadro nie uruchomi sie ponownie po panice, ale za pomoca tej opcji mozna spowodowac, ze jadro wykona ponowne uruchomienie systemu po N sekundach (jesli N jest wieksze niz zero). Czas ten mozna rowniez ustawic za pomoca echo N > /proc/sys/kernel/panic. 'reboot=[warm|cold][,[bios|hard]]' Od Linuksa 2.0.22 ponowne uruchomienie jest domyslnie "zimne" (cold). Mozna rowniez wybrac stare ustawienie za pomoca 'reboot=warm'. "Zimny" restart moze wymagac zresetowania okreslonego sprzetu, moze rowniez zniszczyc jeszcze nie zapisane dane w buforach dysku. "Cieply" restart moze byc szybszy. Domyslnie, ponowne uruchomienie jest "twarde" (hard), poprzez zadanie pulsowania bitu 0 na linii resetu kontrolera klawiatury, lecz istnieje przynajmniej jeden typ plyt glownych, z ktorym to nie dziala. Opcja 'reboot=bios' moze w zamian przeskoczyc przez BIOS. 'nosmp' i 'maxcpus=N' Tylko gdy zdefiniowano __SMP__. Opcja wiersza polecenia 'nosmp' lub 'maxcpus=0' wylaczy calkowicie aktywacje SMP, natomiast opcja 'maxcpus=N' ograniczy maksymalna liczbe aktywowanych procesorow w trybie SMP do N. Argumenty rozruchowe do uzycia przez deweloperow jadra 'debug' Komunikaty jadra sa przekazywane do demona (np. klogd(8) lub podobnego), tak ze moga zostac zapisane na dysku. Wiadomosci o priorytetach powyzej console_loglevel sa takze wypisywane na konsoli (informacje na temat poziomow priorytetow zawiera syslog(2)). Domyslnie console_loglevel jest ustawiona na logowanie wszystkiego co wazniejsze niz KERN_DEBUG. Ten argument rozruchowy dodatkowo nakazuje wypisywanie wiadomosci o priorytecie KERB_DEBUG.. Poziom logowania konsoli mozna rowniez ustawic podczas pracy systemu dzieki plikowi /proc/sys/kernel/printk (opisanemu w syslog(2)), operacji syslog(2) SYSLOG_ACTION_CONSOLE_LEVEL lub dmesg(8). 'profile=N' Mozliwe jest wlaczenie funkcji profilowania jadra, aby dowiedziec sie na co jadro zuzywa cykle procesora. Profilowanie jest wlaczane, za pomoca ustawienia zmiennej prof_shift na wartosc niezerowa. Mozna to zrobic podajac CONFIG_PROFILE w chwili kompilacji lub uzywajac opcji 'profile='. Wartosc prof_shift bedzie wynosic N, jesli zostanie podana lub CONFIG_PROFILE_SHIFT, gdy poda sie ja, lub 2 - wartosc domyslna. Waznosc tej zmiennej jest taka, ze daje ona rozdrobnienie profilowania: za kazdym cyknieciem zegara, jesli system wykonywal kod jadra, licznik jest zwiekszany: profile[address >> prof_shift]++; Surowe informacje profilowania mozna odczytac z /proc/profile. Prawdopodobnie bedzie trzeba uzyc narzedzia takiego jak readprofile.c, aby je uporzadkowac. Zapis do /proc/profile wyczysci liczniki. Argumenty rozruchowe do uzytku z ramdyskiem Tylko jesli jadro zostalo skompilowane z CONFIG_BLK_DEV_RAM. Generalnie, zlym pomyslem jest uzywanie ramdysku w Linuksie -- system sam bedzie korzystal z dostepnej pamieci bardziej wydajnie. Jednak w trakcie rozruchu czesto przydatne okazuje sie zaladowanie zawartosci dyskietki na ramdysk. Moze sie rowniez okazac, ze pewne moduly (np. do systemu plikow lub sprzetu) musza zostac zaladowane przed uzyskaniem dostepu do glownego dysku. W Linuksie 1.3.48, obsluga ramdysku ulegla calkowitej zmianie. Wczesniej, pamiec byla alokowana statycznie i istnial parametr 'ramdisk=N', ktory okreslal jego rozmiar. Moglo to rowniez sluzyc do ustawienia obrazu jadra w czasie kompilacji. Obecnie, ramdysk uzywa buforow i powieksza sie w sposob dynamiczny. Wiele informacji o biezacej konfiguracji ramdysku zawiera plik zrodel jadra Documentation/blockdev/ramdisk.txt (w starszych jadrach Documentation/ramdisk.txt). Sa cztery parametry: dwa logiczne i dwa calkowite. 'load_ramdisk=N' Jesli N=1 - laduje ramdysk, przy N=0 nie laduje ramdysku (tak jest domyslnie). 'prompt_ramdisk=N' Jesli N=1 - prosi o wlozenie dyskietki (tak jest domyslnie), jesli N=0 - nie prosi (dlatego parametr ten nigdy nie jest potrzebny). 'ramdisk_size=N' lub (przestarzale) 'ramdisk=N' Ustawia maksymalny rozmiar ramdyskow na N kB. Domyslny wynosi 4096 (4 MB). 'ramdisk_start=N' Ustawia startowy numer bloku (przesuniecie na dyskietce, gdzie ramdysk sie rozpoczyna) na N. Jest to potrzebne w przypadku, gdy ramdysk znajduje sie za obrazem jadra. 'noinitrd' Tylko gdy jadro zostalo skompilowane z CONFIG_BLK_DEV_RAM i CONFIG_BLK_DEV_INITRD. Obecnie, mozna skompilowac jadro tak, aby uzywalo initrd. Gdy ta funkcja jest wlaczona, proces rozruchowy zaladuje jadro i poczatkowy ramdysk; nastepnie jadro konwertuje initrd do "normalnego" ramdysku, ktory jest montowany w trybie do odczytu i zapisu, jako urzadzenie glowne; nastepnie wykonywane jest /linuxrc; pozniej montowany jest "rzeczywisty" glowny system plikow, a system plikow initrd jest przenoszony do /initrd; na koncu wykonywana jest zwykla sekwencja rozruchowa (np. wywolanie /sbin/init). Szczegolowy opis funkcji initrd zawiera plik zrodel jadra Documentation/admin-guide/initrd.rst (lub Documentation/initrd.txt przed Linuksem 4.10). Opcja 'noinitrd' mowi jadru, ze choc zostalo skompilowane w celu dzialania z initrd, to nie powinno przechodzic przez powyzsze kroki, lecz pozostawic dane initrd w /dev/initrd. To urzadzenie moze byc uzyte jedynie jednokrotnie: dane sa zwalniane w chwili, gdy ostatni proces, ktory je uzywal zamknie /dev/initrd. Argumenty rozruchowe do urzadzen SCSI Ogolne pojecia w tej sekcji: iobase -- pierwszy port I/O, ktory zajmuje host SCSI. Sa one podawane w notacji heksadecymalnej i zazwyczaj leza w zakresie od 0x200 do 0x3ff. irq -- przerwanie sprzetowe, ktore wykorzystuje karta. Prawidlowe wartosci zaleza od rozpatrywanej karty, lecz zwykle sa to 5, 7, 9, 10, 11, 12 i 15. Inne wartosci sa zwykle uzywane w peryferiach takich jak dyski twarde IDE, stacje dyskow, porty szeregowe, itp. scsi-id -- identyfikator, ktorego adapter uzywa do identyfikowania siebie na szynie SCSI. Tylko niektore adaptery umozliwiaja zmiane tej wartosci, jako ze wiekszosc ma ja trwale ustalona wewnatrz. Czesta wartoscia domyslna jest 7, lecz zestawy Seagate i Future Domain TMC-950 uzywaja 6. parity -- okresla, czy adapter SCSI oczekuje od zalaczonych urzadzen dostarczania wartosci parzystosci przy wymianach informacji. Podanie jedynki oznacza, ze sprawdzanie parzystosci jest wlaczone, a zero ja wylacza. Znowu jednak nie wszystkie adaptery przyjmuja wybranie zachowania parzystosci podczas rozruchu. 'max_scsi_luns=...' Urzadzenie SCSI moze miec wiele "podurzadzen" zawartych w nim samym. Najpopularniejszym przykladem jest jeden z nowych CD-ROM-ow SCSI, ktory obsluguje naraz wiecej niz jeden dysk. Kazdy CD jest adresowany jako "Logical Unit Number" (LUN) (ang. logiczny numer jednostki) tego urzadzenia. Jednak wiekszosc urzadzen takich jak twarde dyski, napedy kasetowe i inne jest pojedynczymi urzadzeniami z LUN rownym zero. Niektore slabo dopracowane urzadzenia SCSI nie moga obsluzyc sondowania LUN nierownego zeru. Dlatego, jesli flaga kompilacji CONFIG_SCSI_MULTI_LUN nie byla ustawiona, nowe jadra sonduja domyslnie tylko LUN zero. Aby podac ilosc sondowanych LUN-ow podczas rozruchu, wpisuje sie 'max_scsi_luns=n' jako argument rozruchowy, gdzie n jest liczba miedzy 1 a 8. Aby zapobiec problemom opisanym wyzej, uzywa sie n=1 aby zapobiec denerwowaniu nieprawidlowych urzadzen. Konfiguracja napedu kasetowego SCSI Niektore parametry konfiguracji sterownika kasetowego SCSI moga byc osiagniete przez uzycie nastepujacego: st=buf_size[,write_threshold[,max_bufs]] Pierwsze dwie liczby sa podane w jednostkach kilobajtowych. Domyslna wartosc buf_size to 32k B, a maksymalna wartosc to 16384 kB. Wartosc write_threshold jest wartoscia przy ktorej bufor jest przekazywany na kasete z domyslna wartoscia 30 kB. Maksymalna liczba buforow zmienia sie z liczba wykrytych napedow, a domyslna wartoscia jest 2. Przykladowym uzyciem moze byc: st=32,30,2 Szczegoly mozna znalezc w pliku Dcumentation/scsi/st.txt (lub drivers/scsi/README.st w starszych jadrach) w zrodlach jadra Linux. Dyski twarde Parametry sterownika dyskow/CD-ROM-ow IDE Sterownik IDE przyjmuje wiele parametrow, od specyfikacji geometrii dysku do wsparcia dla wadliwych chipow kontrolera. Specyficzne opcje dysku moga byc podawane poprzez uzycie "hdX=" z X pomiedzy "a"-"h". Opcje niespecyficzne napedom sa przekazywane z przedrostkiem "hd=". Prosze zauwazyc, ze uzywanie przedrostka specyficznego dyskowi dla niespecyficznej opcji takze zadziala, a opcja zostanie zaaplikowana tak jak oczekiwano. Prosze zauwazyc takze, ze "hd=" moze byc uzyty w odniesieniu do nastepnego niepodanego napedu w sekwencji (a, ..., h). W nastepujacych omowieniach, opcja "hd=" bedzie cytowana dla zwiezlosci. Prosze zapoznac sie z plikiem Documentation/ide/ide.txt (lub Documentation/ide.txt w starszych jadrach albo drivers/block/README.ide w archaicznych jadrach) w zrodlach jadra Linux, aby dowiedziec sie wiecej. Opcje 'hd=cyls,heads,sects[,wpcom[,irq]]' Tych opcji uzywa sie do przekazywania fizycznej geometrii dysku. Jedynie pierwsze trzy wartosci sa wymagane. Wartosci cylinder/head/sectors beda tymi uzywanym przez fdisk. Wartosc wpcom (write precompensation) jest ignorowana dla dyskow IDE. Podana wartosc IRQ bedzie uzywana dla interfejsu, na ktorym rezyduje naped i nie jest tak naprawde parametrem specyficznym napedowi. Opcja 'hd=serialize' Chip CMD-640 interfejsu dual IDE jest wadliwy; zaprojektowano go tak, ze gdy napedy z drugiego interfejsu sa uzywane rownoczesnie z napedami pierwszego, dane ulegaja zniszczeniu. Uzywanie tej opcji mowi sterownikowi by upewnil sie, ze oba interfejsy nigdy nie sa uzywane naraz. Opcja 'hd=noprobe' Nie sonduje danego dysku. Np. hdb=noprobe hdb=1166,7,17 wylaczy sondowanie, lecz wciaz poda geometrie dysku, wiec bedzie zarejestrowany jako prawidlowe urzadzenie blokowe, a wiec bedzie sie nadawac do uzytku. Opcja 'hd=nowerr' Niektore napedy czasami maja trwale zalaczony bit WRERR_STAT. To usprawnia dzialanie tych wadliwych urzadzen. Opcja 'hd=cdrom' Mowi to sterownikowi IDE, ze w miejscu normalnego dysku IDE mamy CD-ROM typu ATAPI. W wiekszosci wypadkow, CD-ROM jest wykrywany automatycznie, lecz jesli tak nie jest, to to powinno pomoc. Opcje standardowego sterownika dyskow ST-506 ('hd=') Standardowy sterownik dyskow moze przyjmowac argumenty geometrii dla dyskow podobnie do sterownika IDE. Prosze zauwazyc jednak, ze oczekuje on jedynie trzech wartosci (C/H/S) -- wiecej lub mniej spowoduje ciche zignorowanie podanego polecenia. Podobnie tez, przyjmuje jedynie "hd=" jako argument, np. "hda=" jest tu nieprawidlowe. Format jest nastepujacy: hd=cylindry,glowice,sektory Jesli sa tam zainstalowane dwa dyski, powyzsze jest powtarzane z parametrami geometrii dla drugiego dysku. Urzadzenie ethernetowe Rozne sterowniki uzywaja roznych parametrow, ale wszystkie przynajmniej dziela IRQ, wartosc bazowego portu I/O i nazwe. W najogolniejszej formie wyglada to tak: ether=irq,iobase[,param_1[,param_2,...param_8]],nazwa Pierwszy nienumeryczny argument jest pobierany jako nazwa. Wartosci param_n (jesli maja zastosowanie) zwykle maja rozne znaczenia dla roznych kart/sterownikow. Typowe wartosci param_n sa uzywane do podawania rzeczy takich jak adres pamieci dzielonej, wyboru interfejsu, kanalu DMA i podobnych. Najpopularniejszym wykorzystaniem tego parametru jest wymuszenie sondowania drugiej karty ethernetowej, jako ze domyslnie sondowana jest tylko jedna. Mozna tego dokonac prostym: ether=0,0,eth1 Prosze zauwazyc, ze wartosci zera dla IRQ i bazy I/O w powyzszym przykladzie mowia sterownikowi, by je wysondowal automatycznie. Ethernet-Howto zawiera rozlegla dokumentacje o uzywaniu wielorakich kart i o specyficznych implementacjach karta/sterownik wartosci param_n. Zainteresowani powinni odniesc sie do odpowiedniej sekcji w tamtym dokumencie. Sterownik stacji dyskietek Istnieje wiele opcji sterownika stacji dyskietek i wszystkie sa wymienione w Documentation/blockdev/floppy.txt (lub Documentation/floppy.txt w starszych jadrach albo drivers/block/README.fd w archaicznych jadrach) w zrodle jadra Linux. Tam mozna znalezc szczegolowe informacje. Sterownik dzwieku Sterownik dzwieku moze takze akceptowac argumenty rozruchowe do przesloniecia wartosci wkompilowanych. Nie jest to zalecane i jest raczej zlozone. Jest to opisane w pliku w zrodlach jadra Linux Documentation/sound/oss/README.OSS (drivers/sound/Readme.linux w przypadku starszych wersji jadra). Przyjmuje parametr rozruchowy postaci: sound=urzadzenie1[,urzadzenie2[,urzadzenie3...[,urzadzenie10]]] gdzie kazda wartosc urzadzenieN jest formatu 0xTaaaId, a bajty sa uzyte nastepujaco: T - rodzaj urzadzenia: 1=FM, 2=SB, 3=PAS, 4=GUS, 5=MPU401, 6=SB16, 7=SB16-MPU401 aaa - heksadecymalnie zapisany adres I/O. I - heksadecymalnie zapisana linia przerwan (np. 10=a, 11=b, ...) d - kanal DMA. Jak widac, jest to calkiem balaganiarskie i lepiej wkompilowac swoje wlasne wartosci do sterownika. Uzywanie argumentu "sound=0" wylaczy sterownik dzwieku. Sterownik drukarki wierszowej 'lp=' Skladnia: lp=0 lp=auto lp=reset lp=port[,port...] Mozna przekazac sterownikowi drukarki, ktory port ma uzyc, a ktorego nie. To ostatnie przydaje sie, jesli nie chce sie aby sterownik drukarki zajal wszystkie dostepne porty rownolegle, dzieki czemu inne sterowniki (np. PLIP, PPA) moga ich uzyc w zamian. Format argumentu to wiele nazw portow. Np. lp=none,parport=0 uzyje pierwszego portu rownoleglego do lp1 i wylaczy lp0. Aby wylaczyc caly sterownik drukarki, mozna uzyc lp=0. ZOBACZ TAKZE klogd(8), mount(8) Aktualne informacje znajduja sie w pliku zrodel jadra Documentation/admin-guide/kernel-parameters.txt. TLUMACZENIE Autorami polskiego tlumaczenia niniejszej strony podrecznika sa: Przemek Borys i Michal Kulach Niniejsze tlumaczenie jest wolna dokumentacja. Blizsze informacje o warunkach licencji mozna uzyskac zapoznajac sie z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje sie ZADNEJ ODPOWIEDZIALNOSCI. Bledy w tlumaczeniu strony podrecznika prosimy zglaszac na adres listy dyskusyjnej . Linux man-pages 6.06 31 pazdziernika 2023 r. bootparam(7)